دعای روز سیزدهم رمضان از مجموعه امام سجاد (ع)
۲۴ اسفند ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع عشر فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الثالثة عشر و يومها و ما نختاره من عدة روايات، فصل فيما يختص باليوم الثالث عشر من دعوات غير متكررة، دعاء آخر في اليوم الثالث عشر من مجموعة مولانا زين العابدين ص
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب هفدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز سیزدهم ماه و روایاتی که در این شب و روز آمده، فصل اول دعاهای مخصوص روز سیزدهم ماه رمضان (دعای سوم) از مجموعه مولی امام زین العابدین-صلوات الله علیه-:
اللَّهُمَّ إِنَّ الظَّلَمَةَ جَحَدُوا آيَاتِكَ وَ كَفَرُوا بِكِتَابِكَ وَ كَذَّبُوا رُسُلَكَ وَ اسْتَنْكَفُوا عَنْ عِبَادَتِكَ
خداوندا، ستمگران نشانه‌ها و معجزات تو را انكار كرده و به كتاب تو كفر ورزيدند و فرستادگانت را تكذيب نموده و از پرستشت سرباز زدند
وَ رَغِبُوا عَنْ مِلَّةِ خَلِيلِكَ وَ بَدَّلُوا مَا جَاءَ بِهِ رَسُولُكَ وَ شَرَّعُوا غَيْرَ دِينِكَ وَ اقْتَدَوْا بِغَيْرِ هُدَاكَ
و از آيين دوستت روگردانده و شيوه‌ى ديگر غير از راه و روش او را برگزيدند
وَ اسْتَنُّوا بِغَيْرِ سُنَّتِكَ وَ تَعَدَّوْا حُدُودَكَ وَ سَعَوْا مُعَاجِزِينَ فِي آيَاتِكَ وَ تَعَاوَنُوا عَلَى إِطْفَاءِ نُورِكَ
و از مرزهاى تو تجاوز نموده و در [نابودى]نشانه‌ها و معجزه‌هايت كوشيدند و بر خاموش كردن نور تو هميارى نمودند
وَ صَدُّوا عَنْ سَبِيلِكَ وَ كَفَرُوا نَعْمَاءَكَ وَ شَاقُّوا وُلَاةَ أَمْرِكَ وَ وَالَوْا أَعْدَاءَكَ وَ عَادَوْا أَوْلِيَاءَكَ
و [مردم را]از راه تو بازداشتند و به نعمتت كفر ورزيدند و با فرمانروايان تو ستيزه كرده و با دشمنانت دوستى و با دوستانت دشمنى نمودند
وَ عَرَفُوا ثُمَّ أَنْكَرُوا نِعْمَتَكَ وَ لَمْ يَذْكُرُوا آلَاءَكَ وَ أَمِنُوا مَكْرَكَ وَ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ عَنْ ذِكْرِكَ
و پس از شناخت نعمتت كفر ورزيدند و نعمت‌هاى تو را به ياد نياوردند و از نيرنگ تو ايمن گرديده و دل‌هايشان از ياد تو سخت گرديد
وَ اسْتَحَلُّوا حَرَامَكَ وَ حَرَّمُوا حَلَالَكَ وَ اجْتَرَءُوا عَلَى مَعْصِيَتِكَ وَ لَمْ يَخَافُوا مَقْتَكَ
و حرام تو را حلال حلال تو را حرام شمردند و بر نافرمانى تو گستاخ شده و از ناخشنودى تو نترسيدند
وَ نَسُوا نَقِمَتَكَ وَ لَمْ يَحْذَرُوا بَأْسَكَ وَ اغْتَرُّوا بِنِعْمَتِكَ
و كيفرت را فراموش كردند و از عذاب تو نهراسيدند و به نعمتت فريفته شدند.
