فاطمه (س) و آرزوی مرگ
۲۶ بهمن ۱۳۹۴ 0 اهل بیت علیهم السلامدر روایت وارد است هنگامیکه فاطمه زهرا «علیها السلام» با تمام توان در دفاع از ولایت امیرالمؤمنین و حکومت اسلامی برآمد در این مسیر به مصیبتها و ناگواریهای گوناگون گرفتار شد. پس از آنکه امیرالمؤمنین «علیه السلام» را از حکومت کنار دید و حادثه غدیر را فراموش شده امّت و دولت وقت دید و آن هنگام که فدک و حقوق اقتصادی خود را در دستان نامردان نااهل دید و در دفاع از حقوق خود ناامید گشت و پس از آنکه حریم و حرمت اهلبیت را توسط هتّاکان منافق محلّ امنی نیافت، و آنگاه که حتی مردم را از صدای گریههای خود دلتنگ دید دست به دعا برداشت و آرزوی ملاقات با خدا و رسول خدا را نمود.
در کتاب نهجالحیاة آمده است: درباره شکوهها و غمهای جانکاه حضرت زهرا«علیها السلام» پیامبر گرامی اسلام به اصحاب خویش خبر داده و فرمود:
دخترم آنچنان در امواج بلاها و مصیبتها، غمناک و نگران میشود که دست به دعا برداشته، از خدا آرزوی مرگ و شهادت کند، میگوید:
«یا رَبِّ اِنِّی قَدْ سَئِمْتُ الْحَیاةَ وَ تَبَرَّمْتُ بِاَهْلِ الدُّنْیا فَاَلْحِقْنی بَأَبی اِلهی عَجِّل وَفاتی سَریعاً»
«پروردگارا! از زندگی خسته و رویگردان شدهام و از دنیازدگان، بلاها و مصیبتهای ناگوار دیدهام، خدایا مرا به پدرم رسول خدا متّصل گردان و مرگ مرا زود برسان»[1]
[1] نهجالحیاة/ ح 118/ ص 204
منبع:فرهنگ فاطميه الفباي شخصيتي حضرت زهرا عليهاالسلام , مهدي نيليپور.