داستانهای ائمه: امام صادق (ع): مرز اسراف

 

در جلد شانزدهم بحارالانوار ص 201 از مكارم الاخلاق نقل مى كند. ابوالسفاتج گفت يكى از دوستانم به حضرت صادق (عليه السلام) عرض ‍ كرد. گاهى ما در بين راه مكه مى خواهيم احرام ببنديم نخاله و سبوس آرد نداريم تا به وسيله آن خود را شستشو داده آثار نوره را بزدائيم با آرد اين عمل را انجام مى دهيم ولى از اينكار خيلى ناراحت هستيم .

فرمود: از اسراف كردن مى ترسيد. جواب دادم آرى . فرمود: آنچه در اصلاح و سلامتى بدن مصرف شود اسراف نيست. گاهى من دستور مى دهم مغز استخوان را با روغن زيتون مخلوط كنند و به وسيله آن خود را شستشو مى دهم .اسراف در چيزهائى است كه باعث تلف شدن مال و ضرر رساندن به بدن باشد

سوال كردم سختگيرى و به تنگى زندگى كردن چگونه است؟ فرمود: نان و نمك خوردن با اينكه قدرت دارى غذاى ديگرى بخورى .

عرض كردم ميانه روى اقتصادى در زندگى به چه نحو حاصل مى شود: قال الخبز و اللحم و اللبن الزيت و السمن مرة ذا و مرة ذا؛ فرمود نان و گوشت و شير و روغن زيتون و روغن حيوانى گاهى از اين انسان بخورد و گاهى از آن .(1)

---

1- بحارالانوار، ج پانزدهم ، قسمت چهاردهم ، ص 201.

منبع: آگاه شویم،حسن امیدوار،جلد نهم.