آن كه بيش از همه افسوس خورد، در احادیث

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

إنَّ أشَدَّ النّاسِ نَدامَةً يَومَ القِيامَةِ ، رجُلٌ باعَ آخِرَتَهُ بدُنيا غَيرِهِ .
 پشيمانترين مردمان در روز رستاخيز كسى است كه آخرت خود را براى دنياى ديگرى بفروشد .

امام على عليه السلام :

 إنَّ أعْظَمَ الحَسَراتِ يَومَ القِيامَةِ ، حَسْرَةُ رجُلٍ كَسَبَ مالاً في غَيرِ طاعَةِ اللّه ِ ، فوَرِثَهُ رجُلٌ فأنْفَقَهُ في طاعةِ اللّه ِ سُبحانَهُ ، فدَخَلَ بهِ الجَنّةَ ، و دَخَلَ الأوَّلُ بهِ النّارَ .
 بزرگترين افسوس در روز قيامت ، افسوس مردى است كه مالى را به ناروا گرد آورده و آن را براى كسى بر جاى گذاشته و او آن را در راه طاعت خداوند سبحان خرج كرده باشد و بدان سبب به بهشت رود و او به دوزخ .

امام على عليه السلام ـ در پاسخ به اين سؤال كه پر افسوس ترين مردمان كيست ؟ ـ فرمود :

 مَن رأى مالَهُ في مِيزانِ غَيرِهِ ، فأدخَلَهُ اللّه ُ بهِ النّارَ ، و أدخَلَ وارِثَهُ بهِ الجَنّةَ .
كسى كه مال و دارايى خود را در ترازوى ديگرى بيند و خداوند او را به سبب آن به دوزخ برد و وارث وى را به سبب آن [به خاطر انفاقش ]روانه بهشت سازد.

امام صادق عليه السلام :

 إنّ أعظَمَ النّاسِ يَومَ القِيامَةِ (حَسْرَةً) مَن وَصفَ عَدْلاً ثُمَّ خالَفَهُ إلى غَيرِهِ .
 بيشترين افسوس را در روز قيامت كسى مى خورد كه سخن از عدالت بگويد اما خود با ديگران به عدالت رفتار نكند .

امام صادق عليه السلام :

 إنّ الحَسْرَةَ و النَّدامَةَ و الوَيْلَ كُلَّهُ لِمَنْ لَم يَنْتَفِعْ بما أبْصَرَهُ ، و مَن لَم يَدْرِ ما الأمرُ الّذي هُو علَيهِ مُقيمٌ : أ نَفْعٌ لَهُ أمْ ضُرٌّ؟
دريغ و پشيمانى و آه همه زان كسى است كه از دانش و بينش خود بهره اى نگيرد و نداند كه آنچه در كار آن است به سود اوست يا به زيانش .

میزان الحکمه،جلد سوم.