نماز روز عاشورا (زاد المعاد)
۳۱ تیر ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتاعمال ماه محرم؛ روز دهم که روز عاشورا است. و از جملۀ اعمال این روز و سایر زیارت های امام حسین علیه السلام، زيارتى است كه به سند صحيح عبد اللّه بن سنان روايت كرده است كه رفتم به خدمت حضرت صادق عليه السّلام در روز عاشورا و آن حضرت را شكسته رنگ و اندوهناك يافتم و آب از ديدههاى مبارك آن حضرت مانند مرواريد مىريخت. گفتم: يابن رسول اللّه! سبب گريۀ شما چيست؟ خدا هرگز ديدههاى شما را گريان نگرداند. حضرت فرمود كه مگر غافلى و نمىدانى كه در مثل اين روز حضرت امام حسين عليه السّلام شهيد شده است؟ ! و گفتم: اى سيّد من چه مىفرماييد در روزهاش؟ فرمود كه روزه بدار بىآنكه شب نيّت روزه بكنى و افطار بكن نه از روى شماتت و يك روز تمام روزه مگير و بايد كه افطار تو بعد از نماز عصر باشد يك ساعت، به شربتى از آب؛ زيرا كه در اين وقت جنگ برطرف شد از آل رسول صلّى اللّه عليه و آله و در زمين سى نفر از اهل بيت و موالى ايشان افتاده بود كه صاحب مصيبت در آنها حضرت رسالت بود و اگر آن حضرت در دنيا مىبود بايست آن حضرت را براى ايشان تعزيه بگويند. پس آن حضرت چندان گريست كه ريش مباركش از آب ديدهاش تر شد. پس حضرت فرمود كه بهتر كارى كه در اين روز بكنى آن است كه جامههاى پاكيزه بپوشى و بندها را بگشاى و آستينها را تا مرفق بالا كنى به روش مصيبتزدگان، پس بيرون روى به سوى بيابانى يا مكانى كه كسى تو را نبيند يا خانۀ خالى از براى تقيّه از سنيان در وقت چاشت، پس چهار ركعت نماز به جا آورى با خضوع و خشوع و ركوع نيكو و بعد از هردو ركعت سلام بگوى و در ركعت اوّل بعداز حمد سورۀ قل يا ايها الكافرون بخوانى و در ركعت دويّم قل هو اللّه احد و در دو ركعت ديگر ركعت اوّل بعد از حمد سورۀ احزاب بخوان و در ركعت دويّم سورۀ اذا جاءك المنافقون و اگر اينها را ندانى، هرسوره كه توانى بخوان، پس بگردانى روى خود را به جانب روضۀ مقدسۀ آن حضرت و به خاطر آورى شهادت آن امام مظلوم و اولاد و اقارب و اصحاب آن جناب را، سلام كنى بر او و صلوات فرستى بر او و لعنت كنى بر قاتلان ايشان. و در روايت ديگر، هزار مرتبه لعنت كنى بر قاتلان آن حضرت كه به هرلعنى هزار حسنه براى تو نوشته مىشود و هزار گناه از تو محو مىشود و هزار درجه در بهشت از براى تو بلند مىشود و بهتر اين است كه هزار مرتبه بگويد:
اللّهمّ العن قتلة الحسين و اصحابه
خدايا لعنت فرست بر قاتلان امام حسين عليه السّلام و ياران آن حضرت.
پس فرمود كه بعد از آن از موضعى كه ايستادهاى چند گام پيش روى و بگويى:
إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ، رِضًا بِقَضَائِهِ وَ تَسْلِيماً لِأَمْرِه
ما از خداييم و به سوى خدا بازمىگرديم و به قضاى او راضى و تسليم امر او هستيم.
