امام حسین و قرآن : ارتباط عاشقانه با خدا
۲۲ بهمن ۱۳۹۳ 0 اهل بیت علیهم السلامقلب اولیاء خدا تجلیگاه آیات قرآن و همه شئون حیات ایشان آیینه تمام نمای آیات الهی است. امام حسین علیه السلام, آن حجت آسمانی و قرآن ناطق, هر لحظه از حیات با برکتش تصویری از آیات قرآن بود. حسین ابن علی علیه السلام چنان زیست که اگر تاریخ زندگیش را چون صفحاتی گرد هم آریم چیزی جز قرآن کریم فرا هم نیاید. در نوشتار پیش رو آیه ای از قرآن را در آیینه حیات او به نظاره می نشینیم
درباره شب عاشورا نكات و مطالبى در تاريخ كربلا و سيره امام حسين عليه السلام ذكر شده است كه اتصال آن حضرت به قرآن، الهام گرفتن از كتاب آسمانى و استناد در رفتار و كردار خود را به قرآن كريم، روشن مى سازد.
آن حضرت، برادر عزيز خود، حضرت ابوالفضل عليه السلام را مأمور كرد كه از آن مردم نابكار (كه نزديك غروب تاسوعا حمله ور شده، مى خواستند كار را در همان ساعت يكسره كنند) يك شب مهلت بگيرد تا به عبادت خداوند مشغول و سرگرم باشند و در همين باره فرمود:
فهو يعلم انّى قد كنتُ احبّ الصلاة له و تلاوة كتابه و كثرة الدعاء و الاستغفار. «ارشاد، ج 2، ص 91؛»
چه آن كه خداوند، خود مىداند كه من همواره دوست داشته و دارم كه نماز بخوانم و تلاوت كتاب خدا و دعا و استغفار فراوان كنم.
اين عبارت، به وضوح مىرساند كه تلاوت قرآن كريم، محبوب امام حسين عليه السلام بوده، بدان عشق مى ورزيده است؛ چنانكه در آن شب خطرناك، يك شب را مهلت مى طلبد تا با نماز و تلاوت قرآن كريم به صبح برساند.
آن حضرت، در شب عاشورا، سخنى بسيار جالب و كلامى آسمانى دارد:
اثنى على اللَّه احسنَ الثناء و احمده على السّرّاء و الضرّاء اللّهم انى احمدك علىان اكرمتنا بالنبوة و علّمتنا القرآن و فقّهتنا فى الدين و جعلت لنا اسماعاً و ابصاراً وافئدة فجعلنا من الشاكرين. « ارشاد، ج 2، ص 91»
ثنا و ستايش مىكنم خدا را به بهترين ثنا و ستايش و حمد و سپاس مىكنم او را در خوشى و ناخوشى. بار خدايا! من تو را حمد مىكنم بر اين كه ما رابا نبوت جدمان،پيامبر اسلام،گرامى داشتى و قرآن را به ما آموختى و به ما فهم در دين عطا كردى و براى ما گوش و چشم و دل قرار دادى. پس ما را از شاكران قرار ده.
اين طمأنينه بى نظير و اين تسليم به تمام وجود، هنگام گرفتارى و بلا و از الطاف و نعمتهاى الهى سخن گفتن، به قرآن افتخار كردن وخداى را در برابر نعمت آموزش قرآن، در سطح عالى ستودن، حاكى از آن است كه امام حسين عليه السلام در سايه و پرتو نفوذ قرآن در اعماق جانش، چنين دل آرام و مطمئنى پيدا كرده است و وقار و طمأنينه الهى، سراسر وجودش را گرفته است.
منبع:امام حسین و قرآن, محمد جواد مغنیه
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