اللَّهُمَّ فَاصْبُبْ [فَانْتَقِمْ] مِنْهُمْ وَ اصْبُبْ عَلَيْهِمْ عَذَابَكَ وَ اسْتَأْصِلْ شَأْفَتَهُمْ وَ اقْطَعْ دَابِرَهُمْ
خداوندا، از آنان انتقام بگير و كيفرت را بر آنان فرو ريز و ريشه و نسل‌شان را قطع كن
وَ ضَعْ عِزَّهُمْ وَ جَبَرُوتَهُمْ وَ انْزِعْ أَوْتَارَهُمْ وَ زَلْزِلْ أَقْدَامَهُمْ وَ أَرْعِبْ قُلُوبَهُمْ
و سربلندى شكوه‌شان را پايين آور و زه كمان‌هايشان را بركَن و گام‌هايشان را به لرزه در آور و دل‌هاشان را به هراس وادار.
اللَّهُمَّ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا دِينَكَ دَغَلًا وَ مَالَكَ دُوَلًا وَ عِبَادَكَ خَوَلًا
خداوندا، آنان دين تو را به تباهى كشانده و اموالت را دست‌به‌دست گردانده و بندگانت را به بردگى گرفته‌اند.
اللَّهُمَّ اكْفُفْهُمْ بَأْسَهُمْ وَ افْلُلْ حَدَّهُمْ وَ أَوْهِنْ كَيْدَهُمْ وَ أَشْمِتْ عَدُوَّهُمْ وَ اشْفِ صُدُورَ الْمُؤْمِنِينَ
خدايا، جلوى تندى آنان را بگير و تيزى‌شان را كند و نيرنگ‌شان را سست كن و آنان را دشمن‌شاد بگردان و دل مؤمنان را بهبودى بخش.
اللَّهُمَّ افْتُتْ أَعْضَادَهُمْ وَ اقْهَرْ جَبَابِرَتَهُمْ وَ اجْعَلِ الدَّائِرَةَ عَلَيْهِمْ
خدايا، اعضاى آنان را بشكن و بر سركشان آن‌ها غلبه كن و آنان را دچار شكست كن
وَ اقْضُضْ بُنْيَانَهُمْ وَ خَالِفْ بَيْنَ كَلِمَتِهِمْ وَ فَرِّقْ جَمْعَهُمْ وَ شَتِّتْ أَمْرَهُمْ
و پايه و بنيانشان را فرو ريز و ميان گفتار آنان اختلاف انداز و جمعشان را متفرّق كن و كارهايشان را گوناگون گردان
وَ اجْعَلْ بَأْسَهُمْ بَيْنَهُمْ وَ ابْعَثْ عَلَيْهِمْ عَذَاباً مِنْ فَوْقِهِمْ وَ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ
و تندى آنان را ميان خودشان قرار داده و از بالا و زير پايشان عذاب را بر آنان برانگيز
وَ اسْفِكْ بِأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ دِمَاءَهُمْ وَ أَوْرِثِ الْمُؤْمِنِينَ (أَرْضَهُمْ وَ دِيارَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ)[1]
و خونشان را به دست مؤمنان بريز و سرزمين و ديار و اموال آنان را به ارث مؤمنان بگذار.
اللَّهُمَّ أَضِلَّ أَعْمَالَهُمْ وَ اقْطَعْ رَجَاءَهُمْ وَ أَدْحِضْ حُجَّتَهُمْ وَ اسْتَدْرِجْهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ
خداوندا، اعمال آنان را نابود و اميدشان را قطع و دليل‌شان را باطل گردان و از آنجا كه نمى‌دانند نعمت‌هايت را [براى گمراهى آنان]به صورت تدريجى به آنان عطا كن
وَ ائْتِهِمْ بِالْعَذَابِ مِنْ حَيْثُ لا يَشْعُرُونَ وَ أَنْزِلْ بِسَاحَتِهِمْ مَا يَحْذَرُونَ
و آنان را به‌صورت ناآگاهانه مشمول عذاب خود بگردان و آنچه را از آنان مى‌پرهيزند و بيم دارند، بر آستانه‌ى خانه‌هايشان فروفرست
وَ حَاسِبْهُمْ (حِساباً شَدِيداً)[2] وَ عَذِّبْهُمْ عَذاباً نُكْراً وَ اجْعَلْ عَاقِبَةَ أَمْرِهِمْ خُسْراً
و از آنان سخت حساب بكش و آن‌ها را عذاب بى‌نظير بنما و عاقبت كار آنان را زيان‌بارى و خسران قرار ده.
