زیارت هفدهم امام حسین (ع) (کامل الزیارات)

زیارت هفدهم امام حسین (ع) (کامل الزیارات)

۱۶ آذر ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیارات
باب هفتاد و نهم- در نقل زيارات وارده براى حضرت حسين بن علىّ عليهما السّلام‏؛ حدیث هفدهم، زیارت امام حسین علیه السلام که از امام صادق علیه السلام روایت شده است:
حَدَّثَنِي أَبُو عَبْدِ الرَّحْمَنِ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ الْحُسَيْنِ الْعَسْكَرِيُّ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ‏ جَمِيعاً عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ أَبِيهِ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ ع‏ 
ابو عبد الرّحمن محمّد بن احمد بن الحسين العسكرى، و محمّد بن الحسن جميعا، از حسن بن على بن مهزيار، از پدرش على بن مهزيار، از محمّد بن ابى عمير، از محمّد بن مروان، از ابى حمزة ثمالى، وى گفت: امام صادق عليه السّلام فرمودند:
إِذَا أَرَدْتَ الْمَسِيرَ إِلَى قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع فَصُمْ يَوْمَ الْأَرْبِعَاءِ وَ الْخَمِيسِ وَ الْجُمُعَةِ 
هنگامى كه خواستى به زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السّلام بروى روز چهار شنبه و پنجشنبه و جمعه را روزه بگير 
فَإِذَا أَرَدْتَ الْخُرُوجَ فَاجْمَعْ أَهْلَكَ وَ وُلْدَكَ وَ ادْعُ بِدُعَاءِ السَّفَرِ وَ اغْتَسِلْ قَبْلَ خُرُوجِكَ وَ قُلْ حِينَ تَغْتَسِلُ 
سپس هنگام خروج همسر و فرزندانت را جمع كن و دعاء سفر را بخوان و پيش از خارج‏شدنت غسل كن و در وقت غسل بگو:
اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي وَ طَهِّرْ قَلْبِي وَ (اشْرَحْ لِي صَدْرِي)[1] 
خدا يا من را پاكيزه گردان، قلب و دلم را طاهر نما، سينه ‏ام را بگشا،
وَ أَجْرِ عَلَى لِسَانِي ذِكْرَكَ وَ مِدْحَتَكَ وَ الثَّنَاءَ عَلَيْكَ 
ذكر خود و ثنائت را بر زبانم جارى كن، ثناء و دعاء بر تو باد، 
فَإِنَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ قِوَامَ دِينِي التَّسْلِيمُ لِأَمْرِكَ 
زيرا هيچ قوه و نيروئى وجود ندارد مگر بواسطه تو است، همانا دانستم كه استحكام دينم به اين است كه تسليم امر تو بوده، 
وَ الِاتِّبَاعُ لِسُنَّةِ نَبِيِّكَ وَ الشَّهَادَةُ عَلَى جَمِيعِ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ إِلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ
و از سنّت پيامبرت پيروى نموده، و شهادت دهم بر پيامبران و رسولانت بسوى تمام خلائق 
اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ نُوراً وَ طَهُوراً وَ حِرْزاً وَ شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ 
خداوندا قرار بده آن را (غسل را) نور و طهور (پاك و پاك ‏كننده) و شفاء دهنده هر درد
وَ سُقْمٍ وَ آفَةٍ وَ عَاهَةٍ وَ مِنْ شَرِّ مَا أَخَافُ وَ أَحْذَرُ
و مرض و بلا و عيبى و نگهدارنده از شرّ آنچه از آن خوف داشته و بر حذر مى‏ باشم.
فَإِذَا خَرَجْتَ فَقُلِ
و هر گاه از منزلت خارج شدى بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي إِلَيْكَ وَجَّهْتُ وَجْهِي وَ إِلَيْكَ فَوَّضْتُ أَمْرِي وَ إِلَيْكَ أَسْلَمْتُ نَفْسِي 
بار خدايا من روى خود را به طرف تو متوجّه ساخته ‏ام، و كارهايم را به تو واگذار نموده ‏ام، و خود را به تو تسليم كرده ‏ام، 
وَ إِلَيْكَ أَلْجَأْتُ ظَهْرِي وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ لَا مَلْجَأَ وَ لَا مَنْجَى إِلَّا إِلَيْكَ 
و پشت و پناهم را تو قرار داده ‏ام، و بر تو توكل كرده ‏ام، هيچ پناهگاه و اميد نجاتى نيست مگر توجه به تو، 
تَبَارَكْتَ وَ تَعَالَيْتَ عَزَّ جَارُكَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُكَ
منزّه و بلند مرتبه ‏اى، تضرّع و زارى براى تو كم و ثناء و ستودنت بسيار مى ‏باشد.
ثُمَّ قُلْ 
سپس بگو:
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ مِنَ اللَّهِ وَ إِلَى اللَّهِ وَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ عَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ ص 
ابتداء مى‏ كنم به اسم خدا و ذات او، و از او كمك خواسته و به سوى او توجّه نموده و در راه او گام برمى‏ دارم، و بر شريعت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم مى‏ باشم، 
عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أَنَبْتُ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ
بر خدا توكّل داشته و بسويش بازمى‏ گردم، خدائى كه آفريننده آسمانهاى هفت‏گانه و طبقات هفت‏گانه زمين و پروردگار عرش عظيم مى ‏باشد، 
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ احْفَظْنِي فِي سَفَرِي وَ اخْلُفْنِي فِي أَهْلِي بِأَحْسَنِ الْخَلَفِ 
خداوندا درود بر محمّد و آل محمّد بفرست، و من را در اين سفر حفظ نما، و در بين اهل و فرزندانم بهترين جانشين من باش، 
اللَّهُمَّ إِلَيْكَ تَوَجَّهْتُ وَ إِلَيْكَ خَرَجْتُ وَ إِلَيْكَ وَفَدْتُ
خداوندا به سوى تو توجّه داشته، و بسوى تو از خانه ‏ام خارج گشته، و به سوى تو كوچ كرده ‏ام 
وَ لِخَيْرِكَ تَعَرَّضْتُ وَ بِزِيَارَةِ حَبِيبِ حَبِيبِكَ تَقَرَّبْتُ
و معترض خير تو شده ‏ام، و به واسطه زيارت حبيب حبيبت به تو تقرّب مى‏ جويم،
اللَّهُمَّ لَا تَمْنَعْنِي خَيْرَ مَا عِنْدَكَ بِشَرِّ مَا عِنْدِي 
بار خدايا خيرى كه نزد تو هست را به واسطه بدى آنچه نزد من است از من منع مكن، 
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ كَفِّرْ عَنِّي سَيِّئَاتِي وَ حُطَّ عَنِّي خَطَايَايَ وَ اقْبَلْ مِنِّي حَسَنَاتِي
خداوندا گناهانم را بيامرز و لغزش‏ها و بدى ‏هايم را ببخش و جبران نما، و خطاهايم را محو بفرما، و خوبى ‏ها و نيكى‏ هايم را از من قبول نما.
وَ تَقُولُ 
و بگو:
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ الَّتِي تَجْعَلُ فِيهَا مَنْ تُرِيدُ
خداوندا من را در آن پوششى كه از هر بلا و آفتى حفظ مى ‏كند و هر كسى را كه بخواهى در آن قرار مى‏ دهى قرار بده،
اللَّهُمَّ إِنِّي أَبْرَأُ إِلَيْكَ مِنَ الْحَوْلِ وَ الْقُوَّةِ 
خداوندا بسوى تو بیزارى م ى‏جويم از هر حول و قوه‏اى مگر حول و قوّه تو، 
ثَلَاثَ مَرَّاتٍ 
(اين فقره را سه مرتبه بخوان)
وَ اقْرَأْ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ[2] وَ الْمُعَوِّذَتَيْنِ[3] وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ[4] وَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ[5]
بعد سوره فاتحة الكتاب و معوّذتين (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ‏ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ‏) و سوره‏ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ و سوره‏ إِنَّا أَنْزَلْناهُ‏ 
وَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ[6] وَ يس[7] وَ آخِرَ سُورَةِ الْحَشْرِ (لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلى‏ جَبَلٍ)‏[8]
و آية الكرسى و سوره يس و اين چند آيه آخر سوره حشر
وَ لَا تَدَّهِنْ وَ لَا تَكْتَحِلْ حَتَّى تَأْتِيَ الْفُرَاتَ‏ وَ أَقِلَّ مِنَ الْكَلَامِ وَ الْمِزَاحِ 
قرائت كن  و روغن به خود نمال و سرمه مكش تا به فرات وارد شوى و سخن اندك بگو و مزاح و شوخى كمتر کن
وَ أَكْثِرْ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ تَعَالَى وَ إِيَّاكَ وَ الْمِزَاحَ وَ الْخُصُومَةَ فَإِذَا كُنْتَ رَاكِباً أَوْ مَاشِياً فَقُلِ 
و ذكر خداى تعالى زياد بگو و الحذر از جدال و خصومت و هنگامى كه سواره يا پياده بودى بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ سَطَوَاتِ النَّكَالِ وَ عَوَاقِبِ الْوَبَالِ وَ فِتْنَةِ الضَّلَالِ 
خدايا به تو پناه مى ‏برم از قهر و صولت عقوبت ‏هايت، و از عواقب اعمالى كه منتهى به وبال و عذاب مى‏ شوند، و از فتنه گمراهى، 
وَ مِنْ أَنْ تَلْقَانِي بِمَكْرُوهٍ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْحَبْسِ وَ اللَّبْسِ وَ مِنْ وَسْوَسَةِ الشَّيْطَانِ
و از اينكه من را ملاقات كنى در حالى ناپسند و زشت، و به تو پناه مى ‏برم از حبس و اشتباه، و از وسوسه شيطان،
وَ طَوَارِقِ السَّوْءِ وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ ذِي شَرٍّ وَ مِنْ شَرِّ شَيَاطِينِ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ 
و از اتّفاقات سوء و بد، و از شرّ هر صاحب شرّى، و از شرّ شياطين جنّى و انسى 
وَ مِنْ شَرِّ مَنْ يَنْصِبُ لِأَوْلِيَاءِ اللَّهِ الْعَدَاوَةَ وَ مِنْ أَنْ يُفْرِطُوا عَلَيَّ وَ أَنْ يَطْغَوْا 
و از شرّ كسى كه عداوت و دشمنى با دوستانت مى ‏ورزند و از شرّ آنان كه در بدى و بر من اسراف كرده و طغيان و تجاوز مى ‏نمايند، 
وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ عُيُونِ الظَّلَمَةِ وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ ذِي شَرِكِ إِبْلِيسَ
و به تو پناه مى‏برم از شرّ ستمكاران و از شرّ هر صاحب شرّى و از وسوسه ابليس 
وَ مَنْ يَرُدُّ عَنِ الْخَيْرِ بِاللِّسَانِ وَ الْيَدِ 
و شرّ كسى كه با زبان و دست ديگران را از كار خير باز مى‏ دارد.
فَإِذَا خِفْتَ شَيْئاً فَقُلْ 
پس هر گاه از چيزى خوف و هراس داشتى بگو: 
لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ بِهِ احْتَجَبْتُ وَ بِهِ اعْتَصَمْتُ 
به واسطه اين ذكر خود را مستور و پوشيده نموده و به توسّط آن از گناه خود را كناره مى‏ گيرم، 
اللَّهُمَّ اعْصِمْنِي مِنْ شَرِّ خَلْقِكَ فَإِنَّمَا أَنَا بِكَ وَ أَنَا عَبْدُكَ 
خداوندا من را از شرّ مخلوقاتت حفظ نما، من به تو متوسل شده و بنده تو مى‏ باشم.
فَإِذَا أَتَيْتَ الْفُرَاتَ فَقُلْ قَبْلَ أَنْ تَعْبُرَهُ 
و وقتى به فرات وارد شدى پيش از آنكه از آن عبور كنى بگو:
اللَّهُمَّ أَنْتَ خَيْرُ مَنْ وَفَدَ إِلَيْهِ الرِّجَالُ وَ أَنْتَ يَا سَيِّدِي أَكْرَمُ مَأْتِيٍّ وَ أَكْرَمُ مَزُورٍ
خدايا تو بهترين كسى هستى كه مردان بسويش كوچ مى‏ كنند، و اى سرور من تو كريم ‏ترين افرادى هستى كه ديگران بر او وارد شده و زيارتش مى ‏نمايند،
وَ قَدْ جَعَلْتَ لِكُلِّ زَائِرٍ كَرَامَةً وَ لِكُلِّ وَافِدٍ تُحْفَةً 
تو خود را براى هر زيارت ‏كننده ‏اى كرامتى و براى هر كوچ‏ كننده ‏اى تحفه ‏اى قرار داده ‏اى، 
وَ قَدْ أَتَيْتُكَ زَائِراً قَبْرَ ابْنِ نَبِيِّكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ
من به نزد تو آمده ‏ام در حالى كه قبر مطهّر فرزند پيغمبرت كه رحمت تو بر او باد را زيارت مى ‏كنم، 
فَاجْعَلْ تُحْفَتَكَ إِيَّايَ فَكَاكَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ تَقَبَّلْ مِنِّي عَمَلِي 
خدايا تحفه‏ اى كه به من مى ‏دهى اين را قرار بده كه من را از آتش دوزخ برهان، و عمل من را از من قبول فرما، 
وَ اشْكُرْ سَعْيِي وَ ارْحَمْ مَسِيرِي إِلَيْكَ بِغَيْرِ مَنٍّ مِنِّي بَلْ لَكَ الْمَنُّ عَلَيَّ 
و سعى و كوشش من را قبول كن و بپذير، و اين سير و سفرم به سوى خودت را مورد ترحّم و تلطّف قرار بده بدون اينكه از ناحيه من منّتى باشد، بلكه تو بر من منّت‏ دارى 
إِذْ جَعَلْتَ لِيَ السَّبِيلَ إِلَى زِيَارَتِهِ وَ عَرَّفْتَنِي فَضْلَهُ وَ حَفِظْتَنِي 
زيرا اين راه را طريق براى زيارت آن حضرت قرار دادى، و فضيلت آن را به من شناساندى، و من را محفوظ نگاه داشتى
حَتَّى بَلَّغْتَنِي قَبْرَ ابْنِ وَلِيِّكَ وَ قَدْ رَجَوْتُكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ 
تا به قبر فرزند ولىّ خودت رساندى من را، و من اميدوار به تو هستم پس درود بفرست بر محمّد و آل محمّد، 
وَ لَا تَقْطَعْ رَجَائِي وَ قَدْ أَتَيْتُكَ فَلَا تُخَيِّبْ أَمَلِي وَ اجْعَلْ هَذَا كَفَّارَةً لِمَا كَانَ قَبْلَهُ مِنْ ذُنُوبِي 
و اميد من را قطع مكن، همانا نزد تو آمده‏ام پس آرزوى من را به نااميدى مبدّل مكن، و اين زيارت را كفّاره و جبران گناهانى كه قبلا مرتكب شده ‏ام قرار بده، 
وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و من را از ياران آن حضرت قرار بده اى ارحم الرّاحمين
ثُمَّ اعْبُرِ الْفُرَاتَ وَ قُلِ
سپس از فرات عبور كن و بگو:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ سَعْيِي مَشْكُوراً 
خدايا بر محمّد و آل محمّد درود بفرست، و سعى و كوششم را مقبول 
وَ ذَنْبِي مَغْفُوراً وَ عَمَلِي مَقْبُولًا وَ اغْسِلْنِي مِنَ الْخَطَايَا وَ الذُّنُوبِ 
و گناهم را آمرزيده و عملم را پذيرفته قرار بده، و پاك كن من را از لغزشها و گناهان،
وَ طَهِّرْ قَلْبِي مِنْ كُلِّ آفَةٍ تَمْحَقُ دِينِي أَوْ تُبْطِلُ عَمَلِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ 
و دل من را از هر آفت و بلائى كه دينم را زائل كرده يا عملم را باطل نموده پاك گردان اى ارحم الرّاحمين.
ثُمَّ تَأْتِي النَّيْنَوَى فَتَضَعُ رَحْلَكَ بِهَا وَ لَا تَدَّهِنْ وَ لَا تَكْتَحِلْ وَ لَا تَأْكُلِ اللَّحْمَ مَا دُمْتَ مُقِيماً بِهَا
سپس به نينوى برو و اثاثيه و اسباب را در آنجا بگذار، روغن به خود نمال و سرمه نكش و تا زمانى كه در آنجا مقيم هستى گوشت نخور، 
ثُمَّ تَأْتِي الشَّطَّ بِحِذَاءِ نَخْلِ الْقَبْرِ وَ اغْتَسِلْ وَ عَلَيْكَ الْوَقَارُ وَ قُلْ وَ أَنْتَ تَغْتَسِلُ 
سپس به شط كه در مقابل محلّ قبر است برو در حالى كه لنگى به كمر بسته‏ اى در آن غسل كن و در حال غسل بگو:
اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي وَ طَهِّرْ لِي قَلْبِي وَ (اشْرَحْ لِي صَدْرِي)[9] 
خداوندا من را پاك گردان و دل و قلبم را پاكيزه نما و سينه ‏ام را بگشا، 
وَ أَجْرِ عَلَى لِسَانِي مَحَبَّتَكَ وَ مِدْحَتَكَ وَ الثَّنَاءَ عَلَيْكَ فَإِنَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ 
و بر زبانم محبّت و مدح و ثناء خود را جارى گردان، هيچ جنبش و نيروئى نمى‏ باشد مگر بواسطه تو، 
وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ قِوَامَ دِينِي التَّسْلِيمُ لِأَمْرِكَ
همانا مى‏ دانم كه قوام و پابرجائى دينم در سايه تسليم امر تو 
وَ الشَّهَادَةُ عَلَى جَمِيعِ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ بِالْأُلْفَةِ بَيْنَهُمْ
و شهادت دادن بر جميع انبياء و فرستادگانت به وجود الفت بينشان مى‏ باشد، 
أَشْهَدُ أَنَّهُمْ أَنْبِيَاؤُكَ وَ رُسُلُكَ إِلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ 
شهادت مى‏ دهم كه ايشان انبياء و فرستادگان تو به سوى تمام مخلوقاتت‏ مى ‏باشند.
اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لِي نُوراً وَ طَهُوراً وَ حِرْزاً وَ شِفَاءً مِنْ كُلِّ سُقْمٍ وَ دَاءٍ
خدايا اين غسل را نور و مطهّر و حفظ كننده و شفاء از هر مرض و درد 
وَ مِنْ كُلِّ آفَةٍ وَ عَاهَةٍ وَ مِنْ شَرِّ مَا أَخَافُ وَ أَحْذَرُ 
و آفت و بلا قرار بده، و نيز آن را حافظ از هر بدى كه نسبت به آن خوف داشته و در حذر مى‏ باشم قرار بده، 
اللَّهُمَّ طَهِّرْ بِهِ قَلْبِي وَ جَوَارِحِي وَ عِظَامِي وَ لَحْمِي وَ دَمِي وَ شَعْرِي
بار خدايا به واسطه آن قلب و اعضاء و استخوان و گوشت و خون و موى 
وَ بَشَرِي وَ مُخِّي وَ عَصَبِي وَ مَا أَقَلَّتِ الْأَرْضُ مِنِّي 
و پوست و مغز و رگ و آنچه كه زمين از من حمل مى ‏كند را پاك و طاهر قرار بده
وَ اجْعَلْهُ لِي شَاهِداً يَوْمَ فَقْرِي وَ فَاقَتِي
و آن را شاهد براى من در روز فقر و تهیدستيم قرار بده، 
ثُمَّ الْبَسْ أَطْهَرَ ثِيَابِكَ فَإِذَا لَبِسْتَهَا فَقُلِ
سپس پاكيزه ‏ترين لباسهايت را بپوش و وقتى آن را پوشيدى بگو:
اللَّهُ أَكْبَرُ
خدا بزرگتر است
ثَلَاثِينَ مَرَّةً وَ تَقُولُ 
(سى مرتبه) و بعد بگو:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي إِلَيْهِ قَصَدْتُ فَبَلَّغَنِي وَ إِيَّاهُ أَرَدْتُ
حمد سزاوار خداوندى است كه بسويش قصد نمودم، پس من را رساند، و او را اراده كردم 
فَقَبِلَنِي وَ لَمْ يَقْطَعْ بِي وَ رَحْمَتَهُ ابْتَغَيْتُ فَسَلَّمَنِي 
پس من را پذيرفت و درمانده ‏ام نگذاشت، در رحمتش را طلب كردم پس به من تسليم نمود، 
اللَّهُمَّ أَنْتَ حِصْنِي وَ كَهْفِي وَ حِرْزِي وَ رَجَائِي وَ أَمَلِي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
خداوندا تو قلعه و پناهگاه و حافظ و اميد و آرزوى من هستى، نيست معبودى غير از تو اى پروردگار عالميان.
فَإِذَا أَرَدْتَ الْمَشْيَ فَقُلْ 
و وقتى خواستى حركت كنى بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَرَدْتُكَ فَأَرِدْنِي وَ إِنِّي أَقْبَلْتُ بِوَجْهِي إِلَيْكَ فَلَا تُعْرِضْ بِوَجْهِكَ عَنِّي 
خدايا من تو را اراده كرده‏ام پس تو نيز من را اراده نما، و من به تو روى آورده ‏ام پس رو از من مگردان، 
فَإِنْ كُنْتَ عَلَيَّ سَاخِطاً فَتُبْ عَلَيَّ وَ ارْحَمْ مَسِيرِي إِلَى ابْنِ حَبِيبِكَ أَبْتَغِي بِذَلِكَ رِضَاكَ عَنِّي 
پس اگر بر من غضبناكى توبه ‏ام را بپذير، و اين سير و سفرم به سوى فرزند حبيبت را مورد ترحّم و تلطّف قرار بده،
فَارْضَ عَنِّي وَ لَا تُخَيِّبْنِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ 
با اين زيارت مى‏ خواهم كه از من خشنود شوى پس راضى شو از من و نااميدم مكن‏ اى كسى كه ارحم الراحمين هستى.
ثُمَّ امْشِ حَافِياً وَ عَلَيْكَ السَّكِينَةُ وَ الْوَقَارُ بِالتَّكْبِيرِ وَ التَّهْلِيلِ وَ التَّمْجِيدِ وَ التَّحْمِيدِ وَ التَّعْظِيمِ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ ص وَ قُلْ أَيْضاً 
سپس پاى برهنه حركت كن در حالى كه با وقار و آرامش مى‏باشى و در اين حال تكبير (اللَّه اكبر) و تهليل (لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏) و تمجيد (خدا را با مجد و بزرگى ياد كردن نظير گفتن لا حول و لا قوّة الّا باللَّه گفتن) و تحميد (الحمد للَّه) گفته و نيز عباراتى كه بر تعظيم حق تعالى و رسول گراميش صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم دلالت دارند را بكار ببر و نيز بگو:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْمُتَوَحِّدِ بِالْأُمُورِ كُلِّهَا خَالِقِ‏ الْخَلْقِ لَمْ يَعْزُبْ عَنْهُ شَيْ‏ءٌ مِنْ أُمُورِهِمْ 
حمد سزاوار خداوند واحدى است كه تمام امور مختص به او بوده و او در جميع آنها مستقلّ است، آفريننده مخلوقات بوده و هيچ چيزى از او پنهان نيست، 
وَ عَالِمِ كُلِّ شَيْ‏ءٍ بِغَيْرِ تَعْلِيمٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ صَلَوَاتُ مَلَائِكَتِهِ الْمُقَرَّبِينَ
به تمام اشياء آگاه و عالم بوده بدون اينكه تعليم گرفته باشد، درود و رحمت خدا و درود فرشتگان مقرّب 
وَ أَنْبِيَائِهِ الْمُرْسَلِينَ وَ رُسُلِهِ أَجْمَعِينَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الْأَوْصِيَاءِ 
و انبياء مرسلش و تحيّت تمام فرستادگانش بر محمّد و اهل بيت آن حضرت كه جانشينانش مى ‏باشند، 
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنْعَمَ عَلَيَّ وَ عَرَّفَنِي فَضْلَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ ص
حمد و سپاس خدائى را كه بر من نعمت داد و برترى و فضيلت محمّد و اهل بيتش صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم را به من شناساند.
ثُمَّ امْشِ قَلِيلًا وَ قَصِّرْ خُطَاكَ فَإِذَا وَقَفْتَ عَلَى التَّلِّ فَاسْتَقْبِلِ الْقَبْرَ فَقِفْ وَ قُلِ 
سپس اندكى حركت كن و قدم‏هايت را كوتاه بردار و وقتى به تل و تپه رسيدى و قبر در مقابلت قرار گرفت بايست و بگو:
اللَّهُ أَكْبَرُ 
خدا بزرگتر است
ثَلَاثِينَ مَرَّةً وَ تَقُولُ
(سى مرتبه) و سپس بگو:
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فِي عِلْمِهِ مُنْتَهَى عِلْمِهِ 
نيست معبودى مگر خداوند متعال آن طورى كه خودش مى‏داند، 
وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ بَعْدَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى عِلْمِهِ 
و نيست معبودى مگر خداوند متعال و اين تهليل در حالى است كه حق تعالى مى‏ داند از من صادر شده و نهايت و انتهائى ندارد، 
وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مَعَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى عِلْمِهِ 
و نيست معبودى مگر حق تعالى و اين تهليل مقرون با علم او است ازلا و ابدا و نهايت و انتهائى ندارد، 
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ فِي عِلْمِهِ مُنْتَهَى عِلْمِهِ 
و حمد و سپاس مختص به خداوند است آن طورى كه خودش مى‏داند و نهايت و انتهائى ندارد، 
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَعْدَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى عِلْمِهِ
و حمد و سپاس مختص به خداوند است و اين تحميد در حالى است كه حق تعالى مى‏داند از من صادر شده و نهايت و انتهائى ندارد،
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ مَعَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى عِلْمِهِ
و حمد و سپاس مختص به خداوند است و اين تحميد مقرون با علم او است ازلا و ابدا و نهايت و انتهائى ندارد.
سُبْحَانَ اللَّهِ فِي عِلْمِهِ مُنْتَهَى عِلْمِهِ 
و منزّه است خداوند متعال آن طورى كه خودش مى‏داند و نهايت و انتهائى ندارد، 
وَ سُبْحَانَ اللَّهِ بَعْدَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى عِلْمِهِ 
و منزّه است خداوند متعال و اين تنزيه در حالى است كه حق تعالى مى‏ داند از من صادر شده و انتهائى ندارد، 
وَ سُبْحَانَ اللَّهِ مَعَ عِلْمِهِ مُنْتَهَى عِلْمِهِ 
و منزّه است خداوند متعال و اين تنزيه مقرون با علم او است ازلا و ابدا و نهايت و انتهائى ندارد،
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ بِجَمِيعِ مَحَامِدِهِ عَلَى جَمِيعِ نِعَمِهِ 
و حمد و سپاس مختص به حق تعالى است با تمام ستايشها در مقابل جميع نعمت هايش، 
وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ حَقٌّ لَهُ ذَلِكَ 
و نيست معبودى غير از حق تعالى و او بزرگتر از هر چيزى است، و اين مقام حق او است، 
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ
نيست معبودى غير از حق تعالى كه صاحب حلم و كرم مى ‏باشد، نيست معبودى غير از حق تعالى كه بلند مرتبه و بزرگ مى‏ باشد، 
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ نُورُ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ 
نيست معبودى غير از حق تعالى كه نور آسمانهاى هفت‏گانه و نور طبقات هفتگانه زمين 
وَ نُورُ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‏
و نور عرش بزرگ مى‏ باشد، و حمد و سپاس مختص به پروردگار عالميان است،
 السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ
درود بر تو اى حجّت خدا و فرزند حجّت خدا، 
السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا مَلَائِكَةَ اللَّهِ وَ زُوَّارَ قَبْرِ ابْنِ نَبِيِّ اللَّهِ 
درود بر شما اى فرشتگان خدا و زائران قبر مطهّر فرزند نبىّ و پيغمبر خدا.
ثُمَّ امْشِ عَشْرَ خُطُوَاتٍ وَ كَبِّرْ ثَلَاثِينَ تَكْبِيرَةً وَ قُلْ وَ أَنْتَ تَمْشِي 
سپس ده قدم بردار و سى مرتبه تكبير گفته و در حالى كه راه مى ‏روى بگو:
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تَهْلِيلًا لَا يُحْصِيهِ غَيْرُهُ قَبْلَ كُلَّ وَاحِدٍ [أَحَدٍ] 
نيست معبودى مگر حق تعالى تهليل مى‏ گويم تهليلى كه غير از او احدى نمى ‏تواند آن را بشمارد، او پيش از هر كسى 
وَ بَعْدَ كُلِّ وَاحِدٍ وَ مَعَ كُلِّ وَاحِدٍ وَ عَدَدَ كُلِّ وَاحِدٍ 
و بعد از هر كسى و با هر كسى و عدد تمام كسان مى ‏باشد، 
وَ سُبْحَانَ اللَّهِ تَسْبِيحاً لَا يُحْصِيهِ غَيْرُهُ قَبْلَ كُلِّ وَاحِدٍ 
و منزه است خدا تسبیحی که غیر او احدی نمی تواند آن را بشمار، او پیش از هر کسی
وَ بَعْدَ كُلِّ وَاحِدٍ وَ مَعَ كُلِّ وَاحِدٍ وَ عَدَدَ كُلِّ وَاحِدٍ 
و بعد از هر كسى و با هر كسى و عدد تمام كسان است 
وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ قَبْلَ كُلِّ وَاحِدٍ 
و منزّه است خدا و حمد براى خدا است و نيست معبودى مگر خدا و خدا بزرگتر از هر چيز بوده، پيش از هر كسى 
وَ بَعْدَ كُلِّ وَاحِدٍ وَ مَعَ كُلِّ وَاحِدٍ وَ عَدَدَ كُلِّ وَاحِدٍ أَبَداً أَبَداً أَبَداً 
و بعد از هر كسى و با هر كسى و عدد تمام كسان است براى هميشه، براى هميشه، براى هميشه، 
اللَّهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ وَ كَفَى بِكَ شَهِيداً فَاشْهَدْ لِي أَنِّي أَشْهَدُ أَنَّكَ‏ حَقٌّ 
خداوندا من تو را شاهد مى‏ گيرم و تو براى شاهد بودن كافى هستى پس شهادت بده براى من كه شهادت مى ‏دهم تو حق بودى 
وَ أَنَّ رَسُولَكَ حَقٌّ وَ أَنَّ حَبِيبَكَ حَقٌّ وَ أَنَّ قَوْلَكَ حَقٌّ وَ أَنَّ قَضَاءَكَ حَقٌّ 
و رسولت حق بوده و دوستی ات حق، و گفتارت حق، و حكمى كه مى‏ كنى حق بوده 
وَ أَنَّ قَدَرَكَ حَقٌّ وَ أَنَّ فِعْلَكَ حَقٌّ وَ أَنَّ حَشْرَكَ حَقٌّ وَ أَنَّ نَارَكَ حَقٌّ وَ أَنَّ جَنَّتَكَ حَقٌّ 
و تقديرت حق و فعلت حقّ و روز حشرت حق، و جهنمت حق، و بهشتت حق مى‏ باشد، 
وَ أَنَّكَ مُمِيتُ الْأَحْيَاءِ وَ مُحْيِي الْمَوْتَى وَ أَنَّكَ بَاعِثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ 
و شهادت مى ‏دهم كه تو زنده‏ ها را مى ‏ميرانى و مردگان را زنده مى‏ كنى و مرده ‏هاى در قبور را مبعوث مى‏ فرمائى،
وَ أَنَّكَ‏ (جامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لا رَيْبَ فِيهِ‏)[10] وَ أَنَّكَ‏ (لا تُخْلِفُ الْمِيعادَ)[11] 
و شهادت مى ‏دهم كه تو مردم را در روزى كه شكى در آن نيست جمع مى ‏نمائى، و شهادت مى ‏دهم كه وعده ‏اى را كه داده ‏اى مخالفت نمى ‏كنى، 
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ
درود بر تو اى حجّت خدا و فرزند حجّت خدا، 
السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا مَلَائِكَةَ اللَّهِ وَ يَا زُوَّارَ قَبْرِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع 
درود بر شما اى فرشتگان خدا و اى زائرين قبر ابى عبد اللَّه عليه السّلام.
ثُمَّ امْشِ قَلِيلًا وَ عَلَيْكَ السَّكِينَةُ وَ الْوَقَارُ بِالتَّكْبِيرِ وَ التَّهْلِيلِ وَ التَّمْجِيدِ وَ التَّحْمِيدِ وَ التَّعْظِيمِ لِلَّهِ 
سپس اندكى حركت كن، در حالى كه با آرامش و سنگينى راه مى‏ روى تكبير و تهليل گفته و حق تعالى را به مجد و بزرگى ياد نما و به تحميد و تعظيم حق تعالى 
وَ لِرَسُولِهِ ص وَ قَصِّرْ خُطَاكَ فَإِذَا أَتَيْتَ الْبَابَ الَّذِي يَلِي الْمَشْرِقَ فَقِفْ عَلَى الْبَابِ وَ قُلْ 
و رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم پرداز و قدم‏هايت را كوچك بردار و وقتى به درب شرقى حرم رسيدى بايست و بگو:
أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً ص عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ أَمِينُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ 
شهادت مى‏ دهم كه معبودى غير از خداوند متعال نبوده در حالى كه تنها است و شريكى براى او نمى‏ باشد، و شهادت مى‏ دهم كه محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم بنده و فرستاده او و اين خدا بر مخلوقاتش مى ‏باشد، 
وَ أَنَّهُ سَيِّدُ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ أَنَّهُ سَيِّدُ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ سَلَامٌ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ‏ 
و شهادت مى ‏دهم كه او سرور اوّلين‏ و آخرين (گذشتگان و آيندگان) است، و شهادت مى‏ دهم كه آن حضرت آقاى انبياء و فرستادگان حق تعالى است، درود بر رسول خدا، 
(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِ)[12]
«حمد و سپاس خدائى را كه ما را به اين امر هدايت نمود و اگر او ما را هدايت نمى ‏كرد هرگز به آن راه نمى ‏يافتيم، همانا فرستادگان پروردگار ما حق را آورده ‏اند،» 
اللَّهُمَّ إِنِّي أَشْهَدُ أَنَّ هَذَا قَبْرُ ابْنِ حَبِيبِكَ وَ صِفْوَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ أَنَّهُ الْفَائِزُ بِكَرَامَتِكَ أَكْرَمْتَهُ بِكِتَابِكَ 
خداوندا من شهادت مى‏ دهم كه اين قبر فرزند حبيب و فرزند اختيار شده از مخلوقاتت مى‏ باشد، و او است كه به كرامت تو رسيده، تو او را بواسطه كتابت (قرآن) مورد اكرام خود قرار داده ‏اى،
وَ خَصَصْتَهُ وَ ائْتَمَنْتَهُ عَلَى وَحْيِكَ وَ أَعْطَيْتَهُ مَوَارِيثَ الْأَنْبِيَاءِ وَ جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَى خَلْقِكَ 
و اختصاصش داده و بر وحى خود امينش نموده‏ اى، و مواريث انبياء را به او اعطاء فرموده ‏اى و بر خلائق حجّت كرده ‏اى، 
مِنَ الْأَصْفِيَاءِ فَأَعْذَرَ فِي الدُّعَاءِ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الضَّلَالَةِ وَ الْجَهَالَةِ وَ الْعَمَى وَ الشَّكِّ 
پس در دعوت خلائق به تو مبالغه نمود و جانش را در راه تو بذل و ايثار كرد تا بندگانت را از گمراهى و نادانى و تاريكى و شك و شبهه نجات داده 
وَ الِارْتِيَابِ إِلَى بَابِ الْهُدَى مِنَ الرَّدَى وَ أَنْتَ تَرَى وَ لَا تُرَى 
و به طرف هدايت و رهائى از هلاكت بكشاند در حالى كه تو مى‏ بينى در عين اينكه ديده نمى ‏شوى 
وَ أَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى حَتَّى ثَارَ عَلَيْهِ مِنْ خَلْقِكَ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْيَا 
و در حالى كه در ديدگاهى بلند و مرتفع بوده و بر تمام اعمال و حركات خلائق مشرف هستى بهر صورت آن حضرت براى نجات بشر قيام نمود ولى كسانى كه مغرور دنيا واقع شده 
وَ بَاعَ الْآخِرَةَ بِالثَّمَنِ الْأَوْكَسِ الْأَدْنَى وَ أَسْخَطَكَ وَ أَسْخَطَ رَسُولَكَ 
و آخرت را به بهاء اندكى فروختند بر آن جناب هجوم آورده و بدين ترتيب تو و رسولت را به غضب آورده
وَ أَطَاعَ‏ مِنْ عِبَادِكَ مِنْ أَهْلِ الشِّقَاقِ وَ النِّفَاقِ وَ حَمَلَةِ الْأَوْزَارِ مَنِ اسْتَوْجَبَ النَّارَ 
و بندگانى را كه اهل شقاق و نفاق و حاملين و زر و وبال و مستوجب و مستحق دوزخ هستند را اطاعت و پيروى كردند، 
لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلِي وُلْدِ رَسُولِكَ وَ ضَاعَفَ عَلَيْهِمُ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ
خدا لعنت كند كشندگان فرزندان رسولت را و عذاب دردناك را بر ايشان مضاعف و دو چندان كند.
