بزرگواری امام حسین علیه السلام

مرحوم شیخ صدوق رحمه الله علیه در کتاب عیون الاخبار الرضا علیه السلام داستانی را آورده است که بسیار قابل اهمیت می باشد

• روزی امام حسین علیه السلام قبل از وارد شدن به دستشوئی تکه نانی را پیدا کرد آن را برداشت و تحویل غلام خود داد و فرمود: موقعی که من خارج شدم آن را به من برگردان

• غلام لقمه نان را از حضرت گرفت و پس از آنکه آن را تمییز و نظیف کرد خورد.

• وقتی که حضرت از مستراح بیرون آمد غلام را خطاب قرار داد و فرمود آن لقمه نان را چه کردی؟

• غلام عرضه داشت : یا ابن رسول الله آن را تمیز کردم و خوردم

• امام حسین علیه السلام فرمود: تو در راه خداوند و به جهت خوشنودی او آزاد گشتی

• شخصی در آن حوالی حاضر بود و متوجه این جریان گردید بهمین چهت جلو آمد و گفت ای سرورم بهمین سادگی او را آزاد گردانی

• امام حسین علیه السلا م فرمود: بلی چون که از جدم رسول الله صلی الله علیه و آله شنیدم که فرمود:

هر کس لقمه نانی را که در معابر افتاده است ببنید و آن را بردارد و تمیز کند و بخورد در درونش استقرار نمی یابد مگر آنکه خداوند او را از آتش آزاد گرداند و من نخواستم کسی را که خداوند او را ار آتش آزاد نمود، عبد و غلام من باشد بهمین جهت او را آزاد کردم.(1)

پی نوشت:

(1)عیون الاخبار الرضا :ج2،ص43ح154 -بحارالانوار :ج66ٌ433 و ج80 ص186 و وسایل الشیعه :ج1،ص254.

منبع: چهل داستان و چهل حدیث از امام حسین،عبدالله صالحی،قم،مهدی یار1381ص48-49