تلقین میت
۰۸ تیر ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتآداب اموات و ادعیه متعلق به آن:
مؤلف گويد: غير از زمان احتضار در دوجا براى ميّت خواندن تلقين مستحبّ است: يكى زمانى كه او را در قبر مى گذارند. و بهتر آن است با دست راست دوش راست، و با دست چپ دوش چپ او را بگيرند، و وى را حركت دهند و تلقين كنند. و ديگر زمانى كه از دفن او فارغ شدند، پس از آنكه مردم رفتند، مستحبّ است ولىّ ميّت نزديكترين خويشان او نزد سر ميّت بنشيند، و به صداى بلند به او تلقين كند، و خوب است دو كف دستش را روى قبر گذارد، و دهان را نزديك قبر ببرد، و اگر ديگرى را هم نايب كند خوب است. و در اخبار وارد شده: چون ميّت را اين گونه تلقين كنند منكر به نكير گويد: بيا برويم تلقين حجّتش كردند احتياج به پرسيدن نيست، پس باز مى گردند و ديگر سال نمى كنند. علاّمه مجلسى رحمه اللّه فرموده: اگر تلقين كننده به اين صورت بگويد جامع تر است:
اِسْمَعْ اِفْهَمْ يا فُلانَ بْنَ فُلانٍ
بشنو، بفهم اى فلان بن فلان
نام او و پدرش را بگويد:
هَلْ اَنْتَ عَلَى الْعَهْدِ الَّذى فارَقْتَنا عَلَيْهِ مِنْ شَهادَةِ
آيا بر آن پيمانى كه از ما بر پايه آن جدا شدى مى باشى
اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ
از گواهى بر اينكه معبودى جز خدا نيست، يگانه و بى شريك است،
وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَبْدُهُ
و اينكه محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) بنده و فرستاده اوست
وَ رسُولُهُ وَ سَيِّدُ النَبِّييّنَ وَ خاتَمُ الْمُرْسَلينَ
و سرور پيامبران و خاتم رسولان است
وَ اَنَّ عَلِيّاً اَميرُ الْمُؤْمِنينَ وَ سَيّدُ الْوَصِيّينَ
و اينكه علىّ امير مؤمنان است وآقاى جانشينان
وَ اِمامٌ افْتَرَضَ اللَّهُ طاعَتَهُ عَلَى الْعالَمينَ
و امامى كه خدا اطاعتش را بر جهانيان واجب كرده
وَ اَنَّ الْحَسَنَ وَالْحُسَيْنَ وَ عَلِىَّ بْنَ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِي
و اينكه حسن و حسين، و على بن الحسين، و محمّد بن على
وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ وَ عَلِىَّ بْنَ مُوسى
و جعفر بن محمّد، و موسب بن جعفر، و على بن موسى
وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِي وَ عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّدٍ وَالْحَسَنَ بْنَ عَلِىٍّ
و محمّد بن على و على بن محمّد، و حسن بن على
وَالقآئِمَ الْحُجَّةَ الْمَهْدِىَّ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ اَئِمَّةُ الْمُؤْمِنينَ
و قائم حجت مهدى (درودهاى خدا بر ايشان) امامان مؤمنان
وَ حُجَجُ اللَّهِ عَلَى الْخَلْقِ اَجْمَعينَ
و حجّت هاى خدا بر همه آفريدگانند،
وَ اَئِمَّتُكَ اَئِمَّةُ هُدَىً اَبْرارٌ يا فُلانَ بْنَ فُلانٍ
و امامانت امامان هدايت و نيكانند اى فلان بن فلان،
اِذا اَتاكَ الْمَلَكانِ الْمُقَرَّبانِ رَسُولَيْنِ مِنْ عِنْدِاللَّهِ تَبارَكَ وَ تعالى
هنگامى كه دو فرشته مقرّب، و دو فرستاده خداى تبارك و تعالى نزد تو آيند
وَ سَئَلاكَ عَنْ رَبِّكَ وَ عَنْ نَبِيِّكَ وَ عَنْ دينِكَ وَ عَنْ كِتابِكَ
از پروردگارت و پيامبرت و دينت و كتابت
وَ عَنْ قِبْلَتِكَ وَ عَنْ اَئِمَّتِكَ فَلا تَخَفْ وَ قُلْ فى جَوابِهِما:
و قبله ات و امامانت از تو سؤال كنند نترس، و در جواب آنها بگو
اَللَّهُ جَلَّ جَلالُهُ رَبّى وَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَبِيّى
خدا جلّ جلاله پروردگارم و محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) پيامبرم
وَالاِْسْلامُ دينى وَ الْقُرْآنُ كِتابى وَالْكَعْبَهُ قِبْلَتى
و اسلام دينم و قرآن كتابم و كعبه قبله ام
وَ اَميرُالْمُؤْمِنينَ عَلِىُّ بْنُ اَبيطالِبٍ اِمامى وَالْحَسَنُ بْنُ عَلِي الْمُجْتَبى اِمامى.