ثُمَّ تَدْنُو قَلِيلًا وَ قُلِ 
سپس اندكى نزديك شو و بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللَّهِ 
درود بر تو اى وارث حضرت آدم برگزيده خدا، سلام بر تو اى وارث حضرت نوح پيغمبر خدا، 
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى كَلِيمِ اللَّهِ
سلام بر تو اى وارث حضرت ابراهيم خليل خدا، سلام بر تو اى وارث حضرت موسى، كليم خدا، 
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللَّهِ ص 
سلام بر تو اى وارث حضرت عيسى روح خدا، سلام بر تو اى وارث حضرت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم حبيب خدا، 
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَصِيِّ رَسُولِ اللَّهِ وَ وَلِيِّ اللَّهِ
سلام بر تو اى وارث حضرت امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام وصى و جانشين رسول خدا،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الزَّكِيِّ 
سلام بر تو اى وارث حضرت حسن بن على پاك و پاكيزه، 
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ 
سلام بر تو اى وارث حضرت فاطمه زهرا سرور زنان عالميان و صديقه طاهره، 
السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الشَّهِيدُ 
سلام بر تو اى راستگو و اى شهيد،
السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ الرَّضِيُّ الْبَارُّ التَّقِيُّ 
سلام بر تو اى جانشين پيامبر كه پسنديده و نيكوكار و پرهيزكار مى ‏باشى،
السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَفِيُّ النَّقِيُّ 
درود بر تو اى وفاءكننده به عهد و پاكيزه، 
أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ
شهادت مى ‏دهم كه تو نماز را به پا داشته و زكات را پرداخته 
وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ 
و به كار نيك امر، از عمل زشت نهى فرمودى و عبادت خدا را مخلصا انجام داده تا وقتى كه مرگ تو را دريافت، 
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ
سلام بر تو اى ابا عبد اللَّه و رحمت خدا و بركاتش بر تو باد، 
السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنَائِكَ وَ أَنَاخَتْ بِرَحْلِكَ
سلام بر تو و ارواحى كه در اطرافت فرود آمده، و رحل اقامت افكنده‏ اند، 
السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الْمُحْدِقِينَ بِكَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ وَ زُوَّارِ قَبْرِ ابْنِ نَبِيِّ اللَّهِ 
درود بر فرشتگان خدا كه اطراف تو را گرفته‏اند، درود بر فرشتگان خدا و زائرين قبر مطهّر فرزند پيغمبر خدا.
ثُمَّ ادْخُلِ الْحَائِرَ [الْحَيْرَ] وَ قُلْ حِينَ تَدْخُلُ 
سپس داخل حائر بشو و در وقت داخل شدن بگو:
السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الْمُقَرَّبِينَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الْمُنْزَلِينَ 
درود بر فرشتگان مقرّب خدا، درود بر فرشتگان خدا كه از آسمان به زمين نازل مى ‏شوند، 
السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الْمُسَوِّمِينَ 
درود بر فرشتگان معلوم و معيّن خدا، 
السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الَّذِينَ هُمْ مُقِيمُونَ فِي هَذَا الْحَائِرِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ 
درود بر فرشتگان خدا، آنان كه به إذن پروردگارشان در اين حائر مقيم شده‏ اند، 
السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الَّذِينَ هُمْ فِي هَذَا الْحَائِرِ يَعْمَلُونَ وَ لِأَمْرِ اللَّهِ مُسَلِّمُونَ 
درود بر فرشتگان خدا آنان كه در اين حائر به عمل مشغول بوده و تسليم امر خدا مى ‏باشند،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ ابْنَ أَمِينِ اللَّهِ وَ ابْنَ خَالِصَةِ اللَّهِ 
درود بر تو اى فرزند رسول خدا و اى فرزند امين خدا و فرزند اختيار و برگزيده خدا، 
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ‏ (إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ)[13]
درود بر تو اى ابا عبد اللَّه ما از آن خدا بوده و به سويش بر مى ‏گرديم، 
مَا أَعْظَمَ مُصِيبَتَكَ عِنْدَ جَدِّكَ [أَبِيكَ‏] رَسُولِ اللَّهِ ص 
چه قدر مصيبت شما نزد جدّتان رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم بزرگ است، 
وَ مَا أَعْظَمَ مُصِيبَتَكَ عِنْدَ مَنْ عَرَفَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَجَلَّ مُصِيبَتَكَ عِنْدَ الْمَلَإِ الْأَعْلَى 
و چه قدر مصيبت شما نزد كسى كه خدا را مى‏شناسند عظيم مى‏ باشد، و چه قدر مصيبت شما در ملاء اعلى با عظمت است، 
وَ عِنْدَ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ [عِنْدَ رُسُلِ اللَّهِ‏] 
و چه قدر مصيبت شما نزد انبياء خدا و فرستادگان او بزرگ مى‏ باشد،
السَّلَامُ مِنِّي إِلَيْكَ وَ التَّحِيَّةُ مَعَ عَظِيمِ الرَّزِيَّةِ عَلَيْكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلَابِ الشَّامِخَةِ 
درود من به تو و تحيّت و تهنيت من در حالى كه مصيبت شما عظيم است بر شما، شما نورى بودى در صلب‏هاى عالى مقام، 
وَ نُوراً فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ نُوراً فِي الْهَوَاءِ وَ نُوراً فِي السَّمَاوَاتِ الْعُلَى 
و نور بودى در تاريكى‏ هاى زمين و هواء، و نور بودى در آسمانهاى مرتفع، 
كُنْتَ فِيهَا نُوراً سَاطِعاً لَا يُطْفَأُ وَ أَنْتَ النَّاطِقُ بِالْهُدَى 
شما در آسمانها نور درخشانى بودى كه خاموش‏ شدنى نبود و شما به هدايت و رشد مردم سخن مى‏ گوئيد.
ثُمَّ امْشِ قَلِيلًا وَ قُلِ اللَّهُ أَكْبَرُ سَبْعَ مَرَّاتٍ وَ هَلِّلْهُ سَبْعاً وَ احْمَدْهُ سَبْعاً وَ سَبِّحْهُ سَبْعاً وَ قُلْ لَبَّيْكَ دَاعِيَ اللَّهِ لَبَّيْكَ سَبْعاً وَ قُلْ 
سپس اندكى حركت كن و بعد هر كدام از: تكبير و تهليل و تسبيح و ذكر «لبّيك داعى اللَّه»، را هفت مرتبه گفته و بعد بگو:
إِنْ كَانَ لَمْ يُجِبْكَ بَدَنِي عِنْدَ اسْتِغَاثَتِكَ وَ لِسَانِي عِنْدَ اسْتِنْصَارِكَ 
اگر در هنگام استغاثه و طلب پناه، بدن و جسمم تو را اجابت و زبانم هنگام طلب نصرت تو را يارى نكرده است
فَقَدْ أَجَابَكَ قَلْبِي وَ سَمْعِي وَ بَصَرِي 
 پس همانا قلب و گوش و چشمم تو را اجابت مى‏ نمايند، 
وَ رَأْيِي وَ هَوَايَ عَلَى التَّسْلِيمِ لِخَلَفِ النَّبِيِّ الْمُرْسَلِ وَ السِّبْطِ الْمُنْتَجَبِ 
و فكر و هواى من فرمان بردار و تسليم فرزند نبىّ مرسل و سبط پيامبر برگزيده
وَ الدَّلِيلِ الْعَالِمِ وَ الْأَمِينِ الْمُسْتَخْزَنِ وَ الْمُؤَدِّي الْمُبَلِّغِ وَ الْمَظْلُومِ الْمُضْطَهَدِ 
و مطيع راهنماى آگاه و امين نگاه دار و اداكننده رساننده و مظلوم مقهور مى‏ باشد، 
جِئْتُكَ يَا مَوْلَايَ انْقِطَاعاً إِلَيْكَ وَ إِلَى جَدِّكَ وَ أَبِيكَ وَ وُلْدِكَ الْخَلَفِ مِنْ بَعْدِكَ 
اى آقاى من به نزد تو آمدم در حالى كه از همه قطع و به تو و جدّ و پدر و فرزندانت كه جانشينان بعد از تو هستند خود را وصل نموده ‏ام، 
فَقَلْبِي لَكُمْ مُسَلِّمٌ وَ رَأْيِي لَكُمْ مُتَّبِعٌ وَ نُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ بِدِينِهِ وَ يَبْعَثَكُمْ 
پس قلبم تسليم تو و رأى و فكرم تابع تو، و كمكم براى تو آماده بوده تا زمانى كه خدا حكم براى دينش نموده و شما را برانگيزد
وَ أُشْهِدُ اللَّهَ أَنَّكُمُ الْحُجَّةُ وَ بِكُمْ تُرْجَى الرَّحْمَةُ فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لَا مَعَ عَدُوِّكُمْ 
و خدا را شاهد مى‏ گيرم كه شما حجّت او هستيد، و به سبب شما اميد رحمت مى ‏باشد، پس كسى كه با شما است با شما بوده نه با دشمنانتان، 
إِنِّي بِكُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ لَا أُنْكِرُ لِلَّهِ قُدْرَةً وَ لَا أُكَذِّبُ مِنْهُ بِمَشِيَّةٍ. 
همانا من از كسانى هستم كه به شما ايمان دارم، قدرت خدا را انكار نداشته و مشيّتش را تكذيب نمى‏ كنم، 
ثُمَّ امْشِ وَ قَصِّرْ خُطَاكَ حَتَّى تَسْتَقْبِلَ الْقَبْرَ وَ اجْعَلِ الْقِبْلَةَ بَيْنَ كَتِفَيْكَ وَ اسْتَقْبِلْ بِوَجْهِكَ وَجْهَهُ وَ قُلِ 
سپس حركت كن و قدم‏ هايت را كوچك بردار، مقابل قبر برسى و قبله را بين دو شانه ‏ات قرار بده و صورتت را مقابل و روبروى قبر نما و بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ مِنَ اللَّهِ وَ السَّلَامُ‏ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِينِ اللَّهِ عَلَى رُسُلِهِ
درود از طرف خدا بر تو، درود خدا بر حضرت محمّد كه امين او بر فرستادگان 
وَ عَزَائِمِ أَمْرِهِ الْخَاتِمِ لِمَا سَبَقَ وَ الْفَاتِحِ لِمَا اسْتُقْبِلَ 
و بر احكام شريعتش بوده و پايان بخش انبياء و گشاينده آيندگان‏ (اوصياء) مى‏ باشد، 
وَ الْمُهَيْمِنِ عَلَى ذَلِكَ كُلِّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ تَحِيَّاتُهُ 
فرمان روا است بر تمام، و درود و رحمت خدا و بركاتش بر تو، 
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَاحِبِ مِيثَاقِكَ وَ خَاتِمِ رُسُلِكَ وَ سَيِّدِ عِبَادِكَ 
خدايا درود فرست بر محمّد كه صاحب پيمان تو بوده و خاتمه بخش فرستادگان و سرور بندگانت مى ‏باشد، 
وَ أَمِينِكَ فِي بِلَادِكَ [عِبَادِكَ‏] وَ خَيْرِ بَرِيَّتِكَ كَمَا تَلَا كِتَابَكَ وَ جَاهَدَ عَدُوَّكَ حَتَّى أَتَاهُ الْيَقِينُ 
امين تو است در شهرها، و بهترين مردمان بوده زيرا از كتاب تو پيروى نمود، و با دشمنانت مبارزه نمود تا هنگامى كه مرگ او را دريافت، 
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَبْدِكَ وَ أَخِي رَسُولِكَ الَّذِي انْتَجَبْتَهُ بِعِلْمِكَ 
بار خدايا درود بفرست بر امير مؤمنان كه بنده تو و برادر رسولت بوده و تو او را به علم خودت برگزيدى،
وَ جَعَلْتَهُ هَادِياً لِمَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ وَ الدَّلِيلَ عَلَى مَنْ بَعَثْتَهُ بِرِسَالاتِكَ
و وى را راهنماى مخلوقاتت و دليل و برهان بر كسى كه به رسالت خود او را برانگيختى قرارش دادى 
وَ دَيَّانَ الدِّينِ بِعَدْلِكَ وَ فَصْلَ قَضَائِكَ بَيْنَ خَلْقِكَ 
وى را حاكمى قرار دادى كه به عدالت حكم مى ‏نمود، و بين خلق تو با حكم تو اختلافات و منازعات را فيصله مى ‏داد،
وَ الْمُهَيْمِنَ عَلَى ذَلِكَ كُلِّهِ وَ السَّلَامُ عَلَيْهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ 
سياستمدار و حكم فرما بود بر تمام اين امور، درود و رحمت و بركات تو بر او باد، 
اللَّهُمَّ أَتْمِمْ بِهِ كَلِمَاتِكَ وَ أَنْجِزْ بِهِ وَعْدَكَ وَ أَهْلِكْ بِهِ عَدُوَّكَ وَ اكْتُبْنَا فِي أَوْلِيَائِهِ وَ أَحِبَّائِهِ 
خداوندا وعده‏ هائى را كه در يارى نمودن دينت داده ‏اى بواسطه آن حضرت عملى نما و به دست پرتوانش آنها را منجّز فرما، و دشمنانت را به وسيله آن حضرت هلاك نما و ما را در زمره دوست داران او محسوب نما، 
اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا لَهُ شِيعَةً وَ أَنْصَاراً وَ أَعْوَاناً عَلَى طَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ رَسُولِكَ
خدايا ما را شيعه و ناصر و مددكارش قرار بده تا در راه طاعت تو و رسولت 
وَ مَا وَكَّلْتَهُ بِهِ وَ اسْتَخْلَفْتَهُ عَلَيْهِ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
و آنچه به او واگذارده ‏اى و كسانى را كه جانشينانش نموده ‏اى گام برداريم اى پروردگار عالميان، 
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى فَاطِمَةَ بِنْتِ نَبِيِّكَ وَ زَوْجَةِ وَلِيِّكَ وَ أُمِّ السِّبْطَيْنِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ
خدايا درود فرست بر فاطمه دختر پيامبرت، و همسر وليّت، و مادر دو سبط رسول گرامى حضرت امام حسن و امام حسين،
الطَّاهِرَةِ الْمُطَهَّرَةِ الصِّدِّيقَةِ الزَّكِيَّةِ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ [أَهْلِ الْجَنَّةِ أَجْمَعِينَ‏] 
او كه پاك و پاكيزه، بسيار راستگو و لايق و شايسته، سرور تمام زنان اهل بهشت است، 
صَلَاةً لَا يَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا غَيْرُكَ 
درودى كه غير از تو كسى قادر بر احصاء و شمارش آن نباشد، 
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَبْدِكَ وَ ابْنِ أَخِي رَسُولِكَ الَّذِي انْتَجَبْتَهُ بِعِلْمِكَ 
خدايا درود فرست بر حسن بن على بنده‏ات و فرزند برادر رسولت، كه به علم خويش انتخابش نمودى، 
وَ جَعَلْتَهُ هَادِياً لِمَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ وَ الدَّلِيلَ عَلَى مَنْ بَعَثْتَهُ بِرِسَالاتِكَ
و وى را راهنماى مخلوقات و دليل و برهان بر كسى كه به رسالت خود او را برانگيختى قرار دادى،
وَ دَيَّانَ الدِّينِ بِعَدْلِكَ وَ فَصْلَ قَضَائِكَ بَيْنَ خَلْقِكَ وَ الْمُهَيْمِنَ عَلَى ذَلِكَ كُلِّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ 
و او را حاكمى قرار دادى كه به عدالت حكم مى ‏نمود، و بين خلق تو با حكم تو اختلافات و منازعات را فيصله مى ‏داد، سياست‏مدار و حكم فرما بود بر تمام اين امور، درود و رحمت و بركات تو بر او باد،
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَبْدِكَ وَ ابْنِ أَخِي رَسُولِكَ الَّذِي انْتَجَبْتَهُ بِعِلْمِكَ 
درود بر حسين بن على كه بنده تو و فرزند برادر رسولت كه با علم‏ خودت او را انتخاب نموده بوده
وَ جَعَلْتَهُ هَادِياً لِمَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ وَ الدَّلِيلَ‏ عَلَى مَنْ بَعَثْتَهُ بِرِسَالاتِكَ 
 و وى را راهنماى مخلوقاتت و دليل و برهان بر كسى كه برسالت خود او را برانگيختى قرار دادى 
وَ دَيَّانَ الدِّينِ بِعَدْلِكَ وَ فَصْلَ قَضَائِكَ بَيْنَ خَلْقِكَ وَ الْمُهَيْمِنَ عَلَى ذَلِكَ كُلِّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ
و او را حاكمى نصب كردى كه به عدالت حكم مى ‏نمود و بين خلق تو با حكم تو اختلافات و منازعات را فيصله مى‏داد، و سياست‏مدار و حكم فرما بود بر تمام اين امور، درود و رحمت و بركات تو بر او باد.
