حکمت 117 نهج البلاغه: افراط و تفريط در دوستی امام

ترجمه محمد دشتی

وَ قَالَ (علیه السلام): هَلَكَ فِيَّ رَجُلَانِ، مُحِبٌّ غَالٍ وَ مُبْغِضٌ قَالٍ.

پرهيز از افراط و تفريط در دوستى با امام عليه السّلام (اعتقادى، اخلاقى):
و درود خدا بر او، فرمود: دو تن به خاطر من به هلاكت رسيدند: دوست افراط كننده، و دشمن دشنام دهنده.