اعمال مسجد سهله
۰۳ مرداد ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتدر فصل ششم باب زیارات؛ در اینجا بعد از بیان کردن فضیلت مسجد سهله، به اعمال آن می پردازیم:
پس دو ركعت نماز ميان شام و خفتن سنت است از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه هر غمناكى كه چنين كند و دعا كند حق تعالى غمش را زايل كند و از بعض كتب مزاريه نقل شده كه چون خواستى داخل مسجد شوى بايست نزد در و بگو:
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ مِنَ اللَّهِ وَ إِلَى اللَّهِ وَ مَا شَاءَ اللَّهُ وَ خَيْرُ الْأَسْمَاءِ لِلَّهِ
به نام خدا و به يارى خدا و از جانب خدا و بسوى خدا و آنچه خواست خداست و بهترين نامها مخصوص خداست
تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
توكل كردم بر خدا و هيچكس حول و قوهاى الا بواسطه خداى بلند مرتبه بزرگ ندارد
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ عُمَّارِ مَسَاجِدِكَ وَ بُيُوتِكَ
پروردگارا مرا از تعمير كنندگان مساجد و معابد خود قرار ده
اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أُقَدِّمُهُمْ بَيْنَ يَدَيْ حَوَائِجِي
پروردگارا من به درگاه تو بوسيله محمد و آل محمد رو آورده ام و آن بزرگواران را در جلو حوايج خود مقدم داشته ام
فَاجْعَلْنِي اللَّهُمَّ بِهِمْ عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ
تا اى پروردگار بواسطه آنها مرا نزد خود در دنيا و آخرت آبرومند گردانى و از مقربان درگاهت قرار دهى
اللَّهُمَّ اجْعَلْ صَلاَتِي بِهِمْ مَقْبُولَةً وَ ذَنْبِي بِهِمْ مَغْفُوراً وَ رِزْقِي بِهِمْ مَبْسُوطاً
خدايا بواسطه آن بزرگواران نماز مرا مقبول گردان و گناهانم بيامرز و رزقم را وسيع
وَ دُعَائِي بِهِمْ مُسْتَجَاباً وَ حَوَائِجِي بِهِمْ مَقْضِيَّةً
و دعايم را مستجاب و حاجتهايم روا فرما
وَ انْظُرْ إِلَيَّ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ نَظْرَةً رَحِيمَةً أَسْتَوْجِبُ بِهَا الْكَرَامَةَ عِنْدَكَ ثُمَّ لاَ تَصْرِفْهُ عَنِّي أَبَداً بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و به ذات بزرگوار كريمت به من از روى لطف و مهربانى نظر فرما كه به دان نظر لطف و عنايت نزد تو مستوجب كرامت شوم آنگاه تا ابد آن نظر لطف را از من باز نگردانى به حق رحمت بى انتهايت اى مهربانترين مهربانان عالم
يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ وَ دِينِ نَبِيِّكَ وَ وَلِيِّكَ
اى خدا اى برگرداننده دلها و ديده ها تو دلم را بر دين و آيين خود و رسول و ولى خود ثابت بدار
وَ لاَ تُزِغْ قَلْبِي بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنِي وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ
و دلم كه به نور هدايت روشن كرده اى ديگر هرگز تاريك مگردان و از جانب خود مرا رحمت كامل عطا فرما كه محققا تويى بخشنده بى عوض
اللَّهُمَّ إِلَيْكَ تَوَجَّهْتُ وَ مَرْضَاتَكَ طَلَبْتُ وَ ثَوَابَكَ ابْتَغَيْتُ وَ بِكَ آمَنْتُ وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ
پروردگارا من به درگاه تو رو آوردم در طلب ثواب و رضا و خشنودى تو و به تو ايمان آوردم و بر تو توكل كردم
اللَّهُمَّ فَأَقْبِلْ بِوَجْهِكَ إِلَيَّ وَ أَقْبِلْ بِوَجْهِي إِلَيْكَ
پس تو هم روى به من كن و پيوسته روى قلب مرا بسوى خود گردان
پس بخوان آية الكرسى و معوذتين را و تسبيح كن خدا را هفت مرتبه و تحميد كن هفت مرتبه و تهليل بگو هفت مرتبه و تكبير بگو هفت مرتبه يعنى هر يك از
سُبْحَانَ اللَّهِ و الْحَمْدُ لِلَّهِ و لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ و اللَّهُ أَكْبَرُ
منزه است خدا و ستايش مخصوص پروردگار است و خدايى جز ذات مقدس پروردگار نيست و خدا بزرگتر است
را هفت مرتبه، بگو پس بگو
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا هَدَيْتَنِي وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا فَضَّلْتَنِي
خدايا تو را سپاس مى كنم كه مرا هدايت كردى و تو را ستايش مى كنم كه مرا افزونى و برترى دادى
وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا شَرَّفْتَنِي وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى كُلِّ بَلاَءٍ حَسَنٍ ابْتَلَيْتَنِي
و تو را ستايش مى كنم كه مرا شرافت دادى و تو را ستايش مىكنم كه بر هر حادثه و ابتلاى نيكو كه مرا بدان مبتلا كردى
اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ صَلاَتِي وَ دُعَائِي وَ طَهِّرْ قَلْبِي وَ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَ تُبْ عَلَيَّ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
پروردگارا نماز و دعاى مرا بپذير و دلم را پاك ساز و مرا شرح صدر و فكر و همت بلند عنايت فرما و توبه من بپذير كه تو بسيار پذيرنده توبه خلق و به بندگان مهربان هستى.
