راوى گويد: تشنگى بر حسين عليه السّلام سخت شد، و بر مركب مسنّات نشسته و اراده فرات را نمود و اين در حالى بود كه برادرش عباس در پيش رويش، قرار داشت.

لشكر عمر بن سعد متعرّض آنان شدند، مردى از بنى دارم تيرى به سوى حسين عليه السّلام گشود كه به زير زنخ امام اصابت كرد، امام تير را كشيد و دست زير زنخ گرفت تا دو كف دست از خون آكنده شد و آن را پرتاب كرد و گفت: «خداوندا حقّا از آنچه به فرزند دختر پيامبر شده و مى‏ شود نزدت شكايت دارم».

بعد عبّاس را از حسين عليه السّلام جدا كردند و او را احاطه نمودند تا آن كه وى را شهيد نمودند- قدس اللَّه روحه- حسين عليه السّلام در مرگ برادر بشدّت گريست و شاعر در اين باره مى‏ گويد:

کتاب صوتی: مقتل خوانی کتاب لهوف سید بن طاووس

منبع: لهوف،علی بن موسی ابن طاووس، ترجمه میر ابوطالبی، دلیل ما، قم،1380،ص151.