وَ تُصَلِّي عَلَى الْأَئِمَّةِ كُلِّهِمْ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ ع وَ تَقُولُ 
و سپس بر تمام أئمه عليهم السّلام درود بفرست به همان طورى كه بر حضرت امام حسن و امام حسين عليهما السّلام درود فرستادى و بعد از آن بگو:
اللَّهُمَّ أَتْمِمْ بِهِمْ كَلِمَاتِكَ وَ أَنْجِزْ بِهِمْ وَعْدَكَ
بار خدايا وعده ‏هائى را كه در يارى نمودن دينت داده ‏اى به واسطه اين حضرات عليهم السّلام عملى نما و به دست پرتوانشان آنها را منجّز فرما، 
وَ أَهْلِكْ بِهِمْ عَدُوَّكَ وَ عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ أَجْمَعِينَ 
و دشمنان جنّى و انسى خود و ايشان را جملگى به واسطه اين حضرات هلاك فرما،
اللَّهُمَّ اجْزِهِمْ عَنَّا خَيْرَ مَا جَازَيْتَ نَذِيراً عَنْ قَوْمِهِ 
بار خدايا ايشان را از طرف ما جزاء بده، جزاء و پاداش نيكوئى كه به ترساننده از طرف قومش مى ‏دهى، 
اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا لَهُمْ شِيعَةً وَ أَنْصَاراً وَ أَعْوَاناً عَلَى طَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ رَسُولِكَ 
خدايا ما را شيعه و ناصر و مددكار ايشان قرار بده تا در راه طاعت تو و رسولت گام برداريم، 
اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا لَهُمْ مِمَّنْ يَتَّبِعُ النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُمْ وَ أَحْيِنَا مَحْيَاهُمْ 
خدايا ما را از كسانى قرار بده كه از نورى كه با ايشان قرار داده ‏اى تبعيّت كنيم، و حياتى به ما ببخش همچون حيات ايشان، 
وَ أَمِتْنَا مَمَاتَهُمْ وَ أَشْهِدْنَا مَشَاهِدَهُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ 
و مماتى نصيبمان گردان مانند ممات ايشان و در دنيا و آخرت ما را در مشاهد ايشان حاضر گردان، 
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا مَقَامٌ أَكْرَمْتَنِي بِهِ وَ شَرَّفْتَنِي بِهِ
خدايا اين مقام و مرتبه ‏اى است كه من را با آن مورد كرامت قرار داده، و شرافتم به آن داده ‏اى 
وَ أَعْطَيْتَنِي فِيهِ رَغْبَتِي عَلَى حَقِيقَةِ إِيمَانِي بِكَ وَ بِرَسُولِكَ
و بواسطه ‏اش در من به حقيقت ايمان به تو و به رسولت ميل و رغبت ايجاد نموده‏ اى.
ثُمَّ تَدْنُو قَلِيلًا مِنَ الْقَبْرِ وَ تَقُولُ 
سپس اندكى نزديك به قبر شو و بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ سَلَامُ اللَّهِ وَ سَلَامُ مَلَائِكَتِهِ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَنْبِيَائِهِ الْمُرْسَلِينَ 
سلام و درود بر تو اى فرزند رسول خدا، و درود خدا و درود فرشتگان مقرّب و انبياء مرسلش بر تو باد 
كُلَّمَا تَرُوحُ الرَّائِحَاتُ الطَّاهِرَاتُ لَكَ
هر زمانى كه نسيم ‏هاى پاك و خوش مى ‏وزند، 
وَ عَلَيْكَ سَلَامُ الْمُؤْمِنِينَ لَكَ بِقُلُوبِهِمُ النَّاطِقِينَ لَكَ بِفَضْلِكَ بِأَلْسِنَتِهِمْ 
و درود قلبى مؤمنان بر تو، آنان كه زبانشان به فضل تو گويا است، 
أَشْهَدُ أَنَّكَ صَادِقٌ صِدِّيقٌ صَدَقْتَ فِيمَا دَعَوْتَ إِلَيْهِ 
شهادت مى ‏دهم كه تو راستگو و بسيار درستكار بوده و در آنچه مردم را به آن دعوت نمودى راست مى‏ گفتى، 
وَ صَدَقْتَ فِيمَا أَتَيْتَ بِهِ وَ أَنَّكَ ثَارُ اللَّهِ فِي الْأَرْضِ
و در آنچه انجام داده ‏اى درستكار بوده‏ اى، و شهادت مى‏ دهم كه تو خون خدا در زمين هستى، 
اللَّهُمَّ أَدْخِلْنِي فِي أَوْلِيَائِكَ وَ حَبِّبْ إِلَيَّ مَشَاهِدَهُمْ وَ شَهَادَتَهُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ 
بار خدايا من را در زمره دوستانت قرار بده، و در دنيا و آخرت شهادت و مشاهدشان را محبوب من گردان، همانا تو بر هر چيز قادر هستى.
وَ تَقُولُ 
و بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ رَحِمَكَ اللَّهُ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ 
درود بر تو اى ابا عبد اللَّه، خدا رحمت كند تو را اى ابا عبد اللَّه، درود خدا بر تو اى ابا عبد اللَّه، 
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْهُدَى السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا عَلَمَ التُّقَى 
درود بر تو اى پيشواى هدايت، درود بر تو اى نشانه تقوى و پرهيزكارى،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ 
درود بر تو اى حجت خدا بر اهل دنيا، درود بر تو اى حجّت خدا و فرزند حجّت خدا، 
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ نَبِيِّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ 
درود بر تو اى پيغمبر خدا، درود بر تو اى خون خدا و پسر خون خدا،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وِتْرَ اللَّهِ وَ ابْنَ وِتْرِهِ 
درود بر تو اى خون تنها مانده خدا و پسر خون تنها مانده خدا، 
أَشْهَدُ أَنَّكَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً وَ أَنَّ قَاتِلَكَ فِي النَّارِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ جَاهَدْتَ‏ (فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ)[14]‏
شهادت مى‏ دهم كه تو مظلوم كشته شدى، و قاتل تو در دوزخ خواهد بود، و شهادت مى ‏دهم كه تو در راه خدا آن طورى كه شايسته است جهاد نمودى،
لَمْ تَأْخُذْكَ [لَمْ تُؤَخِّرْكَ‏] فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِمٍ وَ أَنَّكَ عَبَدْتَهُ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ 
و در راه خدا سرزنش هيچ سرزنش‏ كننده‏ اى متوجّه تو نگرديده، و محقّقا خدا را پرستيدى تا وقتى كه مرگ تو را دريافت، 
أَشْهَدُ أَنَّكُمْ كَلِمَةُ التَّقْوَى وَ بَابُ الْهُدَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى خَلْقِهِ 
شهادت مى‏ دهم كه شما اهل بيت مظهر پرهيزكارى و باب هدايت مردم، و حجّت بر مخلوقات مى‏ باشيد، 
أَشْهَدُ أَنَّ ذَلِكَ لَكُمْ سَابِقٌ فِيمَا مَضَى وَ فَاتِحٌ فِيمَا بَقِيَ وَ أَشْهَدُ أَنَّ أَرْوَاحَكُمْ وَ طِينَتَكُمْ طِينَةٌ 
شهادت مى‏ دهم كه اين مقام براى شما در گذشته سابقه داشته است، و در آينده گشاينده خواهد بود، و شهادت مى ‏دهم كه ارواح و حقيقت شما پاك مى‏ باشد، 
طَيِّبَةٌ طَابَتْ وَ طَهُرَتْ بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ مِنَ اللَّهِ وَ مِنْ رَحْمَتِهِ
پاك بوده و پاك مى‏ باشد در حالى كه بعضى از برخى ديگر بوده ناشى از ذات اقدس الهى و از رحمت واسعه ‏اش مى‏ باشد،
وَ أُشْهِدُ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ كَفَى بِهِ شَهِيداً وَ أُشْهِدُكُمْ أَنِّي بِكُمْ مُؤْمِنٌ
شاهد مى ‏گيرم حق تبارك و تعالى را بر اين گفتارم و او براى شاهد بودن كافى است، و شما را شاهد مى‏ گيرم كه ايمان به شما داشته 
وَ لَكُمْ تَابِعٌ فِي ذَاتِ نَفْسِي وَ شَرَائِعِ دِينِي وَ خَوَاتِيمِ [خَاتِمَةِ] عَمَلِي وَ مُنْقَلَبِي وَ مَثْوَايَ
و در حقيقت نفسم و احكام دينم و پايان كارها و حركات و منزل آخرم تابع و پيرو شما مى‏ باشم، 
فَأَسْأَلُ اللَّهَ الْبَرَّ الرَّحِيمَ أَنْ يُتَمِّمَ ذَلِكَ لِي 
پس از خداوند نيك رفتار و مهربان درخواست مى‏ كنم كه اين معنا را برايم فراهم و ميسور فرمايد،
أَشْهَدُ أَنَّكُمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ وَ نَصَحْتُمْ وَ صَبَرْتُمْ وَ قُتِلْتُمْ وَ غُصِبْتُمْ وَ أُسِي‏ءَ إِلَيْكُمْ 
شهادت مى‏دهم كه شما تبليغ رسالتهاى خود را نموده و زبان به خير خواهى مردم گشوده و در مشكلات صبر نموده و در پايان امر در راه خدا كشته شده ‏ايد، حقوق شما غصب شد، اذيّت‏ها و بدى‏ها متوجّه شما گرديد 
فَصَبَرْتُمْ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً خَالَفَتْكُمْ وَ أُمَّةً جَحَدَتْ وَلَايَتَكُمْ وَ أُمَّةً تَظَاهَرَتْ عَلَيْكُمْ 
ولى تحمل نموديد، خدا لعنت كند گروهى را كه با شما مخالفت نمودند و جمعى را كه ولايت شما را انكار كردند، و دسته ‏اى را كه‏ بر عليه شما تظاهر نمودند،
وَ أُمَّةً شَهِدَتْ وَ لَمْ تُسْتَشْهَدْ 
و قومى را كه در جنگ با شما حاضر شده و نخواستند كه در راه شما شهيد شوند، 
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ النَّارَ مَثْوَاهُمْ (وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ)[15] وَ (بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ)[16]
حمد و ستايش خدائى را كه جهنّم را جايگاهايشان قرار داد و آن بد جايگاه و بد عطائى است كه به ايشان اعطاء مى ‏گردد.
وَ تَقُولُ ثَلَاثاً 
و سه مرتبه بگو:
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ
درود و رحمت فرستد خدا بر تو اى ابا عبد اللَّه.
بعد بگو:
وَ عَلَى رُوحِكَ وَ بَدَنِكَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلِيكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ سَالِبِيكَ
وَو بر جان و بدنت، خدا كشندگان تو را لعنت كند، خدا لعنت كند آنان كه جامه از بدنت بيرون آوردند، 
لَعَنَ اللَّهُ خَاذِلِيكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ شَايَعَ عَلَى قَتْلِكَ وَ مَنْ أَمَرَ بِقَتْلِكَ وَ شَارَكَ فِي دَمِكَ 
خدا لعنت كند كوبندگان تو را، خدا لعنت كند كسانى را كه پى‏گير كشتن تو بودند، و كسى كه فرمان به كشتن تو داد، و در خونت شركت كرد، 
وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِكَ فَرَضِيَ بِهِ أَوْ سَلَّمَ إِلَيْهِ 
و خدا لعنت كند كسى را كه وقتى خبر كشتن تو را شنيد راضى به آن شد يا در مقابلش تسليم گشت و گردن نهاد،
أَنَا أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ مِنْ وَلَايَتِهِمْ وَ أَتَوَلَّى اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ آلَ رَسُولِهِ 
ما به سوى خدا پناه مى‏بريم از دوست داشتن اين جماعات و دوست داريم خدا و رسول و آل رسولش را، 
وَ أَشْهَدُ أَنَّ الَّذِينَ انْتَهَكُوا حُرْمَتَكَ وَ سَفَكُوا دَمَكَ مَلْعُونُونَ عَلَى لِسَانِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ 
و شهادت مى‏ دهم آنان كه حرمت تو را هتك كرده و خونت را ريختند ملعون و از رحمت واسعه حق به دور مى‏باشند، و اين لعنت بر زبان پيامبر امىّ صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم در حق ايشان جارى شده است، 
اللَّهُمَّ الْعَنِ الَّذِينَ كَذَّبُوارُسُلَكَ وَ سَفَكُوا دِمَاءَ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ 
خدایا کسانی که پیامبرت را تکذیب کردند لعنت کن و کسانی را که خون اهل بیت پیامبرت (درود تو بر او و خاندان او) را ریختند را لعنت کن
اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ ضَاعِفْ عَلَيْهِمُ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ 
خدايا كشندگان امير المؤمنين عليه السّلام را لعنت كن، و عذاب دردناك را بر ايشان چندان نما، 
اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ وَ قَتَلَةَ أَنْصَارِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ 
خدايا كشندگان حسين بن على عليهما السّلام را لعنت كن، و نيز كشندگان ياران حسين بن على عليهما السّلام را مورد لعن خود قرار بده، 
وَ أَصْلِهِمْ حَرَّ نَارِكَ وَ ذقهم [أَذِقْهُمْ‏] بَأْسَكَ
و حرارت آتش‏ جهنّم خود را به ايشان برسان، و عذابت را به آنها بچشان، 
وَ ضَاعِفْ عَلَيْهِمُ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ وَ الْعَنْهُمْ لَعْناً وَبِيلًا 
و عذاب دردناك را بر آنها چندان نما، و لعنت كن ايشان را لعنتى سخت و شديد،
اللَّهُمَّ أُحْلُلْ بِهِمْ نَقِمَتَكَ وَ ائْتِهِمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُونَ وَ خُذْهُمْ‏ مِنْ حَيْثُ لا يَشْعُرُونَ
خدايا نقمت و عقوبتت را بر ايشان فرود آور، و از جايى كه گمان ندارند عقابت را نصيبشان گردان، و از جايى كه شعور و درك آن را نمى‏كنند مورد مآخذه قرارشان بده، 
‏ وَ عَذِّبْهُمْ‏ عَذاباً نُكْراً وَ الْعَنْ أَعْدَاءَ نَبِيِّكَ وَ آلِ نَبِيِّكَ لَعْناً وَبِيلًا 
و ايشان را عذابى سخت بنما، و لعنت كن دشمنان پيغمبرت را، و دشمنان آل پيغمبرت را لعنتى سخت و شديد، 
اللَّهُمَّ الْعَنِ الْجِبْتَ وَ الطَّاغُوتَ وَ الْفَرَاعِنَةَ- إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ 
خدايا جبت (باطل) و طاغوت (ياغى و سركش) و متكبّران را لعنت نما، تو بر هر چيزى قدرت دارى.
وَ تَقُولُ 
و بگو:
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِلَيْكَ كَانَتْ رِحْلَتِي مَعَ بُعْدِ شُقَّتِي وَ لَكَ فَاضَتْ عَبْرَتِي 
اى ابا عبد اللَّه پدر و مادرم فدايت شوند، با اينكه طى طريق بطرف شما بسيار دور است مع ذلك مركب من به سوى تو در حركت است، و اشكهايم براى تو ريزان مى ‏باشند، 
وَ عَلَيْكَ كَانَ أَسَفِي وَ نَحِيبِي وَ صُرَاخِي وَ زَفْرَتِي وَ شَهِيقِي
و تأسّف و گريه شديد من بر تو است، فرياد و جيق و بغض نمودنم بخاطر تو مى‏ باشد، 
وَ إِلَيْكَ كَانَ مَجِيئِي وَ بِكَ أَسْتَتِرُ مِنْ عَظِيمِ جُرْمِي 
آمدنم به سوى تو است، به واسطه تو خواهان پوشيده شدن گناهان بزرگم مى ‏باشم، 
أَتَيْتُكَ وَافِداً قَدْ أَوْقَرْتُ ظَهْرِي بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا سَيِّدِي
آمدم نزد تو در حالى كه زيارت‏ كننده تو بوده و مسافرى هستم كه از بار گران سفر پشتم خميده گشته پدرو مادرم فداى تو اى آقاى من 
بَكَيْتُكَ يَا خِيَرَةَ اللَّهِ وَ ابْنَ خِيَرَتِهِ وَ حَقٌّ لِي أَنْ أَبْكِيَكَ 
گريستم بر تو اى برگزيده خدا و فرزند برگزيده حق، و بر من است كه بر تو بگريم، 
وَ قَدْ بَكَتْكَ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرَضُونَ وَ الْجِبَالُ وَ الْبِحَارُ فَمَا عُذْرِي إِنْ لَمْ أَبْكِكَ 
همانا آسمانها و زمينها و كوه ‏ها و درياها بر تو گريسته‏اند، پس اگر بر تو گريه نكنم هيچ عذرى ندارم، 
وَ قَدْ بَكَاكَ حَبِيبُ رَبِّي وَ بَكَتْكَ الْأَئِمَّةُ ع
و حبيب پروردگارم بر تو گريه كرده و ائمه هدى كه درود خداوند بر ايشان باد نيز بر تو گريسته‏ اند، 
وَ بَكَاكَ مَنْ دُونَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى إِلَى الثَّرَى جَزَعاً عَلَيْكَ 
و تمام موجوداتى كه در طبقه بين سدرة المنتهى و كره خاك مى ‏باشند بر تو گريسته و جزع و ناله نموده ‏اند.
