پاداش هر یک از روزهای ماه رمضان (فضایل الاشهر الثلاثه)

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْمُعَاذِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَتُّوَيْهِ [حيويه‏] الْجُرْجَانِيُّ الْمُذَكِّرُ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو إِسْحَاقَ إِبْرَاهِيمُ بْنُ بِلَالٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ مُحَمَّدُ بْنُ كَرَّامٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ قَالَ حَدَّثَنَا مُعَاوِيَةُ بْنُ أَبِي إِسْحَاقَ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ قَالَ:

سعيد بن جبير مى‏ گويد كه

سَأَلْتُ ابْنَ عَبَّاسٍ مَا لِمَنْ صَامَ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ عَرَفَ حَقَّهُ قَالَ تَهَيَّأْ يَا ابْنَ جُبَيْرٍ حَتَّى أُحَدِّثَكَ بِمَا لَمْ تَسْمَعْ أُذُنَاكَ وَ لَمْ يَمُرَّ عَلَى قَلْبِكَ وَ فَرِّغْ نَفْسَكَ لِمَا سَأَلْتَنِي عَنْهُ فَمَا أَرَدْتَهُ فَهُوَ عِلْمُ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ قَالَ سَعِيدُ بْنُ جُبَيْرٍ فَخَرَجْتُ مِنْ عِنْدِهِ فَتَهَيَّأْتُ لَهُ مِنَ الْغَدِ فَبَكَّرْتُ إِلَيْهِ مَعَ طُلُوعِ الْفَجْرِ فَصَلَّيْتُ الْفَجْرَ ثُمَّ ذَكَرَ الْحَدِيثَ‏ فَحَوَّلَ وَجْهَهُ إِلَيَّ فَقَالَ اسْمَعْ مِنِّي مَا أَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ لَوْ عَلِمْتُمْ مَا لَكُمْ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لَزِدْتُمْ لِلَّهِ شُكْراً

از ابن عباس پرسيدم: اجر و پاداش كسى كه در ماه‏ رمضان، روزه بگيرد و حقّ آن را بشناسد چيست؟ گفت: اى پسر جبير! خود را آماده كن تا تو را از آنچه كه گوش هايت تا به حال نشنيده، و در دلت خطور نكرده آگاه كنم، و ذهن خود را از هر فكرى خالى كن (به هنگامى كه كاملا آسوده خاطرى به من مراجعه كن)، زيرا آنچه كه تو از من خواستى، علم اولين و آخرين است. سعيد بن جبير مى‏ گويد از نزد ابن عباس بيرون آمدم و فرداى آن روز خود را براى شنيدن سخنان او آماده ساختم، و به هنگام طلوع فجر به خدمتش شتافتم و نماز صبح را خواندم، و آنگاه سؤال خود را به او يادآور شدم. ابن عباس رو به من كرد و گفت: از من بشنو آنچه را كه من مى ‏گويم: از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم شنيدم كه مى‏ فرمود: اگر مى‏ دانستيد چه چيزهايى (فيض هائى) براى شما در ماه رمضان نهفته است، مسلّما بيشتر خدا را سپاس مى ‏گفتيد.

إِذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ غَفَرَ اللَّهُ تَعَالَى لِأُمَّتِي الذُّنُوبَ كُلَّهَا سِرَّهَا وَ عَلَانِيَتَهَا وَ رَفَعَ لَكُمْ أَلْفَيْ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ يُبْنَى لَكُمْ خمْسُونَ مَدِينَةً

چون شب اول (اين ماه) فرا مى ‏رسد، خداوند تمام گناهان امّت مرا- چه پنهان و چه آشكار را- مى ‏آمرزد، و (مقام) شما را دو هزار درجه بالا مى ‏برد، و براى شما پنجاه شهر بنا مى‏ سازد.

وَ كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَكُمْ يَوْمَ الثَّانِي بِكُلِّ خُطْوَةٍ تَخْطُونَهَا فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ عِبَادَةَ سَنَةٍ وَ ثَوَابَ نَبِيٍّ وَ كَتَبَ لَكُمْ صَوْمَ سَنَةٍ

و در روز دوّم، خداوند به ازاى هر گامى كه در آن روز بر مى‏ داريد، (ثواب) عبادت يك سال و ثواب يك پيامبر را در نامه اعمالتان مى ‏نويسد، و اجر روزه يك سال را به نام شما ثبت مى‏ كند.

وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ يَوْمَ الثَّالِثِ بِكُلِّ شَعْرَةٍ عَلَى أَبْدَانِكُمْ جَنَّةً فِي الْفِرْدَوْسِ مِنْ دُرَّةٍ بَيْضَاءَ فِي أَعْلَاهَا اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ بَيْتٍ مِنَ النُّورِ وَ فِي أَسْفَلِهَا اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ بَيْتٍ فِي كُلِّ بَيْتٍ أَلْفُ سَرِيرٍ عَلَى كُلِّ سَرِيرٍ حَوْرَاءُ يَدْخُلُ عَلَيْكُمْ كُلَّ يَوْمٍ أَلْفُ مَلَكٍ مَعَ كُلِّ مَلَكٍ هَدِيَّةٌ

و خداوند در روز سوم به شماره هر مويى كه بر بدن داريد، سرايى در فردوس از درّ سفيد و فروزان به شما عنايت مى‏ كند، كه در قسمت فوقانى اين بارگاه دوازده هزار اطاق از نور، در قسمت زيرين آن دوازده هزار اطاق قرار دارد، و در هر اطاقى هزار تخت است، و بر هر تختى يك حورى (آرميده است)، و هر روز هزار فرشته بر شما وارد مى ‏شود، كه در دست هر يك از آنها هديه ‏اى است.

وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ يَوْمَ الرَّابِعِ فِي جَنَّةِ الْخُلْدِ سَبْعِينَ أَلْفَ قَصْرٍ فِي كُلِّ قَصْرٍ سَبْعُونَ أَلْفَ بَيْتٍ فِي كُلِّ بَيْتٍ خَمْسُونَ أَلْفَ سَرِيرٍ عَلَى كُلِّ سَرِيرٍ حَوْرَاءُ بَيْنَ يَدَيْ كُلِّ حَوْرَاءَ أَلْفُ وَصِيفَةٍ خِمَارُ إِحْدَاهُنَّ خَيْرٌ مِنَ الدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا-

و در روز چهارم، خداوند در بهشت جاودانه خود هفتاد هزار كاخ به شما كرم مى‏ كند كه در هر كاخى هفتاد هزار اطاق، و در هر اطاقى پنجاه هزار تخت، و بر هر تختى يك حورى است، و در برابر هر حورى هزار خدمتكار (آماده خدمت) ايستاده‏ اند، كه روسرى يكى از اين خدمتكارها از دنيا و آنچه در اوست، بهتر است.

وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْخَامِسِ فِي جَنَّةِ الْمَأْوَى أَلْفَ أَلْفِ مَدِينَةٍ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ سَبْعُونَ أَلْفَ بَيْتٍ فِي كُلِّ بَيْتٍ سَبْعُونَ أَلْفَ مَائِدَةٍ عَلَى كُلِّ مَائِدَةٍ سَبْعُونَ أَلْفَ قَصْعَةٍ فِي كُلِّ قَصْعَةٍ سَبْعُونَ أَلْفَ نَوْعٍ مِنْ الطَّعَامِ لَا يُشْبِهُ بَعْضُهُ بَعْضاً

و در روز پنجم، خداوند در جنّة المأوى هزار شهر به شما عنايت مى‏ كند، كه در هر شهرى هفتاد هزار خانه است، و در هر خانه ‏اى هفتاد هزار سفره، و بر روى هر سفره‏اى هفتاد هزار ظرف، و در هر ظرفى شصت هزار نوعى از خوردني ها قرار دارد كه هيچ يك از آنها شبيه ديگرى نيست.

وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ السَّادِسِ فِي دَارِ السَّلَامِ مِائَةَ أَلْفِ مَدِينَةٍ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ مِائَةَ دَارٍ فِي كُلِّ دَارٍ مِائَةُ أَلْفِ بَيْتٍ فِي كُلِّ بَيْتٍ مِائَةُ أَلْفِ سَرِيرٍ مِنْ ذَهَبٍ طُولُ كُلِّ سَرِيرٍ أَلْفُ ذِرَاعٍ عَلَى كُلِّ سَرِيرٍ زَوْجَةٌ مِنَ الْحُورِ الْعِينِ عَلَيْهَا ثَلَاثُونَ أَلْفَ ذُؤَابَةٍ مَنْسُوجَةٍ بِالدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ يَحْمِلُ كُلَّ ذُؤَابَةٍ مِائَةُ جَارِيَةٍ

و در روز ششم، خداوند در دار السلام صد هزار خانه به شما مى ‏بخشد، كه در هر شهرى صد هزار خانه است، و در هر خانه‏ اى صد هزار اطاق، و در هر اطاقى صد هزار تخت زرّين قرار دارد، كه طول هر تخت هزار ذراع است، بر هر تختى همسرى حورى كه داراى سى هزار گيسو از در و ياقوت بافته شده است آرميده، و هر گيسوى او را يك صد كنيز به دست مى‏ گيرند.

وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ يَوْمَ السَّابِعِ فِي جَنَّةِ النَّعِيمِ ثَوَابَ أَرْبَعِينَ أَلْفَ شَهِيدٍ وَ أَرْبَعِينَ أَلْفَ صِدِّيقٍ

و در روز هفتم، خداوند در جنّة النّعيم، ثواب چهل هزار شهيد و چهل هزار صدّيق را به شما عطا مى‏ كند.

وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ يَوْمَ الثَّامِنِ عَمَلَ سِتِّينَ أَلْفَ عَابِدٍ وَ سِتِّينَ أَلْفَ زَاهِدٍ

و در روز هشتم، خداوند پاداشى برابر با ثواب عمل شصت هزار عابد، و شصت هزار زاهد به شما كرامت مى‏ كند.

وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ التَّاسِعِ مَا يُعْطِي أَلْفَ عَالِمٍ وَ أَلْفَ مُعْتَكِفٍ وَ أَلْفَ مُرَابِطٍ

و در روز نهم، ثواب هزار عالم و هزار معتكف، و هزار مرزبان به شما عنايت مى‏ فرمايد.

وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ الْعَاشِرِ قَضَاءَ سَبْعِينَ أَلْفَ حَاجَةٍ وَ اسْتَغْفَرَ لَكُمُ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَ الدَّوَابُّ وَ الطَّيْرُ وَ السِّبَاعُ وَ كُلُّ حَجَرٍ وَ مَدَرٍ وَ كُلُّ رَطْبٍ وَ يَابِسٍ وَ الْحِيتَانُ فِي الْبِحَارِ وَ الْأَوْرَاقُ عَلَى الْأَشْجَارِ

و در روز دهم، خداوند هفتاد هزار حاجت شما را برآورده مى ‏سازد، و آفتاب و ماه و ستارگان و چهارپايان و پرندگان و درندگان و هر سنگ و گل و تر و خشك و تمام ماهيان درياها و برگهاى درختان براى شما (از خداوند) طلب آمرزش و مغفرت مى ‏كنند.

وَ كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَكُمْ يَوْمَ أَحَدَ عَشَرَ ثَوَابَ أَرْبَعِ حِجَّاتٍ وَ عُمُرَاتٍ كُلُّ حِجَّةٍ مَعَ نَبِيٍّ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ وَ كُلُّ عُمْرَةٍ مَعَ صِدِّيقٍ وَ شَهِيدٍ

و در روز يازدهم، خداوند براى شما ثواب چهار حج و چهار عمره، كه هر حجّى به همراه پيامبرى از پيامبران، و هر عمره‏اى به همراه صدّيقى يا شهيدى به جا آورده شود، به شما اعطا مى‏ كند.

وَ جَعَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَكُمْ يَوْمَ اثْنَا عَشَرَ إِيمَاناً يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِكُمْ حَسَنَاتٍ وَ يَجْعَلُ حَسَنَاتِكُمْ أَضْعَافاً وَ يَكْتُبُ لَكُمْ لِكُلِّ حَسَنَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ

و در روز دوازدهم، خداوند مقرر فرموده است كه گناهان شما را به حسنات مبدّل كرده، و حسنات شما را چند برابر كنند، و به ازاى هر حسنه‏ اى يك ميليون حسنه در نامه اعمالتان مى‏ نويسند.