اللَّهُمَّ إِنَّهُمُ اشْتَرَوْا بِآيَاتِكَ ثَمَناً قَلِيلًا (وَ عَتَوْا عُتُوًّا كَبِيراً)[3]
خدايا، آنان نشانه‌هاى تو را به قيمت اندك خريدند و سركشى بزرگ نمودند.
خدايا، پس آنان را چنان‌كه بايد سخت بگير و نابود گردان و بشكن
وَ لَا تَجْعَلْ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ نَاصِراً وَ لَا فِي السَّمَاءِ عَاذِراً (وَ الْعَنْهُمْ لَعْناً كَبِيراً)[5]
و در روى زمين ياور و در آسمان عذرخواهى براى آنان قرار مده و لعنت بزرگ خود را مشمول آنان كن.
اللَّهُمَّ فَخُذْهُمْ (أَخْذاً وَبِيلًا)[6] اللَّهُمَّ إِنَّهُمْ (أَضاعُوا الصَّلاةَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَواتِ)[7] وَ عَمِلُوا السَّيِّئاتِ
خدايا، پس آنان را چنان‌كه بايد سخت بگير. خدايا، آنان نماز را تباه كرده و از خواهش‌هاى نفس خود پيروى نموده و كارهاى زشت به‌جا آوردند.
اللَّهُمَّ فَخُذْهُمْ بِالْبَلِيَّاتِ وَ احْلُلْ بِهِمُ الْوَيْلَاتِ وَ أَرِهِمُ الْحَسَرَاتِ يَا اللَّهُ إِلَهَ الْأَرَضِينَ وَ السَّمَاوَاتِ
خدايا، پس آنان را به انواع گرفتارى‌ها بگير و انواع مرگ را بر آنان مسلّط كن و دريغ‌ها و افسوس‌ها را به آنان بنمايان، اى خدا اى معبود زمين‌ها و آسمان‌ها.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْنَا بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
خدايا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و به رحمت خود بر من رحم كن، اى مهربان‌ترين مهربانان.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَدِينُكَ يَا رَبِّ بِطَاعَتِكَ وَ لَا نُنْكِرُ وَلَايَةَ مُحَمَّدٍ رَسُولِكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ
خدايا اى پروردگار من، من با اطاعت از تو به تو دين‌ورزى مى‌كنم و ولايت فرستاده‌ات حضرت محمد-درود تو بر او و خاندان او-
وَ وَلَايَةَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ وَلَايَةَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ سِبْطَيْ نَبِيِّكَ
و ولايت امير مؤمنان علىّ بن ابى طالب-درود بر او-و ولايت امام حسن و حسين، دو نواده
وَ وَلَدَيْ رَسُولِكَ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ وَ وَلَايَةَ الطَّاهِرِينَ الْمَعْصُومِينَ مِنْ ذُرِّيَّةِ الْحُسَيْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ
و فرزند فرستاده‌ات-درود بر آن دو-و ولايت فرزندان پاك و معصوم امام حسين، يعنى علىّ بن حسين
وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ
و محمد بن على و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر و علىّ بن موسى و محمد بن على
وَ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ سَلَامُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ
و علىّ بن محمد و حسن بن على-درود و بركات خدا بر همه‌ى آنان-
