سخنان امام حسین علیه السلام: شعری از امام
۲۰ مهر ۱۳۹۴ 0 اهل بیت علیهم السلام
هنگامی که امام حسین علیه السلام به سمت كوفه كوچ مي‌فرمود، فَرَزْدَق بن غالب كه از شعراي نامي آن عصر بود، با آن حضرت در راه برخورد نموده و در ضمن ملاقات عرض کرد: اي پسر رسول خدا! چگونه به اهل كوفه اعتماد مي‌نمائي؛ در حالی که اينان همانهائي هستند كه پسر عمويت مُسلم‌بن عقيل و پيروان او را كشتند!؟
حضرت براي مسلم طلب رحمت نمودند و فرمودند: مسلم به سوي رحمت و رضوان خدا رهسپار شد. آنچه بر عهده داشت انجام داد؛ و آنچه ما بر عهده داريم هنوز بر ذمّه‌‌ی ماست. و سپس اين اشعار را بیان کردند:
وَإنْ تَكُنِ الدُّنْيَا تُعَدُّ نَفِيسَةً، فَدَارُ ثَوَابِ اللَهِ أَعْلَي وَ أَنْبَلُ
وَإنْ تَكُنِ الابْدَانُ لِلْمَوْتِ أُنْشِئَتْ فَقَتْلُ امْرِي‌ٍ بِالسَّيْفِ فِي اللَهِ أَفْضَلُ
وَإنْ تَكُنِ الارْزَاقُ قِسْمـًا مُقَدَّرًا قِلَّه حِرْصِ الْمَرْءِ فِي‌الْكَسْبِ أَجْمَلُ
وَإنْ تَكُنِ الامْوَالُ لِلتَّرْكِ جَمْعُهَا فَمَا بَالُ مَتْرُوكٍ بِهِ الْمَرْءُ يَبْخَلُ
« اگر چنين است كه دنيا نفيس به شمار مي‌آيد، پس آخرت كه خانه ثواب و مزد الهي است، بس بلندپايه‌تر و شريف‌تر است.
و اگر چنين است كه بدن‌های آدميان برای مرگ آفريده شده است، پس كشته شدن با شمشير در راه خدا بسي برتر است.
و اگر چنين است كه روزی‌های خلائق به مقدار معيّن تقسيم شده است، پس كمتر حريص بودن مردم در كسب روزی، نيكوتر است.
و اگر چنين است كه نتيجه اندوختن اموال، ترك نمودن آنهاست، پس چيزی كه متروك خواهد شد، چه ارزشي دارد كه آدمي بدان بخل ورزد.»
______________________
پی نوشت:
1. اللهوف، سید بن طاووس، ص74
