پندی از نهج البلاغه: صبر و پیروزی

لَا يَعْدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ وَ إِنْ طَالَ بِهِ الزَّمَان‏
شخص بردبار و شكيبا، پيروزى را سرانجام از دست نخواهد داد، هر چند روزگارى دراز بر او بگذرد. (حکمت 153)

شرح حدیث:

انسان براى بدست آوردن پيروزى بايد صبر و شكيبائى داشته باشند. زيرا كسى كه در برابر مشكلات زندگى صبور و بردبار باشد مى تواند با حوصله و شكيبائى سر فرصت فكر كند و راههاى مختلف را بررسى و آزمايش كند و سرانجام از ميان آنها راهى را كه به پيروزى مي رسد برگزيند. ولى افراد شتاب زده كه براى انجام هر كارى عجله مي كنند و حاضر نيستند صبر و آرامش بكار برند، نمی توانند در برابر مشكلات راه درست را پيدا كنند.
يك ضرب المثل فارسى مى گويد: صبر تلخ است و ليكن بَر شيرين دارد. و ضرب المثل ديگرى هم مي گويد: گر صبر كنى زِ غوره حلوا سازى. اين دو ضرب المثل كه تقريبا معنى يكسانى دارند، به خوبى ارزش و كارسازى صبر و بردبارى را نشان مي دهند. وقتى درخت مو شروع به ميوه دادن مى كند ميوه هايش به صورت دانه هاى ريزى بنام غوره كه مزه اى بسيار ترش دارد و قابل خوردن نيست. اگر كسى چند ماه صبر كند اين غوره هاى ترش به انگورهاى شيرين و آبدار مبدل مي شوند و مي تواند با آن شيرين ترين حلواها را نيز بسازد. اما كسى كه صبر نداشته باشد و براى استفاده از ميوه درخت مو عجله كند، از عجله خود فايده اى نخواهد برد. چون هر كدام از غوره هایى كه به دهان بگذارد كمترين اثرى از شيرينى در آن نخواهد ديد.
پس صبر و شكيبائى اگر چه ممكن است تلخ و دشوار باشد و اگر چه ممكن است ساليان دراز طول بكشد، ولى سرانجام به پيروزى منتهى مي شود. همچنانكه در قرآن كريم نيز صبر بعنوان يكى از عبادات ذكر شده است.
______________________
منبع: پندهاى كوتاه از نهج البلاغه، هیئت تحريريه بنياد نهج ‏البلاغه