دعا هنگامی که ماه رمضان فرا می رسید (اقبال الاعمال)

دعا هنگامی که ماه رمضان فرا می رسید (اقبال الاعمال)

۰۸ اسفند ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیارات
الجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الرابع فيما نذكره مما يختص بأول ليلة من شهر رمضان‏؛ فصل فيما نذكره من الأدعية عند دخول شهر رمضان‏
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب چهارم از اعمالی که مختص شب اول ماه رمضان است؛ فصل سیزدهم: فصل دعاها هنگام ورود ماه رمضان، (اولین دعا):
اعلم أن هذه الدعوات لو ذكرناها عند دخول أول ساعة من أول ليلة منه كان ذلك الوقت قد ضاق عنه لأن بدخول الليل تجب صلاة المغرب و يتصل ما يتعقبها من المهمات و الدعوات و الصلوات و المندوبات فلم أجد للدعاء إلا دعاء لدخول الشهر المشار إليه أقرب من هذا الموضع الذي اعتمدت عليه‏
اگر اين دعاها را در اولين لحظه از شب اوّل ماه رمضان ذكر مى‌ كرديم، به واسطه‌ تنگى وقت، خواندن آن‌ها ممكن نبود؛ زيرا با ورود به ماه رمضان، نماز مغرب واجب مى‌ گردد و در پى آن اعمال مهم و دعاها و نمازها و مستحبات ديگر به جا آورده مى‌ شود. از اين‌ رو، براى دعاهاى هنگام ورود ماه رمضان جايى مقدّم‌ تر از اينجا نيافتيم.
فَمِنَ الْأَدْعِيَةِ عِنْدَ دُخُولِ الشَّهْرِ الْمَذْكُورِ مَا رَوَيْنَاهُ بِعِدَّةِ طُرُقٍ إِلَى مَوْلَانَا زَيْنِ الْعَابِدِينَ ع مِنْ أَدْعِيَةِ الصَّحِيفَةِ فَقَالَ وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ ع عِنْدَ دُخُولِ شَهْرِ رَمَضَانَ
يكى از دعاهاى هنگام ورود ماه رمضان، دعاى «صحيفه سجّاديّه» است كه ما آن را با چندين سند از مولايمان امام زين العابدين-عليه السّلام-نقل مى‌ كنيم. از دعاهاى امام سجاد-عليه السّلام-هنگام ورود ماه رمضان اين بود:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِحَمْدِهِ وَ جَعَلَنَا مِنْ أَهْلِهِ لِنَكُونَ لِإِحْسَانِهِ مِنَ الشَّاكِرِينَ وَ لِيَجْزِيَنَا عَلَى ذَلِكَ جَزَاءَ الْمُحْسِنِينَ
ستايش خدا را كه ما را به ستايش خود رهنمون گرديد و جزو ستايش‌كنندگان قرار داد، تا در برابر نيكوكارى او سپاسگزارى نموده و در برابر آن پاداش نيكوكاران را به ما عطا فرمايد 
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي حبَانَا بِدِينِهِ وَ اخْتَصَّنَا بِمِلَّتِهِ وَ سَبَّلَنَا فِي سُبُلِ إِحْسَانِهِ لِنَسْلُكَهَا بِمَنِّهِ إِلَى رِضْوَانِهِ حَمْداً يَقْبَلُهُ [يَتَقَبَّلُهُ‏] مِنَّا وَ يَرْضَى بِهِ عَنَّا
و ستايش خدا را كه دين خود را به ما ارزانى داشت و آيين خود را به ما اختصاص داد و در راه‌ هاى نيكوكارى خود رهسپار كرد، تا راه‌ هاى او را به كرم او تا خشنودى‌ اش بسپاريم، ستايشى كه از ما بپذيرد و به واسطه‌ آن از ما خشنود گردد 