و سيد بن طاوس فرموده كه چون اراده كردى كه به مسجد سهله روى، پس ما بين مغرب و عشا در شب چهارشنبه وارد آن مسجد شو كه افضل اوقات ديگر است، پس همان كه وارد شدى نماز مغرب و نافله اش را بجا آور، پس برخيز دو ركعت نماز تحيت مسجد كن قربة إلى الله و چون فارغ شدى دستها را به سمت آسمان بلند كن و بگو
أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مُبْدِئُ الْخَلْقِ وَ مُعِيدُهُمْ
توئى خداى يگانه و يكتايى كه شروع ايجاد خلق از تو و بازگشت خلق بسوى توست
وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ خَالِقُ الْخَلْقِ وَ رَازِقُهُمْ وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْقَابِضُ الْبَاسِطُ
و تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست تو خالق تمام خلق و رازق جميع بندگانى تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست تويى كه قبض و بسط عالم به دست توست
وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مُدَبِّرُ الْأُمُورِ وَ بَاعِثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ أَنْتَ وَارِثُ الْأَرْضِ وَ مَنْ عَلَيْهَا
تويى خداى يكتايى كه جز تو خدايى نيست تو تدبير كننده امور عالمى و برانگيزنده هر كه در قبرهاست تويى وارث زمين و هر كه روى زمين است
أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَخْزُونِ الْمَكْنُونِ الْحَيِّ الْقَيُّومِ
از تو درخواست مى كنم به اسم پنهان و مستور زنده پاينده ات
وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ عَالِمُ السِّرِّ وَ أَخْفَى
و تويى خداى يكتا كه جز تو خدايى نيست دانائى به سر عالم و پنهانتر از سر
أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي إِذَا دُعِيتَ بِهِ أَجَبْتَ وَ إِذَا سُئِلْتَ بِهِ أَعْطَيْتَ
از تو درخواست مى كنم به آن نامت كه هرگاه به آن نام تو را بخوانند اجابت كنى و هرگاه بدان نام از تو درخواست كنند عطا كنى
وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ بِحَقِّهِمُ الَّذِي أَوْجَبْتَهُ عَلَى نَفْسِكَ
و از تو درخواست مى كنم بحق تو بر محمد و اهل بيتش و بحق آنها بر تو كه آن حق را تو خود بر ذات خويش فرض و لازم گردانيدى
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِيَ لِي حَاجَتِي
درخواست مى كنم كه درود فرستى بر محمد و آلش و حاجت مرا هم برآور
السَّاعَةَ السَّاعَةَ يَا سَامِعَ الدُّعَاءِ يَا سَيِّدَاهْ يَا مَوْلاَهْ يَا غِيَاثَاهْ
در همين ساعت در همين ساعت اى شنونده دعا اى سيد من اى مولاى من اى پناه من
أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ
از تو درخواست مى كنم به هر اسمى كه تو خود را بدان نام خواندى و يا آن اسمى كه در علم غيب خود به خويش اختصاص دادى
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُعَجِّلَ فَرَجَنَا
كه درود و رحمت بر محمد و آلش فرستى و در فرج و گشايش ما تعجيل فرمايى
السَّاعَةَ يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ يَا سَمِيعَ الدُّعَاءِ
اى برگرداننده دلها و ديده ها اى اجابت كننده دعاى خلق.