وَ وَلَايَةَ الْقَائِمِ السَّابِقِ مِنْهُمْ بِالْخَيْرَاتِ الْمُفْتَرَضِ الطَّاعَةِ صَاحِبِ الزَّمَانِ سَلَامُ اللَّهِ عَلَيْهِ أَدِينُكَ
و ولايت قيام‌كننده و پيشى‌گيرنده به كارهاى خير از ميان آنان و امامى كه اطاعت از او واجب است، يعنى حضرت صاحب الزمان-درود خدا بر او-. به تو دين‌ورزى مى‌كنم
يَا رَبِّ بِطَاعَتِهِمْ وَ وَلَايَتِهِمْ وَ التَّسْلِيمِ لِفَرْضِهِمْ رَاضِياً غَيْرَ مُنْكِرٍ وَ لَا مُسْتَكْبِرٍ وَ لَا مُسْتَنْكِفٍ
اى پروردگار من، به طاعت و ولايت آنان و با تسليم در برابر آنچه در مورد آنان واجب است، به تو دين‌ورزى مى‌كنم درحالى‌كه خشنودم، و بى‌آنكه انكار و يا گردن‌كشى كنم،
عَلَى مَعْنَى مَا أَنْزَلْتَ فِي كِتَابِكَ عَلَى مَوْجُودِ مَا أَتَانَا فِيهِ رَاضِياً مَا رَضِيتَ بِهِ مُسْلِماً مُقِرّاً بِذَلِكَ
براساس آنچه در معناى كتابت فروفرستاده‌اى و در قرآنى كه نزد ما موجود است و درحالى‌كه از هرچه خرسندى، خرسندم و تسليم توام و به اين مطالب اقرار دارم
يَا رَبِّ رَاهِباً لَكَ رَاغِباً فِيمَا لَدَيْكَ اللَّهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِيِّكَ وَ ابْنِ نَبِيِّكَ وَ خَلِيفَتِكَ
اى پروردگار من، و از تو بيم دارم و به آنچه نزد تو است مى‌گرايم. خداوندا، از ولىّ و پسر پيامبرت كه جانشين
وَ حُجَّتِكَ عَلَى خَلْقِكَ وَ الشَّاهِدِ عَلَى عِبَادِكَ الْمُجَاهِدِ الْمُجْتَهِدِ فِي طَاعَتِكَ وَ وَلِيِّكَ وَ أَمِينِكَ فِي أَرْضِكَ
و حجّت تو بر آفريده‌هايت و گواه بر بندگانت مى‌باشد و در طاعت تو تلاش نموده و مى‌كوشد و ولىّ و امانت‌دار تو در روى زمين است، دفاع كن
وَ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقْتَ وَ بَرَأْتَ وَ اجْعَلْهُ فِي وَدَائِعِكَ الَّتِي لَا يَضِيعُ مَنْ كَانَ فِيهَا
و از شرّ آنچه آفريده و پديد آورده‌اى در پناه خود قرار ده، و او را در سپرده‌هاى خود كه كسى در آن ضايع نمى‌گردد
وَ فِي جِوَارِكَ الَّذِي لَا يَقْهَرُ وَ آمِنْهُ بِأَمَانِكَ وَ اجْعَلْهُ فِي كَنَفِكَ وَ انْصُرْهُ بِنَصْرِكَ الْعَزِيزِ يَا اللَّهُ إِلَهَ الْعَالَمِينَ
و در همسايگى خودت كه كسى بر آن چيره نمى‌گردد و به ايمنى‌بخشى خود در حمايت خود قرار ده و با لشكر چيره خود يارى كن اى معبود جهانيان،
اللَّهُمَّ اعْصِمْهُ بِالسَّكِينَةِ وَ أَلْبِسْهُ دِرْعَكَ الْحَصِينَةَ وَ أَعِنْهُ
خداوندا، او را با آرامش خود محفوظ بدار و سپر مصون خود را به او بپوشان و او را يارى كن
وَ انْصُرْهُ بِنَصْرِكَ الْعَزِيزِ (نَصْراً عَزِيزاً)[8] وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسِيراً وَ اجْعَلْ لَهُ (مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصِيراً)[9]
و با يارى سرفرازانه يارى كن و به پيروزى آسان، پيروز گردان و از نزد خود براى او تسلّط يارى‌گر قرار ده.
اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ
خدايا، با دوستان او دوست و با دشمنان او دشمن باش و يارى‌گران او را يارى كن و كسانى را كه از يارى او دست مى‌كشند، يارى منما.
اللَّهُمَّ اشْعَبْ بِهِ صَدْعَنَا وَ ارْتُقْ بِهِ فَتْقَنَا وَ الْمُمْ بِهِ شَعْثَنَا وَ كَثِّرْ بِهِ قِلَّتَنَا وَ أَعْزِزْ بِهِ ذِلَّتَنَا
خداوندا، به وجود [ظهور]او شكست و نقصان ما را جبران نما و پراكندگى ما را گردآور و جمعيت اندك ما را بسيار كن و ذلّت ما را به عزّت تبديل كن
وَ اقْضِ بِهِ عَنْ مُغْرَمِنَا وَ اجْبُرْ بِهِ فَقْرَنَا وَ سُدَّ بِهِ خَلَّتَنَا وَ أَعْزِزْ [أَغْنِ] بِهِ فَاقَتَنَا وَ يَسِّرْ بِهِ عُسْرَتَنَا
و بدهى ما را ادا و نادارى‌مان را جبران كن و حاجت ما را برآور و نيازمندى ما را به سربلندى [بى‌نيازى]و سختى ما را به آسانى تبديل كن
وَ كُفَّ بِهِ وُجُوهَنَا وَ أَنْجِحْ بِهِ طَلِبَتَنَا وَ اسْتَجِبْ بِهِ دُعَائَنَا وَ أَعْطِنَا بِهِ فَوْقَ رَغْبَتِنَا وَ اشْفِ بِهِ صُدُورَنَا وَ اهْدِنَا لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ
و روى‌مان را [از درخواست از مردمان بد]نگاه دار و خواسته‌هايمان را برآور و دعاهايمان را مستجاب گردان و بيش از خواسته‌هاى‌مان به ما عطا كن و سينه‌هايمان را بهبودى بخش و در موارد اختلافى، به حقّ رهنمون شو،
يَا رَبِّ إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ اللَّهُمَّ أَمِتْ بِهِ الْجَوْرَ وَ أَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ وَ قَوِّ نَاصِرَهُ
اى پروردگار ما، به راستى كه تو هركس را بخواهى به راه راست هدايت مى‌كنى. خدايا، به وجود او، ستم را بكش و عدل و داد را آشكار كن و ياوران او را يارى كن
وَ اخْذُلْ خَاذِلَهُ وَ دَمِّرْ مَنْ نَصَبَ لَهُ وَ أَهْلِكْ مَنْ غَشَّهُ وَ اقْتُلْ بِهِ جَبَابِرَةَ الْكُفْرِ وَ اقْصِمْ رُءُوسَ الضَّلَالَةِ
وكسانى را كه از يارى او دست مى‌كشند، يارى مكن و دشمنان او را سركوب و خيانت‌كنندگان به او را نابود گردان و سركشان كفر را بكش و سركردگان گمراهى
وَ سَائِرَ أَهْلِ الْبِدَعِ وَ مُقَوِّيَةَ الْبَاطِلِ وَ ذَلِّلْ بِهِ الْجَبَابِرَةَ وَ أَبِرْ بِهِ الْكَافِرِينَ وَ الْمُنَافِقِينَ
و ساير اهل بدعت و تقويت‌كنندگان باطل را سركوب و سركشان را خوار و كافران و منافقان
وَ جَمِيعَ الْمُلْحِدِينَ فِي مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا (لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ)[10] مِنْهُمْ دَيَّاراً وَ لَا تَبْقَ لَهُمْ آثَاراً
و همه‌ى منحرفان در نقاط مشرق و مغرب زمين، اعمّ از خشكى و دريا و صحرا و كوه‌ها را نابود گردان و هيچ‌يك از آنان و آثار آنان را بر روى زمين باقى مگذار.
