فضايل حضرت على (ع) از زبان پیامبر (ص) براى فاطمه (س)

حضرت فاطمه (سلام الله عليها) گويد: نزد رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) رفته سلام كردم

حضرت فرمود: عليك السلام دخترم !
گفتم : اى پيامبر خدا! به خدا سوگند، امروز صبح در خانه على يك دانه گندم هم نبود و هم اكنون پنج روز است كه غذا به دهان او وارد نشده است . صبحگاهان نه گوسفندى داشتيم ، نه شترى و نه خوراكيى و نه آشاميدنيى !
حضرت فرمود: نزديك من بيا! نزديك رفتم . فرمود: دستت را ميان پشت و لباسم قرار ده !
من چنين كردم و مشاهده نمودم كه بين پشت و شانه حضرت سنگى است كه به سينه ايشان بسته شده است . فريادى كشيدم .
حضرت فرمود: حدود يك ماه است در خانه هاى خاندان محمد آتشى براى غذا افروخته نشده است .
سپس فرمود: آيا قدر و منزلت على را مى دانى ؟

او كارهاى مرا در سن دوازده سالگى كفايت كرد و در شانزده سالگى در پيش روى من به دفاع از من شمشير زد، در نوزده سالگى شجاعان را بر زمين زد و كشت و در بيست سالگى غم و اندوه مرا برطرف كرد و در قلعه خيبر را كه پنجاه نفر نمى توانستند آن را بلند كنند، در بيست و چند سالگى بلند نمود.

چهره فاطمه (سلام الله عليها) از شنيدن اين مطالب روشن شد. نزد على (عليه السلام) آمد، در حالى كه خانه اش از نور چهره اش روشن شده بود.
على (عليه السلام) به او فرمود: اى دختر محمد! هنگامى كه از نزد من بيرون رفتى ، چهره ات بدين گونه روشن نبود، چه روى داده است ؟
گفت : همانا رسول خدا(صلى الله عليه و آله و سلم ) فضايل تو را برايم گفت ، نتوانستم خود را نگاه دارم تا اين كه نزد تو آمدم(1)

(1)توفيق ابوعلم ، اهل بيت ، ص 130، به نقل از: فاطمه زهرا(سلام الله عليها) شادمانى دل پيامبر، ص 390.

منبع: ۳۶۰ داستان از فضايل مصائب و كرامات فاطمه زهرا (س)،عباس عزيزى