کلیپ تصویری سخنرانی کوتاه استاد انصاریان: جاده سعادت

ما چهار چیز لازم داریم تا به گنج سعادت برسیم. هیچ‌کدام از این چهارتا هم مشکل نیست و دسترسی به این چهار حقیقت خیلی آسان است.

الف) شناخت خدا: چطوری خدا را بشناسم؟ فقط از طریق صفاتش و راه دیگری ندارد. چه‌ کسی است و چه صفاتی دارد، چه موضعی نسبت به من دارد و من نسبت به او باید چه‌کار بکنم؟

ب) شناخت جهان: شناخت اینکه اینجا کجاست و این سفرهٔ گسترده را برای چه پهن کرده است؟ یعنی من با حیوانات در کنار این سفره شریک هستم؟ عین آنها بخورم، عین آنها چاق بشوم، عین آنها بروم، عین آنها بخوابم، عین آنها شکم‌چرانی کنم؟ تکلیف من با این سفره چیست؟ اینجا کجاست؟ در تاریکی زندگی نکنم، نهایتاً مرا به اینجا می‌رساند که لمس می‌کنم من در یک مسافرخانه هستم و یک سفره هم در این مسافرخانه پهن است، صاحب مسافرخانه هم به من می‌گوید استفاده کن و بهره ببر، خوب و حلال هم بهره ببر؛ اما همه عمرت یک شب است.

گر شبی در خانهٔ جانانه مهمانت کنند

گول نعمت را نخور، مشغول صاحبخانه باش!

مرا با دیدن نعمت یادت نرود، حیف است! مرا با دیدن غذا و پلو و کباب یادت نرود! من اینها را برای تو درست کردم و سر سفره‌ات گذاشتم.

ج) شناخت خود: خودت را بشناس که در این عالم در چه جایگاهی قرار داری؟ پست‌تر از همهٔ موجودات من هستی، بالاتر از همهٔ موجودات من هستی، بین من و همهٔ موجودات من هستی، یعنی مقام مادون من و مافوق کل هستی؟ این را بشناس.

د) معلمین هدایتگر: معلم‌هایی برای تو قرار داده‌ام تا راه و شرایط حرکت در این راه را به تو نشان بدهند، آنها را هم بشناس. با این چهار شناخت در جادهٔ سعادت قرار می‌گیری.