شعر پرچم سرخ کربلای حسین (ع)

خاک گرم کربلا غوغا کند

دشمنان دین حق رسوا کند

حق و باطل روبرو در کربلاست

عاقبت پیروزی از آن خداست

گر حسین فاطمه در خاک و خون

دشمنان دین حق خوار و زبون

نهضت پاک حسینی زنده است

تا قیامت راه او پیانده است

مرقد پاک حسین تشنه لب

گرد آن عاشق بسوزد روز و شب

بس ملائک زائر او هر شب است 

یاد آن سر داده تشنه لب است 

گرد آن مرقد همه پروانه اند

پا برهنه سوی آن کاشانه اند

دشمن دین مثل سنگی سینه اش

زائران را می کشد از کینه اش

آتش خشم خداوند و دود

در کمین دشمنان پیوسته بود

گرچه زائر پیکرش در خاک و خون

خون کند کاخ ستمگر واژگون

هر محرم شور عاشورا بسی است 

عاشق کوی حسینی هر کسی است

چونکه دل جای حسین تشنه است

عاشق او جان و دلها گشته است 

گرچه دشمن می کشد از عاشقان

خون عاشق در رگ پیر و جوان

خون عاشق خفته گان بیدار کرد 

شور عاشورا به پا در دار کرد

پرچم سرخ حسینی بر فراز

عالمی از نهضت او سرفراز

بر فراز گنبد او پرچم است 

صاحب عصر وزمان صاحب دم است 

تشنه لب در قتله گاه جان داده است 

قطعه قطعه پیکر افتاده کرد

کشته ی در خاک  و خون کربلا 

تشنه لب نوشیده از جام بلا

ظلم و بیداد و ستم غوغا نمود

دشمن او بر حرم آتش گشود

از مصیبت کربلا ماتم سراست

تا قیامت این عزاداری به پاست 

مهدی صاحب زمان خون خواه اوست

او که سرداد از غفا در راه دوست 

سرور جمله شهیدان شد شهید

مثل روز او« طبیبا» کس ندید