حکمت 194 نهج البلاغه: پرهیز از خشم و انتقام

ترجمه محمد دشتی

وَ كَانَ (علیه السلام) يَقُولُ: مَتَى أَشْفِي غَيْظِي إِذَا غَضِبْتُ؟ أَ حِينَ أَعْجِزُ عَنِ الِانْتِقَامِ، فَيُقَالُ لِي لَوْ صَبَرْتَ؟ أَمْ حِينَ أَقْدِرُ عَلَيْهِ، فَيُقَالُ لِي لَوْ عَفَوْتَ؟

ضرورت پرهيز از خشم و انتقام (اخلاقى، اجتماعى):
و درود خدا بر او، فرمود: چون خشم گيرم، كى آن را فرو نشانم؟ در آن زمان كه قدرت انتقام ندارم، كه به من بگويند «اگر صبر كنى بهتر است»؟ يا آنگاه كه قدرت انتقام دارم كه به من بگويند «اگر عفو كنى خوب است»؟