زیارت ائمه بقیع (ع) (کامل الزیارات)

زیارت ائمه بقیع (ع) (کامل الزیارات)

۱۶ آبان ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیارات
باب پانزدهم -زيارت حضرت حسن بن على عليهما السّلام و قبور ائمه معصومين عليهم السّلام در قبرستان بقيع‏؛ احادیث دوم و سوم این باب، زیارت ائمه بقیع علیهم السلام: 

 

حدیث اول

وَ عَنْهُ عَنْ سَلَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ بَكْرِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ هِشَامٍ [هَاشِمٍ‏] عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحَدِهِمْ [أَحَدِهِمَا] ع قَالَ:

از حكيم بن داود بن حكيم از سلمه، از عبد اللَّه بن احمد، از بكر بن صالح از عمرو بن هشام از برخى اصحاب، از احد الصّادقين عليهما السّلام نقل نموده كه آن حضرت فرمودند:

إِذَا أَتَيْتَ قُبُورَ الْأَئِمَّةِ بِالْبَقِيعِ فَقِفْ عِنْدَهُمْ وَ اجْعَلِ الْقِبْلَةَ خَلْفَكَ وَ الْقَبْرَ بَيْنَ يَدَيْكَ ثُمَّ تَقُولُ

هر گاه در بقيع به قبور ائمه عليهم السّلام حاضر شدى بايست و قبله را پشت سر و قبر را در مقابل قرار بده سپس بگو:

السَّلَامُ عَلَيْكُمْ أَئِمَّةَ الْهُدَى السَّلَامُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبِرِّ وَ التَّقْوَى

سلام بر شما پيشوايان هدايت، سلام بر شما اهل نيكى و پرهيزكارى، 

السَّلَامُ عَلَيْكُمْ الْحُجَجُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا السَّلَامُ عَلَيْكُمْ الْقَوَّامُونَ فِي الْبَرِيَّةِ بِالْقِسْطِ

سلام بر شما كه حجّت‏ هاى خدا هستيد بر اهل دنيا، سلام بر شما كه در زمين به عدالت حكم مى ‏فرمائيد، 

السَّلَامُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الصَّفْوَةِ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا آلَ رَسُولِ اللَّهِ ص السَّلَامُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ النَّجْوَى

سلام بر شما كه براى برگزيده شدن لايق و شايسته هستيد، سلام بر شما اى دودمان رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم سلام بر شما اى اهل راز و سرّ، 

أَشْهَدُ أَنَّكُمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ وَ نَصَحْتُمْ وَ صَبَرْتُمْ فِي ذَاتِ اللَّهِ وَ كُذِّبْتُمْ وَ أُسِي‏ءَ إِلَيْكُمْ فَغَفَرْتُمْ

شهادت مى‏ دهم كه شما احكام خدا را تبليغ كرده و به مردم اندرز گفته و به خاطر خداوند متحمّل مصائب و مشكلات گرديده و مورد تكذيب ديگران واقع شده و به شما بدى كرده‏ اند پس آنها را بخشيده و خلافشان را ناديده فرض نموديد،

وَ أَشْهَدُ أَنَّكُمُ الْأَئِمَّةُ الرَّاشِدُونَ الْمَهْدِيُّونَ [الْمُهْتَدُونَ‏] وَ أَنَّ طَاعَتَكُمْ مَفْرُوضَةٌ- وَ أَنَّ قَوْلَكُمُ الصِّدْقُ

و شهادت مى‏ دهم كه شما پيشوايان هدايت‏ كننده و هدايت شده ما بوده و اطاعت شما بر ما واجب و كلامتان راست و مطابق با واقع است،

وَ أَنَّكُمْ دَعَوْتُمْ فَلَمْ تُجَابُوا وَ أَمَرْتُمْ فَلَمْ تُطَاعُوا

 مردم را خوانديد ولى شما را اجابت نكردند. آنها را به معروف امر كرديد ولى اطاعتتان را نكردند 

وَ أَنَّكُمْ دَعَائِمُ الدِّينِ وَ أَرْكَانُ الْأَرْضِ لَمْ تَزَالُوا بِعَيْنِ اللَّهِ

و شهادت مى ‏دهم كه شما اسطوانه ‏هاى دين و ركن ‏هاى روى زمين هستيد،

يَنْسَخُكُمْ فِي أَصْلَابِ كُلِّ مُطَهَّرٍ وَ يَنْقُلُكُمْ مِنْ أَرْحَامِ الْمُطَهَّرَاتِ

 پيوسته خداوند شما را در صلب ‏هاى پاكيزه منتقل فرموده و از ارحام پاك نقلتان داده 

لَمْ تُدَنِّسْكُمُ الْجَاهِلِيَّةُ الْجَهْلَاءُ وَ لَمْ تَشْرَكْ فِيكُمْ فِتَنُ الْأَهْوَاءِ 

و هرگز نادانى نادانان شما را آلوده نكرده و شريك و همتاى شما نشده است فتنه ‏هائى كه از خواهش‏هاى نفس پيدا مى‏ شود، پاكيزه ‏ايد 

طِبْتُمْ وَ طَابَتْ مَنْبِتُكُمْ مَنَّ بِكُمْ عَلَيْنَا دَيَّانُ الدِّينِ فَجَعَلَكُمْ‏ (فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ‏)[1] 

و محلّ نشو و نماى شما نيز پاك و پاكيزه مى ‏باشد، خداوند قهّار بواسطه شما بر ما منّت نهاده پس شما را در منازلى قرار داده كه اذن داده است در آن منازل اسمش با صداى بلند برده شود 

