احادیثی درباره وحدت ( + پاورپوینت و پوستر)
۰۲ دی ۱۳۹۴ 0 صوتی و تصویریانس و الفت
امام باقر علیه السلام
. . یا مَعْشَرَ المؤمنین تَأَلَّفُوا وَ تَعَاطَفُوا
هان ای گروه مؤمنان، مأنوس و متحد باشید و به هم مهربانی کنید.
(الکافی، جلد 2، ص 345)
ایجاد وحدت
امام علی علیه السلام
صَلَاحُ ذَاتِ البین أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلَاةِ وَ الصیام
اصلاح اختلاف ها، از تمامی نمازها و روزه ها برتر است.
(نهج البلاغه، وصیت 47)
عوامل وحدت
پيامبر خدا «صلى الله عليه و آله»
ألمؤمنون إِخْوَةً تتکافؤ دِمَاؤُهُمْ وَ هُمْ ید علی مَنْ سِوَاهُمْ
مؤمنان با هم برادرند و خونشان برابر است و در برابر دشمن متحد و یکپارچه اند.
(کافی، جلد 1، ص 404)
برادری اسلامی
پيامبر خدا «صلى الله عليه و آله»
ألمسلمون إِخْوَةً لا فَضْلُ لِأَحَدٍ علی أَحَدُ إِلَّا بالتقوی
مسلمانان با هم برادرند و هیچکس بر دیگری برتری ندارد، جز به تقوی.
(کنز العمال، جلد 1، ص 149؛ نهج الفصاحه، حدیث 12)
اختلاف، موجب هلاکت
پيامبر خدا «صلى الله عليه و آله»
لَا تَخْتَلِفُوا، فَإِنَّ مَنْ کان قبلکم اخْتَلَفُوا فهلکوا
اختلاف نکنید، آنان که قبل از شما بودند اختلاف کردند و هلاک شدند.
(کنز العمال، حدیث 894)
اختلاف، عذاب الهی
پيامبر خدا «صلى الله عليه و آله»
أَلجَمَاعَةٍ رَحْمَةُ وَ الفرقه عَذابٍ
جماعت «وحدت»، مایه رحمت و تفرقه، موجب عذاب است.
(نهج الفصاحه، حدیث 23)
تعاون و همکاری
پيامبر خدا «صلى الله عليه و آله»
أَلِمُؤْمِنٍ لِلْمُؤْمِنِ کالبنیان الْمَرْصُوصِ یشد بَعْضُهُ بَعْضاً
مؤمن نسبت به مؤمن مانند بنای استواری است که اجزای آن، یکدیگر را استحکام می بخشند.
(صحیح مسلم، جلد 4، ص 1999؛ نهج الفصاحه، حدیث 3103)
بهترین مومنین
پيامبر خدا «صلى الله عليه و آله»
خیر المؤمنین مَنْ کان مَأْلَفَةً للمؤمنین وَ لَا خیر فیمن لایألف وَ لایؤلف
بهترین مؤمنان، کسی است که محور الفت مؤمنان باشد، کسی که انس نگیرد و با دیگران مأنوس نشود خیری ندارد.
(بحار الانوار، جلد 71، ص 393)
اختلاف، گسستن از اسلام
پيامبر خدا «صلى الله عليه و آله»
مَنْ فَارَقَ الْجَمَاعَةِ شِبْراً خَلَعَ اللَّهُ رِبْقَةَ الْإِسْلَامِ مِنْ عُنُقِهِ
هر کس یک وجب از جامعه «مسلمین» دور شود، خداوند رشته مسلمانی را از گردن او باز کند.
(کافی، جلد 1، ص 404 نهج الفصاحه، 69)
مرگ جاهلی
پيامبر خدا «صلى الله عليه و آله»
مَنْ فَارَقَ الْجَمَاعَةِ مَاتَ میتة جاهلیة
هر کس از گروه «مسلمانان» جدا شود بر مرگ جاهلیت بمیرد.
(نهج الفصاحة، 55)
جزای جدایی
امام باقر علیه السلام
مَنْ فَارَقَ جَمَاعَة المسلمین وَ نکث صَفْقَةً الامام جَاءَ إلی اللَّهِ أَجْذَمُ
هر کس از جماعت مسلمین جدا شود و عهد و پیمان خود را با رهبر بشکند، دست بریده محشور خواهد شد.
(کافی، جلد 1، ص 405)
سبب اختلاف
امام علی علیه السلام
لَوْ سکت الْجَاهِلِ مَا اخْتَلَفَ النَّاسِ
اگر جاهل سکوت می کرد، مردم اختلاف نمی کردند [سبب بسیاری از اختلافات، سخنهای ناآگاهانه است].