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ مِنْ تِلْكَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ الصِّيَامِ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ شَهْرَ الطَّهُورِ وَ شَهْرَ الْإِسْلَامِ
و ستايش خدا را كه يكى از اين راه‌ ها را، ماه خود، ماه روزه‌ دارى، ماه رمضان، ماه پاكيزگى، ماه تسليم، 
وَ شَهْرَ التَّمْحِيصِ وَ شَهْرَ الْقِيَامِ‏ الَّذِي (أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ)[1]
ماه آزمايش و ماه شب‌ خيزى قرار داد، «ماهى كه در آن قرآن براى هدايت مردم و به عنوان نشانه‌ هاى روشن از هدايت و جداسازى [حق از باطل] فروفرستاده شده است» 
فَأَبَانَ فَضِيلَتَهُ عَلَى سَائِرِ الشُّهُورِ بِمَا جَعَلَ لَهُ مِنَ الْحُرُمَاتِ الْمَوْفُورَةِ وَ الْفَضَائِلِ الْمَشْهُورَةِ فَحَرَّمَ فِيهِ مَا أَحَلَّ فِي غَيْرِهِ 
و در نتيجه، با قرار دادن حرمت‌ ها [حرام‌ ها]ى فراوان و برترى‌ هاى معروف، فضيلت ماه رمضان را بر ديگر ماه‌ ها روشن ساخت. از اين‌ رو، براى تعظيم آن چيزهايى را كه در ماه‌ هاى ديگرحلال بود، در آن حرام ساخت 
إِعْظَاماً لَهُ وَ حَجَزَ فِيهِ الْمَطَاعِمَ وَ الْمَشَارِبَ إِكْرَاماً لَهُ وَ جَعَلَ لَهُ وَقْتاً بَيِّناً لَا يَجُوزُ أَنْ يُقَدَّمَ قَبْلَهُ وَ لَا يَجُوزُ أَنْ يُؤَخَّرَ عَنْهُ
و براى بزرگداشت آن از خوراكى‌ ها و نوشيدنى‌ ها نهى كرد و زمان مشخص براى آن قرارداد، به‌ گونه‌ اى كه جايز نيست جلو و يا عقب انداخته شود، 
ثُمَّ فَضَّلَ لَيْلَةً وَاحِدَةً مِنْ لَيَالِيهِ [عَلَى لَيَالِي‏] أَلْفِ شَهْرٍ وَ سَمَّاهَا لَيْلَةَ الْقَدْرِ (تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ
سپس يك شب از شب‌ هاى آن را بر [شب‌ هاى]هزار ماه برترى داد و شب قدر ناميد، شبى كه «فرشتگان و نيز روح به اذن پروردگارشان همه‌ امور را فرود مى‌ آورند»، 
سَلامٌ)[2] دَائِمُ الْبَرَكَةِ إِلَى طُلُوعِ الْفَجْرِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ بِمَا أَحْكَمَ مِنْ قَضَائِهِ
و سلامتى و ايمنى پربركت تا طلوع سپيده‌ دم بر هركس از بندگان كه بخواهد، براساس سرنوشت قطعى و استوار خود. 
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ] وَ أَلْهِمْنَا فَضْلَ مَعْرِفَتِهِ وَ إِجْلَالَ حُرْمَتِهِ وَ التَّحَفُّظَ مِمَّا حَظَرْتَ فِيهِ
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و فضيلت و شناخت و بزرگداشت احترام اين ماه و نيز خوددارى از امورى كه از انجام آن نهى كرده‌ اى، به ما الهام كن و با بازداشتن اعضا از گناهان و به كار زدن آن‌ ها در آنچه مورد پسند تو است، 
وَ أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ بِكَفِّ الْجَوَارِحِ عَنْ مَعَاصِيكَ وَ اسْتِعْمَالِهَا فِيهِ بِمَا يُرْضِيكَ حَتَّى لَا نُصْغِيَ بِأَسْمَاعِنَا إِلَى لَغْوٍ وَ لَا تسرع [وَ لَا نُسْرِعَ‏] بِأَبْصَارِنَا إِلَى لَهْوٍ
