داستانهایی از امام علی علیه السلام: شکافتن قبر و مفقود بودن مرده لوطی

 

ابوالفتوح رازى ، قاضى نعمان و ابوالقاسم كوفى آورده اند: 

اين خبر به اميرالمؤ منين علىّ عليه السلام رسيد و شهود نيز شهادت دادند؛ كه اين غلام مولاى خود را كشته است . 

حضرت خطاب به غلام كرد و اظهار نمود: تو چه مى گوئى ؟ 

غلام در پاسخ گفت : بلى ، من او را كشته ام . 

حضرت فرمود: براى چه او را كشته اى ؟ 

گفت : اربابم خواست به من تجاوز لواط كند ولى من نپذيرفتم ، و چون خواست مرا مجبور كند، من او را از خود بر طرف ساختم ، وليكن بار ديگر آمد و به زور با من چنان عمل زشتى را مرتكب شد و من هم از روى غيرت و انتقام او را كشتم . 

حضرت اظهار داشت : بايد بر ادّعاى خود شاهد داشته باشى ؟ 

غلام عرض كرد: يا امير المؤ منين ! در حالى كه من در آن شب تنها بودم ، چگونه مى توانم شاهد داشته باشم ؛ و او درب ها را بسته بود و من اختيارى از خود نداشتم . 

امير المؤ منين علىّ عليه السلام فرمود: چرا بر او حمله كردى و او را كشتى ؟ آيا او از اين عمل زشت پشيمان نشده بود؟ و آيا ندامت و توبه او را نشيندى ؟ 

غلام گفت : خير، هيچ أ ثرى از آثار ندامت در او نديدم . 

حضرت با صداى بلند فرمود: اللّه اكبر! صداقت يا دروغ تو، هم اكنون روشن خواهد گشت . 

بعد از آن دستور داد تا غلام را بازداشت نمايند و سپس به اولياى مقتول خطاب كرد و فرمود: سه روز كه از دفن مرده گذشت ، جهت بيان و صدور حكم مراجعه كنيد. 

چون روز سوّم فرا رسيد، امام علىّ عليه السلام به همراه عمر و اولياء مقتول كنار قبر رفتند و حضرت دستور داد تا قبر را بشكافند؛ سپس ‍ اظهار نمود: چنانچه جسد مرده موجود باشد، غلام دروغ گفته ؛ و اگر مفقود باشد غلام ، صادق و راستگو است . 

پس وقتى كه قبر را شكافتند، جسد را در قبر نيافتند؛ و چون به حضرت علىّ عليه السلام گزارش دادند كه جسد در قبر نيست .

حضرت اظهار نمود:

 

پس از آن ، حضرت امير عليه السلام فرمود: غلام را آزاد كنيد.(1)

---

پی نوشت:

1-مستدرك الوسائل : ج 14، ص 344 346، ح 8 و 9.