عکس نوشته: مثل خاک

 

 

 

 

 

 

 

 

در فصل بهار یک سنگ پیدا نمی کنی که سبز شده باشد، چرا؟ چون سنگ خودش را گرفته است.

اما خاک را ببین چه گل های رنگارنگی که از دل آن بر می دمد، چرا؟ چون خودش را نگرفته است.

تو سال ها خود را گرفتی و به جایی نرسیدی. حالا یک مدتی بیا و خاکی باش، افتاده باش، وگرنه، اگر خودت را بگیری هیچ نسیمی و هیچ بهاری نمی تواند تو را سبز و شکوفا کند؛ نه خدا، نه پیامبران او، و نه اولیای حق، و نه کتاب های آسمانی.

این است که اهل جهنم در قیامت می نالند که:

یعنی ای کاش انسان های خاکی و افتاده ای بودیم.ای کاش ما هم تواضع پیشه می کردیم.

 

منبع: مثل شاخه های گیلاس، محمدرضا رنجبر