انتخاب صحيح کارکنان اهميت زيادي دارد، زيرا انتخاب غلط يا نابجا، يعني انتخاب کساني که توانايي و شايستگي انجام دادن کار را ندارند، زيانها و هزينه هاي گزافي را به سازمان تحميل مي کند. ...
ابن ابی الحدید: تمام يا اكثر محدثان و تاريخ نويسان غير شيعه، بسيارى از خطبه هاى نهج البلاغه را نقل كرده اند و چونكه شيعه نيستند، نمى توان به آنها غرض ورزى خاصى را نسبت دهيم.
امام علی علیه السلام: اسلام همان تسليم در برابر خدا است و تسليم همان باور كردن است و باور كردن همان تصديق است و تصديق همان اقرار است و اقرار همان انجام وظيفه است و انجام وظيفه همان عمل شايسته است.
امام علی علیه السلام: اسراف را كنار بگذار و ميانه روى پيشه كن، از امروز به فكر فردا باش و از اموال دنيا به مقدار ضرورت براى خويش نگهدار و زيادى را براى روز نیازمندیت (در قيامت) از پيش بفرست.
امام علی علیه السلام: خداوندا، ما از عظمت تو چيزى نمى دانيم، تنها همين را مى دانيم كه تو زنده اى و همه چيز به تو پايدار است، دست هيچ انديشه اى به تو نرسد و هيچ ديده اى تو را در نيابد.
هدف امام علی علیه السلام در اخلاقي کردن سياست، اصلاح مردم بود؛ اصلاحي که هدايت اخلاقي مردم به سوي سعادت جمعي و رهنمون نمودن آنان به پيروي از دستورهاي الهي و عقلي و غلبه بر هواي نفس و شهوت را مدنظر داشت.
امام علي عليه السلام در نامه خود به مالک اشتر، تمام شرايط لازم را براي کارگزار يک جامعه اسلامي مطرح نموده اند، که بهترين معيارها براي گزينش کارگزاران در هر زمان خواهد بود.
فتنه، رخدادهای اجتماعی و سیاسی است که در درون جامعه دینی رخ داده و در آن حق و باطل آنچنان به هم آمیخته است که به راحتی از هم قابل تفکیک و شناسایی نیستند.
نهج البلاغه كه از متون اوليه فرهنگ اسلامى است توسط اديب علامه مرحوم سید رضى رضوان الله عليه در سال 400 هجرى از ميان صدها كتاب و منبع گردآورى و تنظيم گرديده است ...
در جاي جاي دوران حکومت امام علي(ع) اوراق زرّيني يافت مي شود که اگر زمامداران حکومت اسلامي بخواهند به آن عمل کنند مي توانند راه صلاح و سعادت خود و جامعه را به دست آورند، بدون اينکه به روشهاي حکومتي غرب نياز پيدا کنند. يکي از برگهاي زرّين و ارزشمند دوران حکومت امام علي(ع) نامه اي است که حضرت هنگام اعطاي فرمانروايي مصر به مالک اشتر در قالب عهدنامه اي به وي مي نويسد. اين عهدنامه که بهترين آيين و دستورالعمل براي حاکمان حکومت اسلامي در همه اعصار است، در قرون متمادي مورد اهتمام دانشمندان و علما قرار گرفته، به گونه اي که به شرح و ترجمه آن پرداخته اند.
گاهى پيشوايان معصوم ، علت منطقى و فلسفه فردى و اجتماعى دستورهای دینی را تشريح كرده و درباره هر يك توضيح كافى داده اند. این بخش از نهج البلاغه نیز نمونه ای از این دست است.
