جلوه تاريخ درشرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 7، ص356
الصلاة قربان كلى تقى، و الحج جهاد كل ضعيف، و لكل شى ء زكاة، و زكاة البدن الصيام، و جهاد المراة حسن التبعّل «نماز نزديكى جستن هر پرهيزگار است و حج، جهاد هر ناتوان، و هر چيز را زكاتى است و زكات بدن، روزه است و جهاد زن، خوب زندگى كردن است با شوهر.»
پيش از اين در باره نماز و حج و روزه به تفصيل سخن گفته شد، اما اينكه جهاد زن خوب زندگى كردن با شوهر است، معناى آن حسن معاشرت با شوهر و حفظ مال و آبروى او و اطاعت از دستورهاى او و ترك رشك بردن است كه رشك بردن دروازه طلاق است.
ابن ابى الحديد سپس سفارشهايى را كه در اين مورد شده آورده است كه نمونه را به ترجمه يكى دو مورد بسنده مى شود. زنى از زنان عرب دختر خويش را در شب زفاف چنين سفارش كرد: اگر قرار بود سفارش كردن را به سبب حسن ادب و والاتبارى رها كنم براى تو رها مى كردم ولى سفارش موجب تذكر غافل و كمك براى عاقل است. تو اينك خانه اى را كه در آن متولد شده اى و لانه اى را كه در آن پرورش يافته اى، ترك مى كنى و به خانه اى مى روى كه نمى شناسى و با همنشينى مى نشينى كه پيش از اين با او انس نداشته اى، براى او چون كنيزى باش تا او براى تو چون برده باشد و اين ده خصلت را از من بپذير و بر آن مواظب باش. نخست و دوم اينكه با قناعت، مصاحبت پسنديده و در معاشرت، شنوايى و فرمانبردارى پيشه سازى كه در مصاحبت پسنديده آسايش دل و در معاشرت نيكو خرسندى خداوند نهفته است. سوم و چهارم مواظبت بر هر جا كه چشم او مى افتد و بينى او رايحه اى را استشمام مى كند، نبايد چشم او بر چيز زشتى از تو افتد و نبايد بينى او بوى بدى احساس كند و بدان كه سرمه بهترين چيز آرايش است و اگر عطرى نيابى، آب خود بهترين عطر موجود است. پنجم و ششم حفظ مال شوهر و پاس داشتن حرمت عيال و بستگان اوست، بدان كه اصل عمده در حفظ مال با اقتصاد هزينه كردن است و اصل عمده پاسدارى حرمت، تدبير نيكوست.
جلوه تاريخ درشرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 7، ص357
هفتم و هشتم مواظبت به هنگام غذاى او و رعايت سكون و آرامش به هنگام خواب اوست كه سوز گرسنگى مايه التهاب و بد خوابى مايه خشم است. نهم و دهم اينكه رازى از او فاش نسازى و از فرمانش سر پيچى نكنى كه اگر رازش را فاش سازى از مكرش در امان نيستى و اگر خلاف فرمانش رفتار كنى، سينه اش را به كينه مى اندازى.
ابو عمرو بن العلاء مى گويد: ضرار بن عمرو ضبى دختر خود را به همسرى معبد بن زرارة داد و چون او را به خانه شوهر فرستاد گفت: دختركم در مورد فزون بودن از اندازه دو چيز خود دار باش، همبسترى و سخن.
