شعر کوچه های مدینه (درباره شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها)

 دل در هواي آينه ي جام فاطمه ست

مست مدام كوثر اكرام فاطمه ست

جان و دلم به عشق حسيني هزار بار

تسليم جاوداني اسلام فاطمه ست

نامش كليد معجزه زاي گشايش است

روشن چراغ خانه ام از نام فاطمه ست

در كوچه هاي تنگ مدينه هنوز هم

پژواك جاري تپش گام فاطمه ست

پشت زمانه تاب غمش را دگر نداشت

زان پشت او خميده از آلام فاطمه ست

عصمت فضاي نامتناهي است كاندر آن

ماه چهارده شبه بر بام فاطمه ست

بالاتر از پريدن جبريل سدره خواب

معراج عاشقانه، سرانجام فاطمه ست

ايام فاطميه رسيده ست و باز دل

مست و خراب باده ي ايام فاطمه ست

اين شعرها كه ذهن و زبانم رهين اوست

برگي شكفته از گل الهام فاطمه ست

چشمان شيعه گريه كنان روز و شب بقا!

در آرزوي سفره ي انعام فاطمه ست