بخشش امام جواد علیه السلام

امام جواد علیه السلام تحت تربیت پدر و به جهت اصالت ذاتی خاندانش، فردی بسیار بخشنده بود. لقب جواد حاکی از آن است که آن حضرت اهل بخشش و به سخاوت مشهور بود.

نمونه هایی از سخاوت امام جواد علیه السلام:

• امام علیه السلام در آغاز هر ماه صدقه می داد.(1)
• آنچه به دست می آورد عمده اش را به علویان اختصاص می داد.
• مقداری از بیت المال که به ایشان پرداخت می شد را نیز انفاق می کرد.
• همچنین درآمدهای ناشی از موقوفات اجداداش را که خود شخصاً بر روی باغها و مزارع آنها کار می کرد ،صرف اهداف عالیه خود و نیازهای جامعه اسلامی می کرد.
• درآمد آنچه را که امیرالمومنین علی علیه السلام در مدینه وقف نموده و در اختیار امام علیه السلام بود را نیز بین خویشاوندان و فقرا تقسیم می نمود .
• همچنین هنگامی که قصد داشت بغداد را به سوی مدینه ترک کند، هر آنچه داشت در راه خدا انفاق کرد.
• اسماعیل بن عباس هاشمی می گوید از تنگی معشیت نزد امام علیه السلام شکایت نمودم. امام علیه السلام قطعه ای  طلای خالص که وزنش 16 مثقال بود، به من داد.(2)
• مردی به حضور امام جواد علیه السلام رسید و عرض کرد: مرا به اندازه مروت خودتان احسان کنید امام علیه السلام فرمودند: اکنون در وسعت من نیست. سائل عرض کرد: پس به مقدار مروت و مردانگی خودم احسان فرمائید. امام علیه السلام به خدمتگزار خود فرمود: مبلغ دویست دینار به او عطا کنید(3)

اندرز امام رضا علیه السلام:

در روایتی آمده است: امام جواد علیه السلام در سن سه یا چهارسالگی بود که پدر بزرگوارش امام رضا (علیه السلام) به او مرقوم فرمود: «باید بخشش و بذل و عطای تو کمتر از پنجاه درهم نباشد و بیشتر از آن در اختیار توست.»

از این رو حضرتش به هر فقیر و بینوا این مقدار و بیشتر عطا می فرمود و جایزه های چندین هزار درهمی داشت که طبق اخبار روایت شده به جهت جود و بخششی که حضرتش داشته او را جواد و بخشنده گفته اند.(4)

امام علیه السلام با اینگونه بخشش به شیعیانش آموخت که دنیا را باید برای آخرت خواست و مال را برای انفاق در راه خدا فراهم کرد.(5)

پی نوشت:

(1)الدروع الواقیه،ص42

(2)الخرایج و الجرائح،ج1،ص105

(3)حلیه الابرار،ج2،ص408.

25درس زندگی از سیره عملی حضرت جواد علیه السلام،حمیدرضا کفاش،تهران: عابد،1383،ص22.

(4)محمد بن علی علیه السلام؛امام جواد،مرضیه محمدزاده،قم:دلیل ما،1390،ص315-316.

(5) محمد بن علی علیه السلام؛امام جواد،مرضیه محمدزاده،قم:دلیل ما،1390،ص57.