فضایل ائمه: امام صادق (ع): بندگی و خلوص
۲۴ شهریور ۱۳۹۴ 0او قبل از هر چيز عبد خدا بود و همواره در پيشگاه خدا و در نهايت تواضع به سر می برد. ارتباط و پيوندش با خدا چنان تنگاتنگ بود که همواره سجده هاي طولاني انجام می داد و به ياد خدا می بود. مکرر با حالي ملکوتي و چشمي پر از اشک می فرمود:
«رب لا تکلني الي نفسي طرفة عين ابدا، لا اقل من ذلک و لا اکثر». [الصحیفه الصادقیه الجامعه،ص167] .
پروردگارا! مرا به اندازه ي يک چشم به هم زدن و نه کمتر و نه زيادتر، به خويش وامگذار.
يکي از شاگردانش به نام ابن ابي یعفور می گويد: آن حضرت را ديدم دست به سوي آسمان بلند کرده و اين دعا را می خواند و اشک می ريزد، سپس رو به من نموده و فرمود: خداوند به اندازه کمتر از يک چشم بر هم زدن، يونس پيامبر را به خويش واگذار کرد و آن گناه را (ترک اولي، دوري از قومش) مرتکب شد.
پرسيدم: آيا کارش به حد کافران رسيد؟ فرمود: نه، ولي هر کس در چنين حالي (بيتوبه) بميرد، هلاک شده است. [الکافی،ج2،ص581] آن حضرت در نقش انگشترش چنين نوشته بود:
«انت ثقتي فاعصمني من خلقک»
خدايا! تو تکيهگاه محکم و مورد اطمينان من هستي، مرا از گزند مخلوقاتت حفظ کن.
و نيز نوشته بود:
«الله خالق کل شيء»
خداوند آفريدگار هر چيز است.
و در نگين انگشتر ديگرش نوشته بود:
«يا ثقتي قني شر خلقک» [جنات خلود،ص13] .
اي خداي مورد اطمينان من! مرا از گزند اشرار مخلوقات حفظ کن.
حفض بن غياث می گويد: روزي امام صادق عليه السلام را در کنار درخت خرمايي ديدم، در آنجا وضو گرفت و مشغول نماز شد و به سجده رفت. پانصد بار در سجده گفت: «سبحان الله». سپس بر تنه آن درخت تکيه داد و به راز و نياز و مناجات با خدا پرداخت. [بحارالانوار،ج47،ص37] .
منبع: ویژگیهای امام صادق (الخصائص الصادقیه)،حامد فدوی اردستانی،المکتبه المرتضویه ،صص80-81.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