وَ كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَكُمْ ثَلَاثَةَ عَشَرَ مِثْلَ عِبَادَةِ أَهْلِ مَكَّةَ وَ الْمَدِينَةِ وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ بِكُلِّ حَجَرِ وَ مَدَرِ مَا بَيْنَ مَكَّةَ وَ الْمَدِينَةِ شَفَاعَةً-

و در روز سيزدهم، خداوند پاداشى برابر با عبادت اهل مكه و مدينه در نامه اعمال شما مى‏ نويسد، و شفاعت از بندگان خود را به شماره سنگها و ريگهايى در فاصله مكه و مدينه به چشم مى‏ خورد براى شما مقدّر مى‏ فرمايد.

وَ يَوْمَ أَرْبَعَةَ عَشَرَ فَكَأَنَّمَا لَقِيتُمْ آدَمَ وَ نُوحاً وَ بَعْدَهُمَا إِبْرَاهِيمَ وَ مُوسَى وَ بَعْدَهُ دَاوُدَ وَ سُلَيْمَانَ وَ كَأَنَّمَا عَبَدْتُمُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مَعَ كُلِّ نَبِيٍّ مِائَتَيْ سَنَةٍ

و در روز چهاردهم، گويا ثواب ملاقات و مصاحبت با آدم و نوح و پس از آنها ابراهيم و موسى و پس از آنها داود و سليمان نصيب شما مى ‏گردد بدين صورت كه با هر پيغمبرى دويست سال خدا را پرستش كرده باشيد.

وَ قَضَى لَكُمْ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ خَمْسَةَ عَشَرَ حَوَائِجَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ مَا يُعْطِي اللَّهُ أَيُّوبَ وَ اسْتَغْفَرَ لَكُمْ حَمَلَةُ الْعَرْشِ وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَرْبَعِينَ نُوراً عَشْرَةً عَنْ يَمِينِكُمْ وَ عَشْرَةً عَنْ يَسَارِكُمْ وَ عَشْرَةً أَمَامَكُمْ وَ عَشْرَةً خَلْفَكُمْ

و در روز پانزدهم حاجات دنيوى و اخروى شما را برآورده مى‏ كند، و آنچه را كه به‏ ايّوب عطا كرده است به شما نيز ارزانى مى‏ دارد، و دعايتان را اجابت مى‏ فرمايد، و حاملان عرش براى شما طلب آمرزش كنند، و خداوند در قيامت چهل نور به شما كرامت فرمايد كه ده نور از سمت راست و ده نور از سمت چپ و ده نور از روبرو و ده نور از پشت سر شما (مى‏تابد).

وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ يَوْمَ سِتَّةَ عَشَرَ إِذَا خَرَجْتُمْ مِنَ الْقَبْرِ سِتِّينَ حُلَّةً تَلْبَسُونَهَا وَ نَاقَةً تَرْكَبُونَهَا وَ بَعَثَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ غَمَامَةً تُظِلُّكُمْ مِنْ حَرِّ ذَلِكَ الْيَوْمِ

و در روز شانزدهم، خداوند به هنگامى كه از قبر بيرون مى ‏آييد شصت جامه براى اينكه بپوشيد، و شترى ماده براى آنكه سوار شويد، در اختيار شما قرار مى‏ دهد، و ابرى براى شما مى‏ فرستد كه (سايبان شما باشد) و شما را از گرماى آن روز رهايى بخشد.

وَ يَوْمَ سَبْعَةَ عَشَرَ يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّنِي قَدْ غَفَرْتُ لَهُمْ وَ لآِبَائِهِمْ وَ دَفَعْتُ عَنْهُمْ شَدَائِدَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ

و در روز هفدهم، خداوند تبارك و تعالى مى ‏فرمايد: من آنها و پدرانشان را آمرزيدم، و سختيهاى روز قيامت را از آنها برداشتم.

وَ إِذَا كَانَ يَوْمُ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ وَ حَمَلَةَ الْعَرْشِ وَ الْكَرُوبِيِّينَ أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لِأُمَّةِ مُحَمَّدٍ ص إِلَى السَّنَةِ الْقَابِلَةِ

و در روز هجدهم خداوند به جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و حاملان عرش و كرسى و كرّوبيان فرمان مى‏ دهد كه براى امّت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم تا سال آينده طلب آمرزش كنند، و روز قيامت ثواب بدريّون (كسانى كه در غزوه بدر ملازم ركاب پيامبر گرامى اسلام بودند) را به شما عنايت مى‏ فرمايد.

وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ثَوَابَ الْبَدْرِيِّينَ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ التَّاسِعَ عَشَرَ لَمْ يَبْقَ مَلَكٌ فِي السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِلَّا اسْتَأْذَنُوا رَبَّهُمْ فِي زِيَارَةِ قُبُورِكُمْ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ مَعَ كُلِّ مَلَكٍ هَدِيَّةٌ

و چون روز نوزدهم فرا رسد، هيچ فرشته‏ اى در آسمانها و زمين باقى نمى ‏ماند مگر آنكه از خداوند خويش رخصت مى‏ طلبد تا هر روز به زيارت قبور شما بيايند، و هر فرشته ‏اى يك هديه و يك نوشيدنى به همراه دارد.

وَ شَرَابٌ فَإِذَا تَمَّ لَكُمْ عِشْرُونَ يَوْماً بَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْكُمْ سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ يَحْفَظُونَكُمْ مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ وَ كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَكُمْ بِكُلِّ يَوْمٍ صُمْتُمْ صَوْمَ مِائَةِ سَنَةٍ وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ النَّارِ خَنْدَقاً وَ أَعْطَاكُمُ ثَوَابَ مَنْ فِي التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِيلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْفُرْقَانِ وَ كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَكُمْ بِكُلِّ رِيشَةٍ عَلَى جَبْرَئِيلَ ع عِبَادَةَ سَنَةٍ وَ أَعْطَاكُمُ ثَوَابَ تَسْبِيحِ الْعَرْشِ وَ الْكُرْسِيِّ وَ زَوَّجَكُمْ بِكُلِّ آيَةٍ فِي الْقُرْآنِ أَلْفَ حَوْرَاءَ

و هنگامى كه بيست روز از ماه رمضان سپرى مى‏ گردد، خداوند هفتاد هزار فرشته مى‏ فرستد تا شما را از (مكر و وسوسه) هر شيطان رانده‏ شده‏ اى حفظ كند، و به‏ ازاى هر روزى كه روزه داشته ‏ايد خداوند پاداش روزه صد سال را در نامه اعمال شما مى‏نويسد، و ميان شما و آتش جهنّم گودالى قرار مى‏دهد، و ثواب كسى را كه تورات و انجيل و زبور و فرقان را خوانده باشد به شما عنايت فرمايد، و به تعداد پرهاى جبرئيل عليه السّلام پاداش عبادت يك سال را بنام شما ثبت و ضبط مى‏ كند، و ثواب تسبيح عرش و كرسى را كرامت مى‏ فرمايد، و به تعداد هر آيه‏ اى از قرآن هزار حورى را به همسرى شما در مى ‏آورد.

وَ يَوْمَ أَحَدٍ وَ عِشْرِينَ وَسَّعَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ الْقَبْرَ أَلْفَ فَرْسَخٍ وَ يَرْفَعُ عَنْكُمْ‏ الظُّلْمَةَ وَ الْوَحْشَةَ وَ يَجْعَلُ قُبُورَكُمْ كَقُبُورِ الشُّهَدَاءِ وَ يَجْعَلُ وُجُوهَكُمْ كَوَجْهِ يُوسُفَ بْنِ يَعْقُوبَ ع

و در روز بيست و يكم، خداوند قبر شما را هزار فرسنگ (براى راحتى شما) فراخ مى ‏سازد، و تاريكى و وحشت قبر را از شما دور مى‏ كند و قبرهاى شما را همانند قبرهاى شهدا قرار مى‏دهد، و سيماى شما را همانند صورت حضرت يوسف فرزند حضرت يعقوب مى‏ كند.

وَ يَوْمُ اثْنَيْنِ وَ عِشْرِينَ يَبْعَثُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْكُمْ مَلَكَ الْمَوْتِ كَمَا يَبْعَثُ إِلَى الْأَنْبِيَاءِ ع وَ يَرْفَعُ عَنْكُمْ هَوْلَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ وَ يَرْفَعُ عَنْكُمْ هَمَّ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ

و در روز بيست و دوم، خداوند فرشته مرگ را بدانسان كه براى پيامبران- كه درود ما بر آنان باد- فرستاد، به (يارى) شما مى ‏فرستد، و ترس و وحشت و منكر و نكير را از شما برمى‏ دارد، و غم دنيا و عذاب آخرت را از شما دور مى‏ سازد.