پس به سجده برو و خشوع كن و بخوان خدا را به جهت هر چه كه مى خواهى، پس نماز مى گزارى در گوشه اى كه طرف مغرب و شمال است دو ركعت و آن موضع خانه حضرت ابراهيم خليل عليه السلام است كه از آنجا به جنگ عمالقه رفت و چون از نماز فارغ شدى تسبيح بكن و پس از آن بگو
اَللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذِهِ الْبُقْعَةِ الشَّرِيفَةِ وَ بِحَقِّ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهَا قَدْ عَلِمْتَ حَوَائِجِي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
اى خدا بحق اين مسجد شريف و بحق هر كه در اينجا تو را پرستش كرده كه تو حوايج مرا كاملا مىدانى پس رحمت و درود فرست بر محمد و آلش
وَ اقْضِهَا وَ قَدْ أَحْصَيْتَ ذُنُوبِي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهَا
و حاجتهايم برآور و تو كاملا بر گناهانم به شماره آگاهى درود فرست بر محمد و آلش و گناهانم را ببخش و بيامرز
اللَّهُمَّ أَحْيِنِي مَا (إِذَا) كَانَتِ الْحَيَاةُ خَيْراً لِي
اى خدا مادامى كه زندگى من مرا خير و سعادت است مرا زنده بدار
وَ أَمِتْنِي (تَوَفَّنِي) إِذَا كَانَتِ الْوَفَاةُ خَيْراً لِي عَلَى مُوَالاَةِ أَوْلِيَائِكَ وَ مُعَادَاةِ أَعْدَائِكَ
و هنگامى كه مرگ بر من بهتر است بر دوستى دوستانت و دشمنى دشمنانت مرا بميران
وَ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و با من آن كن كه سزاوار توست اى مهربانترين مهربانان عالم
پس نماز مى گزارى در گوشه اى ديگر كه در سمت مغرب و قبله است دو ركعت و دستها را بلند مى كنى و مى گويى
اَللَّهُمَّ إِنِّي صَلَّيْتُ هَذِهِ الصَّلاَةَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِكَ وَ طَلَبَ نَائِلِكَ وَ رَجَاءَ رِفْدِكَ وَ جَوَائِزِكَ
بار پروردگارا من اين نماز را به جاى آوردم براى طلب رضا و خشنودى تو و طلب عطاياى تو و اميدوارى پذيرش و جوايز تو
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَقَبَّلْهَا مِنِّي بِأَحْسَنِ قَبُولٍ
پس درود و رحمت فرست بر محمد و آل محمد و از من آن را به بهترين وجهى قبول فرما
وَ بَلِّغْنِي بِرَحْمَتِكَ الْمَأْمُولَ وَ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و مرا به رحمت و لطفت كه اميد دارم برسان و با من آن كن كه سزاوار لطف و مقام توست اى مهربانترين مهربانان عالم
پس به سجده برو و بگذار دو طرف صورت را بر خاك پس برو به گوشه اى كه در طرف مشرق است و دو ركعت نماز گزار و دستها را بگشا و بگو
اللَّهُمَّ إِنْ كَانَتِ الذُّنُوبُ وَ الْخَطَايَا قَدْ أَخْلَقَتْ وَجْهِي عِنْدَكَ فَلَمْ تَرْفَعْ لِي إِلَيْكَ صَوْتاً وَ لَمْ تَسْتَجِبْ لِي دَعْوَةً
خدايا اگر گناهان و خطاهايم مرا در نزد تو بى آبرو ساخته كه ديگر صداى من بسوى تو بلند نگشت و دعايم را مستجاب نفرمودى
فَإِنِّي أَسْأَلُكَ بِكَ يَا اللَّهُ فَإِنَّهُ لَيْسَ مِثْلَكَ أَحَدٌ وَ أَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
در اين حال از تو درخواست مى كنم اى خدا به حق ذات پاكت كه بىمثل و مانند است و متوسل مى شوم به محمد و آلش
وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُقْبِلَ إِلَيَّ (عَلَيَّ) بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ
و درخواست مى كنم كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و به ذات با كرم و رحمتت به من توجه و عنايت فرما
وَ تُقْبِلَ بِوَجْهِي (إِلَيْكَ) وَ لاَ تُخَيِّبَنِي حِينَ أَدْعُوكَ وَ لاَ تَحْرِمَنِي حِينَ أَرْجُوكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و روى دلم را بسوى خود به كلى متوجه گردان و هنگامى كه تو را به دعا مى خوانم از كرمت محرومم مگردان و هنگامى كه به درگاهت دست اميد دراز مىكنم نااميدم مساز اى مهربانترين مهربانان عالم.
