شعر حافظ درباره توبه و بخشش

ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم 

از بد حادیث اینجا به پناه آمده ایم 

رهرو منزل عشقیم وز سر حد عدم 

تا به اقلیم وجود این همه راه آمده ایم 

سبزه خط تو دیدیم و ز بستان بهشت 

به طلب کاری این مهر گیاه آمده ایم 

با چنین گنج که شد خازن او روح امین 

به گدایی به در خانه شاه آمده ایم 

لنگر حلم تو ای کشتی توفیق کجاست 

که در این بحر کرم غرق گناه آمده ایم

آبرو می رود ای ابر خطاپوش ببار

که به دیوان عمل نامه سیاه آمده ایم 

حافظ این خرقه پشمینه بینداز که ما

از پی غافله با آتش آه آمده ایم