امير مؤمنان على بن ابيطالب امامم، و حسن بن على مجتبى امامم،
وَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِي الشَّهيدُ بِكَرْبَلاءَ اِمامى وَ عَلِىُّ زَيْنُ الْعابِدينَ اِمامى
و حسين بن على شهيد در كربلا امامم و على زين العابدين امامم،
وَ مُحَمَّدٌ باقِرُ عِلْمِ النَّبِيّينَ اِمامى وَ جَعْفَرٌ الصّادِقُ اِمامى
و محمّد شكافننده دانش پيامبران امامم و جعفر صادق امامم
وَ مُوسَى الْكاظِمُ اِمامى وَ عَلىُّ الرِّضا اِمامى
و موسى كاظم امامم و علىّ الرضا امامم،
وَ مُحَمَّدٌ الْجَوادُ اِمامى وَ عَلِىُّ الْهادى اِمامى
و محمد جواد امامم و على هادى امامم
وَ الْحَسَنُ الْعَسْكَرىُّ اِمامى وَالْحُجَّةُ الْمُنْتَظَرُ اِمامى
و حسن عسگرى امامم و حجّت منتظر امامم مى باشند
هؤُلاءِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ اَجْمَعينَ اَئِمَّتى
اينان كه درودهاى خدا بر همگى آنان باد
وَ سادَتى وَقادَتى وَ شُفَعآئى بِهِمْ اَتَوَلّى
امامان من و آقايانم و پيشروانم و شفيعان من هستند با آنان دوستى مى كنم
وَ مِنْ اَعْدآئِهِمْ اَتَبَرَّءُ فِى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ
و از دشمنانشان در دنيا و آخرت بيزارى مى جويم
ثُمَّ اعْلَمْ يا فُلانَ بْنَ فُلانٍ
سپس بدان اى فلان
اَنَّ اللَّهَ تَبارَكَ وَ تَعالى نِعْمَ الرَّبُّ
به درستى كه خداى تبارك و تعالى نيكو پروردگارى است
وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَ آلِهِ نِعْمَ الرَّسُولُ
و محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) نيكو رسولى است
وَ اَنَّ اَميرَ الْمُؤْمِنينَ عَلِىَّ بْنَ اَبى طالِبٍ وَ اَوْلادَهُ الاْئِمَّةَ الاَْحَدَ عَشَرَ
و امير مؤمنان على بن ابطالب، و فرزندانش يازده امام
نِعْمَ الاَْئِمَّةُ وَ اَنَّ ما جآءَ بِهِ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حَقُّ
نيكو امامانى هستند و آنچه را محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) آورده حق است
وَ اَنَّ الْمَوْتَ حَقُّ وَ سُؤالَ مُنْكَرٍ وَ نَكيرٍ فِى الْقَبْرِ حَقُّ
و مرگ حق است، و سؤال نكير و منكر در قبر حق است
وَالْبَعْثَ حَقُّ وَالنُّشُورَ حَقُّ وَ الصِّراطَ حَقُّ وَالْميزانَ حَقُّ وَ تَطائُرَ الْكُتُبِ حَقُّ
و بعث و نشر حق،و صراط و ميزان و پراكنى نامه اعمال حق است
وَالْجَنَّةَ حَقُّ وَ النّارَ حَقُّ وَ اَنَّ السّاعَةَ آتِيَةٌ لارَيْبَ فيها
و بهشت و دوزخ حق است و قيامت آمدنى است، شكّى در آن نيست
وَ اَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ
و خدا هركه را در گورها برانگيزد.
آنگاه بگويد :
اَفَهِمْتَ يا فُلانُ
اى فلان آيا فهميدى؟
در حديث آمده: ميّت در جواب مى گويد: آرى فهميدم، سپس بگويد:
ثَبَّتَكَ اللَّهُ بِالْقَوْلِ الثّابِتِ
خدا بر گفتار ثابت، ثابت قدمت بدارد
هَداكَ اللَّهُ اِلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ
به راه استوار هدايتت كند
عَرَّفَ اللَّهُ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ اَوْلِيائِكَ فى مُسْتَقرٍّ مِنْ رَحْمَتِهِ
بين تو و اوليائش در قرارگاهى از رحمتش آشنايى برقرار كند.
سپس بگوید:
اَللّهُمَّ جافِ الاَْرْضَ عَنْ جَنْبَيْهِ وَاصْعَدْ بِرُوحِهِ اِلَيْكَ
خدايا زمين را از دو پهلويش خالى گذار و روانش را به سويت بالا ببر،
وَلَقِّهِ مِنْكَ بُرْهاناً اَللّهُمَّ عَفْوَكَ عَفْوَكَ
و از جانب خود حجّت را تلقين او فرما، خدايا ببخش و درگذر.
اين رساله را به كلمه شريفه «عفو» پايان دادم، و رجاى واثق دارم كه عفو الهى شامل حال اين روسياه و همه كسانى كه به اين رساله عمل مى كنند شود.
دانلود:
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