ما را بر روزه‌ دارى در اين ماه كمك كن، تا اين‌ كه با گوش خود به سخنان بيهوده گوش فرانداده و با چشم خود به امور سرگرم‌ كننده و بازدارنده [از ياد تو] نشتابيم 
وَ لَا تَبْسُطَ [وَ لَا نَبْسُطَ] أَيْدِيَنَا إِلَى مَحْظُورٍ وَ لَا نَخْطُوَ بِأَقْدَامِنَا إِلَى مَحْجُورٍ وَ حَتَّى لَا تَعِيَ بُطُونُنَا إِلَّا مَا أَحْلَلْتَ
و دستانمان را به حرام دراز نكنيم و با پاهايمان به حرام گام برنداريم و در شكم‌ مان جز حلال جا نگيرد، 
وَ حَتَّى لَا تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إِلَّا مَا قُلْتَ وَ لَا نَتَكَلَّفَ إِلَّا مَا يُدْنِي مِنْ ثَوَابِكَ وَ لَا نَتَعَاطَى إِلَّا الَّذِي يَقِي مِنْ عِقَابِكَ
و زبانمان جز به آنچه فرموده‌ اى، گشوده نگردد و زحمت انجام هيچ‌ چيز جز آنچه را كه ما را به ثوابت نزديك مى‌ كند بر خود تحميل نكنيم و جز اعمالى را كه ما را از عذابت نگاه مى‌ دارد به‌ جا نياورم، 
ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِكَ كُلَّهُ مِنْ رِيَاءِ الْمُرَاءِينَ وَ سُمْعَةِ الْمُسْتَمِعِينَ [الْمُسْمِعِينَ‏] حَتَّى لَا نُشْرِكَ فِيهِ أَحَداً دُونَكَ وَ لَا نَبْتَغِيَ بِهِ مُرَاداً سِوَاكَ
سپس همه‌ اين‌ ها را از نماياندن و شنواندن به ديگران خالص گردان، تا هيچ جز تو را در آن شريك قرار ندهيم و مقصودى جز تو را نجوييم. 
اللَّهُمَّ وَقِّفْنَا [وَفِّقْنَا] فِيهِ عَلَى مَوَاقِيتِ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ بِحُدُودِهَا الَّتِي حَدَدْتَ
خداوندا، ما را در اين ماه بر اوقات نمازهاى پنجگانه با حدودى كه براى آن‌ ها مشخص كرده‌ اى 
وَ فُرُوضِهَا الَّتِي فَرَضْتَ وَ أَوْقَاتِهَا الَّتِي وَقَّتَّ
و واجباتى كه واجب نموده‌ اى و اوقاتى كه معين فرموده‌ اى، واقف ساز [موفق كن] 
وَ أَنْزِلْنَا فِيهَا مَنْزِلَةَ الْمُصِيبِينَ لِمَنَازِلِهَا الْحَافِظِينَ لِأَرْكَانِهَا الْمُؤَدِّينَ لَهَا فِي أَوْقَاتِهَا عَلَى مَا سَنَّهُ مُحَمَّدٌ [عَلَى سُنَّةِ مُحَمَّدٍ] عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و در نمازها ما را به منزلت كسانى که به منازل نمازها رسيده و اركان آن‌ ها را حفظ و در اوقات مخصوص به‌ جا مى‌ آورند قرار ده، بر اساس شيوه‌ بنده و فرستاده‌ ات حضرت محمّد-درود و سلام خدا بر او و خاندان او-
فِي رُكُوعِهَا وَ سُجُودِهَا وَ جَمِيعِ فَوَاضِلِهَا [فَوَاصِلِهَا] عَلَى أَتَمِّ الطَّهُورِ وَ أَسْبَغِهِ وَ أَبْيَنِ الْخُشُوعِ وَ أَبْلَغِهِ
در ركوع و سجده و تمامى مستحبات آن [بخش‌ هاى آن] و با برترين و كامل‌ ترين طهارت و روشن‌ ترين و رساترين و فروتنى 
وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِأَنْ نَصِلَ أَرْحَامَنَا بِالْبِرِّ وَ الصِّلَةِ وَ أَنْ نَتَعَاهَدَ جِيرَانَنَا بِالْإِفْضَالِ وَ الْعَطِيَّةِ
