شعر شام قریبان امام علی (ع)
۰۹ تیر ۱۳۹۴ 0باز داغ سیـــــنه بی اندازه شد
بار دیگر کــهنه زخمی تازه شد
شب رسید و بام کوفــه تار شد
باز دردی آشـــــنا تکرار شد
گر چه شب بود و فلک درخواب بود
سینه هایی تا سحر بی تاب بود
آه فصل زخم ها آغــــاز گشت
نیمه شب آرام دربی باز گشت
می چکـد خون از دلی افروخته
باز شد در مثل درب سوخـــته
رخت مشکی را به تن پوشید و رفت
سنگ غسلی را حسن بوسید و رفت
گریه ای بر سینه خنجر می زند
باز هم عباس بر سر می زنـــد
چشم زینب در قفا مبهوت بود
بر سر دوش دو تن تابـوت بـود
می کشد آه از جگر از بی کسی
می رود تابوتی از دلواپــــسـی
روضه هایش مانده اما در گلو
می رود بابای زینب پیـــش رو
بس که زد خود را نوایش زخم شد
چشم ها و گونه هایش زخم شد
با دلی پر خــون و زار و آتشین
ناله زد بر شانه ی ام البنــیــــن
درد تشییع جنازه دیدنیست
روی سنگی خون تازه دیدنیست
شاعر:حسن لطفی
منبع:پایکاه شاعران اهل البیت (علیهم السلام)(تاریخ بازبینی :1394/04/09)
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
