آفت در احادیث

 

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

آفةُ الظَّرْفِ الصَّلَفُ ، و آفةُ الشَّجاعة البغيُ ، و آفةُ السَّماحةِ المَنُّ ، و آفةُ الجَمالِ الخُيَلاءُ ، و آفةُ العِبادةِ الفَتْرةُ ، و آفةُ الحديثِ الكِذبُ ، و آفةُ العلمِ النِّسْيانُ، و آفةُ الحِلمِ السَّفَهُ ، و آفةُ الحَسَبِ الفَخْرُ ، و آفة الجُودِ السَّرَفُ .
آفتِ زيركى غرور است، آفت شجاعتْ تجاوز ، آفت بخشندگى منّت، آفت زيبايى تكبّر، آفت عبادتْ سستى، آفت سخن دروغ، آفت علمْ فراموشى، آفت بردبارى سبكسرى، آفت بزرگ زادگى فخر فروشى و آفت سخاوت، زياده روى.

( کنزالعمال / 44091 ) 

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

آفةُ الدِّينِ الهوى .
آفت دين، هواى نفس است.

(کنزالعمال / 44021 )

امام على عليه السلام :

لكلِ شيءٍ آفةٌ، و آفةُ العلمِ النِّسيانُ، و آفةُ العِبادةِ الرِّياءُ ، و آفةُ اللّبِّ العُجْبُ ، و آفةُ النَّجابةِ الكِبْرُ ، و آفةُ الظَّرْفِ الصَّلَفُ ، و آفةُ الجُودِ السَّرَفُ ، و آفةُ الحياءِ الضَّعْفُ ، و آفةُ الحِلمِ الذّلُّ ، و آفةُ الجَلَدِ الفُحْشُ .
هر چيزى آفتى دارد؛ آفت علم فراموشى است، آفت عبادتْ ريا، آفت خردمندى خودپسندى، آفت نجيب زادگى تكبّر، آفت زيركى غرور، آفت سخاوت زياده روى، آفت حيا ناتوانى، آفت بردبارى خوارى و آفت نيرومندى از حد گذراندن [ در گفتار و كردار].

( کنزالعمال / 44226 )

امام على عليه السلام :

الجُبْنُ آفةٌ .
ترس، آفت است.

( غررالحکم / 89 ) 

امام على عليه السلام :

الهوى آفةُ الألبابِ .
هوس، آفت خردهاست.

( غررالحکم / 314 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الإيمانِ الشِّركُ .
آفتِ ايمان، شرك است.

( غررالحکم / 3915 )

امام على عليه السلام :

آفةُ اليقينِ الشَّكُّ .
آفت يقين، شك است.

( غررالحکم / 3916 )

امام على عليه السلام :

آفةُ النِّعَمِ الكُفْرانُ .
آفت نعمتها، ناسپاسى است.

( غررالحکم / 3917 )

امام على عليه السلام :

آفةُ الطّاعةِ العِصْيانُ .
آفت طاعت، نافرمانى كردن است.

( غررالحکم / 3918 )

امام على عليه السلام :

آفةُ الشَّرَفِ الكِبْرُ .
آفت بزرگ زادگى، تكبّر است.

( غررالحکم / 3919 )

امام على عليه السلام :

آفةُ الذَّكاءِ المَكْرُ .
آفت زيركى ، حيله گرى است.

( غررالحکم / 3920 )

امام على عليه السلام :

آفةُ الِعبادةِ الرِّياءُ .
آفت عبادت، رياست.

( غررالحکم / 3921 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ السَّخاءِ المَنُّ .
آفت سخاوت، منّت گذارى است.

( غررالحکم / 3923 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الدِّينِ سوءُ الظّنِّ .
آفت دين، بدگمانى است.

( غررالحکم / 3924 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ العقلِ الهوى .
آفت خرد، [ پيروى از ]خواهشهاى نفسانى است.

( غررالحکم / 3925 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ المجدِ عَوائقُ القضاءِ .
آفت بلند پايگى، موانع قضا و قدر است.

( غررالحکم / 3922 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ النّفسِ الوَلَهُ بالدّنيا .
آفت نفس، شيفتگى به دنياست.

( غررالحکم / 3926 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ المشاوَرةِ انتِقاضُ الآراءِ .
آفت مشورت، درهم شكستن آراء است.

( غررالحکم / 3927 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ المُلوكِ سُوءُ السِّيرةِ .
آفت شاهان، بدرفتارى است.

( غررالحکم / 3928 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الوُزَراءِ خُبْثُ السَّريرةِ .
آفت وزيران، بد سگالى است.

( غررالحکم / 3929 )

امام على عليه السلام :

آفةُ العُلَماءِ حُبُّ الرِّئاسةِ .
آفت عالمان، حبّ رياست است.

( غررالحکم / 3930 )

امام على عليه السلام :

آفةُ الزُّعَماءِ ضَعْفُ السّياسةِ .
آفت زمام داران، ضعف سياست (تدبير) است.

( غررالحکم / 3931 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الجُنْدِ مُخالفةُ القادَةِ .
آفت لشكر، سرپيچى از فرماندهان است.

( غررالحکم / 3932 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الرِّياضةِ غَلَبةُ العادةِ .
آفت تمرين و رياضت، چيره شدن عادت است.

( غررالحکم / 3933 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الرّعِيّةِ مخالفةُ الطّاعةِ .
آفت رعيت، نافرمانى كردن است.

