جملات شهید آوینی درباره فیلم و سینما (+پوستر)

فیلم را اگر همچون یک «اثر هنری» اعتبار کنیم و هنر را نیز با معیارهای روز بسنجیم، آنگاه به این نتیجه خواهیم رسید که «مخاطب فیلم لزوماً مردم نیستند و چه بسا که فیلم برای مخاطبی خاص ساخته شود».

  کتاب آینه‌ی جادو، جلد اول / ص ۱۲

جذابیت (در فیلمسازی) «شرط لازم» است، اما «کافی» نیست،..
جذب تماشاگر نمی‌تواند همه‌ی هدف فیلمسازی باشد، اگرچه جاذبیت اولین شرطی است که اگر وجود نیابد، مفهوم فیلم محقق نمی‌شود.

 کتاب آینه‌ی جادو،جلد اول/ص ۱۳

سینما توهمی است واحد از یک واقعیت ممتد؛ داستانی که تصویر شده.
 

 کتاب آینه‌ی جادو،جلد اول/ص ۱۶

حالتی را که تماشاگر در برابر فیلم دارد میتوان با حالتی که کودکان در برابر قصه دارند قیاس کرد،

کودک در قصه استغراق می یابد و خود را فراموش می کند. این فراموشی مقدمه‌ی نوعی خودآگاهی است که برای او حاصل می آید، چراکه کودک از یک سو زندگی خود را در قصه‌ای می شنود معنا می کند و از سویی دیگر، قصه را در زندگی خود.

کتاب آینه‌ی جادو،جلد اول/ص ۱۷

در باب «تفنن»، مذموم آن است که چون یک «هدف» اعتبار شود وگرنه، تفننی که منتهی به تذکر گردد نه تنها مذموم نیست که ممدوح است.
 اگرچه در مقام قضاوت، حکم بر ظاهر باید راند و لاغیر، اما هر فعل با توجه به نیت و نتیجه‌اش ارزش می‌یابد.

کتاب آینه‌ی جادو،جلد اول/ص ۱۹

تماشاگر بخش اعظم وجود خویش را تسلیم فیلم می‌کند و در آن مستغرق می‌شود.
با این استغراق دچار نوعی غفلت از خویش و الیناسیون* می‌گردد که حسن و قبح آن باید با توجه به شرایط و نتایج فیلم ارزیابی شود

 کتاب آینه‌ی جادو،جلد اول/ص ۱۸

فیلم‌های ترسناک بر فعالیت قوه‌ی واهمه‌ی تماشاگر متکی هستند.
کمال بشر به آن است که مجموعه‌ی قوای وجودیش در تحت احاطه‌ی عقل* به اعتدال برسد و لذا، مخالف کمال انسانی است که قوه‌ی واهمه را به طور مستقل و فارغ از عقل پرورش دهیم.

 کتاب آینه‌ی جادو،جلد اول/ص ۱۸

بنیان جذابیت سینما بر ایجاد و ایهام و اعجاب و تفنن و تلذذ است و نمی‌تواند که نباشد

 کتاب آینه‌ی جادو،جلد اول/ص 20

سوءاستفاده از گرایش‌های شهوی تماشاگر جایز نیست و ترس و وهم و خشم او را نیز تا آن‌جا باید تحریک کرد که مانع کمال روحانی‌اش نباشد.

کتاب آینه‌ی جادو،جلد اول/ص ۱۸