به پندار اهل سنت واژه مولی در حدیث غدیر به معنای دوست و یاور است، نه «امام و رهبر». اما آیا واقعا اینطور است؟ این مقاله ده شاهد و دلیل بر اشتباه بودن این نظر ارائه می نماید.
مصداق كامل و جامع آياتى كه در قرآن مجيد، ايمان و جهاد و اخلاص و يقين و اخلاق حسنه و عمل صالح و عبادت و صدق و وفا و كرم و سخا و... را مطرح مى كنند، اهل بيت (ع) هستند.
این مقاله بخشی از کتاب شیعه در اسلام علامه طباطبائی ره است که استاد در آن با بیان دلائلی نشان می دهند که تعیین جانشین در حکومت الزاما باید توسط خود پیامبر باشد
از جمله مباحث مهم جهت روشن شدن حقائق مذهبی و تقریب مذاهب و نیز رفع بسیاری از توهمات ـ که چه بسا منشأ برخی از منازعات قومی در جهان اسلام است ـ بررسی جایگاه و فضائل اهلبیت(ع) است.
سلام های زیارت عاشورا بیانگر حقیقت و شخصیت والا مقام امام حسین (علیه السلام) می باشند؛ توجه به معنای این سلام ها، عظمت و شدت مصیبت حادثه کربلا را بیشتر جلوه گری می کند.
مسیحیان نجران اگر چه در گفتگو مغلوب استدلال رسول خدا (ص) شدند اما از پذیرش حق رویگردان شدند. چنین بود که رسول خدا (ص) به فرمان خدا آنها را به مباهله دعوت نمود.
زائر به تنهايي نه قادر به خون‌خواهي امام از ظالمين جهان است و نه حق صدور حکم جهاد عليه آنان را دارد. لذا با حفظ مقام خون‌خواه بودن براي خود، آن را به زمان ظهور موکول مي‌کند تا در معيت امام زمان عليه‌السلام به آن اقدام نمايد.
ائمه علیهم السلام باید از هر جهت مورد وثوق خداوند متعال بوده و از دستبرد هوی نفس و شیطان مصون باشند تا بتوانند راه انبیاء را ادامه داده و موجب اطمینان مردم گردند.
امام هادی علیه السلام در «زیارت جامعه کبیره» با جمله «بِمُوالاتِكُم»، به شمارش بركات ولايت اهل بيت عليهم السلام مى پردازد كه از دين شناسىِ واقعى شروع مى شود و به شفاعت اهل بيت عليهم السلام پايان مى يابد.
علامه طباطبائی ره در توضیح این عبارت از آیه اکمال دین (آیه مربوط به روز غدیر) که می فرماید: «الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ» می فرمایند: ...
چهارده معصوم(ع) نگاهبانان اسرار الهى هستند و هرگز راز خداوند را براى كسى فاش نمى كنند و از آثار رازهاى او در زندگانى خويش، بهره مى برند و مردم را به سوى كمال هدايت مى كنند .
حدیث ثقلین از پرآوازهترین احادیث گنجینههای حدیث مسلمانان است و دانشمندان و بزرگان مذاهب اسلامی در كتاب هایشان، اعم از صحاح و سنن و مسائید و تفاسیر و سیره ها و تواریخ و لغت و غیر اینها، از این حدیث یاد كردهاند.
