دعاهای عافیت (مفاتیح الجنان)
۱۳ تیر ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتادعیه و عوذات آلام و اسقام و علل اعضا و تب؛ ادعیه عافیت و رفع مرض و بیماری را می خوانیم:
1. كفعمى از كتاب متهجّد نقل كرده: هركس از دردى كه با اوست، طلب عافيت كند، در سجده دوم از دو ركعت اوّل نماز شب بگويد:
يا عَلِىُّ يا عَظيمُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ يا سَميعَ الدَّعَواتِ يا مُعْطِىَ الْخَيْراتِ
اى والا، اى بزرگ، اى بخشنده، اى مهربان، اى شنواى دعاها، اى عطا بخش خيرات،
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاَعْطِنى مِنْ خَيْرِ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ ما اَنْتَ اَهْلُهُ
درود فرست بر محمّد و خاندانش، و از خير دنيا و آخرت چنانكه سزاوار آنى به من عنايت كن،
وَاصْرِفْ عَنّى مِنْ شَرِّ الدُّنْيا وَالاْخِرَة ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ اَذْهِبْ عَنّى هذَا الْوَجَعَ
و از شرّ دنيا و آخرت، چنانكه سزاوار آنى از من بگردان، و اين درد را از من ببر
[درد را نام ببرد]
فَاِنَّهُ قَدْ غاظَنى وَ اَحْزَنَنى
كه اين درد خشمم را بر افروخته، و اندوهگينم ساخته
و در دعا اصرار ورزد، كه عافيت شتابان به او مى رسد، انشاء اللّه تعالى.
2. در كتاب عدّة الداعى از امام صادق عليه السّلام نقل كرده: نزد بيمارى خود درحالى كه زير آسمان قرار بگيرى دستها را بلند كن و بگو:
اَللّهُمَّ اِنَّكَ عَيَّرْتَ اَقْواماً فى كِتابِكَ فَقُلْتَ :
خدايا اقوامى را در قرآنت سرزنش كردى و فرمودى:
(قُلِ ادْعُوا الَّذينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلا تَحْويلاً) [1]
بگو معبودهاى باطل خود را جز او بخوانيد، كه هرگز برطرف كردن زيان را از شما، و گرداندنش را نمى توانند،
فَيا مَنْ لا يَمْلِكُ كَشْفَ ضُرّى وَ لا تَحْويلَهُ عَنّى اَحَدٌ غَيْرُهُ
اى كه برطرف كردن زيان، و گرداندن آن را از من، كسى جز او نمى تواند،
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاكْشِفْ ضُرّى
بر محمّد و خاندانش درود فرست، و زيانم را برطرف كن،
وَحَوِّلْهُ اِلى مَنْ يَدْعُو مَعَكَ اِلهاً آخَرَ فَاِنّى اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ غَيْرُكَ .
و به سوى آنكه معبود ديگرى جز تو را با تو مى خواند بگردان، كه گواهى مى دهم معبودى جز تو نيست.
3. روايت شده: هر مؤمنى هر بيمارى و دردى بيابد، با دست به موضع درد بمالد و با خلوص نيّت بگويد:
(وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفآءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ وَلا يَزيدُ الظّالِمينَ اِلاّ خَساراً) [2]
و نازل مى كنيم از قرآن، چيزى كه من براى اهل ايمان شفا و رحمت است، و ستمگران را جز خسارت نيفزايد.
هر دردى كه باشد، از آن عافيت يابد، و مصداق اين واقعيت در خود آيه است كه فرموده: شِفاءٌ وَ رَحمَةٌ لِلمُؤمِنينَ
4. يك پيمانه گندم بخرد، و به پشت بخوابد، و گندم ها را روى سينه خود بريزيد و بگويد:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذى اِذا سَئَلَكَ بِهِ الْمُضْطَرُّ كَشَفْتَ مابِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ مَكَّنْتَ لَهُ فِى الاَْرْضِ
خدايا از تو مى خواهم به نامت، نامى كه وقتى درمانده اى تو را به آن بخواند، زيانش را برطرف كنى، و بر زمين تمكنّش بخشى،
وَ جَعَلْتَهُ خَليفَتَكَ عَلى خَلْقِكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ عَلى اَهْلِ بَيْتِهِ وَ اَنْ تُعافِيَنى مِنْ عِلَّتى
و او را بر بندگانت خليفه نمايى، اينكه بر محمّد و اهل بيتش درود فرستى، و مرا از دردم تندرستى دهى.
آنگاه برخيزد، و بنشيند، و گندم ها را از اطراف خود جمع كند، و دوباره اين دعا را بخواند، سپس آن را به چهار قسمت تقسيم كند، و هر چارك آن را كه يك «مد» [تقريبا 10 سير] است به مسكينى دهد، و اين دعا را بخواند، كه ان شاء اللّه تعالى از بيمارى بهبودى يابد.
5. از امير مؤمنان عليه السّلام نقل شده: بر موضع درد دست بگذار و سه مرتبه بگو:
اَللَّهُ اَللَّهُ اَللَّهُ رَبّى حَقّاً لا اُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً اَللّهُمَّ اَنْتَ لَها وَ لِكُلِّ عَظيمَةٍ فَفَرِّجْها عَنّى
خدا، خدا، خدا به حقيقت پروردگار من است، چيزى را با او شريك نسازم، خدايا تويى برطرف كننده اين درد، و هر درد بزرگ پس آن را از من بگشا.
6. از حضرت صادق عليه السّلام نقل شده: بر موضع درد دست بگذار و بگو: بسم اللّه بعد بر آن دست بكش، و هفت مرتبه بگو:
اَعُوذُ بِعِزَّةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِجَلالِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِعَظَمَةِ اللَّهِ
پناه مى برم به عزّت خدا، و پناه مى برم به قدرت خدا، و پناه مى برم به شكوه خدا، و پناه مى برم به عظمت خدا،
وَ اَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِرَسُولِ اللَّهِ صَلّىَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و پناه مى برم به جمع خدا، و پناه مى برم به رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش)
وَ اَعُوذُ بِاَسْمآءِ اللَّهِ مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ ما اَخافُ عَلى نَفْسى.
و پناه مى برم به نامهاى خدا، از شرّ آنچه حذر مى كنم، و از شرّ آنچه بر خود مى ترسم.