و اگر هفت مرتبه چنين كند بهتر است و فرمود كه در جميع اين احوال بايد كه محزون و غمناك و گريان باشى، پس به جاى خود برگردى و بگويى:
اللَّهُمَّ عَذِّبِ الْفَجَرَةَ الَّذِينَ شَاقُّوا رَسُولَكَ وَ حَارَبُوا أَوْلِيَاءَكَ وَ عَبَدُوا غَيْرَكَ وَ اسْتَحَلُّوا مَحَارِمَكَ،
بار خدايا! فاجرانى را كه سر ستيز با رسولت داشتند و با دوستانت جنگيدند و غير تو را پرستيدند و محارم تو را حلال شمردند عذاب فرما
وَ الْعَنِ الْقَادَةَ وَ الْأَتْبَاعَ وَ مَنْ كَانَ مِنْهُمْ فَخَبَّ وَ أَوْضَعَ مَعَهُمْ أَوْ رَضِيَ بِفِعْلِهِمْ لَعْناً كَثِيراً.
و پيروان آنان و هركس كه جزو آنان بود و هركس كه از كردارشان خوشنود و راضى بود را بسيار لعنت كن.
اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ صَلَوَاتِكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ
بار خدايا! فرج آل محمد را تعجيل فرما و درود خودت را بر او و آلش قرار ده
وَ اسْتَنْقِذْهُمْ مِنْ أَيْدِي الْمُنَافِقِينَ الْمُضِلِّينَ وَ الْكَفَرَةِ الْجَاحِدِينَ وَ افْتَحْ لَهُمْ فَتْحاً يَسِيراً
و آنان را از دست منافقان گمراه و كافران انكاركننده نجات بخش و براى آنان پيروزى آسان عنايت فرما
وَ أَتِحْ لَهُمْ رَوْحاً وَ فَرَجاً قَرِيباً وَ اجْعَلْ لَهُمْ مِنْ لَدُنْكَ عَلَى عَدُوِّكَ وَ عَدُوِّهِمْ سُلْطَاناً نَصِيراً.[1]
و براى ايشان راحتى و فرج نزديك برسان و از نزد خودت براى ايشان بر دشمنت و دشمنان ايشان سلطنتى پيروز قرار ده.
پس دستها به دعا بردار و قصد كن دشمنان آل محمّد را و بگو:
اللَّهُمَّ إِنَّ كَثِيراً مِنَ الْأُمَّةِ نَاصَبَتِ الْمُسْتَحْفَظِينَ مِنَ الْأَئِمَّةِ وَ كَفَرَتْ بِالْكَلِمَةِ
خدايا بسيارى از اين امت بغض امامان معصوم را در دل داشتند و به كلمۀ لا اله الا اللّه كافر شدند
وَ عَكَفَتْ عَلَى الْقَادَةِ الظَّلَمَةِ وَ هَجَرَتِ الْكِتَابَ وَ السُّنَّةَ
و بر راهنماى تاريكىها باز ايستادند و كتاب خدا و سنت رسول خدا را ترك كردند
وَ عَدَلَتْ عَنِ الْحَبْلَيْنِ اللَّذَيْنِ أَمَرْتَ بِطَاعَتِهِمَا وَ التَّمَسُّكِ بِهِمَا فَأَمَاتَتِ الْحَقَّ
و از دو ريسمانى كه تو به طاعت آنها و تمسلك به آنها امر كردى عدول كردند، پس حق را ميراندند
وَ حَادَتْ عَنِ الْقَصْدِ وَ مَالَأَتِ الْأَحْزَابَ وَ حَرَّفَتِ الْكِتَابَ
و از راه مستقيم برگشتند و با لشكرهاى زياد آمدند و كتاب خدا را سوزاندند
وَ كَفَرَتْ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهَا وَ تَمَسَّكَتْ بِالْبَاطِلِ لَمَّا اعْتَرَضَهَا
و آنگاه كه حق به سراغشان آمد كافر شدند و به باطل تمسك كردند و متعرض آن گشتند
وَ ضَيَّعَتْ حَقَّكَ وَ أَضَلَّتْ خَلْقَكَ
و حق تو را ضايع كردند و آفريدههايت را گمراه كردند
وَ قَتَلَتْ أَوْلَادَ نَبِيِّكَ وَ خِيَرَةَ عِبَادِكَ وَ حَمَلَةَ عِلْمِكَ وَ وَرَثَةَ حِكْمَتِكَ وَ وَحْيِكَ،
و اولاد پيغمبرت و بهترين بندگانت و بردارندۀ علم تو و وارثان حكمت و وحيت را كشتند.
