امام حسين و قرآن : فروتنى براى مؤمنان
۱۹ بهمن ۱۳۹۳ 0 اهل بیت علیهم السلامقلب اولیاء خدا تجلیگاه آیات قرآن و همه شئون حیات ایشان آیینه تمام نمای آیات الهی است. امام حسین علیه السلام, آن حجت آسمانی و قرآن ناطق, هر لحظه از حیات با برکتش تصویری از آیات قرآن بود. حسین ابن علی چنان زیست که اگر تاریخ زندگیش را چون صفحاتی گرد هم آریم چیزی جز قرآن کریم فرا هم نیاید. در نوشتار پیش رو آیه ای از قرآن را در آیینه حیات او به نظاره می نشینیم:
رفتار امام حسين عليه السلام با طبقات تهىدست، متواضعانه بود و با افراد محروم و نيازمند جامعه، بسيار دوستانه و صميمانه رفتار مى كرد. آنان كه در نظر سطحى نگر و ظاهر بين دنيادوستان و ماده پرستان، ارزشى نداشتند، در نظر ژرف نگر و خدابينانه امام حسين عليه السلام احترام داشتند و از مهر و صفاى آن حضرت برخوردار مى شدند. او از تكبر و خودبينى، سخت پرهيز مى كرد و از آن بيزار بود.
آرى، بنابر كلام صريح آنحضرت، اين منش انسان دوستانه، برگرفته از قرآن كريم است؛ چنان كه خداوند درباره مستكبران مىفرمايد:
«لا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما يُسِرُّونَ وَما يُعْلِنُونَ إِنَّهُ لا يُحِبُّ المُسْتَكْبِرِينَ». «نحل/23»
قطعاً خداوند به آنچه آنان درپنهانى انجام مى دهند وآنچه آشكارا مرتكب مى شوند؛ آگاهى دارد و خداوند، مستكبران را دوست نمى دارد.
مسعدة بن صدقه نقل مىكند كه حضرت حسين بن على عليه السلام گروهى مستمند را در راه ديد كه نشسته اند پاره هاى نانى را مى خورند. آنان از امام حسين عليه السلام خواستند كه بر بساط آنان بنشيند و از غذاى آنان تناول فرمايد. حضرت در كنار آنان نشست و با آنان غذا خورد. آنگاه اين آيه را تلاوت فرمود:
«... إِنَّهُ لا يُحِبُّ المُسْتَكْبِرِينَ». او گردنكشان را دوست نمى دارد
آن گاه فرمود: «من شما را اجابت كردم. اكنون شما مرا اجابت كنيد». عرض كردند:
«آرى، اى زاده رسول اللَّه!» و با آن حضرت، به خانه ايشان آمدند. حضرت به رباب فرمود: «آن چه را ذخيره كرده اى، بياور» « بحارالانوار، ج 44، ص 189» و همه را در راه خدا به آنان بذل فرمود.
حضرت سيدالشهدا عليه السلام با آن تواضع بى نظيرشان و قرائت آيه كريمه، به وضوح به ما فهماند كه آن اخلاق كريمانه و رفتار بزرگوارانه، برگرفته از قرآن كريم است.
منبع: امام حسين و قرآن, محمد جوادمغنيه
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