اللَّهُمَّ أَظْهِرْهُ وَ افْتَحْ عَلَى يَدَيْهِ الْخَيْرَاتِ وَ اجْعَلْ فَرَجَنَا مَعَهُ وَ بِهِ
خداوندا، او را آشكار كن و كارهاى خير را به دست او بگشا و گشايش كار ما را همراه با او و به وجود او مقرّر بدار.
اللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى سُلُوكِ الْمَنَاهِجِ مِنْهَاجِ الْهُدَى وَ الْمَحَجَّةِ الْعُظْمَى وَ الطَّرِيقَةِ الْوُسْطَى
خدايا، ما را بر پيمودن راه و روش او، كه راه روشن هدايت و بزرگ‌ترين و معتدل‌ترين راه است
الَّتِي يَرْجِعُ إِلَيْهِ [إِلَيْهَا] الْغَالِي وَ يَلْحَقُ بِهِ [بِهَا] التَّالِي وَ وَفِّقْنَا لِمُتَابَعَتِهِ
و غلوكنندگان بايد به سوى آن بازگردند و عقب‌ماندگان بدان بپيوندند، يارى كن و توفيق پيروى از او
وَ أَدَاءِ حَقِّهِ وَ امْنُنْ عَلَيْنَا بِمُتَابَعَتِهِ فِي الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ اجْعَلْنَا مِنَ الطَّالِبِينَ رِضَاكَ بِمُنَاصَحَتِهِ
و اداى حقّ او را به ما عطا كن و پيروى از او را در سختى و رنجورى به ما ارزانى دار و ما را از طالبان خشنودى او به واسطه‌ى خيرخواهى و بى‌آلايشى با او قرار ده،
حَتَّى تَحْشُرَنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِي أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِهِ وَ مَعُونَةِ سُلْطَانِهِ
تا اين‌كه در روز قيامت ما را جزو ياران و ياوران و كمك‌كنندگان به فرمانروايى و حكومت او محشور نمايى
وَ اجْعَلْ ذَلِكَ لَنَا خَالِصاً مِنْ كُلِّ شَكٍّ وَ شُبْهَةٍ وَ رِيَاءٍ وَ سُمْعَةٍ لَا نَطْلُبُ بِهِ غَيْرَكَ
و همه‌ى اين‌ها را از هر ترديد و شبهه و ريا و قصد شنواندن كار خود به ديگران، خالص و بى‌آلايش گردان،
وَ لَا نُرِيدُ بِهِ سِوَاكَ وَ تُحِلَّنَا مَحَلَّهُ وَ تَجْعَلَنَا فِي الْخَيْرِ مَعَهُ
به‌گونه‌اى كه جز تو را نجوييم و نخواهيم و ما را در جايگاه او جاى ده و در انجام كارهاى خير همراه او بگردان
وَ اصْرِفْ عَنَّا فِي أَمْرِهِ السَّأْمَةَ وَ الْكَسَلَ وَ الْفَتْرَةَ وَ لَا تَسْتَبْدِلْ بِنَا غَيْرَنَا
و ما را از خستگى و تنبلى و سستى در كار او بازدار و كسان ديگر را به جاى ما برمگزين،
فَإِنَّ اسْتِبْدَالَكَ بِنَا غَيْرَنَا عَلَيْكَ يَسِيرٌ وَ عَلَيْنَا عَسِيرٌ وَ قَدْ عَلِمْنَا بِفَضْلِكَ وَ إِحْسَانِكَ
زيرا جانشين كردن ديگران به‌جاى ما بر تو آسان و بر ما سخت است و ما از تفضّل و نيكوكارى تو آگاهيم
يَا كَرِيمُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّم
اى بزرگوار. درود و سلام خداوند بر حضرت محمّد، پيامبر خدا و خاندان او.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