اللَّهُمَّ فَزَلْزِلْ أَقْدَامَ أَعْدَائِكَ وَ أَعْدَاءِ رَسُولِكَ وَ أَهِلَ بَيْتِ رَسُولِكَ،
خدايا! قدمهاى دشمنانت و دشمنان رسولت و دشمنان اهل بيت رسولت را بلرزان.
اللَّهُمَّ وَ أَخْرِبْ دِيَارَهُمْ وَ افْلُلْ سِلَاحَهُمْ، وَ خَالِفْ بَيْنَ كَلِمَتِهِمْ
بار خدايا! سرزمينهايشان را خراب گردان و اسلحههايشان را بينداز و در ميانشان تفرقه بيفكن،
وَ فُتَّ فِي أَعْضَادِهِمْ وَ أَوْهِنْ كَيْدَهُمْ وَ اضْرِبْهُمْ بِسَيْفِكَ الْقَاطِعِ
و قوتهايشان را بشكن و نقشههايشان را سست گردان و با شمشير برندهات به آنان بزن
وَ ارْمِهِمْ بِحَجَرِكَ الدَّامِغِ وَ طُمَّهُمْ بِالْبَلَاءِ طَمّاً
و سنگ خردكنندهات را به آنان بينداز و آنان را به بلايى مبتلا ساز مبتلا كردنى
وَ غُمَّهُمْ بِالْعَذَابِ غَمّاً وَ عَذِّبْهُمْ عَذَاباً نُكْراً
و آنها را به عذاب بينداز انداختنى و آنان را به عذاب بد معذب ساز
وَ خُذْهُمْ بِالسِّنِينَ وَ الْمَثُلَاتِ الَّتِي أَهْلَكْتَ بِهَا أَعْدَاءَكَ
و آنها را به قحطى و خشكسالىهايى كه دشمنانت را به آن گرفتى بگير؛
إِنَّكَ ذُو نِقْمَةٍ مِنَ الْمُجْرِمِينَ،
قطعا تو صاحب عذاب گنهكارانى.
اللَّهُمَّ إِنَّ سُنَّتَكَ ضَائِعَةٌ وَ أَحْكَامَكَ مُعَطَّلَةٌ وَ عِتْرَةَ نَبِيِّكَ فِي الْأَرْضِ هَائِمَةٌ،
خداوندا! سنت تو ضايع و احكام تو تعطيل شده است و عترت پيغمبرت در روى زمين سرگردان گشتهاند.
اللَّهُمَّ فَأَعِنِ الْحَقَّ وَ أَهْلَهُ وَ اقْمَعِ الْبَاطِلَ وَ أَهْلَهُ
بار خدايا! حق و اهل او را يارى كن و باطل و اهلش را برانداز
وَ مُنَّ عَلَيْنَا بِالنَّجَاةِ وَ اهْدِنَا إِلَى الْإِيمَانِ
و بر رستگارى بر ما منت گذار و ما را به سوى ايمان هدايت كن
وَ عَجِّلْ فَرَجَنَا وَ انْظِمْهُ بِفَرَجِ أَوْلِيَائِكَ
و فرج ما را تعجيل فرما و او را فرج دوستانت منظم ساز
وَ اجْعَلْهُمْ لَنَا وُدّاً وَ اجْعَلْنَا لَهُمْ وَفْداً،
و دوستانت را براى ما دوست قرار بده و ما را براى آنها مهمان قرار ده.