و نيز موفق كن كه در اين ماه با نيكى و بخشش به بستگان خود رسيدگى نموده و با بخشش و هديه به همسايگانمان سركشى كنيم 
وَ أَنْ نُخَلِّصَ أَمْوَالَنَا مِنَ التَّبِعَاتِ وَ أَنْ نُطَهِّرَهَا بِإِخْرَاجِ الزَّكَوَاتِ
و اموال خود را از پيامدهاى بد [حرام] خالص گردانيم و با پرداخت زكات پاكيزه سازيم 
وَ أَنْ تَمِيلَ بِنَا إِلَى أَنْ نُرَاجِعَ مَنْ هَاجَرَنَا [هَجَرَنَا] وَ أَنْ نَنْصِفَ مَنْ ظَلَمَنَا وَ أَنْ نُسَالِمَ مَنْ عَادَانَا خَلَا مَنْ عُودِيَ فِيكَ وَ لَكَ
و ما را متمايل كن كه به‌ سوى كسانى كه با ما قهر كرده‌ اند برگرديم و با كسانى كه به ما ستم كرده‌ اند با انصاف رفتار كنيم و با دشمنان خود آشتى كنيم، جز كسانى كه در [راه خشنودى] تو و براى تو، با آنان دشمنيم، 
فَإِنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذِي لَا نُوَالِيهِ وَ الْحِزْبُ الَّذِي لَا نُصَافِيهِ
زيرا اين‌ گونه افراد دشمنانى هستند كه هرگز با آنان دوست نخواهيم شد و گروهى هستند كه هرگز با آن‌ ها صميمى نخواهيم گرديد 
وَ أَنْ نَتَقَرَّبَ إِلَيْكَ فِيهِ مِنَ الْأَعْمَالِ الزَّاكِيَةِ بِمَا تُطَهِّرُنَا مِنَ الذُّنُوبِ
و نيز موفق كن كه در اين ماه از اعمال پاكيزه به‌ قدرى انجام دهيم كه ما را از گناهان پاكيزه كند 
وَ تَعْصِمُنَا فِيمَا نَسْتَأْنِفُ مِنَ الْعُيُوبِ حَتَّى لَا يُورِدَ عَلَيْكَ أَحَدٌ مِنْ مَلَائِكَتِكَ إِلَّا دُونَ مَا نُورِدُ مِنْ أَنْوَاعِ الْقُرْبَةِ وَ أَبْوَابِ الطَّاعَةِ لَكَ
و در آينده از عيب‌ ها نگاه دارد، تا اين‌ كه هيچ‌ يك از فرشتگان عملى بر تو عرضه نكنند مگر اين‌ كه كمتر ازانواع تقرّب‌ ها و طاعت‌ هاى ما باشد. 
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذَا الشَّهْرِ وَ بِحَقِّ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ مِنِ ابْتِدَائِهِ إِلَى وَقْتِ فَنَائِهِ مِنْ مَلَكٍ قَرَّبْتَهُ أَوْ نَبِيٍّ أَرْسَلْتَهُ
خدايا، به حقّ اين ماه و به حقّ كسانى كه از آغاز تا وقت سپرى شدن آن عبادت تو را به‌ جا مى‌ آورند، مانند فرشتگان مقرّب و پيامبران فرستاده‌ شده 
أَوْ عَبْدٍ صَالِحٍ اخْتَصَصْتَهُ أَنْ تُجَنِّبَنَا الْإِلْحَادَ فِي دِينِكَ وَ التَّقْصِيرَ فِي تَمْجِيدِكَ وَ الشَّكَّ فِي تَوْحِيدِكَ
و بندگان شايسته‌ ويژه، درخواست مى‌ كنم كه ما را از انحراف در دين و كوتاهى در ستايش و بزرگداشت تو و ترديد در يگانگى‌ ات 
وَ الْعَمَى عَنْ سَبِيلِكَ وَ الْكَسَلَ عَنْ خِدْمَتِكَ وَ التَّوَانِيَ فِي الْعَمَلِ لِمَحَبَّتِكَ وَ الْمُسَارَعَةَ إِلَى سَخَطِكَ وَ الِانْخِدَاعَ لِعَدُوِّكَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ
و نديدن راهت و تنبلى از انجام بندگى‌ ات و سستى در عمل براساس محبتت و شتاب به سوى ناخشنودى‌ ات و فريب دشمنت، شيطان رانده‌ شده دور دارى. 