وَ يَوْمُ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ تَمُرُّونَ عَلَى الصِّرَاطِ مَعَ‏ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ فَكَأَنَّمَا أَشْبَعْتُمْ كُلَّ يَتِيمٍ فِي أُمَّتِي وَ كَسَوْتُمْ كُلَّ عُرْيَانٍ مِنْ أُمَّتِي

و در روز بيست و سوم، از پل صراط با پيامبران و صدّيقان و شهدا و شايستگان عبور مى‏ كنيد، و مانند آن باشيد كه همه يتيمان امّتم را سير كرده باشيد، و همه برهنگان امّتم را پوشانيده‏ ايد.

 وَ يَوْمُ أَرْبَعَةٍ وَ عِشْرِينَ لَا تَخْرُجُونَ مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى يَرَى كُلُّ وَاحِدٍ مِنْكُمْ مَكَانَهُ مِنَ الْجَنَّةِ وَ يُعْطَى كُلُّ وَاحِدٍ ثَوَابَ أَلْفِ مَرِيضٍ وَ أَلْفِ غَرِيبٍ خَرَجُوا فِي طَاعَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَعْطَاكُمْ ثَوَابَ أَلْفِ‏ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ

و در روز بيست و چهارم، هيچ يك از شما بدرود حيات نمى‏ گوئيد مگر آنكه مقام خود را در بهشت ببينيد، و به هر يك از شما ثواب هزار بيمار و هزار غريبى را كه براى طاعت خداوندى (از شهر و ديار خود) بيرون آمده ‏اند عنايت مى‏ كند، و به‏ ثواب آزاد ساختن هزار بنده از فرزندان اسماعيل (نيز) نائل مى‏ شويد.

وَ يَوْمُ خَمْسٍ وَ عِشْرِينَ مِنْهُ بَنَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَكُمْ تَحْتَ الْعَرْشِ أَلْفَ قُبَّةٍ خَضْرَاءَ عَلَى رَأْسِ كُلِّ قُبَّةٍ خَيْمَةٌ مِنْ نُورٍ يَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ أَنَا رَبُّكُمْ وَ أَنْتُمْ عَبِيدِي وَ إِمَائِي اسْتَظِلُّوا بِظِلِّ عَرْشِي فِي هَذِهِ الْقِبَابِ وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً فَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ‏ يَا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأَبْعَثَنَّكُمْ إِلَى الْجَنَّةِ يَتَعَجَّبُ مِنْكُمُ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ وَ لَأُتَوِّجَنَّ كُلَّ وَاحِدٍ مِنْكُمْ بِأَلْفِ تَاجٍ مِنْ نُورٍ وَ لَأُرْكِبَنَّ كُلَّ وَاحِدٍ مِنْكُمْ عَلَى نَاقَةٍ خُلِقَتْ مِنْ نُورٍ زِمَامُهَا مِنْ نُورٍ وَ فِي ذَلِكَ الزِّمَامِ أَلْفُ حَلْقَةٍ مِنْ ذَهَبٍ فِي كُلِّ حَلْقَةٍ مَلَكٌ قَائِمٌ عَلَيْهَا مِنَ الْمَلَائِكَةِ بِيَدِ كُلِّ مَلَكٍ عَمُودٌ مِنْ نُورٍ حَتَّى يَدْخُلَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ

و در روز بيست و پنجم، خداوند هزار سراى بارگاه سبز رنگ در زير عرش براى شما بنا مى‏ كند، كه در فراز هر بارگاه، خيمه ‏اى از نور قرار دارد، و خداوند تبارك و تعالى (شما را اعم از مرد و زن) مورد خطاب قرار داده مى‏ فرمايد: اى امّت احمد! منم پروردگار شما و شما بندگان و كنيزان منيد؛ در سايه عرش من و در اين بارگاه ها مقام كنيد، و بخوريد و بياشاميد، گواراى شما باد! هيچ ترسى براى شما نيست و غمگين نخواهيد شد؛ اى امت محمّد! به عزت و جلالم قسم، شما را به گونه‏ اى به بهشت مى ‏فرستم كه موجب شگفتى پيشينيان و آيندگان گردد، و هر يك از شما را با هزار تاج از نور، تاجدار كرده، و بر مركبى از نور سوار كنم كه عنانش از نور است، و عنانش داراى هزار حلقه از طلا، و در هر حلقه ‏اى فرشته ‏اى گمارده شده است، و به دست هر فرشته ‏اى عمودى از نور قرار دارد، تا آنكه با اين هيأت و بدون محاسبه و حساب وارد بهشت شود.