وَ جَعَلَ صَلَوَاتِنَا عَلَيْكُمْ رَحْمَةً لَنَا وَ كَفَّارَةً لِذُنُوبِنَا إِذَا اخْتَارَكُمُ اللَّهُ لَنَا

و صلوات ما بر شما را رحمت براى ما و كفّاره گناهانمان قرار داده زيرا حقتعالى شما را براى ما برگزيده 

وَ طَيَّبَ خَلْقَنَا بِمَا مَنَّ بِهِ عَلَيْنَا مِنْ وَلَايَتِكُمْ وَ كُنَّا عِنْدَهُ مُسَمَّيْنَ لِعِلْمِكُمْ مُعْتَرِفِينَ بِتَصْدِيقِنَا إِيَّاكُمْ

و خلقت و آفرينش ما را با آنچه بر ما منّت نهاد يعنى ولايت ودوستى شما پاك و طاهر نمود و ما نزد او علم و آگاهى شما را ياد كرده در حالى كه اعتراف مى‏كنيم شما را تصديق داريم 

وَ هَذَا مَقَامُ مَنْ أَسْرَفَ وَ أَخْطَأَ وَ اسْتَكَانَ وَ أَقَرَّ بِمَا جَنَى

و اينجا كه ايستاده ‏ام مكان و محل كسى است كه در گناه زياده روى كرده و مرتكب خطاء و اشتباه شده و خوار و ذليل گشته و به آنچه جنايت نموده اقرار كرده 

وَ رَجَى بِمَقَامِهِ الْإِخْلَاصَ وَ أَنْ يَسْتَنْقِذَ بِكُمْ مُسْتَنْقِذُ الْهَلْكَى مِنَ الرَّدَى

و اميد دارد به بركت اين مكان شريف از تبعات گناهانش خلاص و رها گشته و به كمك شما حقتعالى او را نجات داده نظير نجات دادن هلاك‏ شوندگان را از هلاك و مرگ، 

فَكُونُوا لِي شُفَعَاءَ فَقَدْ وَفَدْتُ إِلَيْكُمْ إِذْ رَغِبَ عَنْكُمْ أَهْلُ الدُّنْيَا وَ اتَّخَذُوا آيَاتِ اللَّهِ هُزُواً وَ اسْتَكْبَرُوا عَنْهَا

پس درخواست من اين است كه شفيع من باشيد، چه آنكه من به سوى شما پناه آورده زمانى كه اهل دنيا از شما روى تافته و آيات الهى را به استهزاء گرفته و از آنها سر باز زدند، 

يَا مَنْ هُوَ قَائِمٌ لَا يَسْهُو وَ دَائِمٌ لَا يَلْهُو وَ مُحِيطٌ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ

اى كسى كه سر پا بوده و اشتباه نمى‏كنى و دائم و هميشگى بوده و به لهو و باطل نمى‏ پردازى و به هر چيز احاطه دارى به واسطه توفيقى كه به من داده و پيشوايانم را به من شناساندى

و لَكَ الْمَنُّ بِمَا وَفَّقْتَنِي وَ عَرَّفْتَنِي أَئِمَّتِي وَ بِمَا أَقَمْتَنِي عَلَيْهِ

 بر من منّت نهادى، و به آنچه من را بر آن به پا داشتى

إِذْ صَدَّ عَنْهُ عِبَادُكَ وَ جَهِلُوا مَعْرِفَتَهُ وَ اسْتَحَقُّوا بِحَقِّهِ وَ مَالُوا إِلَى سِوَاهُ

 در هنگامى كه بندگانت از آن روى گردانده و به آن جاهل شده و حقّش را سبك شمردند و به غير آن ميل ورزيدند 

فَكَانَتِ الْمِنَّةُ مِنْكَ عَلَيَّ مَعَ أَقْوَامٍ خَصَصْتَهُمْ بِمَا خَصَصْتَنِي بِهِ

منّت تو بر من با جماعتى كه ايشان را به آن چه من را به آن اختصاص دادى، مختصّ ساختى 

فَلَكَ الْحَمْدُ إِذْ كُنْتُ عِنْدَكَ فِي مَقَامٍ مَذْكُوراً مَكْتُوباً فَلَا تَحْرِمْنِي مَا رَجَوْتُ

پس حمد و ستايشم اختصاص به تو دارد زمانى كه در مقام و مكانى ياد گشته و ثبت شده نزد تو مى‏باشم پس از آنچه اميدوارم من را نااميد مكن 

وَ لَا تُخَيِّبْنِي فِيمَا دَعَوْتُ فِي مَقَامِي‏ هَذَا بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ

و از آنچه در اين مقام من را به آن دعوت فرموده‏ اى محروم مساز به حق حرمت و عظمت محمد و آل طاهرين آن حضرت.

وَ ادْعُ لِنَفْسِكَ بِمَا أَحْبَبْتَ.

و سپس براى خودت به آنچه دوست دارى دعاء كن.

حدیث دوم

حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ وَ غَيْرُهُ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ يَزِيدَ بْنِ إِسْحَاقَ الْأَشْعَرِيِّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:

على بن الحسين و غير او از على بن ابراهيم بن هاشم، از پدرش، از عبد الرّحمن بن ابى نجران، از يزيد بن إسحاق اشعرى از حسن بن عطيّه، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام، حضرت فرمودند:

تَقُولُ عِنْدَ قَبْرِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ مَا أَحْبَبْتَ.

در مقابل قبر على بن الحسين عليهما السّلام هر چه خواستى بگو.


[1] ) سوره النور، آیه 36

کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام
کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام
تلگرام قرآن و حدیث
کانال قرآن و حدیث در ایتا
کانال قرآن و حدیث در گپ
پیام رسان سروش _ کانال قرآن و حدیث