اللَّهُمَّ أَهِّلْنَا فِيهِ لِمَا وَعَدْتَ أَوْلِيَاءَكَ مِنْ كَرَامَتِكَ وَ أَوْجِبْ لَنَا مَا تُوجِبُ لِأَهْلِ الِاسْتِقْصَاءِ لِطَاعَتِكَ
خدايا، ما را در اين ماه براى كرامتى كه به اولياى خود وعده دادى شايسته گردان و پاداش كسانى را كه طاعت تو را به‌ صورت كامل انجام مى‌ دهند به ما عطا كن 
وَ اجْعَلْنَا فِي نَظْمِ مَنِ اسْتَحَقَّ [الرَّفِيعَ الْأَعْلَى بِرَحْمَتِكَ‏] الدَّرَجَةَ الْعُلْيَا مِنْ جَنَّتِكَ
و ما را در شمار كسانى كه استحقاق بالاترين درجه از بهشت [و به رحمت خود ما را در شمار كسانى كه استحقاق بالاترين درجه] را دارند، قرار ده 
وَ اسْتَوْجَبَ مُرَافَقَةَ الرَّفِيعِ الْأَعْلَى مِنْ أَهْلِ كَرَامَتِكَ بِفَضْلِكَ وَ جُودِكَ وَ رَأْفَتِكَ
و به تفضّل و بخشش و مهربانى‌ ات جزو كسانى كه شايستگى همدمى با بلندپايگان از اهل كرامتت را دارند، قرار ده. 
اللَّهُمَّ وَ إِنَّ لَكَ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ لَيَالِي شَهْرِنَا هَذَا رِقَاباً يُعْتِقُهَا عَفْوُكَ وَ يَهَبُهَا صَفْحُكَ
خداوندا، در هر شب از شب‌ هاى اين ماه، افرادى را عفو تو آزاد و گذشت تو مى‌ بخشد،
فَاجْعَلْ رِقَابَنَا مِنْ تِلْكَ الرِّقَابِ وَ اجْعَلْنَا لِشَهْرِنَا مِنْ خَيْرِ أَهْلٍ وَ أَصْحَابٍ
 ما را نيز جزو اين افراد قرار ده و نيز ما را از بهترين اهل و ياران اين ماه قرار ده 
وَ امْحَقْ ذُنُوبَنَا مَعَ إِمِّحَاقِ [امْتِحَاقٍ وَ مُحَاقِ‏] هِلَالِهِ
و گناهان ما را با كاستن هلال آن از بين ببر 
وَ اسْلَخْ عَنَّا تَبِعَاتِنَا [التَّبِعَاتِ‏] مَعَ انْسِلَاخِ أَيَّامِهِ حَتَّى يَنْقَضِيَ عَنَّا وَ قَدْ صَفَّيْتَنَا مِنَ الْخَطِيئَاتِ وَ خَلَّصْتَنَا مِنَ السَّيِّئَاتِ
و پيامدهاى سوء گناهانمان را با سپرى شدن روزهاى آن از ما بركن، تا اين‌ كه در حالى اين ماه سپرى شود كه ما ازاشتباهات بى‌ آلايش گشته و از بدى‌ ها رها شده باشيم. 
اللَّهُمَّ وَ إِنْ مِلْنَا فِيهِ فَعَدِّلْنَا وَ إِنْ زُغْنَا عَنْهُ فَقَوِّمْنَا وَ إِنِ اشْتَمَلَ عَلَيْنَا عَدُوُّكَ الشَّيْطَانُ الرَّجِيمُ فَاسْتَنْقِذْنَا مِنْهُ
خداوندا، اگر در اين ماه كج رفتيم، راست كن و اگر منحرف شديم، معتدل گردان و اگر دشمن تو، شيطان رانده‌ شده بر ما درپيچيد، از او رهايمان كن. 
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اشْحَنْهُ بِعِبَادَتِنَا وَ زَيِّنْ أَوْقَاتَهُ بِطَاعَتِنَا وَ أَعِنَّا فِي نَهَارِهِ عَلَى صِيَامِهِ 
خدايا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و اين ماه را از عبادت ما آكنده كن و اوقات آن را به طاعت ما بياراى و در روزهاى آن بر روزه‌ دارى 
وَ فِي لَيْلِهِ عَلَى قِيَامِهِ بِالصَّلَاةِ لَكَ وَ التَّضَرُّعِ إِلَيْكَ وَ الْخُشُوعِ وَ الذِّلَّةِ بَيْنَ يَدَيْكَ 
و در شب‌ هاى آن بر شب‌ خيزى همراه با خواندن نماز و تضرّع و فروتنى و خاكسارى در پيشگاهت كمك كن، 
حَتَّى لَا يَشْهَدَ نَهَارُهُ عَلَيْنَا بِغَفْلَةٍ وَ لَا لَيْلُهُ بِتَفْرِيطٍ 
تا اين‌ كه روز آن به غفلت ما و شب آن به كوتاهى ما شهادت ندهد. 
اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنَا فِي سَائِرِ الشُّهُورِ وَ الْأَيَّامِ وَ مَا يَتَأَلَّفُ مِنَ السِّنِينَ وَ الْأَعْوَامِ كَذَلِكَ مَا عَمَّرْتَنَا
خدايا، ما را در ساير ماه‌ ها و روزها و سال‌ هاى آينده نيز تا زمانى كه عمر به ما ارزانى داشته‌ اى، اين‌ گونه قرار ده 
وَ اجْعَلْنَا مِنْ عِبَادِكَ الْمُخْلَصِينَ‏ (الَّذِينَ يُؤْتُونَ ما آتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلى‏ رَبِّهِمْ راجِعُونَ
و از بندگان مخلص خود بگردان، «آنان كه اعمال خود را به‌ جا مى‌ آورند و از اين‌ كه به سوى پروردگارشان باز مى‌ گردند، دل‌ هايشان لرزان و هراسان است 
أُولئِكَ يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ هُمْ لَها سابِقُونَ)[3] (الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيها خالِدُونَ)[4]
و در انجام كارهاى خير مى‌ شتابند و سبقت مى‌ گيرند» و «كسانى كه وارث بهشت فردوس بوده و جاودانه در آن خواهند بود.» 
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ وَ سَلِّمْ كَثِيراً
خداوندا، بر محمّد و خاندان پاك او درود و سلام فراوان بفرست.
أقول و اعلم أن هذا الدعاء الذي ذكرناه و الدعاء الذي نذكره بعده وجدت بخط جدي أبي جعفر الطوسي رحمه الله و قد ذكرهما في دعاء أول يوم من شهر رمضان- و الذي رويته في أصل روايتهما أن الأول منهما عند دخول الشهر و الثاني منهما يدعى به مستقبل دخول السنة و من حيث أهل هلال شهر رمضان فقد دخل الشهر و هو أول السنة و رأيت في كتاب صغير عندنا أوله مسألة للمفيد محمد بن محمد بن النعمان في عصمة الأنبياء ع أنه سأل من أول الشهر أ هو الليل أم النهار فقال أوله الليل فرأيت أن ذكرهما في أول ليلة من الشهر أقرب إلى الصواب فلذلك ذكرهما [ذكرتهما] في هذا الباب أقول
دعايى را كه يادآور شديم و نيز دعايى را كه بعد از اين ذكر خواهيم كرد، از روى خطّ جدّم «ابو جعفر طوسى» -رحمه اللّه-نقل مى‌ كنيم. ايشان اين دو دعا را جزو دعاهاى روز اوّل ماه رمضان ذكر كرده است، ولى در متن روايت، دعاى اوّل براى هنگام ورود ماه رمضان، و دعاى دوّم براى آستانه‌ ورود سال نقل شده است. و روشن است كه با هلال ماه رمضان، ماه رمضان و در نتيجه اوّل سال فرامى‌ رسد. در كتاب كوچكى كه اكنون در نزد ما موجود است و شيخ «مفيد» -رحمه اللّه-آن را نوشته و اوّل آن با مسأله‌ اى درباره‌ عصمت انبيا-عليهم السّلام-آغاز مى‌ شود، آمده است: «از معصوم -عليه السّلام-پرسيده شد: اوّل ماه شب است يا روز؟ فرمود: شب.» از اين‌ رو، درست اين است كه اين دو دعا در شب اوّل ماه ذكر شود، لذا آن دو را در اين باب ذكر كرديم.

[1]) سوره البقره، آیه 185                 [2]) سوره القدر، آیات 4-5             [3]) سوره المؤمنون، آیات 60-61                   [4]) سوره المؤمنون، آیه 11

 

کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام
کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام
تلگرام قرآن و حدیث
کانال قرآن و حدیث در ایتا
کانال قرآن و حدیث در گپ
پیام رسان سروش _ کانال قرآن و حدیث