(بحار الانوار، ج 75، ص 81)
پیامدهای اختلاف
پيامبر خدا «صلى الله عليه و آله»
مَا اخْتَلَفَ أَمَةً بَعْدَ نبیها الَّا ظَهَرَ أَهْلِ بَاطِلِهَا علی أَهْلِ حَقَّهَا
هیچ امتی پس از پیامبرشان، اختلاف نکردند مگر آنکه گروه باطل بر حق گرایان چیره شدند.
(کنز العمال، حدیث 9)
دین زدائی
پيامبر خدا «صلى الله عليه و آله»
أَلَا إِنَّ فی التَّبَاغُضِ الْحَالِقَةُ لَا أعنی حَالِقَةَ الشَّعْرِ وَ لکن حَالِقَةَ الدین
آگاه باشید که در دشمنی ها، ستردن و تراشیدن نهفته است، اما نه تراشیدن مو، بلکه ستردن دین.
(کافی، جلد 2، ص 6)
آشتی دادن
امام صادق علیه السلام
صَدَقَةُ یحبها اللَّهِ اصلاح بین النَّاسِ إِذَا تَفَاسَدُوا وَ تَقَارُبُ بینهم إِذَا تَبَاعَدُوا
ایجاد وحدت هنگام پیدایش اختلاف، و تباهی امت و نزدیک کردن آنها در هنگام جدائی، صدقه ایست که خداوند آن را دوست دارد.
(الکافی، جلد 2، ص 209)
فرمان وحدت
پيامبر خدا «صلى الله عليه و آله»
إسمعوا وَ أطیعوا لِمَنْ وَلَّاهُ اللَّهِ الْأَمْرِ، فَإِنَّهُ نِظَامُ الْإِسْلَامِ
از حاکمان الهی اطاعت کنید و گوش به فرمان باشید زیرا اطاعت از رهبری مایه «وحدت امت اسلام» است.
(امالی مفید، جلد 1 ص 14)
پیوندهای اجتماعی
امام علی علیه السلامدر وصیت به حسنین (ع):
. .. وَ علیکم بِالتَّوَاصُلِ وَ التَّبَاذُلِ وَ ایاکم وَ التَّدَابُرَ وَ التَّقَاطُعَ
.. و بر شما باد به ارتباط و بذل و بخشش و دوری گزیدن از جدائی و پشت کردن به یکدیگر.
(نهج البلاغه، نامه 47)
برادری، فرمان خدا
امام صادق علیه السلام
تَوَاصَلُوا وَ تَبَارُّوا وَ تَرَاحَمُوا وَ کونوا إِخْوَةً أَبْرَاراً کما أمرکم اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ
همان گونه که خدای عزوجل به شما دستور داده، با هم پیوند داشته باشید، به یکدیگر نیکی کنید، و برادرانی نیکوکار باشید.
(وسایل الشیعه، جلد 8، ص 552، حدیث 3)
رهبری و وحدت
امام علی علیه السلام
وَ مکان القیم بالامر مکان النِّظَامِ مِنَ الْخَرَزِ یجمعه وَ یضمه فَإِذَا انْقَطَعَ النِّظَامُ تَفَرَّقَ الْخَرَزُ وَ ذَهَبَ ثُمَّ لَمْ یجتمع بحذافیره أَبَداً
جایگاه رهبر و سرپرست در اجتماع، جایگاه رشته ای است که دانه ها را بهم پیوند داده و جمع می کند، و آنگاه که آن رشته بگسلد، دانه ها پراکنده گشته و هرگز تمام آنها جمع نخواهند شد.
(نهج البلاغه، خطبه 146)
پیوند روحی
امام باقر علیه السلام
إِنَّ اللَّهَ عزو جَلَّ خَلَقَ المؤمنین مِنْ طینة الْجِنَانِ وَ أجری فیهم مِنْ ریح رُوحَهُ فلذلک الْمُؤْمِنُ أَخُو الْمُؤْمِنِ لأبیه وَ أُمِّهِ فَإِذَا أَصَابَ رُوحاً مِنْ تلک الْأَرْوَاحِ فی بَلَدٍ مِنَ الْبُلْدَانِ حُزْنُ، حَزِنَتْ هَذِهِ لِأَنَّهَا مِنْهَا
خداوند، مؤمنان را از خاک بهشت آفرید و از روح خود در آنان دمید، از این رو مؤمن با مؤمن، برادر پدر و مادری است پس هرگاه که به یکی از آنان در دیاری اندوهی برسد، دیگری هم در غم او اندوهگین می شود.