اللَّهُمَّ وَ أَهْلِكْ مَنْ جَعَلَ يَوْمَ قَتْلِ ابْنِ نَبِيِّكَ وَ خِيَرَتِكَ عِيداً وَ اسْتَهَلَّ بِهِ فَرَحاً وَ مَرَحاً
خداوندا! كسانى را كه روز كشتن پسر پيغمبرت و بهترين برگزيدهات را عيد مىگيرند و با خوشحالى فرياد مىزنند و شادى مىكنند هلاك گردان
وَ خُذْ آخِرَهُمْ كَمَا أَخَذْتَ أَوَّلَهُمْ
و آخرين آنها را به آنچه اولين آنان را گرفتى بگير
وَ ضَاعِفِ اللَّهُمَّ الْعَذَابَ وَ التَّنْكِيلَ عَلَى ظَالِمِي أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ،
و خداوندا! عذاب و گوش و بينى بريدن بر ظالمان اهل بيت پيغمبرت را دو چندان گردان
وَ أَهْلِكْ أَشْيَاعَهُمْ وَ قَادَتَهُمْ، وَ أَبِرْ حُمَاتَهُمْ وَ جَمَاعَتَهُمْ،
و پيروان و پيشوايان آنها را هلاك كن و حاميان و جماعت آنها را قطع گردان.
اللَّهُمَّ وَ ضَاعِفْ صَلَوَاتِكَ وَ رَحْمَتَكَ وَ بَرَكَاتِكَ عَلَى عِتْرَةِ نَبِيِّكَ
بار خدايا! درود و رحمت و بركاتت را بر فرزندان پيغمبرت،
الْعِتْرَةِ الضَّائِعَةِ الْخَائِفَةِ الْمُسْتَذَلَّةِ بَقِيَّةِ من الشَّجَرَةِ الطَّيِّبَةِ الزَّاكِيَةِ الْمُبَارَكَةِ،
عترت ضايع شدۀ ترسان، خوار، باقىماندۀ درخت پاك پاكيزه و مبارك، دو چندان گردان
وَ أَعْلِ اللَّهُمَّ كَلِمَتَهُمْ وَ أَفْلِجْ حُجَّتَهُمْ
و خدايا! كلمۀ آنها را بلند گردان و حجت آنها را رستگار
وَ اكْشِفِ الْبَلَاءَ وَ اللَّأْوَاءَ وَ حَنَادِسَ الْأَبَاطِيلِ وَ الْعَمَى عَنْهُمْ،
و بلا و ضررها و حالات باطل و كورى را از آنها برطرف كن
وَ ثَبِّتْ قُلُوبَ شِيعَتِهِمْ وَ حِزْبِكَ عَلَى طَاعَتِك وَ وَلَايَتِهِمْ وَ نُصْرَتِهِمْ
و دلهاى شيعيان آنان و گروه خودت را بر طاعتت و ولايت آنها و يارى آنان ثابت گردان
وَ مُوَالاتِهِمْ وَ أَعِنْهُمْ وَ امْنَحْهُمُ الصَّبْرَ عَلَى الْأَذَى فِيكَ
و كمكشان كن و صبر بر آزار در راهت به آنان عطا فرما
وَ اجْعَلْ لَهُمْ أَيَّاماً مَشْهُودَةً وَ أَوْقَاتاً مَحْمُودَةً مَسْعُودَةً تُوشِكُ فِيهَا فَرَجَهُمْ
و براى ايشان روزگار حاضر شده و وقتهاى پسنديدۀ سعادتيافته كه فرج آنها را در آن روزگار نزديك نمايى قرار ده
وَ تُوجِبُ فِيهَا تَمْكِينَهُمْ وَ نَصْرَهُمْ كَمَا ضَمِنْتُ لِأَوْلِيَائِكَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ
روزگارى كه اطاعتشان را و ياريشان را آن طورى كه براى دوستانت در قرآن ضامن شدهاى
فَإِنَّكَ قُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ:
و گفتارت حق است كه فرمودهاى:
(وَعَدَ اَللّهُ اَلَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا اَلصّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي اَلْأَرْضِ
«خدا به كسانى از شما بندگان كه (به خدا و حجّت عصر عليه السّلام) ايمان آرند و نيكوكار گردند وعده فرمود كه (در ظهور امام زمان) در زمين خلافتشان دهد
كَمَا اِسْتَخْلَفَ اَلَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ اَلَّذِي اِرْتَضى لَهُمْ
چنانكه امم صالح پيمبران سلف را جانشين پيشينيان آنها نمود و دين پسنديدۀ آنان را (كه اسلام واقعى است بر همۀ اديان) تمكين و تسلط عطا كند
وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً)[2]
و به همۀ آنان پس از خوف و انديشه از دشمنان ايمنى كامل دهد كه مرا به يگانگى، بىهيچ شايبۀ شرك و ريا پرستش كنند.»