ثُمَّ اسْتَلِمِ الْقَبْرَ وَ قُلِ 
سپس دست به قبر بكش و بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَا حُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ 
درود بر تو اى ابا عبد اللَّه، اى حسين بن على، اى پسر رسول خدا، 
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَمِينُهُ
درود بر تو اى حجّت خدا و پسر حجّت خدا، شهادت مى‏ دهم كه تو بنده خدا و امين او هستى، 
بَلَّغْتَ نَاصِحاً وَ أَدَّيْتَ أَمِيناً وَ قُلْتَ صَادِقاً وَ قُتِلْتَ صِدِّيقاً فَمَضَيْتَ شَهِيداً
تبليغ كردى در حالى كه به ديگران اندرز دادى و اداء كردى در حالى كه امين بودى، مطالب را گفتى در حالى كه راست‏گو بودى، و كشته شدى در حالى كه بسيار راست‏گو بودى، 
وَ مَضَيْتَ عَلَى يَقِينٍ لَمْ تُؤْثِرْ عَمًى عَلَى هُدًى وَ لَمْ تَمِلْ مِنْ حَقٍّ إِلَى بَاطِلٍ 
پس از اين جهان عبور كردى و شهيد گشتى، در حالى كه صاحب يقين بودى، نابينائى را بر هدايت اختيار نكردى، از حقّ به باطل ميل نكردى، 
وَ لَمْ تُجِبْ إِلَّا اللَّهَ وَحْدَهُ وَ أَشْهَدُأَنَّكَ كُنْتَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكَ بَلَّغْتَ مَا أُمِرْتَ بِهِ وَ قُمْتَ بِحَقِّهِ
اجابت نكردى مگر خداوند را به تنهائى، و شهادت مى ‏دهم كه تو بر حجّيت از پروردگارت بودى، آنچه كه مأمور به رساندنش شدى را تبليغ فرمودى، و به حق آن قيام نمودى، 
وَ صَدَّقْتَ مَنْ كَانَ قَبْلَكَ غَيْرَ وَاهِنٍ وَ لَا مُوهِنٍ فَصَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً 
و حجّت‏هاى پيش از خود را تصديق نمودى در حالى كه هيچ سستى از خود نشان نداده و ابدا آنها را توهين ننمودى، پس رحمت فرستاد خدا بر تو و سلام داد سلام دادنى،
جَزَاكَ اللَّهُ مِنْ صِدِّيقٍ خَيْراً أَشْهَدُ أَنَّ الْجِهَادَ مَعَكَ جِهَادٌ وَ أَنَّ الْحَقَّ مَعَكَ وَ إِلَيْكَ 
پاداش خير دهد خدا به تو، شهادت مى ‏دهم كه جهاد همراه تو جهاد مى ‏باشد، و حق با تو و به سوى تو مى‏ باشد، 
وَ أَنْتَ أَهْلُهُ وَ مَعْدِنُهُ وَ مِيرَاثُ النُّبُوَّةِ عِنْدَكَ وَ عِنْدَ أَهْلِ بَيْتِكَ 
و تو اهل و مركز آن مى‏ باشى، و ميراث نبوّت نزد تو و اهل بيت تو مى‏ باشد، 
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ وَ نَصَحْتَ وَ وَفَيْتَ 
و شهادت مى ‏دهم كه تو تبليغ نموده و نصيحت كردى، و به عهدت وفاء نمودى
وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ (بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ)[17]
و در راه خدا با بيان حكمت و موعظه حسنه‏ اى كه نمودى جهاد كردى،
وَ مَضَيْتَ لِلَّذِي كُنْتَ عَلَيْهِ شَهِيداً [شَاهِداً] وَ مُسْتَشْهَداً وَ مَشْهُوداً 
و شهادت مى ‏دهم كه تو گذشتى و عبور نمودى بر آن طريق حقّى كه داشتى در حالى كه شاهد آنچه از اين امت صادر شده بوده و خدا و رسول و فرشتگان شهادت مى‏ دهند كه تو بر حق و طريق مستقيم بودى.
فَصَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً أَشْهَدُ أَنَّكَ طُهْرٌ طَاهِرٌ مُطَهَّرٌ مِنْ طُهْرٍ طَاهِرٍ مُطَهَّرٍ طَهُرْتَ
پس رحمت فرستاد خدا بر تو و سلام داد سلام دادنى، شهادت مى دهم كه تو نفس پاكى و پاك و پاكيزه ‏شده ‏اى، از نفس پاكى و پاك و پاكيزه شده مى‏باشى، پاك مى ‏باشى
وَ طَهُرَتْ أَرْضٌ أَنْتَ بِهَا وَ طَهُرَ حَرَمُكَ 
و زمينى كه تو در آن هستى نيز پاك مى‏ باشد، و حرم تو نيز پاك است، 
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ أَمَرْتَ بِالْقِسْطِ [أَمَرْتَ بِالْقِسْطِ وَ دَعَوْتَ إِلَيْهِ‏] وَ الْعَدْلِ وَ دَعَوْتَ إِلَيْهِمَا 
شهادت مى ‏دهم كه تو به عدل و ميانه‏ روى امر نموده و مردم را به اين دو دعوت كردى، 
وَ أَشْهَدُ أَنَّ أُمَّةً قَتَلَتْكَ أَشْرَارُ خَلْقِ اللَّهِ وَ كَفَرَتُهُ
و شهادت مى‏ دهم گروهى كه تو را كشتند بدترين مخلوقات خدا و از كافرين مى‏ باشد، 
وَ إِنِّي أَسْتَشْفِعُ بِكَ إِلَى اللَّهِ رَبِّكَ وَ رَبِّي مِنْ جَمِيعِ ذُنُوبِي
و من جهت آمرزش تمام گناهانم تو را نزد خدايت و خداى خودم شفيع قرار مى ‏دهم،
وَ أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللَّهِ فِي جَمِيعِ حَوَائِجِي وَ رَغْبَتِي فِي أَمْرِ آخِرَتِي وَ دُنْيَايَ
و به واسطه تو در تمام نيازمندى‏ ها و خواست هايم در ارتباط به امر دنيا و آخرت به طرف خدا روى مى‏ نمايم.
ثُمَّ ضَعْ خَدَّكَ الْأَيْمَنَ عَلَى الْقَبْرِ وَ قُلِ 
سپس گونه راست خود را روى قبر گذار و بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذَا الْقَبْرِ وَ مَنْ فِيهِ وَ بِحَقِّ هَذِهِ الْقُبُورِ وَ مَنْ أَسْكَنْتَهَا
خدايا از تو درخواست مى‏كنم به حق اين قبر و كسى كه در آن است و به حق اين قبور و كسانى كه در آنها ساكنشان كردى،
أَنْ تَكْتُبَ اسْمِي عِنْدَكَ فِي أَسْمَائِهِمْ حَتَّى تُورِدَنِي مَوَارِدَهُمْ 
 اينكه نام من را نزد خودت در اسماء ايشان ثبت و ضبط كرده تا واردم كنى به محل ورودشان
وَ تُصْدِرَنِي مَصَادِرَهُمْ إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ 
 و خارجم نمائى از محلّ خروجشان، همانا تو بر هر چيز قادر و توانائى.
وَ تَقُولُ 
و بگو:
رَبِّ أَفْحَمَتْنِي ذُنُوبِي وَ قَطَعَتْ مَقَالَتِي- فَلَا حُجَّةَ لِي وَ لَا عُذْرَ لِي فَأَنَا الْمُقِرُّ بِذَنْبِي 
بار خدايا من را در مقابل گناهانم مفحم و بلا جواب قرار داده و گفتارم را قطع كرده در نتيجه هيچ حجّتى و عذرى براى من نبوده و به گناهانم اقرار دارم، 
الْأَسِيرُ بِبَلِيَّتِي الْمُرْتَهِنُ بِعَمَلِي الْمُتَجَلِّدُ فِي خَطِيئَتِي الْمُتَحَيِّرُ
به واسطه بليّه ‏اى كه خود فراهم كرده‏ ام اسير بوده و در گرو عمل و كردار خويش مى ‏باشم، نهايت سعى و كوشش خود را گناهان و لغزش‏هاى خود نموده ‏ام، 
عَنْ قَصْدِي الْمُنْقَطَعُ بِي قَدْ أَوْقَفْتُ نَفْسِي 
از مقصود و طريق مستقيم وامانده و متحيّر مى‏ باشم، درمانده و راه به رويم بسته شده،
يَا رَبِّ مَوْقِفَ الْأَشْقِيَاءِ الْأَذِلَّاءِ الْمُذْنِبِينَ الْمُجْتَرِءِينَ عَلَيْكَ الْمُسْتَخِفِّينَ بِوَعِيدِكَ يَا سُبْحَانَكَ 
پروردگارا خود را در جاى اشقياء گمراه و خطاكار قرار داده ‏ام، آنان كه بر تو جرات كرده و عصيانت را كرده، و به وعيدهاى تو اعتناء نكرده و آنها را سبك تلقّى كرده‏اند، سبحان اللَّه! 
أَيَّ جُرْأَةٍ اجْتَرَأْتُ عَلَيْكَ وَ أَيَّ تَغْرِيرٍ غَرَرْتُ‏ بِنَفْسِي وَ أَيُّ سَكْرَةٍ أَوْبَقَتْنِي وَ أَيُّ غَفْلَةٍ أَعْطَبَتْنِي 
چه جراتى بر تو از خود نشان داده، و چه ضررى به نفس خويش وارد كرده، و چه مستى من را هلاك نمود و چه غفلت و بیخبرى من را نابود نمود، 
مَا كَانَ أَقْبَحَ سُوءَ نَظَرِي وَ أَوْحَشَ فِعْلِي يَا سَيِّدِي فَارْحَمْ كَبْوَتِي لِحُرِّ وَجْهِي 
چقدر كريه و زشت است بد نظرى من و چقدر وحشت‏ناك‏ است كردار من، اى آقاى من به خاطر رخسارم بر به روى افتادنم، 
وَ زَلَّةَ قَدَمِي وَ تَعْفِيرِي فِي التُّرَابِ خَدِّي وَ نَدَامَتِي عَلَى مَا فَرَطَ مِنِّي وَ أَقِلْنِي عَثْرَتِي 
و بر لغزش قدمم، و بر ماليدن صورتم را بر خاك و بر پيشانيم بر آنچه از من صادر شده، رحم فرما، و از گناهم درگذر،
وَ ارْحَمْ صُرَاخِي وَ عَبْرَتِي وَ اقْبَلْ مَعْذِرَتِي وَ عُدْ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهْلِي
و بر فرياد و اشكهاى گردان در چشمم ترحم نما، و عذر من را بپذير، و در مقابل جهل و نادانى من به حلم و بردبارى خود برگرد، 
وَ بِإِحْسَانِكَ عَلَى خَطِيئَاتِي وَ بِعَفْوِكَ عَلَيَّ 
و در قبال خطاء و اشتباهاتم به احسانت عمل نما، و به عفو و بخششت با من رفتار كن، 
رَبِّ أَشْكُو إِلَيْكَ قَسَاوَةَ قَلْبِي وَ ضَعْفَ عَمَلِي فَامْنَحْ بِمَسْأَلَتِي 
پروردگارا از سنگ دلى و ضعف كردارم به تو شكايت مى ‏كنم پس در مقابل سؤال و درخواستم عطاء نما، 
فَأَنَا الْمُقِرُّ بِذَنْبِي الْمُعْتَرِفُ بِخَطِيئَتِي وَ هَذِهِ يَدِي وَ نَاصِيَتِي أَسْتَكِينُ لَكَ بِالْقَوَدِ مِنْ نَفْسِي
من به گناهم اقرار دارم، به خطاء خويش معترفم، اين دست من و پيشانى من است كه در اختيار تو گذارده تا از من قصاص نمائى، 
فَاقْبَلْ تَوْبَتِي وَ نَفِّسْ كُرْبَتِي وَ ارْحَمْ خُشُوعِي وَ خُضُوعِي وَ انْقِطَاعِي إِلَيْكَ
پس توبه من را بپذير و حزن و اندوهم را بر طرف كن، اى آقاى من به خشوع و خضوع و جداشدنم از غير و وصل‏ شدنم به تو ترحّم نما، 
سَيِّدِي وَا أَسَفَا عَلَى مَا كَانَ مِنِّي وَ تَضَرُّعِي وَ تَعْفِيرِي فِي تُرَابِ قَبْرِ ابْنِ نَبِيِّكَ بَيْنَ يَدَيْكَ
اى اسف و افسوس بر آنچه از من صادر شده و در تربت قبر پسر پيغمبرت در مقابل تو خود را غلطانده و به خاك آلوده نموده ‏ام، 
فَأَنْتَ رَجَائِي وَ ظَهْرِي وَ عُدَّتِي وَ مُعْتَمَدِي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ
تو اميد و پشت و پناه و تكيه ‏گاه من مى ‏باشى، نيست خدائى غير از تو.
ثُمَّ كَبِّرْ خَمْساً وَ ثَلَاثِينَ تَكْبِيرَةً ثُمَّ تَرْفَعُ يَدَيْكَ وَ تَقُولُ
سپس سى و پنج مرتبه تكبير گفته و پس از آن دو دستت را بلند كرده و بگو:
إِلَيْكَ يَا رَبِّ صَمَدْتُ مِنْ أَرْضِي وَ إِلَى ابْنِ نَبِيِّكَ قَطَعْتُ الْبِلَادَ رَجَاءً لِلْمَغْفِرَةِ 
اى پروردگارم، از سرزمين خود بسوى تو قصد نمودم، و به سوى پسر پيغمبرت شهرها را پيمودم به اميد اينكه گناهانم را بيامرزى،  
فَكُنْ لِي يَا وَلِيَّ اللَّهِ سَكَناً وَ شَفِيعاً وَ كُنْ بِي رَحِيماً 
پس اى ولىّ خدا تكيه ‏گاه و شفيع من بوده، و نسبت به من مهربان 
وَ كُنْ لِي مَنْحاً [مُمْنِحاً] يَوْمَ لَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ (إِلَّا لِمَنِ ارْتَضى‏)[18]
و در روزى كه نزد حق تعالى شفاعت كسى غير از پسنديدگان در دربارش پذيرفته نمى ‏شود همان روزى كه خود در قرآن به آن اشاره كرده و فرمود:
يَوْمَ لَا تَنْفَعُ‏ (شَفاعَةُ الشَّافِعِينَ)[19]
روزی که شفاعت شفاعت‌كنندگان به حال آنها سودى نمى‌بخشد.
وَ يَوْمَ يَقُولُ أَهْلُ الضَّلَالَةِ (فَما لَنا مِنْ شافِعِينَ وَ لا صَدِيقٍ حَمِيمٍ)[20]
و همان روز كه اهل ضلال و گمراهى مى‏ گويند: نجات‏گاه و شفاعت‏ كننده من باش،
‏ فَكُنْ يَوْمَئِذٍ فِي مَقَامِي بَيْنَ يَدَيْ رَبِّي لِي مُنْقِذاً فَقَدْ عَظُمَ جُرْمِي إِذَا ارْتَعَدَتْ فَرَائِصِي 
پس در اين روز در مقابل پروردگارم براى من نجات دهنده باش چه آنكه وقتى گوشت‏هاى بدنم بلرزند 
وَ أُخِذَ بِسَمْعِي وَ أَنَا مُنَكِّسٌ رَأْسِي بِمَا قَدَّمْتُ مِنْ سُوءِ عَمَلِي 
و گوشم گرفته شود و بواسطه اعمال زشت كه از من صادر شده سرافكنده باشم و جرم و گناه خود را بسيار بزرگ ببينم 
وَ أَنَا عَادٍ كَمَا وَلَدَتْنِي أُمِّي وَ رَبِّي يَسْأَلُنِي فَكُنْ لِي شَفِيعاً وَ مُنْقِذاً 
و در آن حال همچون روزى كه مادر مرا زائيده لخت و برهنه باشم و پروردگارم من را طرف سؤال و عتاب قرار دهد تو در آن وقت شافع و نجات دهنده من باش، 
فَقَدْ أَعْدَدْتُكَ لِيَوْمِ حَاجَتِي وَ يَوْمِ فَقْرِي وَ فَاقَتِي
من تو را براى روز احتياج و هنگام تهى دستى و نيازم براى خود ذخيره كرده ‏ام.
ثُمَ‏ ضَعْ خَدَّكَ الْأَيْسَرَ عَلَى الْقَبْرِ وَ تَقُولُ 
سپس گونه چپ را روى قبر گزارده و بگو:
اللَّهُمَّ ارْحَمْ تَضَرُّعِي فِي تُرَابِ قَبْرِ ابْنِ نَبِيِّكَ فَإِنِّي فِي مَوْضِعِ رَحْمَةٍ يَا رَبِّ 
خدايا به تضرّع من در خاك قبر پسر پيغمبرت رحم فرما چه آنكه من در جاى رحمت تو قرار گرفته‏ ام اى پروردگار من.
وَ تَقُولُ
و بعد بگو:
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ إِنِّي أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ مِنْ قَاتِلِكَ وَ مِنْ سَالِبِكَ 
پدر و مادرم فداى تو اى پسر رسول خدا، من از كشنده تو و كسى كه جامه از بدنت بدر آورده به سوى خدا بیزارى مى ‏جويم، 
يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكَ‏ (فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً)[21] وَ أَبْذُلُ مُهْجَتِي فِيكَ وَ أَقِيكَ بِنَفْسِي
كاش با تو مى‏ بودم پس به رستگارى عظيمى نائل مى‏ شدم و خون قلبم را در راه تو ايثار مى‏ كردم و با بذل نفس تو را نگه مى‏ داشتم 
وَ كُنْتُ فِيمَنْ أَقَامَ بَيْنَ يَدَيْكَ حَتَّى يُسْفَكَ دَمِي مَعَكَ فَأَظْفُرَ مَعَكَ بِالسَّعَادَةِ وَ الْفَوْزِ بِالْجَنَّةِ 
و كاش در ميان كسانى بودم كه در مقابل تو به جهاد برخاسته و از تو حمايت نمودند تا خونم با تو به زمين مى ‏ريخت و بدين ترتيب با تو به سعادت و رسيدن به بهشت دست مى‏ يافتم.
