معرفی کتاب سی روز، سی آیه

ورود به ماه

إنّ اللهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْماراً لِخَلْقِهِ، فَیسْتَبِقُونَ فیهِ بِطاعَتِهِ إِلی مَرْضاتِهِ [1]

 خــدای متعــال مــاه رمضان را میدان مســابقه قرار داده اســت بین مؤمنین که به وسیله ی اطاعت خداوند، به رضای الهی نزدیک بشوند. 

وقتی مقایسه می کنیم هر سال را با سال های قبل از آن، پیشرفت در معنوییت را، در کارهای نیک را، در اعمال مقرّب انسان به خدای متعال را، در میان مردم در هر سال بیشتر می بینیم. تلاوت قرآن، جزءخوانی قرآن در چند سال قبل از این در یک شهر شروع شد؛ امروز در بسیاری از شهرهای کشور در این ماه رمضان این سنّت بسیار مستحسن[2] و زیبا تکرار شد. مجالس دعا، مجالس مناجات، حال و حضور مردم در این مجالس، هر سال بیشتر است.»[3]

«مســئله ی قرآن، مســئله ی بســیار مهمّ ما است؛ مســئله ی همیشه ی دنیای اسلام و امّت اسلام است. ما باید به قرآن تمسک کنیم. امّت اسلامی اگر از قرآن استفاده نکند و اعراض کند -کمااینکه متأسفانه در برهه های زیادی از تاریخ ما این اتّفاق افتاده اســت- ضربه خواهد خورد، ســیلی خواهد خــورد؛ همچنانکه خورد. 

امــروز ما بــه قرآن احتیاج داریم؛ راه صحیح زندگی جوامع اســامی و امّت اسلامی، عمــل بــه قرآن اســت؛ در یک روایتی می فرمایــد: إنَّ هذا الْقُرْآنَ حَبلُ الله- اینکه در قرآن دارد که «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا»[4]؛ این حبل الله، همین قرآن است - وَ هُوَ النُّور المُبین؛ خاصیت نور چیست؟ نور فضا را روشن می کند، راه را به انسان نشان می دهد، انسان قدرت بینایی پیدا می کند، بصیرت پیدا می کند؛ نور که نبود، چشم هم به کار نمی آید و فایده ای ندارد، چون جایی را نمی بیند. ما دارای عقل هستیم، دارای توانایی های گوناگون هستیم، دارای قدرت فکری هستیم، ام

اگر نور نباشد، اینها نمی تواند به ما کمک کند؛ نور لازم است. این نور، قرآن است؛ 

[1]. تحف العقول، ص 236

[2]. پسندیده، نیکو

[3]. خطبه های نماز عید فطر در مصلای امام خمینی (رحمه الله) 1397/03/25

[4] سوره آل عمران، بخشی از آیه 103؛ «و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید...»