امام حسین و قرآن : پندی جاویدان

امام حسین و قرآن : پندی جاویدان

۱۹ بهمن ۱۳۹۳ 0 اهل بیت علیهم السلام

قلب اولیاء خدا تجلیگاه آیات قرآن و همه شئون حیات  ایشان  آیینه تمام نمای آیات الهی است. امام حسین علیه السلام, آن حجت آسمانی و قرآن ناطق, هر لحظه از حیات با برکتش تصویری از آیات قرآن بود. حسین ابن علی چنان زیست که اگر تاریخ زندگیش را چون صفحاتی گرد هم آریم چیزی جز قرآن کریم فرا هم نیاید. در نوشتار پیش رو آیه ای از قرآن را در آیینه حیات او به نظاره می نشینیم

قرآن کریم می فرماید:

 «... وَ إِنْ جاهَداكَ لِتُشْرِكَ بِى ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما ...». «عنکبوت/8»
 و اگر آنان(پدر و مادر) بكوشند تا چيزى را كه بدان علم ندارى، با من شريك گردانى، از ايشان اطاعت مكن ....
ابن ‏شهر آشوب نقل مى‏ كند كه
امام حسين عليه السلام بر عبداللَّه، فرزند عمروعاص گذشت. عبداللَّه گفت: هر كس دوست دارد انسانى را كه محبوب‏ترين اهل زمين نزد اهل آسمان است، بنگرد، به اين شخص نگاه كند، هر چند من خود از زمان جنگ صفين تاكنون با او سخن نگفته ‏ام. ابوسعيد خدرى او را به سوى امام حسين عليه السلام آورد.
امام به او فرمود: «آيا مى‏دانى كه من محبوب‏ترين اهل زمين، نزد اهل آسمانم و با وجود اين، با من و پدرم در روز صفين جنگيدى؟ به خدا سوگند! پدرم از من بهتر است [و تو با او جنگيدى‏]». عبداللَّه در مقام عذرخواهى برآمد و گفت: پيامبر به من فرمود: پدرت را اطاعت كن. امام حسين عليه السلام فرمود: «آيا تو گفتار خداوند را نشنيده‏اى كه مى ‏فرمايد: «وَ إِنْ جاهَداكَ لِتُشْرِكَ بِى ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما»؛ اگر پدر و مادر، تلاش كردند كه براى من همتايى قائل شوى كه به آن علم ندارى، از آنان پيروى مكن؟ و آيا نشنيده‏اى كه پيامبر صلى الله عليه و آله مى ‏فرمايد: تنها اطاعت از ديگران، در كار نيك است و نيز مى ‏فرمايد:
روا نيست كه انسان، مخلوق را در چيزى كه عصيان و نافرمانى خالق است، اطاعت كند؟». « مناقب آل ابى‏طالب، ج 4، ص 73»
اكنون بنگريم كه امام حسين عليه السلام فرزند عمرو عاص را- با اين كه از مقام والاى آن حضرت تجليل مى‏كند، ولى به اميرالمؤمنين عليه السلام بدبين بوده، با وى جنگيده و مخالفت كرده است- تخطئه مى‏كند و تجليل او را از خود، غير مستقيم رد مى‏كند و چون او در جدايى خود از اميرالمؤمنين به سخن پيامبر تمسك مى‏كند (كه بايد از پدر اطاعت كرد) امام حسين چنين عذرى را نمى ‏پذيرد و آن را نادرست و غير منطقى قلمداد مى‏كند. آن گاه به قرآن كريم استناد كرده، آيه شريفه را قرائت مى‏فرمايد. بنابراين، در مخالفت و عصيان‏گرى با خدا و اولياى الهى، بايد جانب خدا و اولياى او را گرفت؛ چنان‏كه امام عليه السلام پس از استناد به آيه كريمه، دو حديث نيز از رسول ‏اكرم صلى الله عليه و آله به همين مضمون نقل مى ‏فرمايد.

منبع: امام حسین و قرآن, محمد جواد مغنیه

 

کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام
کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام
تلگرام قرآن و حدیث
کانال قرآن و حدیث در ایتا
کانال قرآن و حدیث در گپ
پیام رسان سروش _ کانال قرآن و حدیث