مستی از نظر احادیث

هر مستى آورى حرام است

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

احذَرُوا كُلَّ مُسكِرٍ ، فإنَّ كُلَّ مُسكِرٍ حَرامٌ .
از هر چه مستى آورد پرهيز كنيد ؛ زيرا هر مستى آورى حرام است .

امام كاظم عليه السلام :

إنَّ اللّه َ عزّ و جلّ لَم يُحَرِّم الخَمرَ لاِِسمِها و لكِنَّهُ حَرَّمَها لِعاقبَتِها ؛ فَما كانَ عاقِبَتُهُ عاقِبَةَ الخَمْرِ فَهُوَ خَمْرٌ .
خداوند عزّ و جلّ ، شراب را براى نامش حرام نكرد ؛ بلكه به جهت آثار و پيامدهايش حرام كرد و هر چه پيامدش مانند شراب باشد، آن هم شراب است.

انواع مست كننده ها

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به عبد اللّه بن مسعود ـ فرمود:

 يا بنَ مسعودٍ ، اِحذَر سُكرَ الخَطيئةِ ؛ فإنَّ لِلخَطيئةِ سُكرا كَسُكرِ الشَّرابِ ، بل هِي أشَدُّ سُكرا مِنهُ ، يقولُ اللّه ُ تعالى : «صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فهُم لا يَرْجِعُونَ»(بقره،18)
اى پسر مسعود! از مستى گناه حذر كن ؛ زيرا گناه نيز همچون شراب ، مستى مى آورد و بلكه مستى آن شديدتر است . خداوند متعال مى فرمايد : «كرانند ، گنگانند، كورانند، پس آنان باز نمى گردند».

امام على عليه السلام :

السُّكرُ أربَعُ سَكراتٍ : سُكرُ الشَّرابِ ، و سُكرُ المالِ ، و سُكرُ النَّومِ ، و سُكرُ المُلكِ .
 مستى چهار گونه است : مستى شراب ، مستى ثروت ، مستى خواب و مستى حكومت .

امام على عليه السلام :

 يَنبَغِي للعاقِلِ أن يَحتَرِسَ مِن سُكرِ المالِ ، و سُكرِ القُدرَةِ ، و سُكرِ العِلمِ ، و سُكرِ المَدحِ ، و سُكرِ الشَّبابِ ، فإنَّ لِكُلِّ ذلكَ رِياحا خَبيثةً تَسلُبُ العَقلَ و تَستَخِفُّ الوَقارَ .
 سزاوار است كه خردمند از مستى ثروت و مستى قدرت و مستى دانش و مستى ستايش و مستى جوانى پرهيز كند ؛ زيرا هر يك از اين مستيها بادهاى پليدى دارد كه عقل را مى ربايد و وقار را از بين مى برد .

امام على عليه السلام :

اِستَعِيذُوا بِاللّه ِ مِن سَكرَةِ الغِنى ، فإنَّ لَهُ سَكرةً بَعيدَةَ الإفاقَةِ .
 از مستىِ ثروت به خدا پناه بريد ، كه مستى آن دير از سر مى پرد .

امام على عليه السلام :

سُكرُ الغَفلَةِ و الغُرورِ أبعَدُ إفاقَةً مِن سُكرِ الخُمُورِ .
 مستى غفلت و غرور ، ديرتر از مستى خمر از سر مى پرد .

امام على عليه السلام :

مَن كَثُرَ نِزاعُهُ بالجَهلِ دامَ عَماهُ عَنِ الحَقِّ ، و مَن زاغَ ساءَت عِندَهُ الحَسَنَةُ ، و حَسُنَت عِندَهُ السَّيِّئَةُ ، و سَكِرَ سُكرَ الضَّلالَةِ .
هر كه از روى نادانى بسيار بستيزد ، نديدن حق در او دوام يابد و هر كس [از حق ]منحرف شود، خوبى در نظرش بد و بدى در نظرش خوب آيد و از گمراهى ، مست شود .

امام على عليه السلام ـ در خطبه اى در بيان پيشامدهاى ناگوار آينده ـ فرمود :

ذاكَ حَيثُ تَسكَرُونَ مِن غَيرِ شَرابٍ ، بل مِن النِّعمَةِ و النَّعيمِ .
آن ، زمانى خواهد بود كه نه از شراب، بلكه از نعمت و خوشى مست مى شويد .

امام على عليه السلام ـ در تشويق كردن مردم به جهاد ـ فرمود :

 اُفٍّ لكم ··· إذا دعوتكم إلى جهادِ عدوِّكُم دارت أعيُنُكم كأنَّكُم من الموت في غَمرةٍ ، و من الذُّهولِ في سَكرة .
واى بر شما··· هنگامى كه شما را به جنگ به دشمنان مى خوانم چشمانتان به دَوَران مى افتد گويى در مرگ فرو رفته و از سكرات آن دست و پا مى زنيد و در نسيان و بيخبرى و سرمستى هستيد .

امام على عليه السلام ـ در توصيف فريب خوردگان [دنيا] ـ فرمود :

اِجتَمَعَتْ علَيهِم سَكرَةُ المَوتِ و حَسرَةُ الفَوتِ
 مستى مرگ و حسرت آنچه از دست رفته ، آنان را فرا گرفت .

امام على عليه السلام :

فَأفِقْ أيُّها السامِعُ مِن سَكرَتِكَ ، و استَيقِظْ مِن غَفلَتِكَ ، و اختَصِرْ مِن عَجَلَتِكَ ، و أنعِمِ الفِكرَ فيما جاءَكَ على لِسانِ النبيِّ الاُمِّيِّ صلى الله عليه و آله مِمّا لا بُدَّ مِنهُ و لا مَحِيصَ عَنهُ .
 پس ، اى شنونده! از مستى خود به هوش آى و از خواب غفلتت بيدار شو و از شتابت بكاه و درباره آنچه به زبان پيامبر امّى صلى الله عليه و آله به تو گفته شده و چاره و گريزى از آن نيست ، به دقّت بينديش .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «در حال مستى به نماز نزديك مشويد»(نساء43)ـ ـ فرمود :

سُكرُ النَّومِ .
 منظور ، مستى خواب است .

منبع: میزان الحکمه،جلد پنجم.