نماز دوازده رکعتی در روز عرفه (اقبال الاعمال)
۱۹ تیر ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ هذا مبدأ ذكر الأعمال الأشهر الثلاثة أعني شوال و ذي قعدة و ذي حجة من كتاب الإقبال، الباب الثالث فيما يختص بفوائد من شهر ذي الحجة و موائد للسالكين صوب المحجة، فصل فيما نذكره من صلاة ركعتين قبل الخروج للدعاء المعتاد و هل الاجتماع للدعاء يوم عرفة أفضل أو الانفراد
جلد اول، شروع ذکرهای اعمال ماه های سه گانه، یعنی شوال، ذی القعده و ذی الحجه از کتاب اقبال الاعمال، باب سوم، فوائد ماه ذی الحجه، در ادامه فصل نوزدهم، دو ركعت نماز پيش از خروج از منزل براى قرائت دعاهاى عرفه و پاسخ به یک سوال: آیا در روز عرفه شرکت در دعاهای گروهی افضل است یا انفرادی؟
فنقول و قد وجدنا في كتاب أبي علي حسن بن محمد بن إسماعيل بن محمد بن أشناس البزاز رحمه الله ركعتين يحتمل أن يكون صلاتهما قبل صلاة الظهرين فاقتضى الاستظهار للعبادات أن نذكرهما و فيهما فضل في العنايات فقال في كتابه ما هذا لفظه أما الصلاة في يوم عرفة
در كتاب «ابو على حسن بن محمد بن اسماعيل بن محمد بن اشناس بزّاز» -رحمه اللّه-دو ركعت نماز وارد شده است كه احتمالا پيش از نماز ظهر و عصر خوانده مى‌شوند. اقتضاى رعايت احتياط در انجام عبادات اين است كه اين دو ركعت نماز را كه در بردارنده‌ى عنايات فراوان الهى است، در اينجا يادآور شويم. او در كتاب خود آورده است: اما (اولین) نماز در روز عرفه:
مِنْ كُتُبِ أَصْحَابِنَا رَحِمَهُمُ اللَّهُ تَعَالَى
نماز روز عرفه بنابر آنچه در كتاب‌هاى راويان اماميه-رحمهم اللّه تعالى-آمده، عبارت است از:
فَإِنَّنِي وَجَدْتُهَا اثْنَتَيْ عَشْرَةَ رَكْعَةً تَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ[1] مَرَّةً وَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ[2] وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ[3] مَرَّةً
دوازده ركعت نماز، كه در هر ركعت سوره‌ى «فاتحه الكتاب» و آية الكرسى و سوره‌ى «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» را يك بار بخوان
فَإِذَا سَلَّمْتَ تَقْرَأُ (ما تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ)[4] وَ تَخِرُّ سَاجِداً وَ تَرْفَعُ يَدَيْكَ وَ تَقُولُ
و بعد از سلام نماز، هر مقدار از قرآن را كه براى تو ميسر بود بخوان و به سجده برو و در حال سجده دست‌هاى خود را به سوى بالا بلند كن و بگو:
سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ فَازَ بِهِ سُبْحَانَ مَنْ تَعَطَّفَ بِالْحِلْمِ وَ تَكَرَّمَ بِهِ سُبْحَانَ مَنْ (أَحْصى كُلَّ شَيْءٍ)[5] وَ عَلِمَ بِهِ
پاكا خدايى كه جامه‌ى سربلندى را پوشيده و به واسطه‌ى آن [همواره]پيروز و كامياب است، پاكا خدايى كه با بردبارى [نسبت به آفريده‌هايش]مهر ورزيده و بزرگوارى مى‌كند، پاكا خدايى كه همه‌ى اشيا را به شماره درآورده و به آن‌ها آگاه است،
سُبْحَانَ مَنْ لَا يَنْبَغِي أَنْ يُسَبَّحَ سِوَاهُ سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ وَ الْقُدْرَةِ سُبْحَانَ الْعَظِيمِ الْأَعْظَمِ
پاكا خدايى كه جز او شايسته‌ى تسبيح نيست، پاكا خداى سرافراز و توانا، پاكا خداى بزرگ و بزرگ‌تر.
أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ وَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الْأَعْظَمِ وَ أَسْأَلُكَ بِالْمُسْتَجَابِ مِنْ دُعَائِكَ
پروردگارا، به جايگاه‌هاى پيوند سرفرازى از عرشت و به اسم بزرگ و بزرگ‌ترت از تو مى‌خواهم و به دعاهايى كه اجابت نموده‌اى از تو درخواست مى‌كنم
وَ بِنُورِ وَجْهِكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و به نور روى [ذات، يا اسما و صفات]تو از تو مى‌طلبم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى.
وَ تَدْعُو بِمَا أَحْبَبْتَ
سپس هر دعايى را كه خواستى، بخوان.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
