امام علی علیه السلام: احدى خبر نداده از خداوند، آنطور كه پيامبر صلى الله عليه و آله خبر داده؛ پس به پيشرو بودن او در مسير زندگى و رهبرى او به سر منزل سعادت، خشنود باش.
امام علی علیه السلام: چنگ بزن به -دامان- آن كسي كه تو را آفريد و به تو روزى داد و اندام تو را معتدل و هموار گردانيد؛ پس باید پرستش و بندگى تو براى او باشد و رغبت و ميل تو به سوى او و ترس تو از او باشد.
امام علی علیه السلام: بدان كه مالك مرگ، همان مالك زندگى است و آفريننده، همان مرگ دهنده است و نيست كننده، همان باز گرداننده است و درد و گرفتارى دهنده، همان عافيت بخش و رهاننده است.
انسان باید در برابر مطالب عالى و معارف حياتبخش، تواضع كرده و تسليم شود و عمل کند و مطالب سودمند را آويزه گوش خود قرار داده و در مراحل مختلف از آن كلمات زندگى ساز الهام بگيرد.
استخاره يك نوع توسل به دربار الهى است و فقط در مقام ترديد به كار برده مى شود كه راههاى عادى بسته باشد، وگرنه كارى كه راه مخصوص دارد بايد از راهش وارد شد و با وجود طريق واضح، مجالى براى استخاره نيست.
امام على (علیه السلام) در فرمانهاى حكومتى و ادارى خود، كارگزاران و كاركنانش را به پيگيرى امور سفارش نموده و از آنان خواسته است كه كه در خدمتگزارى مردم پيگيرانه عمل كنند.
انضباط كارى يعنى سامان پذيرى، آراستگى، نظم و ترتيب، و پرهيز از هرگونه سستى و بى سامانى در كار، که هيچ سازمانى و نظامى بدون رعايت اين امور راه به جايى نخواهد برد.
امام على (علیه السلام) در فرمانهاى ادارى خود، به كارگزاران دستگاه ادارى خود آموخته است كه در مقابل بى قانونى به شدت بايستند و جلوى سوءاستفاده ها و تبعيضها را بگيرند و به كسى اجازه بى عدالتى در نظام ادارى ندهند.
از مهمترين تمهيدات و مقومات اخلاق ادارى، شايسته سالارى و اهليت گرايى است. قرار گرفتن اشخاص در مراتبى كه شايستگى و اهليت لازم براى آن را ندارند، بزرگترين خيانت به اخلاق ادارى است.
هر كس كه در هر مرتبه اى از مراتب نظام ادارى قرار مى گيرد، بايد در برابر خواست مردمان و احتياجات آنان كم حوصلگى نداشته باشد و با تحمل فراوان خدمتگزارى نمايد.
امام على (علیه السلام) حيطه مسئوليت پذيرى را بسيار گسترده تعيين نموده و از كارگزاران و كاركنان خود خواسته است كه نسبت به كليه كارها و اقدمات، و نيز روابط و مناسبات خود مسئوليت پذير باشند.
