نگاهى بر عبادات و ساير اخلاقيات امام كاظم عليه السلام
۰۸ اردیبهشت ۱۳۹۴ 0امام كاظم عليه السّلام عابدترين، فقيه ترين، سخاوتمندترين مردم عصرش بود، و از همه مردم كريم النّفستر (بلندنظرتر) بود.روايت شده:
آن حضرت، نماز شب را مى خواند، و آن را به نماز صبح متّصل مى كرد، سپس تا طلوع خورشيد، به تعقيب نماز اشتغال داشت، و بعد به سجده مى رفت، و سر از سجده و حمد خدا در سجده بر نمى داشت و... بسيار دعا مى كرد و مى گفت:
اللّهمّ انّي أسألك الرّاحة عند الموت، و العفو عند الحساب
: «خدايا! از درگاهت، استراحت هنگام مرگ، و عفو هنگام حسابرسى را درخواست مىكنم».
و يكى از دعاهاى آن حضرت، اين بود:
عظم الذّنب من عبدك، فليحسن العفو من عندك
: «گناه از بنده ات بزرگ شد، پس عفو از پيشگاهت، نيكو و زيبا خواهد شد»
امام كاظم عليه السّلام از خوف خدا، آن چنان مى گريست كه محاسنش از اشكهايش خيس مى شد. او از همه بيشتر نسبت به بستگانش، صله رحم مى نمود، و شبانه به نيازهاى مستمندان مدينه، رسيدگى مى كرد، و زنبيلى كه محتوى درهم و دينار، و آرد و خرما بود، به آنها مى رسانيد، به گونهاى كه آنها نمى دانستند چه كسى به آنها كمك مى رساند. امام كاظم عليه السّلام بسيار بزرگوار و نيك روش بود و در طول زندگی هزار بنده خريد و آزاد كرد.
برگرفته ازکتاب "نگاهى بر زندگى چهارده معصوم عليهم السلام"، شیخ عباس قمی, ص: 292