مناجات کشف ظلم (مفاتیح الجنان)

در ذکر بعضی حرزها و دعاهای مختصر؛ اين حرزها و دعاها از كتاب «مهج الدعوات» و«مجتنى» كه هر دو از نوشته‏ هاى رضى الدين سيّد ابن طاووس هستند انتخاب شده‏ اند.

مناجات کشف ظلم از جمله ادعيه الوسائل الى المسائل (دعاهاى سبب خواهى براى نيل به درخواست ها) می باشد:

اَللّهُمَّ اِنَّ ظُلْمَ عِبادِكَ قَدْ تَمَكَّنَ فى بِلادِكَ حَتّى اَماتَ الْعَدْلَ

خدايا همان ستم بندگانت در كشورهايت پايدار شده، تا جايى كه عدالت‏ را ميرانده،

وَ قَطَعَ السُّبُلَ وَ مَحَقَ الْحَقَّ وَ اَبْطَلَ الصِّدْقَ وَاَخْفَى الْبِرَّ

و راه ها را بريده، و حق را محو ساخته، و راستى را باطل نموده، و  نيكى را پنهان كرده،

وَاَظْهَرَ الشَّرَّ وَاَخْمَدَ التَّقْوى وَ اَزالَ الْهُدى وَ اَزاحَ الْخَيْرَ

و شرّ را پديدار ساخته، و پرهيزگارى را خاموش كرده، و هدايت را از ميان برده، و خير را از ميان برداشته،

وَ اَثْبَتَ الضَّيْرَ وَ اَنْمَى الْفَسادَ وَ قَوَّى الْعِنادَ وَ بَسَطَ الْجَوْرَ وَ عَدَى الطَّوْرَ

و زيان را پايدار نموده، و فساد را رشد داده، و لجبازى را تقويت كرده، و ستم را گسترانده، و از حد گذرانده،

اَللّهُمَّ يا رَبِّ لا يَكْشِفُ ذلِكَ اِلاّ سُلْطانُكَ وَ لايُجيرُ مِنْهُ اِلا امْتِنانُكَ

خدايا، پروردگارا، اين حالت را جز قدرت سلطنت تو برطرف نمى‏ كند، و از آن جز احسان تو پناه نمى‏ دهد،

اَللّهُمَّ رَبِّ فَابْتُرِ الظُّلْمَ وَ بُثَّ جِبالَ الْغَشْمِ وَ اَخْمِدْ سُوقَ الْمُنْكَرِ

خدايا، پروردگارا ستم را قطع كن، و كوه هاى زورگويى را درهم كوب، و رونق بازار زشتى را فرو نشان،

وَ اَعِزَّ مَنْ عَنْهُ يَنْزَ جِرُ وَاحْصُدْ شَاْفَةَ اَهْلِ الْجَوْرِ ، وَ اَلْبِسْهُمُ الْحَوْرَ بَعْدَ الْكَوْرِ وَ عَجِّلِ

كسى را كه از زشتى جلوگيرى مى‏ كند عزيز گردان، و بيخ و بن اهل ستم را دود كن، و به آنان لباس كاستى پس از فزونى بپوشان،

اللّهُمَّ اِلَيْهِمُ الْبَياتَ وَ اَنْزِلْ عَلَيْهِمُ الْمَثُلاتِ وَاَمِتْ حَيوةَ الْمُنْكَرِ لِيُؤْ مَنَ الْمَخُوفُ

خدايا عذاب شبانه را نسبت به آنان پرشتاب كن، و بر آنان كيفرهاى نمونه را فرود آر،

وَ يَسْكُنَ الْمَلْهُوفُ وَ يَشْبَعَ الْجايِعُ وَ يُحْفَظَ الضّايِعُ وَ يَاْوَى الطَّريدُ وَ يَعُودَ الشَّريدُ

زندگى زشتى را بميران، تا بيمناك‏ ايمنى يابد، و دلسوخته آرام گيرد، و گرسنه سير شود، و تباه حفظ گردد، و آواره جاى گيرد، و گريخته بازگردد،

وَ يُغْنَى الْفَقيرُ وَ يُجارَ الْمُسْتَجيرُ وَ يُوَقَّرَ الْكَبيرُ وَ يُرْحَمَ الصَّغْيرُ وَ يُعَزَّ الْمَظْلُومُ

و تهى ‏دست بى ‏نياز گردد، و پناه‏ جو پناهنده شود، و بزرگ مورد احترام قرار گيرد، و كوچك مورد حمايت واقع شود، و ستمديده‏ عزيز گردد،

وَ يُذَلَّ الظّالِمُ وَ يُفَرَّجَ الْمَغْمُومُ وَ تَنْفَرِجَ الْغَمّآءُ وَ تَسْكُنُ الدَّهْمآءُ وَ يَمُوتَ الاِْخْتِلافُ

و ستمكار خوار شود، و غم غمديده برطرف گردد، و آشوبهاى تاريك و سياه آرام گردد، و اختلاف بميرد،

وَ يَعْلُوَالْعِلْمُ وَ يَشْمُلَ السِّلْمُ وَ يُجْمَعَ الشَّتاتُ وَ يَقْوىَ الاْ يمانُ

و دانش برترى يابد، و صلح فراگير شود، و پراكنده ‏ها گرد آيد، و ايمان نيرومند گردد، و قرآن تلاوت شود،

وَ يُتْلَى الْقُرْآنُ اِنَّكَ اَنْتَ الدَّيانُ الْمُنْعِمُ الْمَنّانُ

به درستى‏ كه تويى جزابخش، نعمت‏ دهنده، بسيار احسان كننده.