( غررالحکم / 3934 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الوَرَعِ قلّةُ القَناعةِ .
آفت پارسايى، كمىِ قناعت است.

( غررالحکم / 3935 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ القُضاةِ الطّمعُ .
آفت قاضيان، طمع است.

( غررالحکم / 3936 )

امام على عليه السلام :

آفةُ العُدولِ قلّةُ الوَرَعِ .
آفت اشخاص عادل، كمىِ پارسايى است.

( غررالحکم / 3937 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الشُّجاعِ إضاعَةُ الحَزْمِ .
آفت [شخص] شجاع، وا نهادن دورانديشى و احتياط است.

( غررالحکم / 3938 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ القويِّ استضعافُ الخَصْمِ .
آفت قدرتمند، ناتوان شمردن دشمن است.

( غررالحکم / 3939 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الحِلمِ الذّلُّ .
آفت بردبارى، خوارى است.

( غررالحکم / 3940 )

امام على عليه السلام :

آفةُ العَطاءِ المَطْلُ .
آفت بخشش، تأخير و تعلّل ورزيدن است.

( غررالحکم / 3941 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الاقتِصادِ البُخلُ .
آفت صرفه جويى، بخل است.

( غررالحکم / 3942 )

امام على عليه السلام :

آفةُ الهَيبةِ المِزاحُ .
آفت هيبت و شكوه، شوخى است.

( غررالحکم / 3943 )

امام على عليه السلام :

آفةُ الطّلَبِ عدَمُ النَّجاحِ .
آفت جستجو، كامياب نشدن است.

( غررالحکم / 3944 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ المُلْكِ ضَعْفُ الحِمايةِ .
آفت كشوردارى، سستى در حمايت از كشور است.

( غررالحکم / 3945 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ العُهودِ قلّةُ الرِّعايةِ .
آفت پيمانها، خوب رعايت نكردن آنهاست.

( غررالحکم / 3946 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الرِّياسةِ الفَخْرُ .
آفت رياست، فخر فروشى است.

( غررالحکم / 3950 )

 

امام على عليه السلام :

آفةُ النَّقْلِ كذبُ الرّوايةِ .
آفت گزارش دادن، دروغ نقل كردن است.

( غررالحکم / 3947 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ العلمِ تركُ العملِ بهِ .
آفت علم، عمل نكردن به آن است.

( غررالحکم / 3948 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ العملِ تركُ الإخلاصِ .
آفت عمل، نداشتن خلوص است.

( غررالحکم / 3949 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الجُودِ الفَقرُ .
آفت بخشندگى، نادارى است.

( غررالحکم / 3951 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ العامّةِ العالمُ الفاجرُ .
آفت مردم، عالِم فاسد است.

( غررالحکم / 3952 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ العَدلِ الظّالمُ القادرُ .
آفت عدالت، ستمگرِ قدرتمند است.

( غررالحکم / 3953 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ العُمرانِ جَورُ السّلطانِ .
آفت آبادانى، ستمگرىِ فرمانرواست.

( غررالحکم / 3954 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ القُدرةِ منعُ الإحسانِ .
آفت قدرت، خوددارى از نيكوكارى است.

( غررالحکم / 3955 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ اللّبِّ العُجْبُ .
آفت خِرَد، خودپسندى است.

( غررالحکم / 3956 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الحديثِ الكذبُ .
آفت سخن، دروغ گفتن است.

( غررالحکم / 3957 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الأعمالِ عَجْزُ العُمّالِ .
آفت كارها، ناتوانى كارگزاران است.

( غررالحکم / 3958 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الوفاءِ الغَدْرُ .
آفت وفادارى، پيمان شكنى است.

( غررالحکم / 3960 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الحَزْمِ فَوتُ الأمرِ .
آفت دورانديشى و احتياط، كار از كار گذشتن است.

( غررالحکم / 3961 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الأمانةِ الخيانةُ .
آفت امانت، خيانت است.

( غررالحکم / 3962 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الفقهاءِ عدمُ الصِّيانةِ .
آفت فقيهان، نداشتن صيانت [نفس ]است.

( غررالحکم / 3963 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الجُودِ التّبذيرُ .
آفت بخشش، ولخرجى است.

( غررالحکم / 3964 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ المَعاشِ سُوءُ التّدبيرِ .
آفت معاش، بى تدبيرى است.

( غررالحکم / 3965 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الكلامِ الإطالةُ .
آفت سخن گفتن، پرگويى است.

( غررالحکم / 3966 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الغِنى البُخْلُ .
آفت توانگرى، بخل است.

( غررالحکم / 3969 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الأمَلِ الأجَلُ .
آفت آرزو، اجل است.

( غررالحکم / 3970 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الخيرِ قَرينُ السُّوءِ .
آفت خوبى، همنشين بد است.

( غررالحکم / 3971 ) 

امام على عليه السلام :

آفةُ الاقتِدارِ البغيُ و العُتُوُّ .
آفت نيرومندى، ستمگرى و سركشى است.

( غررالحکم / 3972 ) 

امام على عليه السلام :

رأسُ الآفاتِ الوَلَهُ باللّذّاتِ .
سرآمد آفتها، شيفتگى به لذّتها (خوشگذرانى) است.

( غررالحکم / 5344 ) 

امام على عليه السلام :

شرُّ آفاتِ العقلِ الكِبْرُ .
بدترين آفتِ خِرَد، خود بزرگ بينى است.

( غررالحکم / 5752 )