وَ تَقُولُ 
و بگو:
لَعَنَ اللَّهُ مَنْ رَمَاكَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ طَعَنَكَ لَعَنَ اللَّهُ مَنِ اجْتَزَّ رَأْسَكَ 
خدا لعنت كند كسى كه به تو تير انداخت، خدا لعنت كند كسى را كه به تو نيزه زده، خدا لعنت كند كسى را كه سر تو را بريد، 
لَعَنَ اللَّهُ مَنْ حَمَلَ رَأْسَكَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ نَكَتَ بِقَضِيبِهِ بَيْنَ ثَنَايَاكَ 
خدا لعنت كند كسى كه سر تو را با خود حمل نمود، خدا لعنت كند كسى را كه با چوب به وسط دندان‏هاى ثناياى تو زد، 
لَعَنَ اللَّهُ مَنْ أَبْكَى نِسَاءَكَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ أَيْتَمَ أَوْلَادَكَ 
خدا لعنت كند كسى را كه زنان تو را گرياند، خدا لعنت كند كسى را كه فرزندانت را يتيم نمود، 
لَعَنَ اللَّهُ مَنْ أَعَانَ عَلَيْكَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ سَارَ إِلَيْكَ
خدا لعنت كند كسى را كه دشمنان تو را كمك كرد، خدا لعنت كند كسى را كه به منظور جنگ با تو سير و سفر نمود، 
لَعَنَ اللَّهُ مَنْ مَنَعَكَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ غَشَّكَ وَ خَلَّاكَ 
خدا لعنت كند كسى را كه تو را از آب فرات منع كرد، خدا لعنت كند كسى را كه به تو خيانت نمود و تنهايت گذارد،
لَعَنَ اللَّهُ مَنْ سَمِعَ صَوْتَكَ فَلَمْ يُجِبْكَ لَعَنَ اللَّهُ ابْنَ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ 
خدا لعنت كند كسى را كه صداى تو را شنيد و جوابت را نداد، خدا لعنت كند پسر خورنده جگرها را، 
وَ لَعَنَ اللَّهُ ابْنَهُ وَ أَعْوَانَهُ وَ أَتْبَاعَهُ وَ أَنْصَارَهُ وَ ابْنَ سُمَيَّةَ 
و خدا لعنت كند فرزند و ياران و تابعين و مددكارانش و فرزند سميّه را، 
وَ لَعَنَ اللَّهُ جَمِيعَ قَاتِلِيكَ وَ قَاتِلِي أَبِيكَ وَ مَنْ أَعَانَ عَلَى قَتْلِكُمْ 
و خدا لعنت كند تمام كشندگان تو و آنان را كه بر كشتنت كمك كردند، 
وَ حَشَا اللَّهُ أَجْوَافَهُمْ وَ بُطُونَهُمْ وَ قُبُورَهُمْ نَاراً وَ عَذَّبَهُمْ عَذَاباً أَلِيماً 
و خدا درون و دل‏ها و قبرهاى ايشان را پر از آتش كند، و ايشان را عذابى دردناك نمايد.
ثُمَّ تُسَبِّحُ عِنْدَ رَأْسِهِ أَلْفَ تَسْبِيحَةٍ مِنْ تَسْبِيحِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع
سپس نزديك سر مبارك آن جناب هزار مرتبه تسبيح حضرت امير المؤمنين عليه السّلام را بگو،
وَ إِنْ أَحْبَبْتَ تَحَوَّلْتَ إِلَى عِنْدِ رِجْلَيْهِ وَ تَدْعُو بِمَا قَدْ فَسَّرْتُ لَكَ
و اگر خواستى تسبيح حضرت را نگو تا پائين پاهاى مبارك برسى و دعاء كن به آنچه بعدا برايت شرح خواهم داد (و محتمل است مراد دعاهائى باشد كه قبلا حضرت براى ابو حمزه ثمالى بيان فرمودند) بهر صورت پس از رسيدن به پائين پا و خواندن دعا
ثُمَّ تَدُورُ مِنْ عِنْدِ رِجْلَيْهِ إِلَى عِنْدِ رَأْسِهِ فَإِذَا فَرَغْتَ مِنَ الصَّلَاةِ سَبَّحْتَ وَ التَّسْبِيحُ تَقُولُ 
 دور بزن و خود را به نزديك سر مبارك برسان و پس از فراغت از نماز تسبيح بگو و مراد از تسبيح، تسبيح امير المؤمنين عليه السّلام است كه به آن اشاره شد و آن اينست كه بگوئى: 
سُبْحَانَ مَنْ لَا تَبِيدُ مَعَالِمُهُ سُبْحَانَ مَنْ لَا تَنْقُصُ خَزَائِنُهُ 
منزّه است كسى كه معالم و نشانه ‏هاى دالّه بر او كهنه ‏شدنى نيست، منزّه است كسى كه خزائنش كم‏ شدنى نيست، 
سُبْحَانَ مَنْ لَا انْقِطَاعَ‏ لِمُدَّتِهِ سُبْحَانَ مَنْ لَا يَنْفَدُ مَا عِنْدَهُ 
منزّه است كسى كه دوران سلطنتش منقرض شدنى نيست، منزّه است كسى كه آنچه نزدش هست تمام ‏شدنى نيست، 
سُبْحَانَ مَنْ لَا اضْمِحْلَالَ لِفَخْرِهِ سُبْحَانَ مَنْ لَا يُشَاوِرُ أَحَداً فِي أَمْرِهِ سُبْحَانَ مَنْ لَا إِلَهَ غَيْرُهُ 
منزّه است كسى كه فخر و بزرگى او زايل‏ شدنى نيست، منزّه است كسى كه در كارهايش با كسى مشورت نمى‏ كند، منزّه است كسى كه معبودى غير از او نمى‏ باشد.
ثُمَّ تَحَوَّلُ عِنْدَ رِجْلَيْهِ وَ ضَعْ يَدَكَ عَلَى الْقَبْرِ وَ قُلْ 
سپس به پائين پاهاى مبارك منتقل شو و دست بر قبر بگذار و بگو:
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ
درود و رحمت فرستد خدا بر تو اى ابا عبد اللَّه
ثَلَاثاً
(سه مرتبه) سپس بگو
صَبَرْتَ وَ أَنْتَ الصَّادِقُ الْمُصَدَّقُ قَتَلَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكُمْ بِالْأَيْدِي وَ الْأَلْسُنِ 
صبر كردى و تو راستگو و تصديق‏ شده‏ اى، خدا بكشد كسانى را كه تو را با دست‏ها و زبانهايشان كشتند.
وَ تَقُولُ 
و بعد بگو:
اللَّهُمَّ رَبَّ الْأَرْبَابِ صَرِيخَ الْأَخْيَارِ إِنِّي عُذْتُ مَعَاذاً فَفُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ 
خداوندا اى صاحب صاحب‏ ها، و اى پناه دهنده خوب‏ها، من پناه مى‏ آورم پناه آوردنى، پس من را از آتش دوزخ برهان، 
جِئْتُكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهُ وَافِداً إِلَيْكَ أَتَوَسَّلُ إِلَى اللَّهِ فِي جَمِيعِ حَوَائِجِي مِنْ أَمْرِ آخِرَتِي وَ دُنْيَايَ
آمدم نزد تو اى فرزند رسول خدا در حالى كه به سويت سفر نمودم، در تمام نيازمندى‏ هايم چه امور اخروى بوده و چه دنيوى به خدا متوسّل مى ‏شوم، 
وَ بِكَ يَتَوَسَّلُ الْمُتَوَسِّلُونَ إِلَى اللَّهِ فِي جَمِيعِ حَوَائِجِهِمْ
و تمام متوسّلين به خدا در جميع نيازمندى‏ هايشان تو را واسطه و وسيله قرار مى‏ دهند، 
وَ بِكَ يُدْرِكُ أَهْلُ الثَّوَابِ مِنْ عِبَادِ اللَّهِ طَلِبَتَهُمْ
و به واسطه تو بندگانى كه اهل پاداش و اجر هستند مطلوب خود را درك مى ‏كنند، 
أَسْأَلُ وَلِيَّكَ وَ وَلِيَّنَا أَنْ يَجْعَلَ حَظِّي مِنْ زِيَارَتِكَ الصَّلَاةَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ الْمَغْفِرَةَ لِذُنُوبِي
از ولىّ تو و ولىّ خود درخواست مى‏ كنم كه بهره من از زيارت تو را صلوات بر محمّد و آل محمّد و آمرزش گناهان من قرار دهد،
اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِمَّنْ تَنْصُرُهُ وَ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِينِكَ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ 
خداوندا، ما را از كسانى قرار بده كه تو آنها را يارى مى‏ كنى و بواسطه ايشان دينت را در دنيا و آخرت مدد مى ‏نمائى.
ثُمَّ تَضَعُ خَدَّيْكَ عَلَيْهِ وَ تَقُولُ 
سپس صورت بر قبر بگذار و بگو:
اللَّهُمَّ رَبَّ الْحُسَيْنِ اشْفِ صَدْرَ الْحُسَيْنِ اللَّهُمَّ رَبَّ الْحُسَيْنِ اطْلُبْ بِدَمِ الْحُسَيْنِ 
خداوندا، اى پروردگار حسين، شفا بده سينه حسين را، خدايا، اى پروردگار حسين! خون خواهى خون حسين نما، 
اللَّهُمَّ رَبَّ الْحُسَيْنِ انْتَقِمْ مِمَّنْ رَضِيَ بِقَتْلِ الْحُسَيْنِ
خداوندا اى پروردگار حسين! از كسى كه به قتل حسين راضى شد انتقام بكش، 
اللَّهُمَّ رَبَّ الْحُسَيْنِ انْتَقِمْ مِمَّنْ خَالَفَ الْحُسَيْنَ 
خداوندا اى پروردگار حسين! از كسى كه مخالفت حسين را نمود انتقام بگير، 
اللَّهُمَّ رَبَّ الْحُسَيْنِ انْتَقِمْ مِمَّنْ فَرِحَ بِقَتْلِ الْحُسَيْنِ 
خداوندا، اى پروردگار حسين از كسى كه كشته شدن حسين او را شاد و مسرور نمود انتقام بگير، 
وَ تَبْتَهِلُ إِلَى اللَّهِ فِي اللَّعْنَةِ عَلَى قَاتِلِ الْحُسَيْنِ وَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع 
و در لعن نمودن بر قاتلين امام حسين و امير المؤمنين عليهما السّلام به خدا التماس و تضرّع نما 
وَ تُسَبِّحُ عِنْدَ رِجْلَيْهِ أَلْفَ تَسْبِيحَةٍ مِنْ تَسْبِيحِ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ ص فَإِنْ لَمْ تَقْدِرْ فَمِائَةَ تَسْبِيحَةٍ وَ تَقُولُ 
و در پائين پا هزار مرتبه تسبيح حضرت فاطمه زهرا صلّى اللَّه عليها را بگو اگر نتوانستى آن را صد مرتبه بگو و آن تسبيح عبارتست از اينكه بگوئى:
سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِيفِ سُبْحَانَ ذِي الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ الْفَاخِرِ الْعَظِيمِ [الْعَمِيمِ‏]
منزّه است خدائى كه صاحب عزّت بوده و مقامش رفيع و عالى است، و منزّه است خداوندى كه صاحب جلال و بزرگى عظيم مى‏ باشد،
سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ الْفَاخِرِ الْقَدِيمِ سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ الْفَاخِرِ الْعَظِيمِ 
منزّه است خداوندى كه صاحب سلطنت عظيم و قديم مى ‏باشد، منزّه است خداوندى كه صاحب‏ پادشاهى و بزرگ مى‏ باشد،
سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ الْجَمَالَ سُبْحَانَ مَنْ تَرَدَّى بِالنُّورِ وَ الْوَقَارِ 
منزّه است كسى كه لباس عزّت و زيبائى پوشيده، منزّه است كسى كه با نور و وقار و بردبارى آراسته و مزيّن گرديده، 
سُبْحَانَ مَنْ يَرَى أَثَرَ النَّمْلِ فِي الصَّفَا وَ خَفَقَانَ الطَّيْرِ فِي الْهَوَاءِ 
منزّه است كسى كه اثر پاى مور روى سنگ صاف را مى ‏بيند، منزّه است كسى كه بال زدن پرندگان را در هوا مى‏ بيند، 
سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَكَذَا وَ لَا هَكَذَا غَيْرُهُ 
منزّه است كسى كه او اين چنين بوده ولى غيرش چنين نمى ‏باشد.
ثُمَّ صِرْ إِلَى قَبْرِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ فَهُوَ عِنْدَ رِجْلِ الْحُسَيْنِ فَإِذَا وَقَفْتَ عَلَيْهِ فَقُلِ 
سپس به طرف قبر على بن الحسين بگرد، آن جناب پائين امام حسين عليه السّلام مى ‏باشد پس وقتى مقابل قبرش ايستادى بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ 
درود بر تو اى فرزند رسول خدا و رحمت و بركات خدا بر تو باد، 
وَ ابْنَ خَلِيفَةِ رَسُولِ اللَّهِ وَ ابْنَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ مُضَاعَفَةً 
 درود بر تو اى جانشين رسول خدا و پسر دختر رسول خدا، و رحمت و بركات خدا چند برابر بر تو باد، 
كُلَّمَا طَلَعَتْ شَمْسٌ أَوْ غَرَبَتْ السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى رُوحِكَ وَ بَدَنِكَ 
مادامى كه خورشيد طلوع كرده يا غروب مى‏ نمايد درود بر تو و بر روان و بدن تو باد، 
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي مِنْ مَذْبُوحٍ وَ مَقْتُولٍ مِنْ غَيْرِ جُرْمٍ 
پدر و مادرم فداى سر بريده و كشته ‏اى باد كه بدون گناهى او را كشتند، 
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي دَمَكَ الْمُرْتَقَى بِهِ إِلَى حَبِيبِ اللَّهِ 
پدر و مادرم فدايت، خون تو بالا رفت و به نظر حبيب خدا رسيد،
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي مِنْ مُقَدَّمٍ بَيْنَ يَدِي أَبِيكَ يَحْتَسِبُكَ وَ يَبْكِي عَلَيْكَ 
پدر و مادرم فداى تو كه در مقابل پدر شهيد شده و پدرت تسليم رضاى خدا گشت و بر تو گريست، 
مُحْتَرِقاً عَلَيْكَ قَلْبُهُ يَرْفَعُ دَمَكَ بِكَفِّهِ إِلَى أَعْنَانِ السَّمَاءِ لَا يَرْجِعُ مِنْهُ قَطْرَةٌ 
 حالى كه قلب او بر تو آتش گرفت، خونت را به كف گرفت و به آسمان پاشيد و قطره ‏اى از آن به زمين بر نگشت، 
وَ لَا تَسْكُنُ عَلَيْكَ مِنْ أَبِيكَ زَفْرَةٌ وَدَّعَكَ لِلْفِرَاقِ
و ناله و افغان در سوك تو از پدرت قطع نشد و آن حضرت آنى آرام نگشت، به منظور جدائى با تو وداع نمود،
فَمَكَانُكُمَا عِنْدَ اللَّهِ مَعَ آبَائِكَ الْمَاضِينَ وَ مَعَ أُمَّهَاتِكَ فِي الْجِنَانِ مُنَّعَمِينَ
پس جايگاه شما دو نفر نزد خدا با پدران و گذشتگانتان مى ‏باشد، و نيز همراه مادرانتان در بهشت به خوشگذرانى مشغوليد، 
أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ مِمَّنْ قَتَلَكَ وَ ذَبَحَكَ 
به سوى خدا بی‏زارى مى ‏جويم از كسى كه تو را كشت و سر بريد.
ثُمَّ انْكَبَّ عَلَى الْقَبْرِ وَ ضَعْ يَدَيْكَ [يَدَكَ‏] عَلَيْهِ وَ قُلْ 
سپس تكيه بر قبر داده و دو دست را بر آن بگذار و بگو:
سَلَامُ اللَّهِ وَ سَلَامُ مَلَائِكَتِهِ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَنْبِيَائِهِ الْمُرْسَلِينَ وَ عِبَادِهِ الصَّالِحِينَ عَلَيْكَ
درود خدا و فرشتگان مقرّب و انبياء فرستاده و بندگان صالح بر تو 
يَا مَوْلَايَ وَ ابْنَ مَوْلَايَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ 
اى سرور من و فرزند سرور من، و رحمت و بركات خدا بر تو باد، 
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ عَلَى عِتْرَتِكَ وَ أَهْلِ بَيْتِكَ وَ آبَائِكَ وَ أَبْنَائِكَ وَ أُمَّهَاتِكَ الْأَخْيَارِ الْأَبْرَارِ 
رحمت فرستد خدا بر تو و بر دودمان و خاندان و پدران و فرزندان و مادران نيك و خوب تو، 
الَّذِينَ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرَهُمْ تَطْهِيراً
آنان كه خداوند رجس و آلودگى را از ايشان بركنار داشت و پاكشان نمود پاك نمودنى،
 السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ ابْنَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ
درود بر تو اى فرزند رسول خدا و فرزند امير المؤمنين و فرزند حسين بن على، و رحمت خدا و بركاتش بر تو باد، 
لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنِ اسْتَخَفَّ بِحَقِّكُمْ وَ قَتَلَكُمْ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَقِيَ مِنْهُمْ وَ مَنْ مَضَى 
خدا لعنت كند كشنده تو را، و خدا لعنت كند كسى كه حق شما و كشتن شما را سبك شمرد، خدا لعنت كند باقى مانده و گذشتگان ايشان را، 
نَفْسِي فِدَاؤُكُمْ‏ وَ لِمَضْجَعِكُمْ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكُمْ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً كَثِيراً 
جانم فداى شما و فداى قبر شما باد، رحمت خدا و درود فراوانش بر شما باد.
ثُمَّ ضَعْ خَدَّكَ عَلَى الْقَبْرِ وَ قُلْ 
سپس صورت بر قبر بگذار و بگو:
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْحَسَنِ 
خدا تو را رحمت كند اى ابا الحسن 
ثَلَاثاً 
(سه مرتبه) سپس بگو:
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي أَتَيْتُكَ زَائِراً وَافِداً عَائِذاً مِمَّا جَنَيْتُ عَلَى نَفْسِي وَ احْتَطَبْتُ عَلَى ظَهْرِي 
پدر و مادرم فدايت، نزد تو آمدم در حالى كه زائر و مسافر تو بوده و از جنايات و ستم‏ هائى كه بر خود كرده ‏ام و پشتم را سنگين نموده ‏ام به تو پناهنده شده ‏ام،
أَسْأَلُ اللَّهَ وَلِيَّكَ وَ وَلِيِّي أَنْ يَجْعَلَ حَظِّي مِنْ زِيَارَتِكَ عِتْقَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ 
 از خدا كه ولىّ تو و ولىّ من است درخواست دارم كه بهره من از زيارتت را آزادى من از آتش دوزخ قرار دهد.