اللَّهُمَّ فَاكْشِفْ غُمَّتَهُمْ يَا مَنْ لَا يَمْلِكُ كَشْفَ الضُّرِّ إِلَّا هُوَ
خدايا! غم آنان را برطرف گردان اى كسى كه برطرف كردن ضرر را جز تو كسى مالك نيست!
يَا أَحَدُ يَا وَاحِدُ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ
اى يكتا! اى يگانه! اى زنده! اى پاينده!
وَ أَنَا يَا إِلَهِي عَبْدُكَ الْخَائِفُ مِنْكَ وَ الرَّاجِعُ إِلَيْكَ السَّائِلُ لَكَ الْمُقْبِلُ عَلَيْكَ
من اى خداى من! بندۀ ترسان تو هستم و رجوعكنندۀ به سوى تو سؤالكنندۀ تو و اقالهكنندۀ بر تو،
اللَّاجِئُ إِلَى فِنَائِكَ الْعَالِمُ بِأَنَّهُ لَا مَلْجَأَ مِنْكَ إِلَّا إِلَيْكَ،
پناه برندۀ به سوى فناى تو در حالى كه مىدانم پناهگاهى از تو، جز به سوى تو نيست.
اللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْ دُعَائِي وَ اسْمَعْ يَا إِلَهِي
بار خدايا! دعايم را قبول كن و بشنو اى خداى من!
عَلَانِيَتِي وَ نَجْوَايَ وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ رَضِيتَ عَمَلَهُ
آشكارم و رازهايم را و مرا از كسانى كه از كردارش راضى هستى
وَ قَبِلْتَ نُسُكَهُ وَ نَجَّيْتَهُ بِرَحْمَتِكَ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ.
و عبادتهايش را قبول كرده و به رحمت خودت نجاتش دادهاى قرار ده قطعا تو ارجمند بزرگوارى.
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ أَوَّلًا وَ آخِراً عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدايا اول و آخر بر محمد و آل محمد درود فرست و محمد و آل محمد را بركت ده
وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ بِأَكْمَلِ وَ أَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ وَ بَارَكْتَ
و محمد و آل محمد را رحم كن به كاملترين و پرفضيلتترين صلواتى كه فرستادهاى و بركت دادهاى
وَ تَرَحَّمْتَ عَلَى أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ وَ مَلَائِكَتِكَ وَ حَمَلَةِ عَرْشِكَ بِلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ،
و رحمت كردهاى بر پيامبرانت و فرستادگانت و فرشتگانت و بردارندگان عرشت به حق «لا اله الا انت»
اللَّهُمَّ وَ لَا تُفَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ، وَ اجْعَلْنِي
بار خدايا! ميان من و محمد و آل محمد-درود تو بر او و آلش-جدايى مينداز.
يَا مَوْلَايَ مِنْ شِيعَةِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ ذُرِّيَّتِهِمْ الطَّاهِرَةِ الْمُنْتَجَبَةِ،
اى آقاى من! مرا از جمله شيعيان محمد و على و فاطمه و حسن و حسين و فرزندان پاك برگزيدهشان قرار ده.
وَ هَبْ لِيَ التَّمَسُّكَ بحبهم وَ الرِّضَا بِسَبِيلِهِمْ وَ الْأَخْذَ بِطَرِيقَتِهِمْ إِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ.
و تمسك به دوستى آنان و رضا به راه آنها و گرفتن روش آنان را به من عطا كن. قطعا تو بخشندۀ بزرگوارى.
پس به سجده برود و دو طرف روى خود را بر خاك بگذارد و بگويد: «يا من يحكم. . . .»
