حکمت 223 نهج البلاغه: ارزش شرم و حیا

ترجمه محمد دشتی

وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ كَسَاهُ الْحَيَاءُ ثَوْبَهُ، لَمْ يَرَ النَّاسُ عَيْبَهُ.

حياء و عيب پوشى (اخلاقى، اجتماعى):
و درود خدا بر او، فرمود: آن كس كه لباس حياء بپوشد، كسى عيب او را نبيند.