شعر حج ناتمام

نمی گویم چه مظلومانه رفتند

کبوترها به شب از لانه رفتند

نمی دانم چه با این زمره کردند

که حج خود بدل بر عمره کردند

صفا و مروه آن شب بی صفا بود

که روح کعبه از کعبه جدا بود

به شب از خانه صاحب خانه می رفت

پی یک شمع صد پروانه می رفت

حرم شد از حرم کعبه جان کعبه 

شده آواره مولا باموالی

برفت از جسم کعبه جان کعبه

جدا شد از حرم جانان کعبه 

نه بیت و حجر زمزم گریه می کرد 

دل سنگ حجر هم گریه می کرد 

مقام از هجر،سوزی در جگر داشت 

که مولایم جسمم پای برداشت

بیابانی صدا زد: من منایم 

مرو تا من به دنبالت بیایم