يَا مَنْ يَحْكُمُ مَا يَشَاءُ وَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ، أَنْتَ حَكَمْتَ
اى خدايى كه بر هرچه حكم مىرانى و هرچه اراده كنى انجام مىدهى، تو دربارۀ اهل بيت حضرت محمد خود را نمودى،
فَلَكَ الْحَمْدُ مَحْمُوداً مَشْكُوراً فَعَجِّلْ يَا مَوْلَايَ فَرَجَهُمْ وَ فَرَجَنَا بِهِمْ،
پس ستايش تو را كه ستوده و مورد سپاسى، در گشايش كار آنان و گشايش كار ما به ظهور آنان شتاب كن
فَإِنَّكَ ضَمِنْتَ إِعْزَازَهُمْ بَعْدَ الذِّلَّةِ وَ تَكْثِيرَهُمْ بَعْدَ الْقِلَّةِ وَ إِظْهَارَهُمْ بَعْدَ الْخُمُولِ
زيرا تو خود سربلندى آنان را بعد از خوارى و فراوانيشان بعد از اندكى و آشكار ساختنشان بعد از گمنامى ضمانت كردهاى
يَا أَصْدَقَ الصَّادِقِينَ وَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
اى راستگوترين راستگويان و اى مهربانترين مهربانان،
فَأَسْأَلُكَ يَا إِلَهِي وَ سَيِّدِي مُتَضَرِّعاً إِلَيْكَ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ بَسْطَ أَمَلِي
اى معبود و سرور من، به جود و كرم تو از تو درخواست مىكنم مرا به آرزوهايم برسانى
وَ التَّجَاوُزَ عَنِّي وَ قَبُولَ قَلِيلِ عَمَلِي وَ كَثِيرِهِ وَ الزِّيَادَةَ فِي أَيَّامِي
و از من درگذرى و كار اندك و بسيارم را قبول بنمايى و روزهاى عمرم را زياد كنى
وَ تَبْلِيغِي ذَلِكَ الْمَشْهَدَ، وَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ يُدْعَى فَيُجِيبُ إِلَى طَاعَتِهِمْ وَ مُوَالاتِهِمْ وَ نَصْرِهِمْ وَ تُرِيَنِي
و مرا به آن شهادتگاه برسانى و مرا از كسانى كه خوانده شود به سوى طاعت و دوستى و يارى ايشان و سپس اجابت كند قرار ده،
ذَلِكَ قَرِيباً سَرِيعاً فِي عَافِيَةٍ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.
خدايا آن را نزديك و تند در سلامتى برايم قرار ده، قطعا تو بر هرچيز توانايى.
پس سر خود را به سوى آسمان بلند كن! و بگو:
أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَكُونَ مِنَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ أَيَّامَكَ فَأَعِذْنِي يَا إِلَهِي بِرَحْمَتِكَ مِنْ ذَلِكَ.[3]
پناه مىبرم به تو از اينكه از كسانى كه باشم كه اميدوار روزگار تو نيستند، مرا پناه ده از آن اى خدا! به حقّ رحمت خودت.
چون چنين كنى اين عمل بهتر است از براى تو از حجهاى بسيار و عمرههاى بسيار كه مال بسيار در آنها صرف نمايى و بدن خود را در آنها به تعب افكنى و از اهل و عيال و فرزندان خود جدا شوى و بدان كه كسى كه اين نماز را در اين روز بكند و اين دعا را از روى اخلاص بخواند و اين عمل را با يقين و تصديق به جا آورد، حق تعالى ده خصلت به او عطا كند؛ از جملۀ آنها آن است كه او را از مردنهاى بد حفظ كند مانند غرق شدن و سوختن و در زير عمارت ماندن و امثال اينها و تا مردن، دشمنى بر او مسلط نگردد و نگاه دارد او را از ديوانگى و خوره و پيسى در خودش و در فرزندانش تا چهار پشت و شيطان را و ياوران و دوستان شيطان را مسلّط نگرداند بر او و بر نسل او تا چهار پشت.
[1] ) اقبال الاعمال ص 568؛ بحار الانوار، ج 98، ص 305. [2] ) نور ( 24 )55.
[3] ) اقبال الاعمال ص 569؛ بحار الأنوار، ج 98 ، ص 305 .