(الکافی، جلد 2، ص 6)
بنی آدم اعضای یکدیگرند
امام صادق علیه السلام
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةُ بَنُو أَبٍ وَ أُمٍّ وَ إِذَا ضَرَبَ علی رَجُلٍ مِنْهُمْ عِرْقُ سَهِرَ لَهُ الاخرون
مؤمنان، با یکدیگر برادرند، و همگی فرزندان یک پدر و مادر و چون رگ یکی از آنان زده شود «مصیبتی بر او وارد شود» دیگران در غم او خوابشان نبرد.
(الکافی، جلد 2، ص 5)
جامعه، یک خانواده بزرگ
امام سجاد علیه السلام
. . . یا زهری، أَمَّا علیک أَنْ تَجْعَلَ المسلمین منک بِمَنْزِلَةِ أَهْلِ بیتک، فَتَجْعَلَ کبیرهم بِمَنْزِلَةِ والدک، وَ تَجْعَلُ صغیرهم بِمَنْزِلَةِ ولدک، وَ تَجْعَلُ تربک مِنْهُمْ بِمَنْزِلَةِ أخیک
ای زهری، چه می شود که مسلمانان را مانند اهل خانه خود بدانی، بزرگ آنان را بمنزله پدر خود و کوچکشان را بمنزله فرزند و همسال خود را بمنزله برادرت قرار دهی.
(بحار الانوار، جلد 68، 230؛ بلاغة الامام علی بن الحسین (ع)، ص 55، باب الخطب)
مذمت اختلاف و دو دستگی
امام علی علیه السلام
. . وَ إلاههم وَاحِدٍ وَ نبیهم وَاحِدٍ وَ کتابهم وَاحِدُ أَ فَأَمَرَهُمُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ بالإختلاف فَأَطَاعُوهُ أَمْ نَهَاهُمْ عَنْهُ فَعَصَوْهُ؟
خدا یکی، پیامبر یکی، و کتاب یکی است. آیا آنها را خداوند به اختلاف و دو دستگی فرمان داده و او را اطاعت می کنند؟ یا آنها را از اختلاف نهی کرده و فرمانش را سرپیچی می کنند؟
(نهج البلاغه، خطبه 18)
آثار وحدت
امام علی علیه السلام
. . . فَانْظُرُوا کیف کانوا حیث کانت الاملاء مُجْتَمِعَةً وَ الاهواء مُؤْتَلِفَةً وَ الْقُلُوبُ مُعْتَدِلَةً وَ الایدی مُتَرَادِفَةً ، وَ السیوف مُتَنَاصِرَةً وَ الْبَصَائِرُ نَافِذَةً وَ الْعَزَائِمُ وَاحِدَةً أَلَمَ یکونوا أَرْباباً فی أَقْطَارِ الأرضین وَ ملوکا علی رِقَابٍ العالمین
پس بنگرید، چگونه بودند «قوم بنی اسرائیل» زمانی که جمعیتها گرد آمده، و اندیشه ها با هم و دلها یکسان و دستها یاور هم و شمشیرها کمک یکدیگر و بینش ها ژرف و تصمیمات یکی بود، آیا در اطراف زمین «شهرها»، بزرگ و بر همه جهانیان حاکم نبودند؟
(نهج البلاغه، خطبه 192)
ذلت، سرانجام اختلاف
امام علی علیه السلام
. . . فَانْظُرُوا إلی مَا صَارُوا الیه فی أَخَّرَ أُمُورِهِمْ حین وَقَعَتِ الْفُرْقَةُ وَ تَشَتُّتَ الْأُلْفَةُ وَ اخْتَلَفَتِ الکلمة وَ الْأَفْئِدَةُ وَ تَشَعَّبُوا مختلفین وَ تَفَرَّقُوا متحاربین قَدْ خَلَعَ اللَّهُ عَنْهُمْ لِبَاسَ کرامته وَ سَلَبَهُمْ غَضَارَةَ نِعْمَتِهِ وَ بقی قَصَصُ أَخْبَارِهِمْ فیکم عَبَراً للمعتبرین
پس بنگرید به آخر کارشان «قوم بنی اسرائیل» آن هنگام که بین آنها تفرقه افتاد، و مهربانی و الفت ها بهم خورد و سخنها و دلها مختلف و گروه گروه شدند و به جان هم افتادند و پراکنده گشتند و با هم جنگیدند، پس خداوند، لباس عزت را از تن آنها برکند و فراوانی نعمتش را از آنها گرفت و آنچه باقی مانده، سرگذشت آنان است تا مایه عبرت، عبرت گیرندگان باشد.
(نهج البلاغه، خطبه 2)
دانلود پاورپوینت آیاتی درباره وحدت
دانلود پاورپوینت توصیه های مقام معظم رهبری به وحدت
دانلود:
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
