جای بردباری و جای خشم در کلام امیرالمومنین علیه السلام
۱۵ بهمن ۱۳۹۳ 0در دین به ما گفته اند: اگر غضبناك شديد، بنشينيد و اگر نشسته ايد بيارميد تا خشمتان فروبنشيند؛ چنان كه به ما گفته اند: اگر سگى به شما حمله كرد بنشينيد؛ زيرا آن سگ وقتى می بيند شما قصد مقابله نداريد، پس از چند بار صدا كردن، شما را رها می كند؛ اما وقتى ايستاده ايد احساس می كند قصد مقابله داريد و حمله می كند.
غضب با دوستان و غضب با دشمنان دین
قدرت بدنى، سلامت، داشتن اعصاب سالم، قدرت خشم و انتقام، نعمت الهى است. به ما دستور داده اند غضب را در صحنه هاى درون مرزى بر عليه دوستانتان بكار نبريد و اگر در داخل منزل يا محل كار، عصبانى شديد، اين غضب را اعمال نكنيد؛ اما اگر با دشمنان دين در افتاديد، آن را اعمال كنيد اين دو بيان از اميرالمؤمنين (عليه السلام) است.
آن حضرت، نسبت به بی مهرى و ايذايى كه از ناحيه دوستان به انسان می رسد می فرمايد: «وقتى قدرت انتقام نداريم، صبر و حلم و آنگاه كه قدرت انتقام داريم، گذشت و بخشايش، بهترين نعمت است» (1) .
بيان آن حضرت نسبت به دشمنان دين و نظام اسلامى اين است كه: «من احد سنان الغضب لله سبحانه قوى على اشداء الباطل؛ (2)
كسى كه دندان غضب را براى رضاى خدا تيز كند، می تواند دشمنان دين را از پا در آورد.»
على (عليه السلام) كه نسبت به صحنه هاى درون مرزى، اين همه دستور صبر، حلم و بردبارى و گذشت می دهد نسبت به جبهه هاى جنگ با دشمن برون مرزى می فرمايد: آن قدر غضبناك شويد كه دندان ها را به هم بفشاريد تا خشم و قدرت شما دو چندان شود (3).
پی نوشت ها
1. نهج البلاغه، حكمت 11 و 52.
2. همان، حكمت 174.
3. همان، خطبه 66.
منبع:
مبادی اخلاق در قرآن کریم، آیة الله جوادی آملی
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
