نهج البلاغه

امام علی علیه السلام: زمانى كه به راه راست خود هدايت يافتى، پس در خاشعترين حالات براى پروردگارت باش.

امام علی علیه السلام: بدان كه از خود راضى بودن، ضد درستى و رشد، و آفت عقلها است.

امام علی علیه السلام: نگو، آنچه را كه دوست ندارى براى تو گفته شود.

امام علی علیه السلام: و نگو آنچه را كه نمی دانى، اگرچه آنچه را می دانى كم باشد.

امام علی علیه السلام: از مردم به آن میزان که خودت براى آنان راضی و خشنود مى شوى، خشنود باش.

امام علی علیه السلام: زشت بدان از خودت، آنچه را که از غير خودت زشت ميدانى.

امام علی علیه السلام: ستم نكن همچنان كه دوست نميدارى درباره ات ستم شود و نيكى كن همچنانكه دوست دارى كه به تو نيكى شود.

علی(علیه السلام) چنان بر مهر‌ورزى اهتمام كرده كه آن را حقى از جانب مردمان بر گردن كارگزاران معرفى نموده و فرموده است كه هرچه كارگزاران بالاتر روند، بايد ميزان مهرورزى آنان به مردمان بيشتر شود.

امام على (علیه السلام) بصراحت بيان مى‏ فرمايد كه نظارت، بازرسى و پيگيرى كارها و رفتار كارگزاران نظام ادارى سبب مى ‏شود كه آنان پايبند اخلاق ادارى شوند و اين امر ضامن امانتدارى و خوشرفتارى آنان است.

اخلاق ادارى مطلوب زمانى سازمان مى‏ يابد كه كاركنان نظام ادارى به مردمان از منظرى درست بنگرند، خود را كارگزار، خزانه‏ دار، وكيل و خدمتگزار مردم ببينند.

امام علی علیه السلام: براى ديگران دوست بدار، آنچه را كه براى خودت دوست ميدارى، و خوش ندار براى ديگران، آنچه را براى خودت خوش ندارى.

انسانی كه فريب ظواهر دنیا را خورده، بهترين جا و اقامتگاه را همين جهان مى داند، و هرگز نمى تواند توجه به جهان ديگر كند.

امام علی علیه السلام: خداوند تو را امر نفرموده جز به نيكوئى و نهى نفرموده تو را مگر از قبيح و اعمال زشت.

امام على (علیه السلام) در تمام دوران حكومت خود تلاش كرد تا زمينه هاى خودكامگى را در عرصه هاى گوناگون بزدايد و اصل نفى خودكامگى را در نظام ادارى خود حاكم سازد.

رهبر معظم انقلاب: نگاه اميرالمؤمنين عليه السلام به مسئله‌ى حكومت، نگاه یک حكيم بزرگى است كه با منبع وحى پيوند نزديك دارد.

اگر انسان كار و مسئوليت را امانت بداند، بى گمان حرمت آن را پاس مى‏ دارد و تلاش مى‏ كند كه بخوبى آن را پيش ببرد و بالنده سازد.

امام علی علیه السلام پس از واقعه نهروان خطبه ای می خواند و ویژگی های فتنه را در آن چنین توصیف می نماید:

او خداى يگانه است، همچنانكه خويشتن را وصف فرموده

امام علی علیه السلام: اگر براى پروردگار تو شريكى بود، هر آينه رسولان او به سوى تو مى آمدند و آثار ملك و نشانه هاى سلطنت و اقتدار او را ميديدى.

امام علی علیه السلام: احدى خبر نداده از خداوند، آنطور كه پيامبر صلى الله عليه و آله خبر داده؛ پس به پيشرو بودن او در مسير زندگى و رهبرى او به سر منزل سعادت، خشنود باش.

امام علی علیه السلام: چنگ بزن به -دامان- آن كسي كه تو را آفريد و به تو روزى داد و اندام تو را معتدل و هموار گردانيد؛ پس باید پرستش و بندگى تو براى او باشد و رغبت و ميل تو به سوى او و ترس تو از او باشد.

امام علی علیه السلام: اگر چيزى از امور مربوط به خدا بر تو مشكل آمد، آن را بر جهل و نادانى خودت به آن چیز حمل كن.

امام علی علیه السلام: بدان كه مالك مرگ، همان مالك زندگى است و آفريننده، همان مرگ دهنده است و نيست كننده، همان باز گرداننده است و درد و گرفتارى دهنده، همان عافيت بخش و رهاننده است.

انسان همواره محتاج و نيازمند است و در هر كارى بايد از خداوند مدد خواسته و از او يارى بجويد.

انسان باید در برابر مطالب عالى و معارف حياتبخش، تواضع كرده و تسليم شود و عمل کند و مطالب سودمند را آويزه گوش خود قرار داده و در مراحل مختلف از آن كلمات زندگى ساز الهام بگيرد.

امام علی علیه السلام: بدان اى فرزند كه محبوبترين وصيتى كه آن را به كار بگيرى در نزد من، تقواى الهى است.

مهربانى درباره فرزند، موجب اهتمام ورزيدن درباره اوست. و مهم شمردن كار فرزند، اقتضا مى كند كه ادب آموزى او را مهم بشمرد و مقدم بر همه امور بداند.

سخن گفتن و نشست و برخاست و رفت و آمد با پيران روشن ضمير و مربيان صالح، غالباً الهام بخش است.

استخاره يك نوع توسل به دربار الهى است و فقط در مقام ترديد به كار برده مى شود كه راههاى عادى بسته باشد، وگرنه كارى كه راه مخصوص دارد بايد از راهش وارد شد و با وجود طريق واضح، مجالى براى استخاره نيست.

امام علی علیه السلام: خود را در مقام درخواست، از براى پروردگارت خالص گردان، چرا كه عطا و حرمان به دست اوست.