شعر در منقبت امام حسن عسكرى (ع)

شعر در منقبت امام حسن عسكرى (ع)

۰۱ بهمن ۱۳۹۳ 0

 

تا كى از حوت كند جا به حمل مهر بدل

اى خوش آن روز كه نه حوت بماند نه حمل‏

روز و شب عربده دارند به هم در تطويل

گاه آن اقصر ازين آيد و گاهى اطول

روز و شب در قَصَر و طول گرفتار و مرا

غم كوتاهى عمر است و درازّى امل‏

در چمن بر سر ناز است گل امروز و مرا

غم فردا نگذارد كه كنم فكر غزل‏

خلعت زرد خزان چون ز برافكند چمن

سبزه بر دوش وى افكند قباى مخمل

تو هم اين جامه خاكى اگر از برفكنى

اطلس چرخ ترا تنگ درآرد به بغل‏

هان بهار آمد و بلبل به تقاضاى نسيم

فكر آن كرده كه صد قول درآرد به عمل‏

در چنين فصل كه از فيض هوا نزديك است

غنچه را باز شود عقده ما لاينحل‏

غنچه خاطرم از بس كه گره در گره است

نگشايد اگرم يار درآيد به بغل‏

مژده عشّاق چمن را كه حلال است حلال

بوسه از كنج لب غنچه چو آب از جدول‏

اى دل امروز مده دامن رندى از كف

كار فردا بكند عفو خدا عزّ و جلّ‏

ليك پنهان نظرى هست مرا در چمنى

كاين بهار است از آن باغ و چمن رسم و طلل‏

اين همه حسن كه بر خويش فرو چيده بهار

نيست چون حسن طبيعت كه مثال است و مثل‏

دل برين نقش برونى ننهد عاشق حسن

ندهد خاصيت رفع صداع اين صندل‏

شكر للّه كه به مصِفات فراموشى خويش

كرده ‏ايم آينه حسن طبيعت صيقل‏

محو در پرتو شمع چگل خويش شديم

صورت نوعى آيينه نموديم بدل‏

زنگ در آينه خاطر همت نگذاشت

صيقل خاك در درگه سلطان اجل‏

درگه پادشه صورت و معنى كه بود

اعلى چرخ برين در بر قدرش اسفل‏

پادشاهى كه به فرماندهى دنيى و دين

حكم او تا به ابد مى‏رود از روز ازل‏

بو محمد حسن بن على العسكرى آنك

دو جهان را بود از حشمت او تنگ محل‏

وسعت عرصه ملك وى از آن بيشتر است

كه محيط فلكش تنگ درآرد به بغل‏

آسمان از اثر سجده خاك در اوست

هندوى پير كه بر جبهه بمالد صندل‏

چون به شب موكبش آهنگ سوارى گيرد

آفتاب آيد و در پيش فتد چون مشعل‏

آسمان صفّ نعالى است ز محفل گه او

كه در آن صف نرسد صدرنشينى به زحل‏

تا بود نقل وى، از عقل چه منّت كس را

پيش خورشيد چه حاجت كه فروزى مشعل

در ثناى تو سخن را نرسد غير گداز

همچو شبنم كه به خورشيد درآيد به جدل‏

من كه باشم كه سزاى تو كنم فكر مديح

من كه باشم كه به عشق تو كنم طرح غزل‏

گر سرايم نه به قانون ادب معذورم

ناقه عشق جرس كرده به ناقوس بدل‏

تا بود حسن عمل رهبر عالم به بهشت

تا بود رهزن جاهل ز جنان طول امل‏

ميل فيّاض به فردوس درت افزون باد

تا ابد اين عملش مايه ده حسن عمل

شاعر:فيّاض لاهيجى (وفات 1072 ه)


منبع:

1.  احمد احمدى بيرجندى‏، مناقب و مراثى اهل بيت عليهم السلام‏، آستان قدس رضوى‏، 1384ش، ج 1، ص 299-302.

2.  ديوان فياض لاهيجى، به كوشش دكتر امير بانوى كريمى، از انتشارات دانشگاه تهران، 1372 ه. ش، ص 97 (به اختصار و حذف برخى ابيات).

کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام
کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام
تلگرام قرآن و حدیث
کانال قرآن و حدیث در ایتا
کانال قرآن و حدیث در گپ
پیام رسان سروش _ کانال قرآن و حدیث