کتاب 72 سخن عاشورایی

كتاب حاضر گزيده‌اي از بيانات حضرت آيت‌الله العظمي خامنه‌اي(مدّظلّه‌العالي) درباره‌ي مسائل مختلف مربوط به نهضت حسيني مي‌باشد كه از خرداد 1368 تا تيرماه 1390 در محافل و مجالس گوناگون ايراد و در قالب 72 سخن جمع‌آوري شده است. برخي از اين بيانات مانند سخن 2 و 5 صرفاً در حدّ چند عبارت و برخي همچون سخن 27 و 44 بنا بر مقتضيات زمان و اهميّت مطلب داراي حجم بيشتري مي‌باشد.

همچنين در سخن 72 دعاهايي كه معظم‌له با محتواي مطالب مربوط به حماسه‌ي عاشورا در سخنرانيهاي مختلف ايراد فرموده‌اند جمع‌آوري و ارائه شده است. درج مطالب در اين كتاب بر اساس ترتيب زماني صورت گرفته امّا براي ياري به خوانندگاني كه به مطالعه‌ي موضوعي مطالب علاقه دارند، راهنماي مطالعه‌ي موضوعي نيز در ابتداي كتاب ارائه شده است.

در قضيّه‌ي حركت عاشورا، نكات بسيار زيادى هست كه اگر دنياى اسلام و متفكّرين جهان اسلام درباره‌ي آنها، از ابعاد مختلف بررسى كنند، راههاى زندگى اسلامى و تكليف نسلهاى مسلمان در شرايط مختلف، از اين حادثه و آنچه ‏كه از مقدّمات و مؤخّرات، آن را احاطه كرده است، معلوم خواهد شد.

يكى از اين درسها، اين نكته‌ي مهم است كه حسين بن على (عليه‌ الصّلاة‌ و‌السّلام)، در يك فصل بسيار حسّاس تاريخ اسلام، وظيفه‌ي اصلى را از وظايف گوناگون و داراى مراتب مختلف اهميّت، تشخيص داد و اين وظيفه را به انجام رساند. او در شناخت چيزى كه آن روز دنياى اسلام به آن احتياج داشت، دچار توهّم و اشتباه نشد. در حالى كه اين، يكى از نقاط آسيب‌پذير در زندگى مسلمين، در دورانهاى مختلف است؛ يعنى اينكه، آحاد ملّت و راهنمايان آنها و برجستگان دنياى اسلام، در برهه‌اى از زمان، وظيفه‌ي اصلى را اشتباه كنند. ندانند چه چيز اصلى‏ است و بايد به آن پرداخت و بايد كارهاى ديگر را ـ اگر لازم شد ـ فداى آن كرد؛ و چه چيز فرعى و درجه‌ي دوّم است و هر حركت و كارى را به قدر خودِ آن بايد اهميّت داد و برايش تلاش كرد.

تحليل تاريخ اسلام از بعثت تا عاشورا/حسيني بودن؛ تنها راه سعادت/عوامل انحطاط جامعه‌ي اسلامي/کربلا؛ الگوي امتحان شده و هميشگي ما/ارزش والاي شهادت/اهميّت و نقش مجاهدت حضرت زينب(س) و امام سجّاد(ع)/نهضت عاشورا؛ پشتوانه‌ي انقلاب اسلامي