وَ إِذَا كَانَ يَوْمُ سِتَّةٍ وَ عِشْرِينَ يَنْظُرُ اللَّهُ إِلَيْكُمْ بِالرَّحْمَةِ فَيَغْفِرُ لَكُمُ الذُّنُوبَ‏ كُلَّهَا إِلَّا الرِّشَا وَ الْأَمْوَالَ وَ قَدَّسَ بَيْتَكُمْ كُلَّ يَوْمٍ سَبْعِينَ أَلْفَ مَرَّةٍ مِنَ الْغِيبَةِ وَ الْكَذِبِ وَ الْبُهْتَانِ

و چون روز بيست و ششم فرا رسد، خداوند از روى رحمت به شما نظر مى ‏افكند، تمام گناهانتان را مى‏ آمرزد، مگر خون هاى به باطل ريخته شده و اموال بناحق تصرف شده، و خانه شما را روزى هفتاد بار از (آلودگى به) غيبت و دروغ و بهتان پاك مى‏ سازد.

وَ يَوْمُ سَبْعَةٍ وَ عِشْرِينَ فَكَأَنَّمَا نَصَرْتُمْ كُلَّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ وَ كَسَوْتُمْ سَبْعِينَ أَلْفَ عَارٍ وَ خَدَمْتُمْ أَلْفَ مُرَابِطٍ وَ كَأَنَّمَا قَرَأْتُمْ كُلَّ كِتَابٍ أَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى أَنْبِيَائِهِ

و چون روز بيست و هفتم فرا رسد، (مقام و منزلت شما چنان است كه) گويا هر مرد با ايمان وزن ديندارى را يارى كرده، و هفتاد هزار برهنه را پوشانيده، و هزار مرزبان را خدمت كرده باشيد، و گويا هر كتابى را كه خداوند بر پيامبرانش نازل كرده است‏ خوانده باشيد.

وَ يَوْمُ ثَمَانِيَةٍ وَ عِشْرِينَ جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ فِي جَنَّةِ الْخُلْدِ مِائَةَ أَلْفِ مَدِينَةٍ مِنْ نُورٍ وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي جَنَّةِ الْمَأْوَى مِائَةَ أَلْفِ قَصْرٍ مِنْ فِضَّةٍ- وَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي جَنَّةِ الْجَلَالِ ثَلَاثَةَ آلَافِ مِنْبَرٍ مِنْ مِسْكٍ فِي جَوْفِ كُلِّ مِنْبَرٍ أَلْفُ بَيْتٍ مِنْ زَعْفَرٍ فِي كُلِّ بَيْتٍ سَرِيرٍ مِنْ دُرٍّ وَ يَاقُوتٍ عَلَى كُلِّ سَرِيرٍ زَوْجَةٌ مِنَ الْحُورِ الْعِينِ

و در روز بيست و هشتم، خداوند در بهشت جاويدان، براى شما صد هزار شهر از نور بنا مى‏ كند، و در جنّة المأوى يك صد هزار كاخ از نقره، و در جنّة النّعيم يك صد هزار خانه از عنبر اشهب، و در جنّة الفردوس يك صد هزار شهر كه در هر شهر يك هزار حجره قرار داده به شما عنايت مى‏ فرمايد، و در جنّة الخلد يك صد هزار منبر از مشك، و در درون هر منبرى هزار اطاق از زعفران، و در هر اطاقى هزار تخت از درّ و ياقوت، و بر هر تختى همسرى از حوران بهشتى به شما عطا مى‏ كند.