وَ تَدْعُو بِمَا أَحْبَبْتَ ثُمَّ تَدُورُ مِنْ خَلْفِ الْحُسَيْنِ ع إِلَى عِنْدِ رَأْسِهِ 
بعد هر دعائى كه خواستى بكن و سپس از پشت قبر حضرت امام حسين عليه السّلام‏ دور بزن و خود را به نزديك سر مبارك آن حضرت برسان 
وَ صَلِّ عِنْدَ رَأْسِهِ رَكْعَتَيْنِ تَقْرَأُ فِي الْأُولَى الْحَمْدَ[22] وَ يس[23]وَ فِي الثَّانِيَةِ الْحَمْدَ[24] وَ الرَّحْمَنَ[25] 
و دو ركعت نماز بالاى سر خوانده، در ركعت اوّل حمد و يس و در ركعت دوّم حمد و الرّحمن قرائت كن 
وَ إِنْ شِئْتَ صَلَّيْتَ خَلْفَ الْقَبْرِ وَ عِنْدَ رَأْسِهِ أَفْضَلُ فَإِذَا فَرَغْتَ فَصَلِّ مَا أَحْبَبْتَ 
و اگر خواستى نماز را پشت قبر بجا بياور منتهى بالاى سر افضل و بهتر است و پس از تمام شدن نماز هر نماز ديگرى خواستى بخوان 
إِلَّا أَنَّ رَكْعَتَيِ الزِّيَارَةِ لَا بُدَّ مِنْهُمَا عِنْدَ كُلِّ قَبْرٍ فَإِذَا فَرَغْتَ مِنَ الصَّلَاةِ فَارْفَعْ يَدَيْكَ وَ قُلِ 
منتهى دو ركعت نماز زيارت را بايد نزد هر قبرى بخوانى و وقتى از خواندن نماز فارغ شدى دو دست را بلند كن و بگو:
اللَّهُمَّ إِنَّا أَتَيْنَاهُ مُؤْمِنِينَ بِهِ مُسَلِّمِينَ لَهُ مُعْتَصِمِينَ بِحَبْلِهِ عَارِفِينَ بِحَقِّهِ مُقِرِّينَ بِفَضْلِهِ
خداوندا ما به نزد آن حضرت رسيديم در حالى كه به آن جناب ايمان داشته و تسليمش هستيم، به ريسمان او چنگ زده ‏ايم، و به حقّش آگاهيم، به فضلش اقرار داريم، 
مُسْتَبْصِرِينَ بِضَلَالَةِ مَنْ خَالَفَهُ عَارِفِينَ بِالْهُدَى الَّذِي هُوَ عَلَيْهِ 
به گمراه بودن آنان كه مخالفتش را كردند اطّلاع داريم، به طريق هدايتى كه او بر آن است علم داريم، 
اللَّهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ وَ أُشْهِدُ مَنْ حَضَرَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ إِنِّي بِهِمْ مُؤْمِنٌ وَ إِنِّي بِمَنْ قَتَلَهُمْ كَافِرٌ
خداوندا تو و فرشتگان حاضرت را شاهد مى ‏گيرم كه من به ايشان ايمان دارم، و به قاتلين ايشان كفر ورزيده و انكارشان مى‏ كنم، 
اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِمَا أَقُولُ بِلِسَانِي حَقِيقَةً فِي قَلْبِي وَ شَرِيعَةً فِي عَمَلِي
خداوندا براى آنچه به زبان مى‏ رانم در دلم حقيقت و واقعيتى، و در عملم شريعتى قرار بده
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِمَّنْ لَهُ مَعَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ قَدَمٌ ثَابِتٌ وَ أَثْبِتْنِي فِيمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَهُ
 و ضبط كن من را در زمره آنان كه با آن حضرت شهيد شدند، 
اللَّهُمَّ الْعَنِ الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَكَ كُفْراً سُبْحَانَكَ يَا حَلِيمُ (عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ‏)[26] فِي الْأَرْضِ
خداوندا كسانى را كه نعمت ايمان را به كفر تبديل كردند لعنت كن، منزهى تو اى حليم و بردبار از آنچه ستمكاران در زمين مرتكب مى‏ شوند، 
تَبَارَكْتَ وَ تَعَالَيْتَ يَا عَظِيمُ تَرَى عَظِيمَ الْجُرْمِ مِنْ عِبَادِكَ فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ 
با بركت و بلند مرتبه‏اى اى بزرگ، بزرگ گناه را از بندگانت مى ‏بينى ولى در تأديبشان شتاب نمى‏ كنى، 
تَعَالَيْتَ يَا كَرِيمُ أَنْتَ شَاهِدٌ غَيْرُ غَائِبٍ وَ عَالِمٌ بِمَا أُوتِيَ إِلَى أَهْلِ صِفْوَتِكَ
بلند مرتبه‏ اى اى با كرامت، تو شاهدى غير غائب، و آگاهى به آنچه نسبت به برگزيدگان 
وَ أَحِبَّائِكَ مِنَ الْأَمْرِ الَّذِي لَا تَحْمِلُهُ سَمَاءٌ وَ لَا أَرْضٌ 
و دوستانت انجام شده اعمال و افعالى كه لطمات و صدمات ناشى از آنها را نه آسمان و نه زمين نمى ‏توانند تحمّل كنند، 
وَ لَوْ شِئْتَ لَانْتَقَمْتَ مِنْهُمْ وَ لَكِنَّكَ ذُو أَنَاةٍ وَ قَدْ أَمْهَلْتَ
و اگر بخواهى از ايشان (فاعلين و عاملين ظلم) انتقام خواهى گرفت، ولى تو مهلت دهنده ‏اى، 
الَّذِينَ اجْتَرَءُوا عَلَيْكَ وَ عَلَى رَسُولِكَ وَ حَبِيبِكَ 
به كسانى كه بر تو و بر رسول و حبيبت جرات نموده و ستم كرده ‏اند مهلت داده ‏اى، 
فَأَسْكَنْتَهُمْ‏ أَرْضَكَ وَ غَذَوْتَهُمْ بِنِعْمَتِكَ إِلَى أَجَلٍ هُمْ بَالِغُوهُ وَ وَقْتٍ هُمْ صَائِرُونَ إِلَيْهِ 
ايشان را در زمين خود ساكن گردانيده‏اى و بواسطه نعمت‏هايت پرورششان داده ‏اى، و اين مهلت هست تا زمانى كه ايشان به آن رسيده، و تا هنگامى كه به آن منتقل شده، 
لِيَسْتَكْمِلُوا الْعَمَلَ الَّذِي قَدَّرْتَ وَ الْأَجَلَ الَّذِي أَجَّلْتَ لِتُخَلِّدَهُمْ فِي مَحَطٍّ وَ وَثَاقٍ وَ نَارِ جَهَنَّمَ 
تا بدين وسيله عملى را كه تقدير نموده ‏اى كاملا انجام داده و زمانى‏ را كه معين كرده ‏اى فرا برسد، آن گاه ايشان را در طبقات پائين و در زير زنجيرهاى آتشى در آتش دوزخ مخلّد نمائى، 
وَ حَمِيمٍ وَ غَسَّاقٍ وَ الضَّرِيعِ وَ الْإِحْرَاقِ 
و نيز آنها را در آب داغ و مايعى متعفّن كه از چرك و عرق اهل دوزخ جارى است غرقشان كنى، و نيز آنها در مكانى كه ضريع (گياهى است كه داراى تيغ‏هاى بسيار بلند است) در آن روئيده و همراه آن دائم زبانه آتش شعله ‏ور است گرفتار نمائى، 
وَ الْأَغْلَالِ وَ الْأَوْثَاقِ وَ غِسْلِينٍ وَ زَقُّومٍ وَ صَدِيدٍ 
و در زير زنجيرها و ريسمانهاى آتش محبوس كرده، و از عرق و زرد آبى كه از گوشت بدن اهل دوزخ جريان دارد و نيز از زقّوم جهنّم به آنها بخورانى، 
مَعَ طُولِ الْمُقَامِ فِي أَيَّامِ لَظًى وَ فِي سَقَرَ الَّتِي‏ (لا تُبْقِي وَ لا تَذَرُ)[27]وَ فِي الْحَمِيمِ وَ الْجَحِيمِ 
در حالى كه اقامتشان در دوزخ طولانى و همراه با شعله ‏ور بودن آتش سخت جهنّم مى ‏باشد، در جهنّمى كه شراره‏هاى آن از دوزخيان هيچ باقى نگذارده و تمام را سوزانده و محو نمايد، و در آبى داغ و جهنّمى سوزان جايشان دهى.
ثُمَّ تَنْكَبُّ عَلَى الْقَبْرِ وَ تَقُولُ 
سپس تكيه بر قبر داده و بگو:
يَا سَيِّدِي أَتَيْتُكَ زَائِراً مُوقَراً بِالذُّنُوبِ أَتَقَرَّبُ إِلَى رَبِّي بِوُفُودِي إِلَيْكَ 
اى سرور من به نزد تو آمدم در حالى كه زائر تو هستم و پشته بارى از گناه را مى ‏كشم، سفر خود به سوى تو را وسيله قرار دادم كه به پروردگارم نزديك شوم، 
وَ بُكَائِي عَلَيْكَ وَ عَوِيلِي وَ حَسْرَتِي وَ أَسَفِي وَ بُكَائِي 
و نيز به واسطه گريستن بر تو و با صداى بلند زارى نمودن و حسرت و تأسف خوردن و گريه كردن بر حال خويش به خدا تقرّب مى ‏جويم، 
وَ مَا أَخَافُ عَلَى نَفْسِي رَجَاءَ أَنْ تَكُونَ لِي حِجَاباً
بر خود خوف و هراسى نداشته زيرا اميدوارم كه تو براى من حجاب 
وَ سَنَداً وَ كَهْفاً وَ حِرْزاً وَ شَافِعاً وَ وِقَايَةً مِنَ النَّارِ 
و تكيه ‏گاه و پناهگاه، و جايگاه امن و نگاه دارنده از آتش دوزخ بوده 
غَداً وَ أَنَا مِنْ مَوَالِيكُمُ الَّذِينَ أُعَادِي عَدُوَّكُمْ وَ أُوَالِي وَلِيَّكُمْ 
و در فرداى قيامت حافظ من از جهنّم باشى، و من از دوستان شما هستم آنان كه با دشمنانتان دشمن و با دوستانتان دوست هستند، 
عَلَى ذَلِكَ أَحْيَى وَ عَلَى ذَلِكَ أَمُوتُ وَ عَلَيْهِ أُبْعَثُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى 
بر اين طريق زنده بوده و بر آن خواهم مرد، و ان شاء اللَّه بر آن مبعوث شده و پس از مردن زنده خواهم شد، 
وَ قَدْ أَشْخَصْتُ بَدَنِي وَ وَدَّعْتُ أَهْلِي وَ بَعُدَتْ شُقَّتِي وَ أُؤَمِّلُ فِي قُرْبِكُمُ النَّجَاةَ 
همانا بدن و جسم خويش را به تعب انداخته و با اهل خود وداع نموده و سفرم به درازا كشيده، و در قرب و جوار شما آرزوى نجات دارم، 
وَ أَرْجُو فِي أَيَّامِكُمُ الْكَرَّةَ وَ أَطْمَعُ فِي النَّظَرِ إِلَيْكُمْ 
و در آمدن به محضر شما اميدوارم كه در زمان رجعت باز گردم و در نظر كردن بر شما 
وَ إِلَى مَكَانِكُمْ غَداً فِي جَنَّاتِ رَبِّي مَعَ آبَائِكُمُ الْمَاضِينَ
و به مكانتان طمع دارم كه در فرداى قيامت با پدران و سلف گذشته شما در بهشت باشم.
وَ تَقُولُ 
و سپس بگو:
يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَا حُسَيْنَ ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ جِئْتُكَ مُسْتَشْفِعاً بِكَ إِلَى اللَّهِ 
اى ابا عبد اللَّه، اى حسين فرزند رسول خدا، نزد تو آمدم در حالى كه شما را شفيع بين خود و خدا قرار دادم، 
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَشْفِعُ إِلَيْكَ بِوَلَدِ حَبِيبِكَ وَ بِالْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ يَضِجُّونَ عَلَيْهِ وَ يَبْكُونَ 
بار خدايا من فرزند حبيبت را شفيع خود بسوى تو قرار دادم، و فرشتگان را نيز شفيع خويش نمودم، فرشتگانى كه بر آن حضرت ضجّه زده و ناله نموده و گريسته و فرياد مى‏ كنند، 
وَ يَصْرُخُونَ‏ (لا يَفْتُرُونَ)‏[28] وَ (لا يَسْأَمُونَ‏)[29]
و از زارى و گريستن سستى به آنها راه نيافته و از آن بدحال نشده 
وَ هُمْ مِنْ خَشْيَتِكَ مُشْفِقُونَ وَ مِنْ عَذَابِكَ حَذِرُونَ 
و از ترس تو بيمناك و هراسان هستند، و از عذاب تو بر حذر مى‏ باشند، 
لَا تُغَيِّرُهُمُ الْأَيَّامُ وَ لَا يَنْهَزِمُونَ مِنْ نَوَاحِي الْحَيْرِ يَشْهَقُونَ وَ سَيِّدُهُمْ يَرَى مَا يَصْنَعُونَ 
گذشت ايّام آنها را تغيير نداده، و در حالى كه پيوسته جيق مى‏ زنند از اطراف حير (حرم سيّد الشهداء عليه السّلام) دور نمى‏ شوند، و سرور و آقاى ايشان عمل و حركت آنها را مى‏ بيند،
وَ مَا فِيهِ يَتَقَلَّبُونَ قَدِ انْهَمَلَتْ مِنْهُمُ الْعُيُونُ فَلَا تَرْقَأُ وَ اشْتَدَّ مِنْهُمُ الْحَزَنُ بِحُرْقَةٍ لَا تُطْفَى 
لا ينقطع چشمهايشان اشك ريخته و خشك نمى‏ گردد حزن ايشان شدّت پيدا كرده و سوزش و گرمى آن افزون شده و هرگز آرام و خاموش نمى‏ شود.
ثُمَّ تَرْفَعُ يَدَيْكَ وَ تَقُولُ
سپس دو دست خود را بلند كن و بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مَسْأَلَةَ الْمِسْكِينِ الْمُسْتَكِينِ الْعَلِيلِ الذَّلِيلِ الَّذِي لَمْ يُرِدْ بِمَسْأَلَتِهِ غَيْرَكَ
خدايا از تو درخواست مى ‏كنم درخواست شخص بى‏چيز و ذليل را، درخواست شخص عليل و خوارى را كه با درخواستش غير تو را قصد نمى ‏كند، 
فَإِنْ لَمْ تُدْرِكْهُ رَحْمَتُكَ عَطِبَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُدَارِكَنِي بِلُطْفٍ مِنْكَ وَ أَنْتَ الَّذِي لَا يَخِيبُ سَائِلُكَ 
پس اگر رحمت تو شامل حالش نشود هلاك مى ‏گردد، از تو درخواست مى ‏كنم كه لطف خود را شامل حالم بنمائى، تو كسى هستى كه سائل را نااميد نمى‏ كنى،
وَ تُعْطِي الْمَغْفِرَةَ وَ تَغْفِرُ الذُّنُوبَ فَلَا أَكُونَنَّ يَا سَيِّدِي
مغفرت را شامل بندگان كرده و از گناهان مى‏ گذرى، اى سرور من 
أَنَا أَهْوَنَ خَلْقِكَ عَلَيْكَ وَ لَا أَكُونُ أَهْوَنَ مَنْ وَفَدَ إِلَيْكَ بِابْنِ حَبِيبِكَ 
نيستم صبورترين و نرم‏ترين خلق تو بر تو، و نيستم نرم‏ترين كسى كه پسر حبيبت را به درگاهت واسطه آورده باشم،
فَإِنِّي أَمَّلْتُ وَ رَجَوْتُ وَ طَمِعْتُ وَ زُرْتُ وَ اغْتَرَبْتُ رَجَاءً لَكَ أَنْ تُكَافِئَنِي 
من آرزو و اميد دارم، طمع داشته و به زيارت آمده و وطن را ترك كرده‏ ام، اميد به تو دارم كه در مقابل جبران مى‏ كنى 
إِذْ أَخْرَجْتَنِي مِنْ رَحْلِي فَأَذِنْتَ لِي بِالْمَسِيرِ إِلَى هَذَا الْمَكَانِ رَحْمَةً مِنْكَ وَ تَفَضُّلًا مِنْكَ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ 
زيرا من را از منزلم بيرون آورده، پس اذن دادى كه به اين مكان بيايم و اين رحمتى است از تو، و تفضّلى است از جانب تو به من اى بخشنده مهربان.