مؤلف گويد كه از بعض كتب مزاريه غير معروفه نقل شده كه بعد از آن مى روى به گوشه اى ديگر كه در طرف مشرق واقع شده و دو ركعت نماز گزار در آنجا و بگو
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا اللَّهُ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
پروردگارا از تو درخواست مى كنم به نام مباركت اى خدا كه درود فرستى بر محمد و آل محمد
وَ أَنْ تَجْعَلَ خَيْرَ عُمُرِي آخِرَهُ وَ خَيْرَ أَعْمَالِي خَوَاتِيمَهَا وَ خَيْرَ أَيَّامِي يَوْمَ أَلْقَاكَ فِيهِ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و پايان عمر مرا بهتر و خاتمه كارهايم را نيكو فرمايى و بهترين ايام مرا روز ملاقات خود قرار دهى كه تو البته بر هر چيز توانايى
اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ دُعَائِي وَ اسْمَعْ نَجْوَايَ يَا عَلِيُّ يَا عَظِيمُ يَا قَادِرُ يَا قَاهِرُ يَا حَيّاً لاَ يَمُوتُ
اى خدا دعاى مرا بپذير و راز و نيازم را بشنو اى خداى بلند مرتبه بزرگ اى تواناى قاهر غالب اى زندهاى كه هرگز نميرد
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي بَيْنِي وَ بَيْنَكَ
درود فرست بر محمد و آلش و گناهان مرا كه ميان من و توست ببخش و بيامرز
وَ لاَ تَفْضَحْنِي عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ وَ احْرُسْنِي بِعَيْنِكَ الَّتِي لاَ تَنَامُ وَ ارْحَمْنِي بِقُدْرَتِكَ عَلَيَّ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و مرا بدان گناهان رسوا در حضور جمعيت مگردان و به چشم عنايتت كه هرگز به خواب نرود مرا مراقبت و حفظ فرما و به قدرتى كه بر من دارى بر من ترحم فرما اى مهربانترين مهربانان عالم
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
و درود خدا بر آقاى ما محمد و آل طاهرينش باد اى پروردگار عالم
پس نماز مى گزارى در خانه اى كه در وسط مسجد است دو ركعت و مى گويى
يَا (مَنْ هُوَ) أَقْرَبُ إِلَيَّ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ يَا فَعَّالاً لِمَا يُرِيدُ يَا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ
اى آنكه به من از رگ گردن نزديكترين اى آنكه هر چه بخواهى مى كنى اى آنكه ميان شخصو قلب او حايل مى شوى
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ حُلْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ مَنْ يُؤْذِينَا بِحَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ
درود فرست بر محمد و آلش و بين من و گناهانم به قدرت و قوت خود حايل و مانع شو
يَا كَافِي (يَا كَافِياً) مِنْ كُلِّ شَيْءٍ وَ لاَ يَكْفِي مِنْهُ شَيْءٌ
اى آنكه او كافى از هر چيز است و هيچ چيز از او كافى نتواند بود
اكْفِنَا الْمُهِمَّ مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
ما را در امر دنيا و آخرت كفايت فرما اى مهربانترين مهربانان عالم
پس بگذار دو طرف روى خود را بر خاك مؤلف گويد كه اين مكان شريف در اين زمان معروف است به مقام امام زين العابدين عليه السلام و در مزار قديم نقل كرده كه بعد از دو ركعت نماز در اين مقام بخواند دعاى اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا مَنْ لاَ تَرَاهُ الْعُيُونُ الخ و اين دعا در اعمال دكه باب امير المؤمنين عليه السلام در مسجد كوفه ذكر شد به آنجا رجوع شود