فَإِذَا كَانَ يَوْمُ تِسْعَةٍ وَ عِشْرِينَ أَعْطَاكُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَلْفَ أَلْفِ مَحَلَّةٍ فِي جَوْفِ كُلِّ مَحَلَّةٍ قُبَّةٌ بَيْضَاءُ فِي كُلِّ قُبَّةٍ سَرِيرٌ مِنْ كَافُورٍ أَبْيَضَ عَلَى ذَلِكَ السَّرِيرِ أَلْفُ فِرَاشٍ مِنَ السُّنْدُسِ الْأَخْضَرِ فَوْقَ كُلِّ فِرَاشٍ حَوْرَاءُ عَلَيْهَا سَبْعُونَ أَلْفَ حُلَّةٍ وَ عَلَى رَأْسِهَا ثَمَانُونَ أَلْفَ ذُؤَابَةٍ مُكَلَّلَةٍ بِالدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ

و چون روز بيست و نهم فرا مى ‏رسد، خداوند يك ميليون محلّه و در هر محلّه ‏اى خيمه ‏اى سپيد رنگ، و در هر خيمه ‏اى تختى از كافور سپيد و بر هر تختى هزار بستر از سندس سبز رنگ، و بر هر بستر حوريّه ‏اى است كه هفتاد جامه پوشيده است و داراى هفتاد هزار گيسو كه با درّ و ياقوت زينت يافته‏ اند، به شما كرامت فرمايد.

فَإِذَا تَمَّ ثَلَاثُونَ يَوْماً كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَكُمْ بِكُلِّ يَوْمٍ مَرَّ عَلَيْكُمْ ثَوَابَ أَلْفِ شَهِيدٍ وَ أَلْفِ صِدِّيقٍ وَ كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَكُمْ عِبَادَةَ خَمْسِينَ سَنَةً وَ كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَكُمْ بِكُلِّ يَوْمٍ صَوْمَ أَلْفَيْ يَوْمٍ وَ رَفَعَ لَكُمْ عَلَى قَدْرِ مَا أَنْبَتَ النِّيلُ دَرَجَاتٍ وَ كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَكُمْ بَرَاءَةً مِنَ النَّارِ جَوَازاً عَلَى الصِّرَاطِ وَ أَمَاناً مِنَ الْعَذَابِ

و چون سى روز ماه رمضان تمام مى ‏شود، خداوند به ازاى هر روزى كه گذشته است، ثواب هزار شهيد و هزار صدّيق و عبادت پنجاه سال را در نامه اعمال شما ثبت مى‏ كند. و نيز به ازاى هر روز روزه‏دارى ثواب دو هزار روز، روزه مى ‏نويسد، و درجات شما را به تعداد آنچه را كه رود نيل رويانده است بالا مى‏برد، و برات آزادى از آتش جهنّم و جواز عبور از صراط و امان نامه مصون بودن از عذاب را به دست شما مى ‏دهد.

وَ لِلْجَنَّةِ بَابٌ يُقَالُ لَهَا الرَّيَّانُ لَا يُفْتَحُ ذَلِكَ [إلى‏] إِلَّا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ثُمَّ يُفْتَحُ لِلصَّائِمِينَ وَ الصَّائِمَاتِ مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ ص ثُمَّ يُنَادِي رِضْوَانُ خَازِنُ الْجَنَّةِ يَا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ ص هَلُمُّوا إِلَى الرَّيَّانِ فَيَدْخُلُ أُمَّتِي فِي ذَلِكَ الْبَابِ إِلَى الْجَنَّةِ فَمَنْ لَمْ‏ يُغْفَرْ لَهُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فَفِي أَيِّ شَهْرٍ يُغْفَرُ لَهُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ

و بهشت داراى درى است كه به آن ريّان مى‏ گويند و اين در تا روز قيامت باز نمى ‏شود (و در قيامت) اين در به روى مردان و زنان روزه دار امّت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم گشوده‏ مى‏گردد، سپس رضوان خازن بهشت ندا مى‏ كند: اى امّت محمّد! بسوى ريّان بشتابيد، و امّت من از اين رو به بهشت وارد مى ‏شود. پس كسى كه در اين ماه مورد آمرزش الهى قرار نگيرد در كدام ماه آمرزيده خواهد شد؟! هيچ نيرو و قدرتى نيست مگر آنكه از جانب پروردگار بلند مرتبه است.