وَ اجْتَهِدْ فِي الدُّعَاءِ مَا قَدَرْتَ عَلَيْهِ وَ أَكْثِرْ مِنْهُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى
و در خواندن دعاء بقدرى كه قدرت دارى سعى كن و زياد بخوان
ثُمَّ تَخْرُجُ مِنَ السَّقِيفَةِ وَ تَقِفُ بِحِذَاءِ قُبُورِ الشُّهَدَاءِ وَ تُومِئُ إِلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ وَ تَقُولُ
سپس از آن محوطه سر پوشيده بيرون بيا و در مقابل قبور شهداء بايست و در حالى كه به تمامشان اشاره مى‏ كنى بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ الْقُبُورِ مِنْ أَهْلِ دِيَارٍ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ 
درود بر شما و رحمت خدا و بركاتش بر شما، درود بر شما اى اهل گورها كه از ديار اهل ايمان مى‏ باشيد، 
السَّلَامُ عَلَيْكُمْ‏ (بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ)[30] السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَوْلِيَاءَ اللَّهِ
درود بر شما بواسطه صبر و بردبارى كه نموديد پس خوشا به پايان زندگى دنياى شما، درود بر شما اى دوستان خدا، 
السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ اللَّهِ وَ أَنْصَارَ رَسُولِهِ وَ أَنْصَارَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ
درود بر شما اى ياران خدا و ياران رسول خدا و ياران امير المؤمنين، 
وَ أَنْصَارَ ابْنِ رَسُولِهِ وَ أَنْصَارَ دِينِهِ أَشْهَدُ أَنَّكُمْ أَنْصَارُ اللَّهِ كَمَا قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ
و ياران فرزند رسول خدا و ياران دين خدا، شهادت مى‏ دهم كه شما ياران خدا هستيد همان طورى كه خداوند عزّ و جلّ فرمود:
(وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ ما ضَعُفُوا وَ مَا اسْتَكانُوا)[31]
و چه بسيار پيامبرانى كه همراه او توده‌هاى انبوه، كارزار كردند؛ و در برابر آنچه در راه خدا بديشان رسيد، سستى نورزيدند و ناتوان نشدند؛ و تسليم [دشمن‌] نگرديدند
فَمَا ضَعُفْتُمْ وَ مَا اسْتَكَنْتُمْ حَتَّى لَقِيتُمُ اللَّهَ عَلَى سَبِيلِ الْحَقِّ
پس شما ضعيف و ناتوان نشديد، تا خدا را بطريق حق كه داشتيد ملاقات نموديد،
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكُمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِكُمْ وَ أَبْدَانِكُمْ وَ أَجْسَادِكُمْ
 رحمت فرستد خدا بر شما و بر روان و بر بدن و جسدهاى شما، 
أَبْشِرُوا بِمَوْعِدِ اللَّهِ الَّذِي لَا خُلْفَ لَهُ وَ لَا تَبْدِيلَ
بشارت باد شما را به وعده ‏اى كه خدا داده و تخلف و تبديل در آن نمى ‏باشد،
إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ وَعْدَهُ وَ اللَّهُ مُدْرِكٌ بِكُمْ ثَارَ مَا وَعَدَكُمْ
 چه آنكه حق تعالى خلف وعده نخواهد نمود، و خدا به سبب شما تقاص خونى را كه وعده داده خواهد نمود، 
أَنْتُمْ خَاصَّةُ اللَّهِ اخْتَصَّكُمُ اللَّهُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ أَنْتُمُ الشُّهَدَاءُ وَ أَنْتُمُ السُّعَدَاءُ سَعِدْتُمْ‏ عِنْدَ اللَّهِ 
شما برگزيده ‏هاى خدا هستيد، كه اختصاصتان داد به حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام، شما شهيدان و سعادتمندانى هستيد كه نزد خدا به سعادت نائل شديد 
وَ فُزْتُمْ بِالدَّرَجَاتِ مِنْ جَنَّاتٍ لَا يَظْعَنُ أَهْلُهَا وَ لَا يَهْرَمُونَ
و رسيديد به درجات عالى بهشت «كه اهل آن هرگز از آن كوچ نكرده و پير و فرسوده نمى‏ شوند،
وَ رَضُوا بِالْمُقَامِ فِي دَارِ السَّلَامِ مَعَ مَنْ نَصَرْتُمْ 
 و خشنودند به اقامه نمودن در دار السّلام» در حالى كه با كسى هستيد كه نصرتش نموديد، 
جَزَاكُمُ اللَّهُ خَيْراً مِنْ أَعْوَانٍ جَزَاءَ مَنْ صَبَرَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص أَنْجَزَ اللَّهُ مَا وَعَدَكُمْ 
خدا به شما ياران و اعوان پاداش خير دهد پاداش كسانى را كه با رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم صبر نمودند، خداوند وفا كرد به آنچه وعده به شما نمود 
مِنَ الْكَرَامَةِ فِي جِوَارِهِ وَ دَارِهِ مَعَ النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ وَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ قَائِدِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ 
و كرامت در جوارش و سكونت در خانه ‏اش با انبياء و مرسلين و امير المؤمنين عليه السّلام را كه رهبر گروه و امتى است كه دست و پا و رويشان سفيد و درخشان مى ‏باشد نصيب نمود، 
أَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِي حَمَلَنِي إِلَيْكُمْ حَتَّى أَرَانِي مَصَارِعَكُمْ أَنْ يُرِيَنِيكُمْ عَلَى الْحَوْضِ رِوَاءً مَرْوِيِّينَ 
درخواست مى‏ كنم از خدائى كه من را بسوى شما واداشت و رهسپار نمود و مصارع و مقتل شما را به من نشان داد اينكه نشان دهد به من شما را بر حوض كوثر در حالى كه سيراب مى‏ باشيد، 
وَ يُرِيَنِي أَعْدَاءَكُمْ فِي أَسْفَلِ دَرْكٍ مِنَ الْجَحِيمِ فَإِنَّهُمْ قَتَلُوكُمْ ظُلْماً وَ أَرَادُوا إِمَاتَةَ الْحَقِّ 
و نشان دهد دشمنان شما را در پائين‏ ترين دركات جهنّم، زيرا ايشان شما را ظالمانه كشتند و قصدشان از اين فعل شنيع از بين بردن حق بود، 
وَ سَلَبُوكُمْ لِابْنِ سُمَيَّةَ وَ ابْنِ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ 
و جامه‏ هاى شما را از تن درآورده و براى فرزند سميه و پسر خورنده جگرها بردند، 
فَأَسْأَلُ اللَّهَ أَنْ يُرِيَنِيهِمْ ظِمَاءً مُظْمَئِينَ مُسَلْسَلِينَ مُغَلْغَلِينَ يُسَاقُونَ إِلَى الْجَحِيمِ
پس از خدا درخواست مى ‏كنم اينكه ايشان را بمن نشان بدهد در حالى كه سخت تشنه بوده و به زنجير و غل كشيده شده باشند، و بطرف جهنّم آنها را بكشانند، 
السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ اللَّهِ وَ أَنْصَارَ ابْنِ رَسُولِهِ مِنِّي مَا بَقِيتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ 
درود بر شما ای یاران خدا و یاران پسر رسول خدا تا زمانی که شب و روز باقی است
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ دَائِماً إِذَا فَنِيتُ وَ بُلِيتُ لَهْفِي عَلَيْكُمْ
و درود بر شما دائما هنگامى كه فانى و پوسيده شده باشم، حسرت و افسوس مى‏ خورم بر شما، 
أَيُّ مُصِيبَةٍ أَصَابَتْ كُلَّ مَوْلًى لِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ 
چه مصيبتى بر هر يك از نزديكان و خويشان محمّد و آل محمّد وارد شد!
لَقَدْ عَظُمَتْ وَ خُصَّتْ وَ جَلَّتْ وَ عَمَّتْ مُصِيبَتُكُمْ أَنَا بِكُمْ لَجَزِعٌ وَ أَنَا بِكُمْ لَمُوجَعٌ مَحْزُونٌ
هر آينه بزرگ و اختصاص و گسترده مى‏باشد مصيبت شما، من براى شما جزع و ناله مى‏ كنم، و بخاطر شما دردمند و محزونم،
وَ أَنَا بِكُمْ لَمُصَابٌ مَلْهُوفٌ هَنِيئاً لَكُمْ مَا أُعْطِيتُمْ وَ هَنِيئاً لَكُمْ مَا بِهِ حُيِّيتُمْ 
و بواسطه مصيبت‏هاى وارده بر شما مصيبت زده و در حيرتم، گوارا باد شما را آنچه داده شده ‏ايد، و گوارا باد بر شما آنچه به آن تحيّت گفته شده ‏ايد، 
فَلَقَدْ بَكَتْكُمُ الْمَلَائِكَةُ وَ حَفَّتْكُمْ وَ سَكَنَتْ مُعَسْكَرَكُمْ وَ حَلَّتْ مَصَارِعَكُمْ
همانا فرشتگان بر شما گريسته و اطراف شما را گرفته و در لشكرگاه شما سكونت اختيار كرده، و در قتلگاه شما فرود آمده، 
وَ قَدَّسَتْ وَ صَفَّتْ بِأَجْنِحَتِهَا عَلَيْكُمْ لَيْسَ لَهَا عَنْكُمْ فِرَاقٌ إِلَى يَوْمِ التَّلَاقِ 
و تقديستان نموده و بالهايشان را بر شما گسترده‏ اند، ايشان تا روز قيامت از شما جدا نخواهند شد، 
وَ يَوْمِ الْمَحْشَرِ وَ يَوْمِ الْمَنْشَرِ طَافَتْ 
و در روز حشر و نشر بر گرد شما طواف كرده و دور مى‏ زنند 
عَلَيْكُمْ رَحْمَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ بَلَغْتُمْ بِهَا شَرَفَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ 
و اين رحمتى است از جانب حق تعالى، و شما به واسطه اين رحمت به شرف دنيا و آخرت رسيده ‏ايد، 
أَتَيْتُكُمْ شَوْقاً وَ زُرْتُكُمْ خَوْفاً أَسْأَلُ اللَّهَ أَنْ يُرِيَنِيكُمْ عَلَى الْحَوْضِ 
نزد شما آمدم با شوق و زيارت‏تان كردم با خوف و هراس، از خدا مى‏ خواهم كه شما را در حوض كوثر به من نشان دهد 
وَ فِي الْجِنَانِ مَعَ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ‏ (وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً)[32]
و در بهشت با انبياء و مرسلين و شهداء، و صالحين باشيد، و نيك رفيقانى هستند ايشان.
ثُمَّ دُرْ فِي الْحَائِرِ وَ أَنْتَ تَقُولُ 
سپس به دور حائر بگرد در حالى كه مى‏ گوئى:
يَا مَنْ إِلَيْهِ‏ وَفَدْتُ وَ إِلَيْهِ خَرَجْتُ وَ بِهِ اسْتَجَرْتُ وَ إِلَيْهِ قَصَدْتُ 
اى كسى كه به سويش سفر كرده ‏ام و به جانبش از شهر خود خارج گشته ‏ام و به او پناه آورده ‏ام و به طرفش عزم نموده ‏ام، 
وَ إِلَيْهِ بِابْنِ نَبِيِّهِ تَقَرَّبْتُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و به سويش به واسطه پسر پيامبرش تقرّب جسته ‏ام، درود بفرست بر محمّد و آل محمّد 
وَ مُنَّ عَلَيَّ بِالْجَنَّةِ وَ فُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ
با داخل نمودن من به بهشت منّت بر من بگذار و از آتش جهنّم رهايم نما، 
اللَّهُمَّ ارْحَمْ غُرْبَتِي وَ بُعْدَ دَارِي وَ ارْحَمْ مَسِيرِي إِلَيْكَ وَ إِلَى ابْنِ حَبِيبِكَ 
بار خدايا به غربت و دور بودن منزلم ترحّم فرما، و به واسطه سير و سفر كردنم به سوى تو و پسر حبيبت من را مورد مهربانى و ترحّم خويش قرار بده، 
وَ اقْلِبْنِي مُفْلِحاً مُنْجِحاً قَدْ قَبِلْتَ مَعْذِرَتِي وَ خُضُوعِي وَ خُشُوعِي عِنْدَ إِمَامِي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلَايَ 
من را رستگار و سعادتمند بگردان، عذر من را پذيرفتى و تواضع و فروتنى من نزد امام و سرور و آقايم را مورد قبول قرار بده، 
وَ ارْحَمْ صَرْخَتِي وَ بُكَائِي وَ هَمِّي وَ جَزَعِي وَ خُشُوعِي وَ حُزْنِي وَ مَا قَدْ بَاشَرَ قَلْبِي مِنَ الْجَزَعِ عَلَيْهِ 
به فرياد و گريه و حزن و افغان و تضرّع و اندوهم رحم كن، و نيز به جزع و بى‏ تابى قلبم ترحّم فرما،
فَبِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ وَ بِلُطْفِكَ لِي خَرَجْتُ إِلَيْهِ وَ بِتَقْوِيَتِكَ إِيَّايَ 
من به واسطه نعمتى كه نصيبم نموده و لطفى كه در حقّم روا داشتى به سوى تو از منزلم خارج شده ‏ام، و نيز سفرم به سوى تو مرهون تقويتى است كه تو من را نموده و به من قدرت داده ‏اى، 
وَ صَرْفِكَ الْمَحْذُورَ عَنِّي وَ كَلَائَتِكَ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ لِي وَ بِحِفْظِكَ وَ كَرَامَتِكَ إِيَّايَ 
و موانع و مشكلات را از من دور كرده‏اى و در شب و روز حفظم كرده ‏اى و مورد كرامتت قرارم داده ‏اى، 
وَ كُلَّ بَحْرٍ قَطَعْتُهُ وَ كُلَّ وَادٍ وَ فَلَاةٍ سَلَكْتُهَا وَ كُلَّ مَنْزِلٍ نَزَلْتُهُ 
و هر ديارى را كه طى كرده و هر بيابان و خشكى را كه پيمودم و هر منزلى را كه فرود آمده ‏ام به واسطه عنايت و لطف تو بوده، 
فَأَنْتَ حَمَلْتَنِي فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ أَنْتَ الَّذِي بَلَّغْتَنِي وَ وَفَّقْتَنِي وَ كَفَيْتَنِي 
تو من را در خشكى و بيابان و آب و دريا رهبرى كردى، و تو من را به مقصد رسانده و توفيق داده و اسباب را در اختيارم نهادى و كفايتم كردى 
وَ بِفَضْلٍ مِنْكَ وَ وِقَايَةٍ بَلَغْتُ وَ كَانَتِ الْمِنَّةُ لَكَ عَلَيَّ فِي ذَلِكَ كُلِّهِ
و به واسطه فضل تو و حفاظت از من به مقصد خود رسيدم و در تمام اين عنايات و الطاف منّت تو بر من ثابت است 
وَ أَثَرِي مَكْتُوبٌ عِنْدَكَ وَ اسْمِي وَ شَخْصِي
و فعل و اسم و شخص من نزد تو مكتوب و مضبوط مى‏ باشد، 
فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا أَبْلَيْتَنِي وَ اصْطَنَعْتَ عِنْدِي
پس حمد و سپاس تو را است بر نعمتهائى كه به من داده و بدين ترتيب من را آزمودى و مورد احسان و كرامت قرار دادى،
اللَّهُمَّ فَارْحَمْ قُرْبِي مِنْكَ وَ مَقَامِي بَيْنَ يَدَيْكَ وَ تَمَلُّقِي 
بار خدايا به دورى من از تو و مرتبه‏ ام نزدت و چرب زبانيم رحم فرما، 
وَاقْبَلْ مِنِّي تَوَسُّلِي إِلَيْكَ بِابْنِ حَبِيبِكَ وَ صِفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ 
متوسّل‏ شدنم را به خود به واسطه فرزند حبيب و اختيار شده و برگزيده ‏ات از خلق بپذير،
وَ تَوَجُّهِي إِلَيْكَ وَ أَقِلْنِي عَثْرَتِي وَ اقْبَلْ عَظِيمَ مَا سَلَفَ مِنِّي 
خداوندا روى نمودن و توجّهم به خودت را قبول نما، خدايا لغزش‏هايم را عفو نما، گناهان بزرگ را كه در گذشته از من سرزده ببخش،
وَ لَا يَمْنَعْكَ مَا تَعْلَمُ مِنِّي مِنَ الْعُيُوبِ وَ الذُّنُوبِ وَ الْإِسْرَافِ عَلَى نَفْسِي 
و عيوب و گناهان و ستم‏هائى كه به خود كرده‏ام و تو از آنها آگاهى مانع آمرزش تو نشوند، 
وَ إِنْ كُنْتَ لِي مَاقِتاً فَارْضَ عَنِّي 
و اگر از قبايح من در غضب هستى از من راضى شو، 
وَ إِنْ كُنْتَ عَلَيَّ سَاخِطاً فَتُبْ عَلَيَّ إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ 
و اگر بر من خشمگين هستى توبه ‏ام را قبول كن و از من درگذر، همانا تو بر هر چيز قادر هستى، 
اللَّهُمَ‏ اغْفِرْ لِي وَ لِوالِدَيَ‏ وَ (ارْحَمْهُما كَما رَبَّيانِي صَغِيراً)[33] وَ اجْزِهِمَا عَنِّي خَيْراً 
خداوندا من و پدر و مادرم را بيامرز، و به ايشان ترحّم فرما همان طورى كه ايشان در طفوليت و كودكى به من ترحم كرده و تربيتم نمودند و از طرف من به ايشان پاداش نيك عطاء فرما، 
اللَّهُمَّ اجْزِهِمَا بِالْإِحْسَانِ‏ إِحْسَاناً وَ بِالسَّيِّئَاتِ غُفْرَاناً
خداوندا بواسطه احسانشان به من، تو نيز به ايشان پاداش بده و به آنها احسان نما در مقابل بدى‏ هايشان آنها را بيامرز، 
اللَّهُمَّ أَدْخِلْهُمَا الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ وَ حَرِّمْ وُجُوهَهُمَا عَنْ عَذَابِكَ وَ بَرِّدْ عَلَيْهِمَا مَضَاجِعَهُمَا 
خداوندا به واسطه رحمت واسعه‏ ات ايشان را به بهشت داخل كن و صورتشان را از مقابل شدن با عذابت بر حذر دار و خنك و خوش نما خوابگاهشان را 
وَ افْسَحْ لَهُمَا فِي قَبْرَيْهِمَا وَ عَرِّفْنِيهِمَا فِي مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِكَ وَ جِوَارِ حَبِيبِكَ مُحَمَّدٍ ص.
و در قبرشان وسعت بده و به من نشان بده كه ايشان را در رحمتت مستقر فرموده ‏اى و در جوار حبيبت حضرت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم قرار داده ‏اى.

[1] ) سوره طه، 25                   [2]سوره الحمد(فاتحه)                  [3] ) فلق و ناس                             [4] ) سوره اخلاص(توحید)

[5] ) سوره قدر                         [6] ) سوره بقره، 255-257             [7]سوره یس                              [8] ) سوره الحشر، آیه 21

[9] ) سوره طه، 25                   [10] ) سوره آل عمران، 9               [11] ) سوره آل عمران، 194              [12] ) سوره الاعراف، 43

[13] ) سوره البقره، 156            [14] ) سوره الحج، 78                    [15] ) سوره هود، 98                        [16] ) همان، 99

[17] ) سوره النحل، 125            [18] ) سوره الانبیاء، 28               [19] ) سوره المدثر، آیه 48              [20] ) سوره الشعراء، 100-101

[21] ) سوره النساء، 73             [22] ) سوره الحمد(فاتحه)                 [23] ) سوره یس                            [24] ) سوره الحمد(فاتحه)

[25] ) سوره الرحمن                 [26] ) سوره ابراهیم، 42                  [27] ) سوره المدثر، 28                    [28] ) سوره الانبیاء، 20

[29] ) سوره فصلت، 38           [30] ) سوره الرعد، 24                     [31] ) سوره آل عمران، 146              [32] ) سوره النساء، 69

[33] ) سوره الاسراء، 24

کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام
کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام
تلگرام قرآن و حدیث
کانال قرآن و حدیث در ایتا
کانال قرآن و حدیث در گپ
پیام رسان سروش _ کانال قرآن و حدیث