عبدالله بن مطيع عدوي

سرگرم کندن چاهش بود؛  که امام حسین بر او گذشت. 

گفت: پدر و مادرم فدايت، کجا؟ 

فرمود: آهنگ مکه دارم؛ شیعیان برایم نامه های فراوان نوشته اند و مرا به کوفه خوانده اند.

پدر و مادرم فدايت نزد آنان مرو! از کوفه برحذر باش. چرا که شهري است شوم و پدرت در اين شهر کشته شد و...

امام حسين (ع) نپذيرفت. 

عبدالله گفت: اين چاه را آماده کرده‏ام و امروز براي نخستين بار به دلو ما آب آمده است. کاش به درگاه خداوند دعا مي‏کرديد و برايش برکت مي‏خواستيد. امام (ع) قدری از آب چاه نوشيد، سپس آن را مزمزه کرد و در چاه ريخت. پس از آن، آب چاه گوارا و فراوان گشت: 

 حسین (ع) رفت و عبد الله ماند در کنار چاهش

دانلود پوستر و پاورپوینت مجموعه کامل عبرتهای عاشورایی